Απάντηση της Επιτροπής σε ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την προστασία και ενίσχυση της ιχθυοκαλλιέργειας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες - 29/5/2015

Την απάντησή της στη γραπτή ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου με θέμα τις επιπτώσεις στην ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια της διεθνούς πολιτικής αλλά και της πολιτικής ανταγωνισμού της ΕΕ έδωσε χθες η Επιτροπή, η οποία εντόπισε τα προβλήματα μόνο στην υπεραλίευση και υπενθύμισε απλώς τις δυνατότητες που είναι ήδη γνωστές στις ελληνικές αρχές.

Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση:

Η ιχθυοκαλλιέργεια αποτελεί για την Ελλάδα καίριο τομέα της πρωτογενούς παραγωγής.

Σήμερα ο τομέας αυτός πλήττεται σοβαρά και οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας στις αγορές εντός και εκτός ΕΕ φθίνουν επικίνδυνα σε σχέση με γειτονικές και ανταγωνιστικές της Ελλάδας τρίτες χώρες, σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ του Μαρτίου 2013[1].

Στην ίδια έκθεση επισημαίνεται ότι οι ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες υποχωρούν τόσο εξαιτίας του ρωσικού εμπάργκο που επιβλήθηκε το καλοκαίρι του 2014 ως απάντηση σε κυρώσεις της ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας, όσο και από το ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ανταγωνισμού, η οποία εφαρμόζεται και στις ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη μέλη σε επιχειρήσεις του τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας (άρθρο 8 παρ. 1 Κανονισμού 508/2014 για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας) απαγορεύει στην Ελλάδα να χορηγεί ενισχύσεις στις επιχειρήσεις του κλάδου, τη στιγμή που αντίστοιχες επιχειρήσεις, ιδίως στην Τουρκία, λαμβάνουν σημαντικές κρατικές επιχορηγήσεις.

Ερωτάται ποια μέτρα έχει προγραμματίσει η Επιτροπή να λάβει ή να επιτρέψει στην Ελλάδα να λάβει προκειμένου να αναστραφεί η καθοδική πορεία των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών που οφείλεται αφενός στη διεθνή πολιτική της ΕΕ και αφετέρου στην πολιτική της για τον ανταγωνισμό.

Απάντηση:

Τα αποθέματα ιχθύων στα ενωσιακά μεσογειακά ύδατα - και ιδιαίτερα στα ελληνικά - έχουν μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες·αυτό οφείλεται σε σειρά παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της υπεραλίευσης. Ως εκ τούτου, πολλοί φορείς εκμετάλλευσης αντιμετώπισαν το φαινόμενο της μείωσης των αλιευμάτων και του περιορισμού των οικονομικών επιδόσεων.

Η αντιμετώπιση της υπεραλίευσης είναι ένα από τα κύρια προβλήματα που οδήγησαν στην έγκριση, το 2013, νέας δέσμης κανόνων[2] όσον αφορά την κοινή αλιευτική πολιτική, με στόχους τη διασφάλιση της βιώσιμης εκμετάλλευσης των υφιστάμενων αλιευτικών πόρων, τη στήριξη της ανάπτυξης και την προαγωγή της οικονομικής βιωσιμότητας και ανταγωνιστικότητας του τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας.

Το διαρθρωτικό μέσο επίτευξης του σκοπού αυτού είναι το ΕΤΘΑ[3]· μέσω αυτού έχουν διατεθεί στην Ελλάδα 388,777,914 ευρώ για τη στήριξη των ατόμων και κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία, καθώς και για την προαγωγή της ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας. Η συνολική δημόσια χρηματοδότηση για την περίοδο 2014-2020 θα ανέλθει σε 523 406 309 ευρώ. Μεταξύ των ελληνικών αρχών και της Επιτροπής βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις με αντικείμενο το σχέδιο επιχειρησιακού προγράμματος.

Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού ΕΤΘΑ[4], οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις δεν εφαρμόζονται στις πληρωμές που πραγματοποιούνται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο των πράξεων που αφορούν τον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, οι οποίες συγχρηματοδοτούνται σύμφωνα με το ΕΤΘΑ. Αντιθέτως, οι εθνικές ενισχύσεις υπό μορφήν δημόσιων χρηματοδοτήσεων που χορηγούνται για τον τομέα αυτόν, πέραν ή εκτός ΕΤΘΑ, υπό την επιφύλαξη των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις (κοινοποίηση στην Επιτροπή προς έγκριση, εκτός εάν τυγχάνουν εφαρμογής οι κανόνες de minimis και/ή οι κανόνες απαλλαγής κατά κατηγορία)[5]. Οι ελληνικές αρχές γνωρίζουν τις δυνατότητες που προσφέρονται από τα χρηματοδοτικά αυτά μέσα και η Επιτροπή θεωρεί ότι πρόκειται για μια καλή ευκαιρία ώστε να εξασφαλιστεί η μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη οικονομική βιωσιμότητα του τομέα της αλιείας στην Ελλάδα.

________________________________________

[1] http://www.globefish.org/european-seabass-and-gilthead-seabream-march-2013.html

[2] Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1380/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ του Συμβουλίου, ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 22 -61

[3] Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ)

[4] Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014 για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 2328/2003, (EΚ) αριθ. 861/2006, (EΚ) αριθ. 1198/2006 και (ΕΚ) αριθ. 791/2007 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1255/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 149 της 20.5.2014, σ. 1–66

[5] Κατευθυντήριες γραμμές για την εξέταση των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, (2008/C 8406), OJ C 84 της 3.4.2008, σ. 10–16· Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 717/2014 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2014, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στους τομείς της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, ΕΕ L 190 της 28.6.2014, σ. 45–54· και Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1388/2014 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών κρατικών ενισχύσεων σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή, τη μεταποίηση και την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας συμβιβάσιμων με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, OJ L 369 της 24.12.2014, σ. 37–63