Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

Αναγκαίο ένα νέο πανευρωπαϊκό «εμείς»


Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στην ΑΥΓΗ της Κυριακής 02/10


• Brexit, προσφυγικό, οικονομική κρίση, άνοδος της ακροδεξιάς. Η Ευρώπη του αύριο τί χρειάζεται για να γίνει «καλύτερη» για τους Ευρωπαίους;

Το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο το «καλύτερη» και μάλιστα αρκετοί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το μεταφράζουν σε «λιγότερη». Μια προφανής απάντηση ωστόσο θα μπορούσε να είναι ότι «καλύτερη» Ευρώπη είναι εκείνη που σέβεται περισσότερο τις θεμελιακές της αξίες, όπως οι τελευταίες εκφράζονται στο άρθρο 2 της ιδρυτικής της Συνθήκης, δηλ. την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελευθερία, την δημοκρατία, την ισότητα , το κράτος δικαίου, την ανοχή, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη. Για να μετουσιωθούν όμως όλα αυτά από ανέξοδη φραστική διακήρυξη σε πράξη θα χρειαζόταν να υπάρχει ισχυρότερη ευρωπαϊκή συλλογική ταυτότητα, δηλ. αίσθηση ενός κάποιου «εμείς» σε (παν)ευρωπαϊκό επίπεδο. Στην πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια συμβαίνει το αντίστροφο, αφού η έτσι ή αλλιώς ασθενική ευρωπαϊκή συλλογική ταυτότητα υποβαθμίζεται παραπέρα, σε όφελος των εθνικών. Μετά το Brexit, τα όργανα της Ένωσης φαίνονται να έχουν παραλύσει κάτω από τον φόβο της σταδιακής (;) διάλυσης της και έτσι αντί να κινήσουν την διαδικασία επιβολής κυρώσεων (σύμφωνα με το άρθρο 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση) στην Πολωνία και την Ουγγαρία, όπου επιχειρείται η οικοδόμηση ημιαυταρχικών καθεστώτων, χρονοτριβούν. Έχω την εντύπωση ότι η δομή, η λειτουργία και η εδαφική έκταση της Ένωσης κάποια στιγμή στη δεκαετία του 2020 θα καταλήξουν να είναι πολύ διαφορετικές από τις σημερινές.

• Η πρωτοβουλία για τη σύνοδο του Νότου -το λεγόμενο Club Med- μπορεί να βοηθήσει στην αναγκαία αλλαγή κατεύθυνσης της Ε.Ε.;

Μπορεί και πρέπει να βοηθήσει, διεκδικώντας περισσότερη αλληλεγγύη από κράτη-μέλη όπως π.χ. η Γερμανία ή η Ολλανδία, που εμφανίζουν θηριώδη πλεονάσματα, της τάξης του 8,4 % και 9,4 % του ΑΕΠ τους αντίστοιχα, στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους. Μακροπρόθεσμα είναι αδύνατο να παραμείνει αναλλοίωτη στα βασικά της χαρακτηριστικά και να επιβιώσει μια ένωση κρατών στην οποία κάποια μέλη έχουν ανεργία 6% (Αυστρία, Γερμανία) και κάποια άλλα 19,6% (Ισπανία) ή 23,4% (Ελλάδα). Χρειάζονται τουλάχιστον ένας μηχανισμός μεταβιβαστικών πληρωμών από τα οικονομικά ισχυρότερα κράτη προς τα ασθενέστερα, ώστε τα τελευταία να μπορούν να διατηρήσουν ένα ανεκτό επίπεδο κοινωνικών παροχών, καθώς και ένα πανευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων, ώστε να σταθεροποιηθεί η εμπιστοσύνη στα τραπεζικά συστήματα των κρατών του νότου και να μπορέσουν να υποστηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη.

