Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Ομιλία του Κώστα Χρυσόγονου για την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την παρακολούθηση εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ για το έτος 2015


 
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Bρυξέλλες, 28.02.2017



Με αφορμή τη συζήτηση του σχεδίου εισήγησης του Κώστα Χρυσόγονου στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την παρακολούθηση της εφαρμογής του ευρωπαϊκού δικαίου ο Έλληνας ευρωβουλευτής έθιξε το ζήτημα της παραβίασης των θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων από τις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλονται στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη μέλη από θεσμικά όργανα της ΕΕ. Ο Κώστας Χρυσόγονος τόνισε ότι παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζεται, πως η πρωταρχική ευθύνη για την ορθή υλοποίηση και εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ εναπόκειται στα κράτη μέλη, αυτό δεν απαλλάσσει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ από το καθήκον τους να τηρούν το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ. Τα μέτρα που επιβάλλονται από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς θα πρέπει επομένως να μην αντίκεινται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

Ο ευρωβουλευτής εξέφρασε την ανησυχία του, ότι οι μνημονιακές πολιτικές μπορεί να παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, όπως άλλωστε διεθνείς μελέτες επισημαίνουν. Φέρνοντας ως παράδειγμα τις δραματικές συνέπειες που έχει επιφέρει στην Ελλάδα η εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων (φτωχοποίηση, αδυναμία πρόσβασης στην ιατρική περίθαλψη, αύξηση αυτοκτονιών, μαζική μετανάστευση, δημογραφικός μαρασμός) υπογράμμισε ότι στην πράξη τα μέτρα λιτότητας έχουν συχνά ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της ικανότητας της διοίκησης και της δικαιοσύνης των κρατών μελών να εφαρμόσουν ορθά το δίκαιο της ΕΕ. Την ίδια ώρα το ευρωπαϊκό δίκαιο φαίνεται ότι δε διασφαλίζει επαρκώς τη δυνατότητα να αναζητηθούν δικαστικά τυχόν ευθύνες αυτών των οργάνων για πράξεις ή παραλείψεις τους με επαχθείς συνέπειες για τα κράτη μέλη και τους λαούς τους.

Ακόμη, ο ευρωβουλευτής έθιξε και την ελλιπή εφαρμογή του μεταναστευτικού ευρωπαϊκού δικαίου (π.χ. η ανεπαρκής εφαρμογή του ευρωπαϊκού μηχανισμού μετεγκατάστασης). Κλείνοντας την ομιλία του ο Κώστας Χρυσόγονος σημείωσε ότι τα όργανα της ΕΕ θα πρέπει να τηρούν όλες τις πτυχές του δικαίου της ΕΕ. Τούτα οφείλουν να βοηθούν και όχι να αποθαρρύνουν τα κράτη μέλη της ΕΕ στις προσπάθειές τους να σέβονται τις αξίες και τις αρχές της ΕΕ, ειδικά σε περιόδους λιτότητας και δημοσιονομικών περιορισμών, καθώς και έντονης αύξησης των μεταναστευτικών ροών.


Παρατίθεται ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας στα ελληνικά:

Αρχικά, θα ήθελα να χαιρετίσω την ετήσια έκθεση της Επιτροπής για το 2015 σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ. Η ΕΕ έχει συσταθεί ως μια Ένωση που βασίζεται στο κράτος δικαίου και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (άρθρο 2 ΣΕΕ). Ως εκ τούτου, η προσεκτική παρακολούθηση των πράξεων και παραλείψεων των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ είναι υψίστης σημασίας. Η άποψή μου είναι ότι αυτή η έκθεση αφιερώνει επιφανειακά την προσοχή της στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ενώ φαίνεται να αγνοεί σημαντικούς και διαρκείς κινδύνους παραβίασης των θεμελιωδών ευρωπαϊκών νομικών αρχών και αξιών, που έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία της ΕΕ, σχετικά με τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και πάνω απ' όλα με τη ζωή πολλών ευρωπαίων πολιτών.

Σύμφωνα με την έκθεση οι τομείς στους οποίους τα κράτη μέλη υπόκεινται κυρίως σε διαδικασίες επί παραβάσει μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο το 2015 ήταν η κινητικότητα και οι μεταφορές, η ενέργεια και το περιβάλλον. Το 2015, η Επιτροπή έλαβε 3.450 καταγγελίες που αναφέρουν πιθανές παραβιάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ, με την Ιταλία (637), την Ισπανία (342) και τη Γερμανία (274) να είναι τα κράτη μέλη εναντίον των οποίων έχουν κατατεθεί οι περισσότερες καταγγελίες. Πρέπει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά από το 2011, ο αριθμός των νέων καταγγελιών που αναφέρουν πιθανές παραβιάσεις έχει μειωθεί περίπου 9% σε σύγκριση με το 2014.

Ο ζωτικός ρόλος των καταγγελιών και αναφορών πολιτών, κοινωνικών εταίρων, οργανισμών και άλλων ενδιαφερομένων πρέπει να τονιστεί και να υποστηριχθεί, όταν πρόκειται για τη διασφάλιση συμμόρφωσης των κρατών μελών με το δίκαιο της Ένωσης. Η μείωση της τάξεως του 27% στον αριθμό των νέων πιλοτικών φακέλων της ΕΕ που άνοιξαν το 2015 (881 έναντι 1208 το 2014) είναι επίσης αξιοσημείωτη. Πρέπει να τονιστεί, ωστόσο, ότι το μέσο ποσοστό επίλυσης παραμένει σταθερό σε σύγκριση με το 2015 (75%).

Παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζεται πως η πρωταρχική ευθύνη για την ορθή υλοποίηση και εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ εναπόκειται στα κράτη μέλη, αυτό δεν απαλλάσσει τα θεσμικά όργανα από το καθήκον τους να τηρούν το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ, όταν παράγουν δευτερογενές δίκαιο. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στη συμμόρφωση ή μη συμμόρφωση των μέτρων λιτότητας με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

Για παράδειγμα, η ιδιωτικοποίηση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων των υπερχρεωμένων κρατών μελών, όταν επιβάλλεται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, μπορεί να συνιστά παραβίαση των βασικών διατάξεων του δικαίου της ΕΕ, όπως το άρθρο 345 της ΣΛΕΕ, σύμφωνα με το οποίο οι «Συνθήκες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θίγουν κανόνες που διέπουν το καθεστώς της ιδιοκτησίας» στα κράτη μέλη. Η αρχή αυτή, η οποία περιλαμβάνεται στην Διακήρυξη Schuman και έκτοτε έχει συμπεριληφθεί σε όλες τις συνθήκες, έχει σχεδιαστεί για να γίνονται σεβαστές οι επιλογές των κρατών μελών σχετικά με την κυριότητα ορισμένων επιχειρήσεων, που παρέχουν υπηρεσίες στο ευρύ κοινό. Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί ότι ενώ τα κράτη μέλη της ΕΕ σε ορισμένες περιπτώσεις αναγκάζονται από τη λεγόμενη «Τρόικα» (δηλαδή την Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν μέτρα που παραβιάζουν τις συνταγματικές τους και τις διεθνείς υποχρεώσεις σεβασμού των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθίσταται στην πραγματικότητα σχεδόν αδύνατη, εντός του υφιστάμενου νομικού πλαισίου της ΕΕ, η δικονομική πρόσβαση για τη δικαστική διαπίστωση των εν λόγω παραβάσεων.

Αρκετές σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι τα μέτρα λιτότητας έχουν σοβαρές συνέπειες, κατά κύριο λόγο σε οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, την ιδιοκτησία και τις συντάξεις. Επηρεάζονται επίσης τα εργασιακά δικαιώματα, η ελευθερία της πληροφόρησης, το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση, το δικαίωμα στο νερό, το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη, η αρχή της ισότητας και η αρχή του κράτους δικαίου.

Προφανώς η Ελλάδα είναι ένα παράδειγμα αυτής της κατάστασης. Λόγω αυτών των μέτρων στις μέρες μας, ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών έχουν ανεπαρκή πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη. Όσον αφορά την παιδική φτώχεια, το 37,8% των παιδιών (περίπου 710.000) ηλικίας έως 17 ετών στην Ελλάδα βρίσκονταν στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού το 2015, σε σύγκριση με 28,7% το 2010. Επιπλέον, μετά το 2010 σημειώθηκε σημαντική αύξηση στα ποσοστά αυτοκτονιών (περίπου 35%) σε σύγκριση με την περίοδο μεταξύ του 2003 και του 2010. Για πρώτη φορά μετά το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα οι θάνατοι ξεπερνούν συνεχώς τις γεννήσεις από το 2011, ενώ σχεδόν μισό εκατομμύριο Έλληνες έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό σε αναζήτηση καλύτερων ευκαιριών για να ζήσουν και να δημιουργήσουν μια οικογένεια.

Στην πραγματικότητα, τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από όργανα της ΕΕ έχουν σε ορισμένες περιπτώσεις ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της ικανότητας της διοίκησης και της δικαιοσύνης των κρατών μελών να αναλάβουν την ευθύνη τους για την ορθή εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η έκθεση των σχετικών επιτροπών παραλείπει επίσης να αναφέρει την κακή κατάσταση της μεταφοράς και πρακτικής εφαρμογής των προτύπων ασύλου σε επίπεδο ΕΕ (για παράδειγμα όσον αφορά την εφαρμογή της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής της ΕΕ 2013/33) από κράτη μέλη της ΕΕ. Το ίδιο ισχύει και για την εφαρμογή του μηχανισμού μετεγκατάστασης που προτείνει η Επιτροπή για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης από τα κράτη μέλη (μόνο το 5% του συμφωνηθέντος στόχου μετεγκαταστάσεων υλοποιείται). Επομένως, η Επιτροπή θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην ορθή εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται στον τομέα του ασύλου και της μετανάστευσης σε επίπεδο ΕΕ και να δρομολογήσει τις απαραίτητες διαδικασίες επί παραβάσει.

Εν κατακλείδι, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα πρέπει να τηρούν όλες τις πτυχές του δικαίου της ΕΕ - ιδίως όταν δημιουργούν κανόνες του παράγωγου δικαίου της ΕΕ, αποφασίζουν πολιτικές ή υπογράφουν συμφωνίες και συνθήκες με φορείς εκτός της ΕΕ. Θα πρέπει επίσης τα θεσμικά όργανα να βοηθήσουν, με όλα τα διαθέσιμα μέσα, τα κράτη μέλη της ΕΕ στην προσπάθεια τους να τηρούν τις θεμελιώδεις αξίες και αρχές της Ένωσης, ειδικά σε περιόδους λιτότητας και δημοσιονομικών περιορισμών, καθώς και έντονης αύξησης των μεταναστευτικών ροών.

Ευχαριστώ,


Επιτροπή Νομικών Θεμάτων (JURI)

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

Η Ελλάδα χρειάζεται στρατηγικό αναπτυξιακό σχεδιασμό


Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο insider.gr


Τα τελευταία (Ιανουάριος 2017) στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για τους περιφερειακούς λογαριασμούς, που αφορούν την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά περιφέρεια για τα έτη 2013-2014, αναδεικνύουν μια παραμελημένη όψη της ελληνικής κρίσης. Πρόκειται για τη μεγάλη ανισότητα μεταξύ των περιφερειών της χώρας, με την πλουσιότερη (Αττική) να εμφανίζει διπλάσιο κατά κεφαλή ΑΕΠ από τη φτωχότερη (Ανατολική Μακεδονία-Θράκη), δηλ. 22.377 ευρώ έναντι μόλις 11.366. Εξάλλου δύο μόλις περιφέρειες βρίσκονται πάνω από τον εθνικό μέσο όρο των 16.336 ευρώ (Αττική και Νότιο Αιγαίο) και όλες οι άλλες υπολείπονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο περιφέρειες (Κεντρική Μακεδονία και Ανατολική Μακεδονία-Θράκη) οι οποίες συνορεύουν με τη Βουλγαρία, δηλ. το κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το χαμηλότερο κατά κεφαλή εισόδημα (7.753 ευρώ για το 2014, σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία του ΔΝΤ), βρίσκονται πολύ πιο κοντά στα βουλγαρικά επίπεδα παρά στα… αθηναϊκά (!), αφού και η Κεντρική Μακεδονία δεν ξεπερνά τις 12.500 ευρώ κατά κεφαλή.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ανάλυση της προστιθέμενης αξίας ανά κλάδο και περιφέρεια για το 2014. Εκεί παρατηρούμε ότι ο πρώτος κλάδος οικονομικής δραστηριότητας σε προστιθέμενη αξία για το 2014 είναι το εμπόριο, οι μεταφορές και οι υπηρεσίες παροχής καταλύματος και εστίασης, με 37,6 δις ευρώ. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται οι υπηρεσίες δημόσιας διοίκησης, εκπαίδευσης και υγείας με 33 δις ευρώ και στην τρίτη η διαχείριση ακινήτων με 28,7 δις ευρώ. Η μεταποίηση, περιλαμβανομένων των ορυχείων και λατομείων, της παροχής ενέργειας και νερού και της διαχείρισης αποβλήτων καταλαμβάνει μόλις την τέταρτη θέση, με 21,1 δις ευρώ, ενώ η γεωργία (και δασοκομία-αλιεία) την… ένατη (!) στο σύνολο των δέκα μεγάλων κλάδων που καταμετρά η ΕΛ.ΣΤΑΤ., με 5,8 δις ευρώ, ξεπερνώντας μόνο τις σχεδόν ανύπαρκτες κατασκευές (3,9 δις).

Από όλα αυτά προκύπτει η εικόνα ενός παθολογικού αθηνοκεντρισμού (η Αττική παράγει το 48,3% του συνολικού ΑΕΠ) και μιας οικονομίας μεταπρατικής, προσοδοθηρικής και εσωστρεφούς, με αποκλειστική σχεδόν έμφαση στον τριτογενή τομέα και εντελώς συρρικνωμένη την πρωτογενή (αγροτική) και δευτερογενή (βιομηχανική) παραγωγή. Αν προσθέσουμε την τραγική υστέρηση στις υφιστάμενες θέσεις εργασίας (3,7 εκατομμύρια στην Ελλάδα ή 33% του συνολικού πληθυσμού έναντι 217 εκατομμυρίων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή 43% του πληθυσμού της) διαπιστώνουμε ότι η ελληνική οικονομία, και κατ’ επέκταση η ελληνική κοινωνία, δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή ένα βιώσιμο παραγωγικό πρότυπο.

Η Ελλάδα χρειάζεται στρατηγικό αναπτυξιακό σχεδιασμό, με άξονες την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, την ενίσχυση των πραγματικά παραγωγικών δραστηριοτήτων σε τομείς όπου έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα και την αποκέντρωση της οικονομίας και του πληθυσμού. Ο σχεδιασμός αυτός, καθώς και η συνεπής υλοποίησή του σε βάθος χρόνου, μπορεί να προκύψει μόνο ως αποτέλεσμα σοβαρού διαλόγου μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου και των κοινωνικών φορέων, ώστε να επιτευχθούν οι ευρύτερες δυνατές συναινέσεις. Διαφορετικά η πτωχοποίηση και η πληθυσμιακή αποψίλωση της χώρας θα συνεχισθούν ακάθεκτες, διακυβεύοντας μακροπρόθεσμα την ίδια την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Αισιόδοξη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την υλοποίηση του σχεδίου δράσης για την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 21/02/2017


Την αισιοδοξία της ως προς την προοπτική υλοποίησης του σχεδίου δράσης για την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, με στόχο την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος, εξέφρασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά από σχετική ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου. Ο Ευρωβουλευτής είχε σταθεί στην υποχρέωση κρατών-μελών της Ένωσης για μετεγκατάσταση από την Ελλάδα 2.000 ατόμων κάθε μήνα από τον Δεκέμβριο του 2016 και 3.000 από τον Απρίλιο του 2017, αλλά και την αποστολή 100 εμπειρογνωμόνων στα ελληνικά νησιά για την ταχεία επεξεργασία αιτημάτων ασύλου, ζητώντας τη θέση της Επιτροπής ως προς τους πραγματικούς ρυθμούς υλοποίησης μετεγκαταστάσεων, αλλά και την εγγύηση αποστολής του απαραίτητου προσωπικού στα ελληνικά νησιά. Παράλληλα είχε ζητήσει το σχόλιο της Επιτροπής ως προς την πιθανή μεταφορά ιδιαίτερων κατηγοριών προσώπων από ακριτικά νησιά σε άλλα σημεία της ελληνικής επικράτειας, για λόγους αποσυμφόρησης των hot-spots και κοινωνικής ηρεμίας. Στην απάντησή του ο Επίτροπος Αβραμόπουλος τόνισε πως βάσει των καταγεγραμμένων στοιχείων προκύπτει πως η επίτευξη του στόχου μετεγκατάστασης 2000 ατόμων μηνιαίως από την Ελλάδα είναι εφικτή εάν όλα τα κράτη μέλη αρχίσουν να αναλαμβάνουν δεσμεύσεις. Παράλληλα αναφέρθηκε σε σημαντικά βήματα που έχουν σημειωθεί από πλευράς της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο προκειμένου να αυξηθούν οι εμπειρογνώμονες στα ελληνικά νησιά, αλλά έκλεισε την απάντησή του αναγνωρίζοντας πως οι δεσμεύσεις των κρατών-μελών εξακολουθούν να υστερούν σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Το σχέδιο δράσης για την εφαρμογή της συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας περιλαμβάνει την υποχρέωση των άλλων κρατών μελών της Ένωσης για μετεγκατάσταση από την Ελλάδα 2 000 ατόμων κάθε μήνα από τον Δεκέμβριο του 2016 και 3 000 από τον Απρίλιο του 2017 και μετά, καθώς και την υποχρέωσή τους για την αποστολή 100 εμπειρογνωμόνων και ισάριθμων διερμηνέων στα ελληνικά νησιά για την ταχεία επεξεργασία αιτημάτων ασύλου και άρα μεγαλύτερη δυνατότητα επιστροφών [1].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Ποιοι ήταν έως τώρα οι ρυθμοί υλοποίησης της μετεγκατάστασης και αν υπάρχει προοπτική υλοποίησης του στόχου;
2. Μπορεί να εγγυηθεί ότι θα σταλεί το απαραίτητο προσωπικό στα ελληνικά νησιά, δεδομένου ότι ως τώρα έχουν αποσταλεί μόλις 36 άτομα από τα 200;
3. Μήπως θα ήταν σκόπιμη η μεταφορά ιδιαίτερων κατηγοριών προσώπων (π.χ. παραβατικοί, αιτούντες οι οποίοι καταφανώς στερούνται των προϋποθέσεων ασύλου κ.λπ.) από τα ακριτικά νησιά σε άλλα σημεία της ελληνικής επικράτειας, για λόγους αποσυμφόρησης των hot-spots και κοινωνικής ηρεμίας, εφόσον μάλιστα τούτο θα λειτουργήσει ανασταλτικά για αυτές τις ομάδες του πληθυσμού των μεταναστών που θα ξέρουν πως θα επιστρέφονται με σύντομες διαδικασίες;


Απάντηση του κ. Αβραμόπουλου
εξ ονόματος της Επιτροπής (20.2.2017)

1162 άτομα μετεγκαταστάθηκαν από την Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2016 και 1131 άτομα τον Ιανουάριο του 2017. Η επίτευξη του στόχου μεταγκατάστασης τουλάχιστον 2 000 ατόμων από την Ελλάδα ανά μήνα είναι δυνατή εάν όλα τα κράτη μέλη αρχίσουν να αναλαμβάνουν δεσμεύσεις και να πραγματοποιούν μετεγκαταστάσεις σε μηνιαία βάση. Ορισμένα κράτη μέλη και συνδεδεμένες χώρες ηγούνται της προσπάθειας, τηρώντας τις νομικές υποχρεώσεις τους και εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους· αυτό το παράδειγμα πρέπει να ακολουθήσουν και τα άλλα κράτη μέλη. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να υποβάλλει εκθέσεις σχετικά με το πρόγραμμα μετεγκατάστασης και επιφυλάσσεται του δικαιώματος να αναλάβει δράση κατά των κρατών μελών που δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους [2].

Έχουν σημειωθεί σημαντικά βήματα από πλευράς της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), με την υποστήριξη της Επιτροπής, προκειμένου να αυξηθούν οι εμπειρογνώμονες στα ελληνικά νησιά. Η EASO μπορεί πλέον να προσλάβει προσωρινούς υπαλλήλους και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες για την υποστήριξη των επιχειρησιακών δραστηριοτήτων της. Για τον σκοπό αυτό, η EASO προσλαμβάνει και εκπαιδεύει προσωρινούς υπαλλήλους, οι οποίοι θα εγκατασταθούν στα νησιά από τα μέσα Μαρτίου 2017.

Οι πρόσφατες προτάσεις δείχνουν ότι τα κράτη μέλη είναι πρόθυμα να ενισχύσουν τις αποστολές προσωπικού, μολονότι οι δεσμεύσεις τους εξακολουθούν να υστερούν σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες. Διερευνώνται επίσης άλλα μέτρα στήριξης για την αύξηση της αποτελεσματικότητας του ελληνικού συστήματος ασύλου, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης των ελληνικών επιτροπών προσφυγών, αφού η Ελλάδα ολοκληρώσει τις νομοθετικές τροποποιήσεις.

Δεδομένου επίσης ότι η ελληνική υπηρεσία ασύλου έχει τοποθετήσει επιπλέον χειριστές υποθέσεων στα νησιά από τον Δεκέμβριο του 2016, φαίνεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει την απαραίτητη παραπληρωματικότητα με την EASO όσον αφορά το προσωπικό. Η Επιτροπή βρίσκεται σε στενή επαφή με τις ελληνικές αρχές για ζητήματα που συνδέονται με την αποτελεσματική εφαρμογή της δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος που έθεσε ο κ. βουλευτής.

________________________________________
[2] Ένατη έκθεση για τη μετεγκατάσταση και την επανεγκατάσταση της 8.2.2017, COM(2017) 74 final.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

Πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση



Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στη «Βραδυνή της Κυριακής»


Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα βρίσκεται υπό πίεση. Πολλοί πιστεύουν πως έχει ευθύνες και η κυβέρνηση για τη καθυστέρηση. Συμφωνείτε με αυτή την εκτίμηση;
Οι καθυστερήσεις είναι διαχρονικό φαινόμενο στις αξιολογήσεις του ελληνικού προγράμματος, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία. Έχω την εντύπωση πάντως ότι αυτή τη φορά καθοριστικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι υπάρχουν διαφωνίες και στους κόλπους των δανειστών, σε ότι αφορά τόσο τις απαιτήσεις τους απέναντι στη χώρα μας, όσο όμως και την «αντιπαροχή» που θα ήταν διατεθειμένοι να δώσουν εκείνοι, ιδίως ως προς τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους και τη συμμετοχή στην «ποσοτική χαλάρωση» της Ε.Κ.Τ. Όπως κι αν έχει το πράγμα, η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει τουλάχιστον ως πολιτικό πλαίσιο στο αυριανό Eurogroup (και να εξειδικευθεί τις επόμενες λίγες ημέρες από τα τεχνικά κλιμάκια), διαφορετικά θα εισέλθουμε σε περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας με πολύ δυσμενείς συνέπειες για την ελληνική οικονομία.

Ασκήθηκε έντονη κριτική για τις κυβερνητικές ενέργειες στον χώρο του τύπου. Κάποιοι λένε πως η κυβέρνηση, ήθελε κλειστό και τον ΔΟΛ και το ΜΕΓΚΑ. Ποια είναι η άποψη σας;
Δεν έχει νόημα αυτή τη στιγμή να κάνουμε δίκη προθέσεων. Η ουσία είναι ότι ούτε το κράτος ούτε οι τράπεζες δεν μπορούν και δεν πρέπει να συντηρούν στη ζωή ΜΜΕ που δεν είναι βιώσιμα από οικονομική άποψη, σπαταλώντας για τον σκοπό αυτό χρήματα των φορολογουμένων ή των καταθετών. Οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων πρέπει να βρουν ένα βιώσιμο πρότυπο μη-ζημιογόνου οικονομικής λειτουργίας. Αν πάντως ο ιδιοκτήτης εγκαταλείπει ουσιαστικά την επιχείρηση θα έπρεπε να δίνεται μια ευκαιρία από τον νόμο στους εργαζόμενους, εφόσον οι ίδιοι το θέλουν και κριθεί δικαστικά ότι συντρέχουν προϋποθέσεις βιωσιμότητας, να επιχειρήσουν να συνεχίσουν τη λειτουργία της επιχείρησης με αυτοδιαχείριση και χωρίς να σωρεύονται νέες ζημίες. Αυτό θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να ισχύει όχι μόνο για τις επιχειρήσεις ΜΜΕ αλλά και γενικότερα, με σκοπό την εξεύρεση μιας εύλογης ισορροπίας ανάμεσα στην διατήρηση των θέσεων εργασίας και την προστασία των καλώς νοούμενων συμφερόντων των πιστωτών.

Επικαλούμαι τη ευρωκοινοβουλευτική σας γνώση. Τι κλίμα επικρατεί στην Ευρώπη για την Ελλάδα; Εμπιστεύονται την ελληνική κυβέρνηση;
Η Ευρώπη δεν είναι ένα μονολιθικό κατασκεύασμα. Υπάρχει μια πανσπερμία γνωμών και, το χειρότερο, πολλά κέντρα λήψης αποφάσεων με αλληλοσυγκρουόμενες πολλές φορές θέσεις. Εάν πάντως μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου διαμορφωθεί ένας κυβερνητικός συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων και Αριστεράς, πράγμα όχι πολύ πιθανό αλλά ούτε και ανέφικτο, τότε το κλίμα όχι μόνο για την παρούσα ελληνική κυβέρνηση, αλλά συνολικά για τη χώρα μας θα βελτιωθεί αισθητά. Έστω κι αν συνεχισθεί εξάλλου ο συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών – Χριστιανοδημοκρατών θα προτιμούσα καγκελάριο τον Σούλτς και κάποιον σοσιαλδημοκράτη υπουργό οικονομικών. Επίσης έχει σημασία αν στις γαλλικές εκλογές αναδειχθεί πρόεδρος ο Μακρόν, οπότε μπορεί κανείς να ελπίζει σε γενικές γραμμές σε συνέχιση της θετικής στάσης που επέδειξε η κυβέρνηση Ολάντ (αφού ο Μακρόν ήταν κορυφαίος υπουργός), ή αν μας προκύψει Φιγιόν, ο οποίος έχω την εντύπωση ότι θα είναι σαφώς πιο «αυστηρός».

Αν αποδεχθούμε, ως φημολογείται, τη μείωση του αφορολόγητου αλλά και τη σειρά των συγκεκριμένων μέτρων, αν ήσασταν βουλευτής θα τα ψηφίζατε;
Θα εξαρτώνταν από τις συγκεκριμένες προβλέψεις αλλά και από τη συνολική διαμόρφωση της συμφωνίας, εφόσον αυτή επιτευχθεί. Γενικά πάντως ο χρόνος μετά τις 20 Φεβρουαρίου θα τρέχει σε βάρος μας.

Έχει βάση η συζήτηση για τη δραχμή;
Υπάρχουν πράγματι στον ΣΥΡΙΖΑ τάσεις ή κινήσεις υπέρ αυτής της άποψης; Υπάρχει μια σημαντική μερίδα γενικά της κοινής γνώμης η οποία μέσα στην απόγνωσή της αναζητά μαγικές λύσεις, είτε πρόκειται για τον Σώρρα είτε για τη δραχμή είτε για κάτι άλλο. Δυστυχώς μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Η παραμονή στη δραχμή ήταν μια πολύ ρεαλιστική επιλογή το 1998-99, αλλά δεν προτιμήθηκε. Η επάνοδος στη δραχμή θα μπορούσε να είναι μια επιλογή, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, το 2010, όταν το χρέος μας διεπόταν από το ελληνικό δίκαιο και οφειλόταν σε ιδιώτες, ή τουλάχιστον θα μπορούσε η απειλή της δραχμής να χρησιμοποιηθεί με πιο τολμηρό τρόπο για να αποσπάσουμε τότε μια καλύτερη συμφωνία «διάσωσης». Σήμερα, όμως, επτά χρόνια μετά την έναρξη των μνημονίων η δραχμή, είτε με συντεταγμένη έξοδο και υπό την εποπτεία των δανειστών, είτε ακόμη χειρότερα με δική μας μονομερή απόφαση και χωρίς στήριξη από πουθενά, θα οδηγούσε την Ελλάδα σε πιο βίαιη και ολοκληρωτική πτωχοποίηση και σε απροσμέτρητες πολιτικές και οικονομικές αναταραχές.

Τελευταίως τέθηκε ουσιαστικά και θέμα της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ. Ως αποτίμηση των δυο χρόνων, ποια είναι η δική σας;
Η συνεργασία με τους δεδηλωμένους θαυμαστές του Donald Trump είναι εξαιρετικά δύσπεπτη από ιδεολογική και αισθητική άποψη. Στην πράξη βέβαια περισσότερα προβλήματα στα κρίσιμα ζητήματα της οικονομικής ιδίως πολιτικής προκλήθηκαν από τη διάσπαση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015, παρά από τους ΑΝΕΛ. Το κατά πόσο και μέχρι πόσο μπορεί να παραταθεί αυτή η συγκυβέρνηση μεταξύ ενός κόμματος της αριστεράς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, και ενός κόμματος της δεξιάς, όπως οι ΑΝΕΛ, είναι κάτι που μόνο ο χρόνος μπορεί να το δείξει.

Στη πρόσφατη κεντρική επιτροπή ετέθη και το ζήτημα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Συμφωνείτε;
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα κόμμα του παλιού δικομματισμού και επί της ουσίας δεν βλέπω να διαφέρει και πολύ από τη «Νέα Δημοκρατία». Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι στην ηγεσία αμφοτέρων βρίσκονται γόνοι πολιτικών δυναστειών, πράγμα που υπογραμμίζει την πελατειακή ιδιοσυστασία τους. Η συζήτηση για το ζήτημα όμως των συνεργασιών γενικότερα δεν έχει σήμερα πραγματική βάση, αφού με την εξαίρεση των ΑΝ.ΕΛ. όλα τα άλλα κόμματα του συνταγματικού τόξου αρνούνται κατηγορηματικά κάθε τέτοια συζήτηση μαζί μας. Η επιλογή κυβερνητικού εταίρου έπρεπε να έχει συζητηθεί στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουαρίου του 2015, αφού τότε υπήρχαν οι εναλλακτικές του Ποταμιού ή των ΑΝ.ΕΛ. Κρίνοντας μάλιστα εκ των υστέρων θα έλεγα ότι αν είχε προτιμηθεί το Ποτάμι τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη εξέλιξη. Αντί όμως για συζήτηση και απόφαση του αρμόδιου κατά το Καταστατικό συλλογικού οργάνου, έλαβε χώρα ήδη το βράδυ των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015 τηλεφωνική επικοινωνία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον αρχηγό των ΑΝ.ΕΛ. και συμφωνία συνεργασίας μεταξύ τους, ενώ η Κεντρική Επιτροπή δεν ρωτήθηκε.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Γραπτή δήλωση του Κώστα Χρυσόγονου στα πρακτικά του Ευρωκοινοβουλίου για τη CETA



Λόγω ανυπέρβλητου προσωπικού κωλύματος δεν μπορούσα να βρίσκομαι στο Στρασβούργο στις 15 Φεβρουαρίου ώστε να συμμετάσχω στην ψηφοφορία για τη συμφωνία «CETA» ανάμεσα στον Καναδά και την Ε.Ε. Αν ήμουν παρών θα καταψήφιζα τη συμφωνία αυτή, καθώς συμμερίζομαι την άποψη ότι η CETA, παρά κάποιες βελτιώσεις που σημειώθηκαν, κυρίως μετά από προτάσεις των κρατών-μελών κατά την περίοδο ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων, εξακολουθεί να έχει στο τέλος ένα αρνητικό ισοζύγιο για τις ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες. Σε αυτή τη βάση, θα καταψήφιζα τη σχετική συμφωνία, όπως έπραξε η κοινοβουλευτική ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς GUE/NGL στην οποία ανήκω.


Ανάπτυξη για τη Θράκη


Χαιρετισμός του Κώστα Χρυσόγονου στην ημερίδα της Ένωσης Νέων Αυτοδιοικητικών Ελλάδος



Κυρίες και κύριοι,

Ανειλημμένες κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν δυστυχώς να παραστώ προσωπικά στην αξιέπαινη αυτή εκδήλωση. Χαιρετίζω θερμά την εκδήλωση και εύχομαι εκ βαθέων να αποτελέσει ορόσημο για μελλοντικές πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της Θράκης και εν γένει της Ελλάδας.

Η Θράκη είναι ο καθρέφτης της Ελλάδας από άποψη ιστορική, πολιτιστική, γεωστρατηγική και οικονομική. Ισχυρή και ευημερούσα Θράκη σημαίνει δυναμική και εύρωστη Ελλάδα. Θα πρέπει συνεπώς η Πολιτεία να μεριμνά άοκνα και μεθοδικά για την ευημερία της, όχι με λόγια, αλλά με έργα.

Η Θράκη όντας παραμελημένη επί δεκαετίες και έχοντας πληγεί σημαντικά από την παρούσα οικονομική κρίση, αποτελεί σήμερα – μαζί με τους γειτονικούς νομούς της Ανατολικής Μακεδονίας – την πιο φτωχή περιφέρεια της χώρας. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη είναι με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (2014) το χαμηλότερο σε ολόκληρη τη χώρα με 11.366 ευρώ, δηλ. το μισό του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Αττική που ανέρχεται σε 22.377 ευρώ και περίπου στο 70% του εθνικού μέσου όρου, που ανέρχεται σε 16.336 ευρώ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Θράκη μαστίζεται από δημογραφικό μαρασμό και ανεργία που συνολικά υπερβαίνει το 24%, ενώ ειδικότερα η ανεργία των νέων ξεπερνά το 44%. Η επιχειρηματικότητα στη Θράκη βάλλεται χρόνια από τις προβληματικές σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία, αλλά και από τη γραφειοκρατία, την κακοδιοίκηση, την έλλειψη σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την απουσία μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την ανάπτυξη της περιφέρειας και εν γένει την αδυναμία της Διοίκησης να στηρίξει ουσιαστικά την υγιή επιχειρηματικότητα.

Ωστόσο αυτή η εικόνα σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές της περιοχής. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Θράκη είναι προορισμένη από τη γεωστρατηγική της θέση, αλλά και τις βαθιές ιστορικές καταβολές της να πρωταγωνιστήσει ξανά στο αναδυόμενο οικονομικό τοπίο, αρκεί να αξιοποιηθούν συστηματικά τα μοναδικά πλεονεκτήματα της στη βάση ενός συγκροτημένου, μακρόπνοου στρατηγικού προγράμματος, στο σχεδιασμό του οποίου δε θα πρέπει να είναι αμέτοχοι όλοι οι τοπικοί οικονομικοί και διοικητικοί παράγοντες.

Βασικοί αναπτυξιακοί πυλώνες της Θράκης που μπορούν να αξιοποιηθούν, όπως σωστά υπογραμμίζει ο τίτλος της ημερίδας σας είναι ο τομέας της ενέργειας, των συνδυασμένων μεταφορών, της ποιοτικής εκπαίδευσης μέσω του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων.

Η κατασκευή του Διαδριατικού Αγωγού φυσικού αερίου (TAP) με αφετηρία τους Κήπους του Έβρου καθιστά τη Θράκη και εν γένει τη Βορειοδυτική Ελλάδα σε σημαντικότατο περιφερειακό κόμβο διαμετακόμισης ενέργειας και πύλη εισόδου διαμετακόμισης ενέργειας για τα Βαλκάνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο ο Διασυνδετήριος Αγωγός Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB), όσο και ο Διασυνδετήριος Αγωγός Ελλάδας – Ιταλίας (IGI) θα ξεκινούν από την Κομοτηνή, ενώ στην Αλεξανδρούπολη θα λειτουργήσει πλωτός σταθμός υποδοχής υγροποιημένου αερίου (LNG), αλλά και το πρωτοποριακό έργο του Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) που θα αποτελέσει μία επιπλέον πύλη εισαγωγής φυσικού αερίου στην Ελλάδα με δυναμικότητα που υπερβαίνει τα 6 δισ. κυβικά μέτρα, ικανή δηλ. να καλύψει το μεγαλύτερο ποσοστό των ενεργειακών αναγκών σε φυσικό αέριο όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και όλων των Νοτίων Βαλκανίων. Στο πλαίσιο αυτό η Θράκη και γενικότερα η Β. Ελλάδα αποκτά πρόσθετη γεωπολιτική, γεωστρατηγική και διπλωματική αξία, καθώς πρόκειται να συμβάλλει καίρια στην εγχώρια και ευρωπαϊκή ενεργειακή αυτάρκεια και ασφάλεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη σταθερότητα και την αναπτυξιακή προοπτική της ευρύτερης περιοχής.

Υπό τις συνθήκες αυτών των λαμπρών προοπτικών για τη Θράκη, όλοι οι κρατικοί, κοινωνικοί και επιχειρηματικοί φορείς με κατάλληλες ενέργειες οφείλουν να αναπτύξουν συντονισμένα το συγκοινωνιακό δίκτυο της Θράκης, προκειμένου να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του μέλλοντος. Πρέπει συνεπώς να δημιουργηθεί ένα κοινό πλαίσιο για την καλύτερη δυνατή ενσωμάτωση των τρόπων μεταφοράς ανθρώπων και προϊόντων μέσω εθνικών οδών, σιδηροδρόμων, θάλασσας και αέρα, ώστε μεσοπρόθεσμα με σκληρή δουλειά και νηφάλιο σχεδιασμό η Θράκη να εξελιχθεί σε υπερσύγχρονο διαμετακομιστικό κόμβο διεθνούς εμβέλειας. Είναι ανάγκη να αναδειχθεί ο ρόλος του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης με την άμεση σύνδεσή του με την Εγνατία οδό και τη ΒΙΠΕ, αλλά και με την ένταξή του στα ευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο. Είναι επίσης εύλογη ανάγκη να επεκταθεί και εκσυγχρονιστεί το σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά και οι αερολιμένες της Θράκης για την προσέλκυση τουριστών, εμπορευμάτων και τελικά επενδύσεων.

Από την άλλη πλευρά, δε νοείται μακρόπνοη και ισορροπημένη αναπτυξιακή προοπτική δίχως την καλλιέργεια της ποιοτικής εκπαίδευσης. Βασικός πυλώνας αυτής στη Θράκη είναι το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ). Με δεδομένο ότι το ΔΠΘ προσθέτει κοινωνική πολιτιστική και οικονομική αξία στις τοπικές κοινωνίες της Θράκης οφείλει να στηρίζεται διαχρονικά από όλους τους αρμόδιους φορείς. Η δραστήρια παρουσία του ΔΠΘ είναι ανεκτίμητος παράγοντας σταθερότητας σε εποχές κρίσης και αστάθειας. Τα σημαντικά επιτεύγματα και οι αξιόλογες ευρωπαϊκές και διεθνείς επιστημονικές συνεργασίες του ΔΠΘ προσδίδουν κύρος στη Θράκη. Λαμβάνοντας υπόψη και την πλεονεκτική γεωγραφική θέση του ΔΠΘ, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στη διαμόρφωση ενός ευέλικτου, αυτάρκους και ανοιχτού σε διεθνείς προκλήσεις Πανεπιστημίου, π.χ. μέσω της περαιτέρω ενίσχυσης πρωτοβουλιών συνεργασίας με διεθνή και εγχώρια ερευνητικά και πανεπιστημιακά ιδρύματα. Το ΔΠΘ θα μπορούσε έτσι κάλλιστα να λειτουργήσει ως πόλος έλξης νέου ποιοτικού ανθρώπινου δυναμικού από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η δημιουργία φιλικού κλίματος, ιδίως προς ιδιωτικές επενδύσεις, με τη διασφάλιση σταθερού και δίκαιου φορολογικού καθεστώτος, τον μεθοδικό περιορισμό της γραφειοκρατίας, τη συστηματική πάταξη της διαφθοράς, τη συγκρότηση στρατηγικών δομών είναι ένα ακόμη απαραίτητο συστατικό της εγχώριας ανάπτυξης. Οι ιδιωτικές επενδύσεις θα μπορούσαν να στραφούν στοχευμένα στην αειφόρο αξιοποίηση περιζήτητων βιομηχανικών ορυκτών, όπως ο ζεόλιθος, στην ενίσχυση ενός σύγχρονου τύπου γεωργοκτηνοτροφικής επιχειρηματικότητας, βασισμένης σε οικολογικά επώνυμα, ποιοτικά προϊόντα (π.χ. λούπινο, μετάξι, γαλακτοκομικά) και συνακόλουθα στη δημιουργία μεταποιητικής βιομηχανίας τροφίμων και εν γένει ανταγωνιστικών ποιοτικών προϊόντων. Επιθυμητή είναι και η ενίσχυση επενδύσεων για την ανάπτυξη ενός σύγχρονου τουριστικού μοντέλου, προσαρμοσμένου στις ιδιαιτερότητες της Θράκης (π.χ. με την ανάδειξη των πολυάριθμων αρχαιοτήτων και της πολυπολιτισμικότητας της Θράκης, την αξιοποίηση της παράλιας ζώνης, την ενίσχυση του αγροτουρισμού και του θρησκευτικού τουρισμού).

Πρέπει εν τέλει να γίνει αντιληπτό ότι η αναπτυξιακή θωράκιση της Θράκης συνιστά θωράκιση της Ελλάδας. Αντίθετα η αποδυνάμωση της σηματοδοτεί μαρασμό της Ελλάδας. Ακριβώς για αυτό πρέπει να αποτελεί διαχρονική προτεραιότητα όλων των υπεύθυνων φορέων η αξιοποίηση κάθε δυνατότητας ανάπτυξης της θρακικής γης.

Σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

Κρίση και μέσα ενημέρωσης


Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο ΕΘΝΟΣ 16/02


Η προσωρινή διακοπή της (ζημιογόνας) έκδοσης των «Νέων» και του «Βήματος» αποτέλεσε μια θλιβερή εξέλιξη για τον Τύπο στη χώρα μας. Πρόκειται για δύο εφημερίδες με ιστορία περίπου ενός αιώνα, που παρέμεναν σε υψηλές για τα δεδομένα της εποχής κυκλοφορίες και διατηρούσαν ένα συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα, μέσα από το οποίο συνέβαλαν στη δημοκρατικά αναγκαία πολυφωνία στον Τύπο (αν και τα τελευταία χρόνια το ποιοτικό επίπεδο ιδίως των «Νέων» είχε πέσει πολύ και ενίοτε εκτρέπονταν σε επιθέσεις κατά «ανεπιθύμητων» πολιτικών προσώπων). Στην πραγματικότητα το πρόβλημα δεν αφορά μόνο το συγκρότημα Λαμπράκη, στο οποίο ανήκουν οι δύο εφημερίδες, αλλά τις έντυπες εκδόσεις στο σύνολό τους. Η γενίκευση της χρήσης του Διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης καθιστά τις εκδόσεις αυτές, κατά ένα μέρος τουλάχιστον, ξεπερασμένες, αφού η ηλεκτρονική διάδοση πληροφοριών και σχολίων είναι πολύ ταχύτερη και φθηνότερη. Οι παραδοσιακές εφημερίδες μένουν πια να απευθύνονται σε ένα ειδικό κοινό, που αναζητά την ανάλυση σε βάθος και σε έκταση και όχι μόνο την είδηση της τελευταίας στιγμής ή τα επιθετικά (συχνά σε σημείο κακοήθειας και ανοησίας) «τιτιβίσματα».

Σε καμία περίπτωση, άλλωστε, δεν πρέπει το Δημόσιο να αναλάβει τη συντήρηση μη βιώσιμων μέσων ενημέρωσης, είτε με απευθείας επιδότησή τους είτε με δανεισμό χωρίς εγγυήσεις μέσω του ελεγχόμενου από αυτό τραπεζικού συστήματος. Και τούτο όχι μόνο επειδή τα δημόσια οικονομικά βρίσκονται στη γνωστή οικτρή κατάσταση, αλλά κυρίως επειδή επιδοτούμενα μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να είναι ανεξάρτητα και καταλήγουν να αποτελούν πρόβλημα για τη δημοκρατία. Συνεπώς στον χώρο του Τύπου οφείλουν να επιβιώσουν μόνο όσοι θα κατορθώσουν, μέσα στις αντικειμενικά πολύ δύσκολες συνθήκες της Ελλάδας της κρίσης, να βρουν ένα μη ζημιογόνο πρότυπο οικονομικής λειτουργίας.

Ευκταίο θα ήταν, μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, να δοθεί μια ευκαιρία στους εργαζόμενους στις δύο ιστορικές εφημερίδες, αν οι ίδιοι (ή έστω η πλειονότητά τους) θέλουν να βρουν ένα τέτοιο πρότυπο λειτουργίας με αυτοδιαχείριση. Η πολιτεία θα μπορούσε να συμβάλει προς την κατεύθυνση αυτή θεσπίζοντας το κατάλληλο πλαίσιο, εννοείται όχι μόνο για τον Τύπο αλλά και για όσες ή άλλες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις εγκαταλείπονται ουσιαστικά από τους ιδιοκτήτες τους. Σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις θα μπορούσε έτσι να εναρμονιστεί η διατήρηση θέσεων εργασίας με την προστασία των καλώς εννοουμένων συμφερόντων των πιστωτών.

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την αθρόα μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 16/02/2017


Τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως προς την αθρόα μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό ζήτησε με γραπτή του ερώτηση ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής στάθηκε σε έρευνες που καταδεικνύουν πως ο αριθμός των Ελλήνων ηλικίας 16 έως 46 ετών που έχουν μεταναστεύσει μόνιμα σε περίπου 95 χώρες του εξωτερικού από το 2008 μέχρι σήμερα προσεγγίζει το μισό εκατομμύριο, ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης ανεργίας και της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα. Παράλληλα τόνισε πως από το 2013 κι έπειτα παρατηρείται τριπλασιασμός του μέσου όρου μεταναστών, ενώ υπογράμμισε τις συνέπειες που η κατάσταση αυτή επιφέρει στην Ελλάδα. Κλείνοντας την ερώτησή του κάλεσε την Επιτροπή να σχολιάσει τα στοιχεία αυτά υπό το πρίσμα των στόχων και των αξιών των ενωσιακών πολιτικών συνοχής, αλληλεγγύης και ισόρροπης ανάπτυξης, αλλά και να συνδράμει ουσιαστικά την Ελλάδα για την ανάσχεση του φαινομένου.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Έρευνες έχουν καταδείξει ότι ο αριθμός των Ελλήνων ηλικίας 16 έως 46 ετών, που έχουν μεταναστεύσει μόνιμα σε περίπου 95 χώρες του εξωτερικού από το 2008 μέχρι σήμερα, προσεγγίζει το μισό εκατομμύριο [1]. Από αυτούς εκτιμάται ότι περίπου 200.000 είναι πολίτες με υψηλό ή πολύ υψηλό μορφωτικό επίπεδο („brain drain“) [2]. Βασική αιτία του φαινομένου είναι η εκτεταμένη ανεργία και η δυσχερής οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, που εντάθηκε ιδίως την περίοδο εφαρμογής των μνημονιακών μέτρων [3]. Ειδικά από το 2013 κι έπειτα παρατηρείται τριπλασιασμός του μέσου όρου των Ελλήνων μεταναστών σε σύγκριση με το 2008 [4]. Η αθρόα εκροή του πλέον ανταγωνιστικού και καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού της χώρας επιφέρει ανυπολόγιστες πολιτικοοικονομικές και κοινωνικές συνέπειες στην Ελλάδα (λ.χ. επίταση του δημογραφικού προβλήματος, σημαντικές απώλειες φορολογικών και ασφαλιστικών εσόδων, μείωση απόδοσης φυσικού κεφαλαίου κ.ά.) [5].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Συνάδουν τα παραπάνω στοιχεία με την εκπλήρωση των στόχων και των αξιών της ενωσιακής πολιτικής συνοχής, αλλά και της πολιτικής της αλληλεγγύης και της ισόρροπης ανάπτυξης;
2) Προτίθεται να συνδράμει ουσιαστικά την Ελλάδα για την ανάσχεση αυτών των φαινομένων και με ποιους τρόπους και μέτρα;

________________________________________
[5] Ibid

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Η Επιτροπή καλεί την Τουρκία να δεσμευτεί για την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών μετά από ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 15/02/2017


Τη δέσμευση της Τουρκίας ως προς την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και την επιδίωξη ειρηνικής επίλυσης των διαφορών ζήτησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από σχετική ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου. Αναφερόμενος σε δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, με τις οποίες επιχειρούνταν η αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας και της κυρίαρχης κρατικής υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Ευρωβουλευτής επεσήμανε πως οι αρχές του απαραβίαστου των συνόρων και του σεβασμού στις διεθνείς συνθήκες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του διεθνούς δικαίου, ζητώντας τη θέση της Επιτροπής ως προς τις ενέργειες της Τουρκίας, υπό το πρίσμα της υποψηφιότητάς της προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην απάντησή του ο Επίτροπος Hahn υπενθύμισε πως η Τουρκία οφείλει να δεσμευτεί κατηγορηματικά στην ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών και τόνισε τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών της ΕΕ, υπογραμμίζοντας πως αναμένεται από την Τουρκία να υποστηρίξει ενεργά τις διαπραγματεύσεις για δίκαιη, συνολική και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Σε δηλώσεις της 29ης Νοεμβρίου 2016, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αμφισβήτησε την εδαφική ακεραιότητα και την κυρίαρχη κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ισχυριζόμενος ότι αποτελεί «αγένεια» να εμφανίζεται ολόκληρη η Κύπρος στη σημαία της «ελληνοκυπριακής διοίκησης νότιας Κύπρου», όπως την χαρακτήρισε [1]. Οι δηλώσεις αυτές αποτελούν τη συνέχεια προηγούμενων δηλώσεων του ιδίου, με τις οποίες αμφισβήτησε τα σύνορα της ίδιας της Τουρκίας, όπως αυτά χαράχθηκαν από τη Συνθήκη της Λωζάννης, υποστηρίζοντας ότι 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι πολύ λίγα για τους Τούρκους [2]. Δεδομένου ότι οι αρχές του απαραβίαστου των συνόρων και του σεβασμού στις διεθνείς συνθήκες (pacta sunt servanda) αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του διεθνούς δικαίου, ερωτάται η Επιτροπή:
1. Αποτελεί ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου μέρος των θεμελιωδών αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως του σεβασμού του κράτους δικαίου, όπως αυτές διακηρύσσονται στο άρθρο 2 της ιδρυτικής Συνθήκης;
2. Συνάδει η ιδιότητα του υποψήφιου για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 49 της Συνθήκης, με την αμφισβήτηση των συνόρων είτε του ίδιου είτε άλλου κράτους, που είναι ήδη μέλος της Ένωσης;


Απάντηση του κ. Hahn
εξ ονόματος της Επιτροπής (14.2.2017)

Η Επιτροπή υπενθυμίζει τη θέση της ΕΕ, όπως έχει εκφραστεί σε διάφορες περιπτώσεις, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης και στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία οφείλει να δεσμευτεί κατηγορηματικά στην ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, προσφεύγοντας, εφόσον προκύψει ανάγκη, στο Διεθνές Δικαστήριο. Η ΕΕ καλεί την Τουρκία να αποφύγει κάθε είδους απειλή ή ενέργεια στρεφόμενη κατά κράτους μέλους, ή αιτίες τριβής ή ενέργειες που βλάπτουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Επιπλέον, η ΕΕ υπογραμμίζει το σύνολο των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών της ΕΕ.

Όπως τονίζεται στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης και στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, αναμένεται από την Τουρκία να υποστηρίξει ενεργά τις διαπραγματεύσεις για δίκαιη, συνολική και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού στο πλαίσιο του ΟΗΕ, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και με τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ. Η δέσμευση της Τουρκίας και η συμβολή της με συγκεκριμένες ενέργειες στη συνολική αυτή διευθέτηση εξακολουθούν να έχουν ζωτική σημασία. Η Επιτροπή παρακολουθεί τακτικά τις εξελίξεις επί του θέματος στην ετήσια έκθεσή της για τη Τουρκία. Η τελευταία έκθεση δημοσιεύθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2016 [3].

________________________________________

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Παρέμβαση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 14/02/2017


Τις αβάσιμες εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τις απαιτήσεις του για νέα σκληρά μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα σχολίασε ο Κώστας Χρυσόγονος με παρέμβασή του κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την πορεία της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στη διαφοροποίηση των προβλέψεων του Ταμείου από το 2010, όταν και οι αισιόδοξες προβλέψεις διαψεύσθηκαν οικτρά, μέχρι τη σημερινή αδικαιολόγητη και ακραία απαισιοδοξία, ενώ τόνισε πως οι απαιτήσεις του ταμείου για νέα σκληρά μέτρα είναι κοινωνικά άδικες και ανάλγητες. Αντιθέτως έκανε λόγο για σωστή διαπίστωση της ανάγκης δραστικής ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους το οποίο είναι προφανώς μη βιώσιμο στα σημερινά επίπεδα του περίπου 180% του ΑΕΠ και παράλληλα υπογράμμισε την ανάγκη να κλείσει η αξιολόγηση χωρίς άδικα μέτρα, αλλά και να μπει η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Δείτε το βίντεο της παρέμβασης εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=g3RezvagZ4Q


Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

Η Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την ελληνική οικονομία περιέχει σωρεία αβάσιμων εκτιμήσεων, καθώς τα τεχνοκρατικά κλιμάκια του Ταμείου που διαψεύσθηκαν οικτρά στις αισιόδοξες προβλέψεις τους το 2010 έχουν βρεθεί τώρα στο άλλο άκρο και δείχνουν μια ακραία και αδικαιολόγητη απαισιοδοξία. Οι απαιτήσεις του Ταμείου για νέα σκληρά μέτρα λιτότητας στην Ελλάδα, όπως μείωση του αφορολόγητου ορίου και των συντάξεων, είναι κοινωνικά άδικες και ανάλγητες, αφού το αφορολόγητο όριο δεν βρίσκεται σε υψηλότερα επίπεδα από εκείνα που δικαιολογεί η οικονομική κατάσταση και οι συντάξεις έχουν ήδη υποστεί περισσότερες από δώδεκα διαδοχικές μειώσεις. Σε ένα σημείο πάντως το Ταμείο έχει δίκιο και αυτό είναι η διαπίστωση της ανάγκης για δραστική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, το οποίο είναι προφανώς μη βιώσιμο στα σημερινά επίπεδα του περίπου 180% του ΑΕΠ. Άρα η Ελλάδα χρειάζεται γρήγορο κλείσιμο της αξιολόγησης χωρίς άδικα μέτρα, γρήγορη ελάφρυνση του χρέους της και είσοδο στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο ΑΡΤ

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την αντιμετώπιση του ελλείμματος προστασίας των επιφανειακών υδάτων


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 13/02/2017


Το έλλειμμα της ευρωπαϊκής πολιτικής στον τομέα της προστασίας των υδάτων υπογράμμισε ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος σε ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στο πλαίσιο αυτό στηριζόμενος σε επιστημονικά στοιχεία τόνισε ότι η υπερεκμετάλλευση ιδίως των επιφανειακών υδάτων έχει οδηγήσει σε ρύπανση άνω του 50% των υδάτων των ποταμών, λιμνών και υγροτόπων τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και στην Ελλάδα. Η συνεχιζόμενη αυτή πρακτική επιφέρει απρόβλεπτες συνέπειες στην υγεία και στην οικολογική ισορροπία. Ιδιαίτερα η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από σημαντικές ελλείψεις στην κατάρτιση ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης των επιφανειακών υδάτων και στην υλοποίηση των μέτρων που περιέχονται σε αυτά. Αδυναμίες εντοπίζονται και στην αναβάθμιση και αποκατάσταση των συστημάτων επιφανειακών και υπογείων υδάτων, καθώς και στη συστηματική αρχειοθέτηση, αλλά και στην ακρίβεια και αξιοπιστία των μετρήσεων της οικολογικής ποιότητας των επιφανειακών και υπογείων υδάτων. Ο Κώστας Χρυσόγονος επισήμανε στην ερώτησή του ότι οι μνημονικές πολιτικές έχουν οδηγήσει μεταξύ άλλων και σε αισθητή μείωση των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού για την περιβαλλοντική προστασία με αποτέλεσμα η ελληνική Διοίκηση να αδυνατεί να ανταποκριθεί επαρκώς στις ευρωπαϊκές της δεσμεύσεις σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος και ειδικά των επιφανειακών υδάτων. Ερωτά συνεπώς την Επιτροπή, με ποια μέτρα φιλοδοξεί να αντιμετωπίσει αυτές τις ελλείψεις, αλλά και αν προβλέπεται η παροχή κονδυλίων προς κράτη-μέλη για την ενίσχυση της προστασίας των επιφανειακών υδάτων.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Με βάση επιστημονικά στοιχεία εκτιμάται ότι μόνο το 53% των επιφανειακών υδάτων (ιδίως των λιμνών, των ποταμών και των υγροτόπων) των κρατών-μελών της ΕΕ βρίσκεται σε καλή ή άριστη κατάσταση [1]. Η συνεχιζόμενη υπερεκμετάλλευση και ρύπανση των υδάτων από ποικίλους ανθρωπογενείς παράγοντες απειλεί την ισορροπία του ευρωπαϊκού υδάτινου οικοσυστήματος και συνιστά σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και το περιβαλλοντικό κεκτημένο [2]. Ειδικά στην Ελλάδα παρατηρούνται ουσιώδεις ελλείψεις στην κατάρτιση των σχεδίων διαχείρισης υδάτων, στην εφαρμογή των προγραμμάτων μέτρων που περιέχονται σε αυτά, στην αναβάθμιση και αποκατάσταση των συστημάτων επιφανειακών και υπογείων υδάτων, αλλά και στην ακρίβεια και συστηματική αρχειοθέτηση των μετρήσεων της οικολογικής ποιότητας των επιφανειακών και υπογείων υδάτων [3]. Αυτές οι αδυναμίες επιτείνονται ιδιαίτερα και λόγω της μείωσης των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού για την περιβαλλοντική προστασία στο πλαίσιο των μνημονιακών μέτρων λιτότητας που επιβάλλει η Τρόικα [4].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Ποια μέτρα προτίθεται να εφαρμόσει, για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις ανωτέρω ελλείψεις;
2) Προβλέπεται η παροχή ενωσιακών κονδυλίων για την ενίσχυση των προσπαθειών των κρατών-μελών προς διόρθωση αυτών των ελλείψεων;
3) Πώς ακριβώς προτίθεται να διασφαλίσει την ορθότητα των στοιχείων μέτρησης της οικολογικής ποιότητας των υδάτων;

________________________________________

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017

Επείγουσα ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την έκθεση του ΔΝΤ σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 08/02/2017


Τη θέση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως προς τη βιωσιμότητα και την ανάγκη ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους ζήτησε με επείγουσα ερώτησή του ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής τόνισε πως σύμφωνα με τους οικονομολόγους του ΔΝΤ, το ελληνικό χρέος υπό τις σημερινές συνθήκες χαρακτηρίζεται ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο» [1]. Παράλληλα αναφέρθηκε στην παρατήρηση της έκθεσης πως μέχρι το 2060 το ελληνικό χρέος θα έχει εκτοξευθεί στο 275% του ΑΕΠ, αφού λύσεις οι οποίες δεν οδηγούν σε μείωσή του χρέους δεν είναι συνεπείς με τη βιωσιμότητα. Έκλεισε την ερώτησή του καλώντας το Συμβούλιο να αποφασίσει αν θεωρεί το ΔΝΤ αξιόπιστο οργανισμό και σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, να παρουσιάσει πως σκοπεύει να ανταποκριθεί στις εισηγήσεις του ΔΝΤ για μια γενναία ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Στη συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στις 06.02.2017 αναλύθηκαν ζητήματα που αφορούν την ελληνική οικονομία και τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, το οποίο χαρακτηρίζεται από τους οικονομολόγους του Ταμείου ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο». Συγκεκριμένα, στη σχετική έκθεσή του το ΔΝΤ εκτιμά ότι μέχρι το 2060 το ελληνικό χρέος θα έχει εκτοξευθεί στο 275% του ΑΕΠ, ενώ τονίζεται πως «λύσεις που παρέχουν μόνο προσωρινή ανακούφιση, αλλά δεν οδηγούν σε μια πτωτική πορεία του χρέους στον χρονικό ορίζοντα έως το 2060, δεν είναι συνεπείς με τη βιωσιμότητα» [2].

Ερωτάται το Συμβούλιο:
α) Θεωρεί το ΔΝΤ αξιόπιστο οργανισμό ο οποίος πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο στο ελληνικό πρόγραμμα ή όχι;
β) Εάν η απάντηση στην ερώτηση α) είναι θετική, τότε πώς σκοπεύει το Συμβούλιο να ανταποκριθεί προς τις εισηγήσεις του ΔΝΤ για γενναία ελάφρυνση του ελληνικού χρέους;

________________________________________

Ο Κώστας Χρυσόγονος στην Τηλεόραση ΕΝΑ Κεντρικής Ελλάδας

Την ενίσχυση της εφαρμογής των οδηγιών για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης αποφασίζει η Επιτροπή ως αποτέλεσμα του θανάτου χιλιάδων Ευρωπαίων


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 08/02/2017


Την πρόθεση ενίσχυσης της εφαρμογής των οδηγιών για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και των προσπαθειών των κρατών μελών της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών ρύπων υπογράμμισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από σχετική ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου. Ο Ευρωβουλευτής είχε τονίσει πως η ατμοσφαιρική ρύπανση θεωρείται αιτία για τον πρόωρο θάνατο άνω των 500.000 ανθρώπων μόνο στην ΕΕ, ενώ ειδικά στην Ελλάδα ο αριθμός υπολογίζεται στις 15.000 ετησίως. Παράλληλα είχε αναφερθεί στο ετήσιο κόστος στους τομείς της υγείας, της εργασίας, της γεωργίας και του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ των 330 και 940 δισεκατομμυρίων ευρώ, καλώντας την Επιτροπή να σχολιάσει τα στοιχεία αυτά και να παρουσιάσει μέτρα για τον περιορισμό των επιπτώσεων της ρύπανσης. Στην απάντησή του ο Επίτροπος Vella αναγνώρισε το μεγάλο κόστος των επιπτώσεων της ρύπανσης και τόνισε πως το 2013 η Επιτροπή υπέβαλε δέσμη μέτρων για καθαρό αέρα για την Ευρώπη, με στόχο τη μείωση των πρόωρων θανάτων. Παράλληλα σημείωσε πως η Επιτροπή παραμένει επιφυλακτική όσον αφορά τις συνεχείς υπερβάσεις των προτύπων ποιότητας του αέρα στην ΕΕ και κατέληξε πως η Επιτροπή αποφάσισε να στηρίξει και να ενισχύσει την εφαρμογή των οδηγιών για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Με βάση πρόσφατες μελέτες, η ατμοσφαιρική ρύπανση [ιδίως η έκθεση του πληθυσμού σε μικροσωματίδια (PM), NO2 και O3] θεωρείται αιτία για τον πρόωρο θάνατο άνω των 500.000 ανθρώπων μόνο στην ΕΕ [1]. Για παράδειγμα, ειδικά στην Ελλάδα, οι πρόωροι θάνατοι λόγω των παραπάνω αιτίων υπερβαίνουν τα τελευταία έτη τους 15.000 ετησίως [2]. Το εκτιμώμενο ετήσιο οικονομικό κόστος αυτών των επιπτώσεων για την Ευρώπη στους τομείς της υγείας, της εργασίας, της γεωργίας και του φυσικού περιβάλλοντος κυμαίνεται μεταξύ των 330 και 940 δισεκατομμυρίων ευρώ [3].

Με δεδομένο ότι η προστασία της υγείας, της εργασίας και του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και η προαγωγή της ισόρροπης και αειφόρου ανάπτυξης αποτελούν βασικούς πυλώνες της πολιτικής της ΕΕ, ερωτάται η Επιτροπή:

– Θεωρεί ότι οι ανωτέρω εκτιμήσεις είναι ακριβείς και επαρκείς;
– Ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και μέτρα προτίθεται να λάβει για τον αποτελεσματικό περιορισμό των προεκτεθεισών επιπτώσεων;
– Θεωρεί ότι οι παραπάνω επιπτώσεις συνάδουν με την προαγωγή της αρχής της ισόρροπης και αειφόρου ανάπτυξης;


Απάντηση του κ. Vella
εξ ονόματος της Επιτροπής (6.2.2017)

Κάθε έτος ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την ποιότητα του αέρα στην Ευρώπη. Αυτή περιλαμβάνει συστηματικά ποσοτικούς προσδιορισμούς των επιδράσεων στην υγεία από την έκθεση σε λεπτά σωματίδια, διοξείδιο του αζώτου και όζον ανά κράτος μέλος. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε από τον ΕΟΠ έχει αναθεωρηθεί και ακολουθεί τις βέλτιστες πρακτικές, ενώ η τάξη μεγέθους των προβλέψεων αυτών επιβεβαιώνεται επίσης από μελέτες που διεξάγονται ανεξάρτητα από άλλους οργανισμούς. Η ανάλυση που πραγματοποιήθηκε το 2013 για λογαριασμό της Επιτροπής εκτίμησε ότι το συνολικό εξωτερικό κόστος των εν λόγω επιδράσεων κυμαινόταν μεταξύ 330 και 940 δισ. EUR [4].

Το 2013 η Επιτροπή υπέβαλε δέσμη μέτρων για καθαρό αέρα για την Ευρώπη που αποβλέπει στην αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Ευρώπη· τα μέτρα περιλαμβάνουν ως στόχο τη μείωση των πρόωρων θανάτων που οφείλονται στην ατμοσφαιρική ρύπανση κατά ποσοστό μεγαλύτερο από 50% έως το 2030, σε σύγκριση με την κατάσταση που επικρατούσε το 2005. Αυτή η δέσμη μέτρων οδήγησε σε νομοθετικές προτάσεις για την αναθεώρηση της οδηγίας για τα εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών [5] και της οδηγίας για μεσαίου μεγέθους μονάδες καύσης [6], καθώς και για μέτρα υποστήριξης εκτός των ρυθμιστικών, με στόχο την ενίσχυση της ικανότητας και της συνεργασίας σε όλα τα πολιτικά επίπεδα.

Ωστόσο, η Επιτροπή παραμένει επιφυλακτική όσον αφορά τις συνεχείς υπερβάσεις των προτύπων ποιότητας του αέρα της ΕΕ, όπως ορίζονται από τις οδηγίες 2008/50/ΕΚ [7] και 2004/107/ΕΚ [8]. Συνεπώς, η Επιτροπή αποφάσισε να στηρίξει και να ενισχύσει την εφαρμογή των ανωτέρω οδηγιών για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και να υποστηρίξει ενεργά τις προσπάθειες των κρατών μελών για τη μείωση των εκπομπών ατμοσφαιρικών ρύπων βασικής σημασίας. Δυστυχώς, η κατάσταση εξακολουθεί να υποχρεώνει την Επιτροπή να κινεί σημαντικό αριθμό διαδικασιών επί παραβάσει.

________________________________________
[1] Πρβλ. μεταξύ άλλων: ΕΕΑ, Air quality in Europe — 2016 report, σ. 9.,
[2] Πρβλ. Table 10.1, ΕΕΑ, Air quality in Europe — 2016 report, σ. 60
[3] ΕΕΑ, Air quality in Europe — 2016 report, σ. 12
[4] Βλέπε Πρόγραμμα «Καθαρός αέρας» για την Ευρώπη, COM(2013) 918 final
[5] Οδηγία (ΕΕ) 2016/2284, ΕΕ L 344 της 17.12.2016, σ. 1–31
[6] Οδηγία (ΕΕ) 2015/2193, ΕΕ L 313 της 28.11.2015, σ. 1-19
[7] ΕΕ L 152 της 11.6.2008, σ. 1–44
[8] ΕΕ L 23 της 26.1.2005, σ. 3–16

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τις τουρκικές προκλήσεις


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 07/02/2017


Το σχόλιο της Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις ζήτησε ο Κώστας Χρυσόγονος. Με γραπτή του ερώτηση ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στην κλιμάκωση της έντασης που φαίνεται πως επιδιώκει η Τουρκία ιδιαίτερα στην περιοχή του Αιγαίου, προβαίνοντας σε όλο και περισσότερες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στις 138 παραβιάσεις που καταγράφηκαν την 01.02.2017, στις αμφισβητήσεις της Συνθήκης της Λωζάννης, την πρόθεση επαναχάραξης των τουρκικών συνόρων, αλλά και την πρωτοφανή αξίωση εφαρμογής των τεσσάρων θεμελιωδών ενωσιακών ελευθεριών για Τούρκους πολίτες στην Κύπρο, με εναλλακτική πρόταση την στέρηση των δικαιωμάτων αυτών από Έλληνες πολίτες. Κλείνοντας την ερώτησή του κάλεσε την Ύπατη Εκπρόσωπο να σχολιάσει τις ενέργειες αυτές, να παρουσιάσει τα μέτρα που προτίθεται να πάρει για την προστασία των συνόρων Ελλάδας και Κύπρου αλλά και να προτείνει κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Η Τουρκία φαίνεται ότι κλιμακώνει την ένταση στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως στο Αιγαίο. Από τα τέλη του 2016 έως σήμερα προβαίνει σε ολοένα και περισσότερο εντεινόμενες προκλήσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου. Αποκορύφωμα τούτων αποτελούν ιδίως οι περίπου 138 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη που έλαβαν χώρα την 01.02.2017 [1]. Σε συνέχεια δηλώσεων της τουρκικής κυβέρνησης ότι αμφισβητείται η Συνθήκη της Λωζάννης και ότι προτίθεται να επαναχαράξει τα σύνορα της χώρας [2], υποστηρίχθηκε ότι αμφισβητείται και το εδαφικό καθεστώς 130 ελληνικών νησίδων και βραχονησίδων, ενώ διατυπώθηκε επίσημα ότι στρατιωτική άσκηση της Ελλάδας στη νήσο Κω αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο [3]. Παράλληλα, κατά τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού και παρά τη συνεχιζόμενη κατοχή της Β. Κύπρου από τουρκικά στρατεύματα, η τουρκική πλευρά αξίωσε εφαρμογή των τεσσάρων θεμελιωδών ενωσιακών ελευθεριών για τους Τούρκους πολίτες, στην Κύπρο, ειδάλλως ζήτησε να στερηθούν αυτών των δικαιωμάτων οι Έλληνες πολίτες [4].

Ερωτάται η Ύπατη Εκπρόσωπος:

1. Πώς σχολιάζει αυτές τις ενέργειες; Είναι συμβατές με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο;
2. Τί μέτρα έχει λάβει ή προτίθεται να λάβει για την προστασία της ακεραιότητας των συνόρων της Ελλάδας και της Κύπρου από τις κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις;
3. Σκέφτεται να προτείνει την επιβολή κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας;


________________________________________

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Ομιλία του Κώστα Χρυσόγονου για τις διασυνοριακές υιοθεσίες και την ανάγκη εξασφάλισης της προστασίας των παιδιών


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 02/02/2017


Την ανάγκη προστασίας των παιδιών και καλύτερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών σε ζητήματα διασυνοριακών υιοθεσιών υπογράμμισε ο Κώστας Χρυσόγονος. Με ομιλία του κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, ο Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στα προβλήματα που δημιουργούνται από τις ισχύουσες ρυθμίσεις για τις διασυνοριακές υιοθεσίες και στα εμπόδια που συναντούν οικογένειες στη μετακίνησή τους σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ. Τόνισε πως η προστασία των παιδιών οφείλει να είναι προτεραιότητα όλων, επισημαίνοντας πως η διασυνοριακή αναγνώριση των πιστοποιητικών υιοθεσίας συμβάλλει σε αυτό τον στόχο. Έκλεισε την ομιλία του αναφέροντας πως παρά τα επιμέρους ζητήματα που χρήζουν επίλυσης, η πρόταση άρσης των εμποδίων που ταλαιπωρούν χιλιάδες ευρωπαίους πολίτες είναι θετική με στόχο να μην πληρώνουν τα παιδιά το τίμημα της έλλειψης συνεργασίας μεταξύ των κρατών.

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=oVE3Dq-xS3g


Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:

Οι διασυνοριακές υιοθεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα σημαντικό ζήτημα, καθώς επηρεάζει τις τύχες χιλιάδων οικογενειών που προχώρησαν ή θέλουν να προχωρήσουν στην υιοθεσία παιδιού. Οι ισχύουσες ρυθμίσεις όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν την προστασία παιδιών και γονέων, αλλά ουσιαστικά δημιουργούν εμπόδια στην ελεύθερη μετακίνησή τους ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ, καθώς σε πολλές περιπτώσεις απαιτούνται επαναλαμβανόμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες που συχνά αποτρέπουν οικογένειες από τη μετακίνησή τους σε άλλο κράτος-μέλος. Η προστασία των παιδιών οφείλει να αποτελεί προτεραιότητά όλων μας και η διασυνοριακή αναγνώριση των πιστοποιητικών υιοθεσίας συμβάλλει σε αυτό τον στόχο. Παρότι υπάρχουν επιμέρους ζητήματα προς επίλυση, θεωρώ ότι γενικά η έκθεση του συναδέλφου κ. Zwiefka κινείται σε πολύ θετική κατεύθυνση και πρέπει με βάση αυτή να προχωρήσουμε ώστε να βελτιωθούν οι διαδικασίες εξέτασης των υποθέσεων υιοθεσίας, να αρθούν τα εμπόδια που ταλαιπωρούν χιλιάδες ευρωπαίους πολίτες και κυρίως να μην πληρώνουν τα παιδιά το τίμημα της έλλειψης συνεργασίας μεταξύ των κρατών.

Γραπτή δήλωση του Κώστα Χρυσόγονου για το διάταγμα Τραμπ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 02/02/2017


Το διάταγμα Τραμπ σχετικά με την απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ για πολίτες επτά κρατών στηλίτευσε ο Κώστας Χρυσόγονος. Με γραπτή του δήλωση ο Ευρωβουλευτής τονίζει πως το διάταγμα αυτό συνιστά προσβολή σε βάρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ενώ αποτελεί δυσμενή μεταχείριση στηριγμένη αποκλειστικά στο γεγονός ότι οι πολίτες αυτοί είναι φορείς συγκεκριμένης εθνικότητας, ενώ μάλιστα έχουν κριθεί από τις ίδιες τις αμερικανικές αρχές ότι δεν είναι επικίνδυνοι. Αναλύοντας τη λογική του διατάγματος, ο Ευρωβουλευτής επεσήμανε πως στοχοποιούνται άνθρωποι απλώς και μόνο για να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες, μετατρέποντας πολίτες σε αντικείμενα προαποφασισμένης δυσμενούς μεταχείρισης. Κλείνοντας τη δήλωσή του υπογράμμισε πως ελπίζει οτι τα αμερικανικά δικαστήρια θα αποδείξουν στον νέο πρόεδρο ότι δεν μπορεί να αγνοεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.


Ακολουθεί το κείμενο της δήλωσης:

Το διάταγμα του νέου προέδρου των ΗΠΑ που εκδόθηκε στις 27.1.2017, συνιστά προσβολή σε βάρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Με το διάταγμα αυτό ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ απαγόρευσε για 90 ημέρες την είσοδο στη χώρα του κάθε πολίτη επτά συγκεκριμένων κρατών (Ιράν, Ιράκ, Συρίας, Λιβύης, Σομαλίας, Σουδάν και Υεμένης). Μια τέτοια γενική απαγόρευση, για ανθρώπους οι οποίοι διαθέτουν ατομική θεώρηση εισόδου και άρα έχουν κριθεί από τις ίδιες τις αμερικανικές αρχές ότι δεν είναι επικίνδυνοι, συνιστά δυσμενή μεταχείριση στηριγμένη αποκλειστικά στο γεγονός ότι είναι φορείς συγκεκριμένης εθνικότητας, χωρίς να υφίσταται εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ των ΗΠΑ και των κρατών αυτών. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι τουλάχιστον στην περίπτωση του Ιράν δεν υφίσταται καν κάποια μείζονος σημασίας εσωτερική αναταραχή ή ανωμαλία. Στη βαθύτερη λογική του το διάταγμα της 27.1.2017 στοχοποιεί επομένως ανθρώπους ανεξάρτητα από τα ατομικά τους χαρακτηριστικά, απλώς και μόνο για να εξυπηρετήσει κάποιες πολιτικές σκοπιμότητες, συμβολικού ή άλλου χαρακτήρα, δηλαδή μετατρέπει αδιακρίτως τους πολίτες των επτά αυτών κρατών σε αντικείμενα προαποφασισμένης δυσμενούς μεταχείρισης από τις ΗΠΑ. Ελπίζω ότι τα αρμόδια αμερικανικά δικαστήρια θα αποδείξουν στον νέο πρόεδρο ότι δεν μπορεί να αγνοεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο κανάλι "Ε" με τον Νίκο Ευαγγελάτο

Ο εφιάλτης της ανεργίας


Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο ΕΘΝΟΣ 02/02


Τα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι στο τέλος του 2016 η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην ανεργία μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης, με 23% έναντι 18,4% της δεύτερης Ισπανίας, ενώ ο μέσος όρος των 19 κρατών-μελών είναι 9,6%. Τα στοιχεία αυτά άλλωστε δεν απεικονίζουν όλη την πραγματικότητα, αφού μεγαλύτερη σημασία από το θεωρητικό ποσοστό ανεργίας έχει το ποσοστό των ενεργών εργαζομένων στο σύνολο του πληθυσμού, το οποίο ανέρχεται στη χώρα μας στο 33% (3,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε πληθυσμό περίπου 11 εκατομμυρίων), ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο 43% (217 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε πληθυσμό 508 εκατομμυρίων). Με άλλες λέξεις, για να φθάσουμε στον πανευρωπαϊκό μέσο όρο χρειαζόμαστε ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας.

Η ανεργία είναι χειρότερη στους νέους, όπου το ποσοστό φθάνει στο 44,2%, και τούτο επιδεινώνει δραματικά το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, αφού είναι προφανές ότι πολλά νέα ζευγάρια δεν μπορούν κάτω από τις συνθήκες αυτές να ανταποκριθούν στα αυξημένα έξοδα που θα συνεπάγονταν η γέννηση και η ανατροφή παιδιών. Έτσι ο αριθμός των γεννήσεων έχει πέσει από τις 118.000 το 2008 σε περίπου 90.000 το 2016, με σταθερή πτωτική τάση όλα αυτά τα χρόνια. Παράλληλα, συνεχίζεται η φυγή των νέων Ελληνίδων και Ελλήνων στο εξωτερικό, κατά δεκάδες χιλιάδες ετησίως, με αποτέλεσμα τη σταδιακή πληθυσμιακή αποψίλωση της χώρας.

Ο φαύλος κύκλος ανεργίας - υπογεννητικότητας - μετανάστευσης μπορεί να σπάσει μόνο εφόσον εισέλθουμε από το 2017 σε μια μακρόχρονη τροχιά ανάπτυξης. Για να συμβεί αυτό δεν αρκούν τα αναπτυξιακά εργαλεία που μας προσφέρει η συμμετοχή στην ΕΕ. Χρειάζεται η εκπόνηση μιας εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη, μέσα από διάλογο μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου, ώστε να υπάρξει προοπτική εφαρμογής της σε βάθος δεκαετιών ολόκληρων, ανεξάρτητα από την εναλλαγή των κυβερνήσεων.

Στους άξονες μιας τέτοιας στρατηγικής πρέπει να συμπεριληφθούν τομές όπως η δραστική επιτάχυνση των ρυθμών απονομής της δικαιοσύνης και κτηματογράφησης της χώρας, καθώς και η βελτίωση της λειτουργικότητας της δημόσιας διοίκησης, ώστε να αυξηθεί, μεταξύ άλλων, η εισπραξιμότητα των δημοσίων εσόδων και να μπορέσουν να αποκλιμακωθούν σταδιακά οι φορολογικοί και ασφαλιστικοί συντελεστές. Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει σελίδα.