• Σε πολύ λίγο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το Συνέδριο του. Έχετε ασκήσει έντονη κριτική σε άλλα μέσα σχετικά και έχετε πει ότι δεν θα είστε υποψήφιος. Θα έλεγε κανείς ότι παίρνετε αποστάσεις. Τι κόμμα πρέπει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;

Συμμετέχω ενεργά στον προσυνεδριακό διάλογο, έχοντας καταθέσει στα αρμόδια όργανα του κόμματος πολυσέλιδο κείμενο συμβολής σ’ αυτόν, με συγκεκριμένες θέσεις – προτάσεις για την πορεία και τη λειτουργία του κόμματος (αναρτημένο ήδη και στο προσωπικό μου ιστολόγιο http://chrysogonos.blogspot.gr. Ήμουν μέλος της απερχόμενης Κεντρικής Επιτροπής, αλλά δεν θα είμαι υποψήφιος για τη νέα που θα προκύψει από το συνέδριο, επειδή θεωρώ ζήτημα αρχής και εσωκομματικής δημοκρατίας την ανανέωση των προσώπων στα καθοδηγητικά όργανα. Πέρα από αυτό πάντως, η εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής μέσα από κλειστές διαδικασίες μιας κομματικής βάσης 20 έως 30 (;) χιλιάδων μελών, σε μεγάλο βαθμό των ίδιων από την εποχή του «Συνασπισμού» του 4%, πάσχει από προφανές έλλειμμα αντιπροσωπευτικότητας απέναντι στην εκλογική βάση του 35%, όπως αυτή καταγράφηκε στις εκλογές του 2015. Γι’ αυτό προτείνω, στο παραπάνω κείμενο συμβολής στον προσυνεδριακό διάλογο, την τροποποίηση του καταστατικού και την αυτοδίκαιη εγγραφή ως μελών όσων προσέλθουν σε ανοιχτή διαδικασία για άμεση εκλογή Προέδρου και ταυτόχρονα Κεντρικής Επιτροπής. Με άλλες λέξεις, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρέπει να μετασχηματισθεί σε ένα κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία.

• Θα ήταν γόνιμος, θεωρείτε, ένας διάλογος -εν όψει Συνεδρίου- ενός ελεγκτικού πλαισίου από το κόμμα για το έργο και την παρουσία των βουλευτών και των ευρωβουλευτών;

Έλεγχος του έργου και της παρουσίας των βουλευτών και ευρωβουλευτών υπάρχει ούτως ή άλλως στη λήξη της θητείας τους, όταν τα αρμόδια κομματικά όργανα αποφασίζουν αν θα τους/τις συμπεριλάβουν στα νέα ψηφοδέλτια. Όπως όμως είχα πει στη σχετική συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015 και επανέλαβα γραπτώς στο κείμενο συμβολής μου στον προσυνεδριακό διάλογο, ο έλεγχος αυτός πρέπει να στηρίζεται σε πάγια κριτήρια, κοινά για όλους (π.χ. η ύπαρξη ποινικών εκκρεμοτήτων να είναι κώλυμα υποψηφιότητας για όλους ή για κανέναν/καμία, η διαφοροποίηση από την κομματική γραμμή σε ψηφοφορίες της Βουλής το ίδιο κ.ο.κ.). Χρήσιμη θα ήταν παραπέρα και μια ενδιάμεση θεσμοθετημένη διαδικασία ελέγχου/απολογισμού στη διάρκεια της βουλευτικής θητείας, ώστε να μαθαίνουμε πόσο δραστήριος ή αδρανής είναι ο καθένας/καθεμία. Σε ότι με αφορά, αφού θέτετε το ζήτημα, από δημοσιευμένα στο διαδίκτυο στατιστικά στοιχεία (mepranking.eu) προκύπτει ότι βρίσκομαι μέσα στην πρώτη δωδεκάδα των πιο δραστήριων από τους συνολικά 751 ευρωβουλευτές. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μου βρίσκεται η καταγγελία των πολλαπλών παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων μέσω της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η έκθεση μου σχετικά με την εφαρμογή του ευρωπαϊκού ενωσιακού δικαίου κατά τα έτη 2012 – 2013, η οποία υπερψηφίστηκε με 412 ψήφους υπέρ και 99 κατά από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου. Εκεί υπάρχει σειρά επισημάνσεων για τις παραβιάσεις κοινωνικών δικαιωμάτων, που κατοχυρώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω των μνημονίων. Αν και το Ευρωκοινοβούλιο δεν συμμετέχει ως τώρα στον σχεδιασμό των μνημονιακών προγραμμάτων, διότι δεν είναι αρμόδιο για αυτά , πάντως η αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής νομιμότητας ορισμένων από τα μέτρα λιτότητας που μας επιβάλλονται από τους δανειστές συντελεί στον μετριασμό των πιο ακραίων απαιτήσεών τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου