Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018
Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις επιπτώσεις της υπερφορολόγησης στην Ελλάδα
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 26/09/2018
Γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος για την υπερφορολόγηση στην Ελλάδα ως απόρροια συμμόρφωσης προς τους δυσβάστακτους όρους των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής για την αποπληρωμή των δανείων της Τρόικα. Ο ευρωβουλευτής επισημαίνει ότι σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ για τις μεταρρυθμίσεις στο πεδίο της φορολογίας, η Ελλάδα καταγράφει τη μεγαλύτερη αύξηση του δείκτη φορολογίας ως ποσοστού του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2007 και 2016 σε σύγκριση με όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Σημειώνει ότι η Ελλάδα αποτελεί ειδική περίπτωση στην ΕΕ, καθώς σε αντίθεση με πολλά άλλα κράτη μέλη αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φορολογικούς συντελεστές, ακόμη και σε πεδία, όπως η κατανάλωση, η επικοινωνία, η αγορά ακινήτων, ενώ περικόπτει σημαντικά τις δημόσιες δαπάνες. Είναι ωστόσο δεδομένο ότι αυτές οι πολιτικές αποτελούν εμπόδιο στην ανάκαμψη της παραγωγής και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Κώστας Χρυσόγονος ρωτά την Επιτροπή αν σκοπεύει να λάβει ειδικά μέτρα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγής στην Ελλάδα. Καλεί επίσης την Επιτροπή να απαντήσει, αν βλέπει θετικά τη λελογισμένη μείωση της φορολογίας στην Ελλάδα για την τόνωση της οικονομίας και της ανάπτυξης.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Θέμα: Η υπερφορολόγηση εμπόδιο στην ανάκαμψη της παραγωγής και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας
Σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ για τις μεταρρυθμίσεις στο πεδίο της φορολογίας, η Ελλάδα καταγράφει τη μεγαλύτερη αύξηση του δείκτη φορολογίας ως ποσοστού του ΑΕΠ μεταξύ 2007 και 2016 (7,4%) σε σύγκριση με όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ [1]. Μόνο τη διετία (2016-2017) λόγω της υπέρμετρης αύξησης φόρων και εισφορών για την τήρηση των δυσβάστακτων όρων των προγραμμάτων προσαρμογής ο εν λόγω δείκτης αυξήθηκε περίπου 2,8% [2]. Η Ελλάδα φαίνεται ότι αποτελεί ειδική περίπτωση στην ΕΕ, καθώς σε αντίθεση με πολλά άλλα κράτη μέλη αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φορολογικούς συντελεστές, ακόμη και σε πεδία, όπως η κατανάλωση, η επικοινωνία, η αγορά ακινήτων, ενώ παράλληλα περικόπτει τις δημόσιες δαπάνες [3]. Η πολιτική υπερφορολόγησης [4] λειτουργεί ωστόσο ως εμπόδιο για την ανάκαμψη των δεικτών παραγωγής και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας [5]. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα αποτελεί ειδική περίπτωση στο πεδίο των φορολογικών μεταρρυθμίσεων,
ερωτάται η Επιτροπή:
1) Σκοπεύει να λάβει ειδικά μέτρα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγής στην Ελλάδα;
2) Βλέπει θετικά τη λελογισμένη μείωση της φορολογίας στην Ελλάδα για την τόνωση της οικονομίας και της ανάπτυξης και υπό ποιες προϋποθέσεις;
________________________________________
[2] Ibid., p. 31.
[3] Ibid., p. 35.
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018
Ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον κατασκευαστικό τομέα που επλήγη λόγω της οικονομικής κρίσης
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 25/09/2018
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat καταγράφεται αύξηση στον κατασκευαστικό τομέα, κατά 2,6% σε σχέση με το 2017.
Ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις μεγάλες ανισότητες που παρατηρούνται ανάμεσα στα κράτη-μέλη, αφού στην Ελλάδα υπάρχει μείωση κατά 4,2% το δεύτερο τρίμηνο του 2018.
Ο Κώστας Χρυσόγονος ρωτά την Επιτροπή τι πλάνα υπάρχουν για την ώθηση των κατασκευών που επλήγησαν σοβαρά στην Ελλάδα λόγω οικονομικής κρίσης και τι είδους έργα προωθούνται σε ηπειρωτικές αλλά και νησιωτικές περιφέρειες, αποφεύγοντας την αποκλειστική εστίαση σε μεγάλες πόλεις ή τουριστικές περιοχές;
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο καταγράφεται αύξηση στον κατασκευαστικό τομέα, κατά 2,6% σε σχέση με το 2017. Για μια ακόμα φορά όμως παρατηρούνται ανισότητες ανάμεσα στα κράτη-μέλη, αφού π.χ. στην Ελλάδα υπάρχει μείωση κατά 4,2% το δεύτερο τρίμηνο του 2018 [1]. Η συνολική αύξηση μπορεί να είναι αποτέλεσμα πλασματικών στοιχείων ή πρόσκαιρων δεδομένων που δεν αποτυπώνουν την πραγματική δυναμική της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ακόμη όμως και υπό αυτό το πρίσμα επιβεβαιώνονται οι μεγάλες ανισότητες στην κατάσταση των κρατών μελών.
Ερωτάται η Επιτροπή:
α) Τι πλάνα υπάρχουν για την ώθηση των κατασκευών που επλήγησαν σοβαρά στην Ελλάδα λόγω οικονομικής κρίσης, από το 2008 μέχρι και σήμερα;
β) Τι είδους έργα προωθούνται σε ηπειρωτικές αλλά και νησιωτικές περιφέρειες, αποφεύγοντας την αποκλειστική εστίαση σε μεγάλες πόλεις ή τουριστικές περιοχές; Η προώθηση έργων με επίκεντρο τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία;
________________________________________
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2018
Απάντηση της Επιτροπής σε ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την προσέλκυση επενδύσεων στα οικονομικά ασθενέστερα κράτη μέλη
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 14/09/2018
Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γιούρκι Κατάινεν απάντησε σε γραπτή ερώτηση του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου για την προσέλκυση επιπλέον επενδύσεων στα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Νότου στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού σχεδίου προγράμματος επενδύσεων για τη στήριξη της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της καινοτομίας («InvestEU»). Ο Κώστας Χρυσόγονος κάλεσε την Επιτροπή να απαντήσει, αν υπάρχουν προβλέψεις με ευνοϊκότερους όρους στις δανειοδοτήσεις και επιδοτήσεις προς όφελος των μικροεπενδυτών αλλά και των πλέον αδύναμων περιφερειών της Ένωσης, καθώς και αν υπάρχει εναλλακτικό πλάνο σε περίπτωση απόρριψης του συγκεκριμένου σχεδίου επενδύσεων, υπό το πρίσμα της συμφωνίας για τον μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ, για την περίοδο 2021-2027;
Στην απάντησή της η Επιτροπή αναφέρει ότι το σχετικό πρόγραμμα επενδύσεων σχεδιάστηκε ώστε να εξασφαλίζεται η στήριξη των επενδύσεων σε όλα τα κράτη μέλη, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους ή την εξέλιξη των χρηματοοικονομικών αγορών τους. Επομένως δεν λαμβάνεται καμία ειδική στόχευση προς τα οικονομικά αδύναμα κράτη μέλη, αλλά και τους μικροεπενδυτές . Παρά ταύτα, η Επιτροπή σημειώνει ότι προκειμένου να ενθαρρυνθεί μία πιο ισόρροπη γεωγραφική κάλυψη επενδύσεων, προτείνεται τα κράτη μέλη να μπορούν να διοχετεύουν οικειοθελώς μέρος των πόρων τους στο πλαίσιο της επιμερισμένης διαχείρισης μέσω του εν λόγω προγράμματος, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζονται ιδιαίτερες περιφερειακές ανάγκες. Το γεγονός της οικειοθελούς διοχέτευσης πόρων των κρατών μελών σε αυτό το πρόγραμμα φαίνεται ωστόσο ότι εκ των πραγμάτων περιορίζει την προοπτική αυξημένης εισροής επενδύσεων στις ασθενέστερες οικονομικά χώρες. Η ενίσχυση των επενδύσεων και η ενίσχυση της απασχόλησης στις πιο αδύναμες οικονομικά χώρες πάσχει και εξακολουθεί να αποτελεί ζητούμενο. Απαιτούνται συνεπώς πιο αποφασιστικά βήματα για την ενίσχυση της συνοχής και την ισόρροπη ανάπτυξη στην ΕΕ.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-003346/2018 (20.06.2018)
προς την Επιτροπή
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)
Θέμα: Επιβεβλημένη η προσέλκυση επιπλέον επενδύσεων στα κράτη μέλη του ευρωπαϊκού νότου
Με Δελτίο Τύπου της, στις 6 Ιουνίου 2018, η Επιτροπή αναφέρθηκε στην υιοθέτηση προγράμματος επενδύσεων για τη στήριξη της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της καινοτομίας στην Ευρώπη, με την ονομασία «InvestEU» [1]. Στόχος της πρότασης είναι να συγκεντρωθούν τα πολλά διαφορετικά χρηματοδοτικά προγράμματα που είναι ήδη διαθέσιμα και να επεκταθεί το «επιτυχημένο μοντέλο» του σχεδίου Γιούνκερ, στοχεύοντας ιδιαίτερα στη δημιουργία επιπλέον θέσεων εργασίας. Παρά τη θετική στόχευση, η πραγματικότητα, ειδικά στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, είναι διαφορετική, αφού το υπάρχον πλαίσιο προσέλκυσης επενδύσεων δεν είναι επαρκές και δεν έχει καταστεί ξεκάθαρο στην πλειοψηφία των πολιτών, με αποτέλεσμα συχνά την απουσία ενδιαφέροντος ή αδυναμία ανταπόκρισης από την πλευρά τους.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Σχεδιάζονται με τη νέα αυτή πρόταση βελτιώσεις σε ό,τι αφορά την προσέλκυση επενδύσεων; Θα υπάρχουν προβλέψεις για ευνοϊκότερους όρους στις δανειοδοτήσεις και επιδοτήσεις προς όφελος των μικροεπενδυτών αλλά και των πλέον αδύναμων περιφερειών της Ένωσης;
2. Ποιο είναι το εναλλακτικό πλάνο σε περίπτωση απόρριψης του σχεδίου, υπό το πρίσμα της συμφωνίας για τον μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ, για την περίοδο 2021-2027;
---------------------------------------------
EL
E-003346/2018
Απάντηση του Aντιπροέδρου κ. Katainen
εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (13.9.2018)
Το πρόγραμμα InvestEU σχεδιάστηκε ώστε να εξασφαλίζεται η στήριξη των επενδύσεων σε όλα τα κράτη μέλη, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους ή την εξέλιξη των χρηματοοικονομικών αγορών τους. Ο βασικός του στόχος είναι η ενίσχυση της απασχόλησης, της ανάπτυξης και των επενδύσεων με την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων. Το Ταμείο InvestEU θα παρέχει εγγύηση της ΕΕ στους διαπιστευμένους χρηματοδοτικούς εταίρους που χρηματοδοτούν έργα σε ολόκληρη την ΕΕ σε τέσσερις τομείς πολιτικής: τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τις κοινωνικές υποδομές και τις δεξιότητες, την έρευνα, την ανάπτυξη, την καινοτομία και την ψηφιοποίηση, καθώς και τις βιώσιμες υποδομές. Θα είναι ένα μέσο που λειτουργεί με γνώμονα την αγορά.
Προκειμένου να ενθαρρυνθεί η ακόμα πιο ισόρροπη γεωγραφική κάλυψη, προτείνεται — ως καινοτομία — τα κράτη μέλη να μπορούν να διοχετεύουν οικειοθελώς μέρος των πόρων τους στο πλαίσιο της επιμερισμένης διαχείρισης μέσω του InvestEU για τη μόχλευση της διαθέσιμης χρηματοδότησης. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να αντιμετωπίζονται ιδιαίτερες περιφερειακές ανάγκες. Επιπλέον, η πρόταση προβλέπει ότι διάφοροι χρηματοδοτικοί εταίροι θα μπορούν να υλοποιούν το πρόγραμμα, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την τοπική/περιφερειακή προσβασιμότητά του. Τέλος, η πρόταση προβλέπει σημαντική απλούστευση του συνδυασμού των επιχορηγήσεων από άλλα προγράμματα της ΕΕ με το Ταμείο InvestEU. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τα έργα σε τομείς ή περιφέρειες που χρειάζονται το στοιχείο επιχορήγησης για να καταστούν οικονομικά βιώσιμα. Επιπλέον, ο Συμβουλευτικός Κόμβος InvestEU θα προσφέρει ολοκληρωμένη βοήθεια για την ανάπτυξη των έργων.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να εξετάσουν τις προτάσεις της Επιτροπής με ολοκληρωμένο τρόπο και το συντομότερο δυνατόν (συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2018, παράγραφος 26).
________________________________________
[1] http://europa.eu/rapid/press-release_IP-18-4008_en.htm
Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018
Απάντηση του Συμβουλίου σε γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τις διαρκείς τουρκικές προκλήσεις
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 18.09.2018
Με καθυστέρηση αρκετών μηνών το Συμβούλιο της ΕΕ απάντησε σε γραπτή ερώτηση που είχε απευθύνει ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κ. Χρυσόγονος σχετικά με τις κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, την Κύπρο, τη Μέση Ανατολή, αλλά και τη στάση της Ένωσης απέναντι σε αυτές. Το Συμβούλιο τόνισε ότι αποτελεί πάγια θέση του ότι η Τουρκία πρέπει να δεσμευθεί κατηγορηματικά για την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το Συμβούλιο επισήμανε ακόμη ότι έχει ζητήσει μετ’ επιτάσεως από την Τουρκία να αποφεύγει κάθε είδους απειλή ή ενέργεια στρεφόμενη κατά κράτους μέλους, καθώς και κάθε πηγή προστριβών ή πράξη που θα μπορούσε να βλάψει τις σχέσεις καλής γειτονίας και την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών. Περαιτέρω, το Συμβούλιο έχει υπογραμμίσει όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών της ΕΕ, τα οποία συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα σύναψης διμερών συμφωνιών, καθώς και τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης των φυσικών τους πόρων σύμφωνα με το κεκτημένο της ΕΕ και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας. Επιπλέον, το Συμβούλιο υπενθυμίζει ότι έχει καταδικάσει απερίφραστα τις συνεχείς παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος και έχει υπογραμμίσει την πλήρη αλληλεγγύη του προς την Κύπρο και την Ελλάδα. Σύμφωνα με το Συμβούλιο, η Τουρκία υποχρεούται να σέβεται το διεθνές δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας και να εξομαλύνει τις σχέσεις με όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ιδίως σε ό,τι αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία το Συμβούλιο έχει επανειλημμένα ζητήσει από την Τουρκία να σταματήσει τις ενέργειες που επιβουλεύονται την κυριαρχία της και να σεβαστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα να ερευνά και να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους σύμφωνα με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο. Πρόσφατα μάλιστα το Συμβούλιο εξέφρασε εκ νέου τις ανησυχίες του σχετικά με ενέργειες της Τουρκίας, μεταξύ άλλων, σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου στα συμπεράσματα της 26ης Ιουνίου 2018, στα οποία επισημαίνεται ότι η Τουρκία απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι με αφορμή τη γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου το Συμβούλιο επισημαίνει ρητά ότι οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης της Τουρκίας στην ΕΕ έχουν ουσιαστικά αδρανήσει και δεν μπορεί να εξεταστεί το άνοιγμα ή το κλείσιμο άλλων κεφαλαίων, ενώ δεν προβλέπονται περαιτέρω εργασίες για τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας, ως συνέπεια των ενεργειών της.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-001385/2018
προς το Συμβούλιο (05.03.2018)
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)
Θέμα: Περαιτέρω κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων
H έκδοση από την Τουρκία παράνομης NAVTEX με την οποία αποκλείει το ελληνικό Καστελόριζο, καθώς και η αρπαγή των Ελλήνων στρατιωτικών από την τουρκική στρατοχωροφυλακή στα σύνορα του Έβρου την 1.3.2018 και η συνεχιζόμενη έκτοτε ομηρεία τους, συνιστούν περαιτέρω κλιμάκωση στην προκλητικότητα του τουρκικού καθεστώτος έναντι κρατών μελών της Ένωσης, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Τα γεγονότα αυτά έρχονται σε συνέχεια της πειρατικής παρεμπόδισης του γεωτρύπανου στην κυπριακή ΑΟΖ, του εμβολισμού σκάφους του ελληνικού Λιμενικού Σώματος και άλλων. Οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας, σε συνδυασμό με την εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία και την πολιορκία της πόλης Αφρίν, παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και καταδεικνύουν ότι η χώρα αυτή δεν έχει καμία πρόθεση να εκπληρώσει έστω και τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της που απορρέουν από την ιδιότητά της ως υποψήφιου κράτους για ένταξη στην Ένωση.
Ερωτάται το Συμβούλιο:
1. Σε τι εξυπηρετεί η συνέχιση καταβολής προενταξιακής χρηματοδοτικής βοήθειας προς την Τουρκία;
2. Προτίθεται το Συμβούλιο να εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων προς την Τουρκία, όπως π.χ. απαγόρευση εξαγωγής ευρωπαϊκών οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται εναντίον αμάχων;
EL
E-001385/2018
Απάντηση (12.9.2018)
Η γενική θέση του Συμβουλίου σχετικά με συμβάντα όπως αυτά που αναφέρει ο αξιότιμος κ. βουλευτής παραμένει σαφής και προβάλλεται συστηματικά από την Ένωση στις επαφές με την Τουρκία σε όλα τα επίπεδα.
Όπως αναφέρεται σε σειρά συμπερασμάτων του Συμβουλίου, το Συμβούλιο έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι η Τουρκία πρέπει να δεσμευθεί κατηγορηματικά για την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Το Συμβούλιο έχει επίσης ζητήσει μετ’ επιτάσεως από την Τουρκία να αποφεύγει κάθε είδους απειλή ή ενέργεια στρεφόμενη κατά κράτους μέλους, καθώς και κάθε πηγή προστριβών ή πράξη που θα μπορούσε να βλάψει τις σχέσεις καλής γειτονίας και την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών. Περαιτέρω, το Συμβούλιο έχει υπογραμμίσει όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών της ΕΕ, τα οποία συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα σύναψης διμερών συμφωνιών, καθώς και τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης των φυσικών τους πόρων σύμφωνα με το κεκτημένο της ΕΕ και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης των ΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας [1].
Θα πρέπει επίσης να υπομνησθεί ότι, κατά τη σύνοδό του της 22ας Μαρτίου 2018, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταδίκασε απερίφραστα τις συνεχείς παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος και υπογράμμισε την πλήρη αλληλεγγύη του προς την Κύπρο και την Ελλάδα.
Υπενθυμίζοντας τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου του 2014 και τη δήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε επειγόντως την Τουρκία να σταματήσει αυτές τις ενέργειες και να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου να ερευνά και να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους σύμφωνα με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθύμισε την υποχρέωση της Τουρκίας να σέβεται το διεθνές δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας και να εξομαλύνει τις σχέσεις με όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέφρασε τη βαθιά του ανησυχία για τη συνεχιζόμενη κράτηση πολιτών της ΕΕ στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων δύο Ελλήνων στρατιωτικών, και ζητεί την ταχεία και θετική επίλυση των ζητημάτων αυτών στο πλαίσιο διαλόγου με τα κράτη μέλη [2].
Τέλος, οι ανησυχίες αυτές εκφράστηκαν εκ νέου στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2018, στα οποία επισημαίνεται ότι η Τουρκία απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά συνέπεια, οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης της Τουρκίας έχουν ουσιαστικά αδρανήσει και δεν μπορεί να εξεταστεί το άνοιγμα ή το κλείσιμο άλλων κεφαλαίων, ενώ δεν προβλέπονται περαιτέρω εργασίες για τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας [3].
________________________________________
[1] 15356/15
[2] EUCO 1/18
[3] 10374/18
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018
Ομιλία του Κώστα Χρυσόγονου στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου για τα προσωπικά δεδομένα
H Έκθεση της Ευρωβουλευτού Cornelia Ernst για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων τους από τα όργανα της Ένωσης, έρχεται σε μια στιγμή που συζητούμε παράλληλα την ανάγκη βελτίωσης του σχετικού πλαισίου που αφορά το διαδίκτυο. Σε ενωσιακό επίπεδο έχουμε ήδη θεσπίσει κανόνες σεβασμού των προσωπικών δεδομένων, όμως στην πράξη το ζήτημα παραμένει άγνωστο και δυνητικά επικίνδυνο για πολλούς πολίτες. Η προστασία έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνεται ρητά στο άρθρο 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 16 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο μένουν πολλά να γίνουν για να διασφαλισθεί η πλήρης εφαρμογή αυτών των διατάξεων. Οφείλουμε να εφοδιάσουμε τους πολίτες με νέες δυνατότητες, όπως η απόσυρση της συγκατάθεσής επεξεργασίας δεδομένων τους ανά πάσα στιγμή. Ο πολίτης πρέπει να γνωρίζει ποιος, που και για πιο σκοπό επεξεργάζεται τα προσωπικά του δεδομένα. Οι ασυνέχειες που παρατηρούνται στις πρακτικές οργάνων και οργανισμών της Ένωσης και οι συνακόλουθες ελλείψεις σε σχέση με την προστασία προσωπικών δεδομένων οφείλουν να διορθωθούν το συντομότερο δυνατό. Η Έκθεση Ernst κινείται προς την κατεύθυνση ακριβώς αυτή και γι’ αυτό θεωρώ ότι πρέπει να την υπερψηφίσουμε.
Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2018
Γραφειοκρατία και πολυνομία σκοτώνουν επενδύσεις και οικονομία
Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στον Τάσο Ευαγγελίου στο Liberal.gr
- Η ομιλία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ προκαλεί ήδη αντιδράσεις. Υπάρχουν προειδοποιητικά μηνύματα από ESM και Κομισιόν σχετικά με την ανάγκη τήρησης των συμφωνηθέντων. Πως κρίνετε τις εξελίξεις;
Υπάρχει πάντοτε ο φόβος ότι σε περίπτωση παραβίασης των συμφωνημένων δεν θα υλοποιηθεί η επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα τα οποία έχουν καταγράψει οι κεντρικές Τράπεζες των κρατών μελών της Ευρωζώνης δεδομένου ότι αυτό προβλέπεται ρητά στη συμφωνία. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, δεν είναι τα τυχόν «αντίμετρα» των δανειστών.
Το χειρότερο είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο και μάλιστα κατά απότομο τρόπο, η εικόνα στη δευτερογενή αγορά η οποία αποτελεί και το προοίμιο για την επιστροφή του ελληνικού κράτους σε καθεστώς κανονικότητας. Αυτό που προσπαθεί να αποκρύψει η κυβέρνηση είναι ότι η επιστροφή στην κανονικότητα, η πραγματική έξοδος από το καθεστώς των μνημονίων, προϋποθέτει την ανάκτηση της φερεγγυότητας του ελληνικού κράτους προκειμένου αυτό να δανείζεται από τις αγορές όπως όλα τα άλλα κράτη και να μη καταφεύγει ως ικέτης στο ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας, στο ευρωπαϊκό ταμείο ή σε άλλους διακρατικούς δανειστές. Αυτό δεν έχει επιτευχθεί ούτε και φαίνεται στον ορίζοντα με τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων να κινούνται στα σημερινά επίπεδα.
Υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας και η τυχόν διατάραξη των σχέσεων με τους δανειστές και η παραβίαση των συμφωνηθέντων θα έχει πάρα πολύ αρνητική επίπτωση σε αυτό. Θα απομακρύνει την επιστροφή μας στις αγορές με αποτέλεσμα να απαιτείται διαρκής χρήση του «μαξιλαριού. Όταν όμως κάποια στιγμή τελειώσουν τα χρήματα τι θα γίνει; Θα αναγκαστούμε να καταφύγουμε πάλι σε διακρατικό δανεισμό, δηλαδή σε νέο μνημόνιο. Και αυτό δεν είναι και σίγουρο, διότι μπορεί να μας πουν «καλύτερα να τελειώνουμε».
- Μπορεί η κυβέρνηση να τραβά χρήματα από το «μαξιλάρι» χωρίς κανέναν έλεγχο;
Και αυτό ακόμα βρίσκεται σε καθεστώς υποσημειώσεων. Θα μπορούσαν και σε αυτό να υπάρξουν αντίποινα αλλά θέλω να ελπίζω πως δεν θα φτάσουμε εκεί. Δεν θα φτάσουμε σε τέτοια σημεία ρήξης, αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Ακόμη και αν καταφέρουμε να το χρησιμοποιήσουμε χωρίς παρεμβάσεις αρκεί για 1,5 χρόνο. Σε αυτόν το χρόνο το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να έχει ανακτήσει τη φερεγγυότητά του σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορεί να δανείζεται από τις αγορές με επιτόκιο κοντά σε αυτό της Ιταλίας. Για να γίνει αυτό πρέπει όχι μόνο να εξακολουθήσει να υπάρχει εικόνα δημοσιονομικής ισορροπίας αλλά κυρίως να υπάρξει ισχυρή αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία.
Αυτό που λείπει και για αυτό βλέπουμε τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων να παραμένουν σε τόσο υψηλά επίπεδα. Επίπεδα απαγορευτικά για επάνοδο στις αγορές και το δανεισμό από αυτές. Εκεί θα έπρεπε να συγκεντρωθεί η προσοχή όλου του πολιτικού συστήματος και των κοινωνικών φορέων. Στο πως θα καταφέρουμε να ανατάξουμε τις παθογένειες που έχει το ελληνικό κράτος και να γίνει πιο φιλικό για την ανάπτυξη και την ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία. Καλώς ή κακώς είναι η μόνη που μπορεί να φέρει ανάπτυξη, διότι από τη στιγμή που βρισκόμαστε σε καθεστώς ασφυκτικών δημοσιονομικών περιορισμών είναι δεδομένο ότι ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, στην κλίμακα που απαιτείται για να πάρει μπροστά η οικονομία, δεν μπορεί να υπάρξει.
Άρα οι επενδύσεις θα πρέπει να γίνουν αναγκαστικά από ιδιώτες και μάλιστα, επειδή ελληνικά κεφάλαια δεν αφθονούν, θα πρέπει να προσελκύσουμε κεφάλαια από το εξωτερικό. Για να γίνει αυτό πρέπει να περιστείλουμε τη γραφειοκρατία και την πολυνομία, να έχουμε γρηγορότερους ρυθμούς δικαιοσύνης και φυσικά να μειωθούν και οι φορολογικοί συντελεστές. Και όλα αυτά πρέπει να δρομολογηθούν σε ένα διάστημα που δεν είναι μεγάλο. Αυτό θα έπρεπε να μας απασχολεί και όχι μια παραχολογία άνευ αντικρίσματος.
- Μιλήσατε για επενδύσεις. Όμως επενδύσεις δεν γίνονται, αντιθέτως ο ρυθμός τους υποχωρεί αισθητά. Πως μπορεί ο πρωθυπουργός να υποστηρίζει ότι η οικονομία πάει καλά όταν βάσει επίσημων στοιχείων ο βασικός παράγοντας ανάπτυξης εμφανίζει μεγάλη κάμψη;
Εκείνο που πάει καλά είναι τα δημοσιονομικά μεγέθη λόγω της υπερφορολόγησης. Η οικονομία όμως καταγράφει ρυθμούς ανάπτυξης χαμηλότερους από τις προβλέψεις και για το 2017 και το πρώτο εξάμηνο του 2018 και στην ουσία στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στα έσοδα από τον τουρισμό. Τα υπόλοιπα στοιχεία καταγράφουν μια σχετική αύξηση των εξαγωγών, που όμως είναι πολύ εύθραυστη δεδομένου ότι οι πρώτοι προορισμοί των ελληνικών προϊόντων είναι η Τουρκία και η Ιταλία, δύο χώρες που η μεν πρώτη βρίσκεται σε δίνη τρομερής οικονομικής κρίσης η δεύτερη στο χείλος. Κατά συνέπεια ενδέχεται να υπάρξουν σύννεφα στο διεθνή ορίζοντα που μπορεί να μετατραπούν σε καταιγίδα που θα βρέξει και εμάς.
Αντί να επιδιδόμαστε σε πανηγυρισμούς άνευ αντικρίσματος θα έπρεπε να κοιτάξουμε να εκπονήσουμε έναν σοβαρό αναπτυξιακό σχεδιασμό μέσα από ένα διαφορετικό πολιτικό κλίμα. Μέσα από συζήτηση των κομμάτων του συνταγματικού τόξου και των παραγωγικών φορέων. Να υπάρξει συνεπής υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού. Δυστυχώς αναπτυξιακός σχεδιασμός δεν υπάρχει και δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Αυτά που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση είναι εκθέσεις ιδεών χωρίς ουσία.
- Μπορεί η κυβέρνηση που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο να υλοποιήσει ένα σχέδιο ανάπτυξης;
Σίγουρα οι μήνες που απομένουν δεν το επιτρέπουν αλλά το θέμα πρέπει να το δούμε όχι με ορίζοντα μιας κυβέρνησης και κομμάτων αλλά με γνώμονα τη χώρα και τους ανθρώπους. Θα έπρεπε λοιπόν οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου να κάτσουν και να συζητήσουν, όχι να συμφωνήσουν απαραίτητα σε όλα, αλλά να δουν σε ποια μπορούν να συμφωνήσουν ώστε να καταρτιστεί ένα σχέδιο που θα ανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Επενδυτών που πρέπει να διαπιστώσουν πως τα δεδομένα που έχουν δεν θα ανατρέπονται συνεχώς. Να γίνουν βελτιώσεις σε σειρά θεμάτων που ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός παρουσιάζει παθογένειες σε σύγκριση με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Έχουμε μια δημόσια διοίκηση που είναι υπερβολικά γραφειοκρατική και εξαρτημένη από την εκάστοτε εξουσία, δεν αξιολογείται καθόλου από τους χρήστες των υπηρεσιών που είναι οι πολίτες και θα έπρεπε να είναι οι βασικοί αξιολογητές. Έχουμε ένα πολυδαίδαλο και πολυπλόκαμο νομοθετικό πλαίσιο που θα έπρεπε να αρχίσουμε να το εκκαθαρίζουμε και μια δικαιοσύνη που κινείται με ρυθμό χελώνας στα όρια της αρνησιδικίας. Αν δεν τα διορθώσουμε αυτά δεν μπορούμε να δούμε άσπρη μέρα.
- Ξέρετε όταν πλησιάζουν εκλογές στον κρατικό μηχανισμό τα μολύβια κατεβαίνουν. Πως θα προχωρήσουν όλα όσα πρέπει να γίνουν;
Είναι γεγονός ότι οι παρατεταμένες προεκλογικές περίοδοι λειτουργούν παραλυτικά για τον κρατικό μηχανισμό ακριβώς διότι η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εξαρτημένη από την εκάστοτε κυβέρνηση. Θα είναι ότι χειρότερο μια τέτοια εξέλιξη. Το αντίδοτο θα έπρεπε να είναι άλλη πολιτική ατμόσφαιρα. Πρέπει να ξέρουν όλοι πως κάποιες σταθερές θα παραμείνουν ανεξαρτήτως αλλαγών στις κυβερνήσεις. Και πρέπει ο κρατικός μηχανισμός να λειτουργεί διαρκώς και ορθά. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο όχι για κάποιους μήνες ούτε για εβδομάδες. Έχουμε ορίζοντα δύο ετών που πρέπει να ανακτήσουμε την φερεγγυότητα μας και την πρόσβαση στις αγορές. Διαφορετικά εάν το 2020 πάμε ξανά για να ζητάμε δανεισμό αμφιβάλλω αν θα μας το δώσουν και αν μας το δώσουν οι όροι θα είναι επαχθείς. Πρέπει όλοι να καταλάβουν πως είμαστε στην ίδια βάρκα.
- Ναι αλλά το κλίμα πολώνεται
Ναι ακριβώς Αυτό είναι τραγικό για τη χώρα. Το κλίμα πολώνεται ολοένα και περισσότερο και αυτό σε μια στιγμή κατά την οποία όχι απλά δεν δικαιολογούνται πανηγυρισμοί άλλα θα έπρεπε να υπάρχει περισυλλογή, διόρθωση των παθογενειών που μας οδήγησαν στα μνημόνια.
Αιτία της κρίσης ήταν η απώλεια σταδιακά του παραγωγικού μοντέλου της χώρας που ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1980 και συναρτάται όχι μόνο με δικές μας παραλείψεις αλλά και με την εξελισσόμενη παγκοσμιοποίηση μέσα στην οποία ασυναίσθητα χάνουμε τη διεθνή μας ανταγωνιστικότητα πρέπει να βρούμε τρόπους να παράγουμε προϊόντα σε μεγαλύτερη κλίμακα από ότι το κάνουμε σήμερα αν θέλουμε να είμαστε βιώσιμοι ως κοινωνία, διαφορετικά κινδυνεύουμε με εξαφάνιση μέσα από συνθήκες που δημιουργούν η υπογεννητικότητα, η φυγή των νέων στο εξωτερικό, η ανεργία και γενικότερα η φτωχοποίηση σε συνδυασμό με τη χαμηλή παραγωγικότητα.
- Η ομιλία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ προκαλεί ήδη αντιδράσεις. Υπάρχουν προειδοποιητικά μηνύματα από ESM και Κομισιόν σχετικά με την ανάγκη τήρησης των συμφωνηθέντων. Πως κρίνετε τις εξελίξεις;
Υπάρχει πάντοτε ο φόβος ότι σε περίπτωση παραβίασης των συμφωνημένων δεν θα υλοποιηθεί η επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα τα οποία έχουν καταγράψει οι κεντρικές Τράπεζες των κρατών μελών της Ευρωζώνης δεδομένου ότι αυτό προβλέπεται ρητά στη συμφωνία. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό, δεν είναι τα τυχόν «αντίμετρα» των δανειστών.
Το χειρότερο είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο και μάλιστα κατά απότομο τρόπο, η εικόνα στη δευτερογενή αγορά η οποία αποτελεί και το προοίμιο για την επιστροφή του ελληνικού κράτους σε καθεστώς κανονικότητας. Αυτό που προσπαθεί να αποκρύψει η κυβέρνηση είναι ότι η επιστροφή στην κανονικότητα, η πραγματική έξοδος από το καθεστώς των μνημονίων, προϋποθέτει την ανάκτηση της φερεγγυότητας του ελληνικού κράτους προκειμένου αυτό να δανείζεται από τις αγορές όπως όλα τα άλλα κράτη και να μη καταφεύγει ως ικέτης στο ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας, στο ευρωπαϊκό ταμείο ή σε άλλους διακρατικούς δανειστές. Αυτό δεν έχει επιτευχθεί ούτε και φαίνεται στον ορίζοντα με τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων να κινούνται στα σημερινά επίπεδα.
Υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας και η τυχόν διατάραξη των σχέσεων με τους δανειστές και η παραβίαση των συμφωνηθέντων θα έχει πάρα πολύ αρνητική επίπτωση σε αυτό. Θα απομακρύνει την επιστροφή μας στις αγορές με αποτέλεσμα να απαιτείται διαρκής χρήση του «μαξιλαριού. Όταν όμως κάποια στιγμή τελειώσουν τα χρήματα τι θα γίνει; Θα αναγκαστούμε να καταφύγουμε πάλι σε διακρατικό δανεισμό, δηλαδή σε νέο μνημόνιο. Και αυτό δεν είναι και σίγουρο, διότι μπορεί να μας πουν «καλύτερα να τελειώνουμε».
- Μπορεί η κυβέρνηση να τραβά χρήματα από το «μαξιλάρι» χωρίς κανέναν έλεγχο;
Και αυτό ακόμα βρίσκεται σε καθεστώς υποσημειώσεων. Θα μπορούσαν και σε αυτό να υπάρξουν αντίποινα αλλά θέλω να ελπίζω πως δεν θα φτάσουμε εκεί. Δεν θα φτάσουμε σε τέτοια σημεία ρήξης, αλλά το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Ακόμη και αν καταφέρουμε να το χρησιμοποιήσουμε χωρίς παρεμβάσεις αρκεί για 1,5 χρόνο. Σε αυτόν το χρόνο το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να έχει ανακτήσει τη φερεγγυότητά του σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορεί να δανείζεται από τις αγορές με επιτόκιο κοντά σε αυτό της Ιταλίας. Για να γίνει αυτό πρέπει όχι μόνο να εξακολουθήσει να υπάρχει εικόνα δημοσιονομικής ισορροπίας αλλά κυρίως να υπάρξει ισχυρή αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία.
Αυτό που λείπει και για αυτό βλέπουμε τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων να παραμένουν σε τόσο υψηλά επίπεδα. Επίπεδα απαγορευτικά για επάνοδο στις αγορές και το δανεισμό από αυτές. Εκεί θα έπρεπε να συγκεντρωθεί η προσοχή όλου του πολιτικού συστήματος και των κοινωνικών φορέων. Στο πως θα καταφέρουμε να ανατάξουμε τις παθογένειες που έχει το ελληνικό κράτος και να γίνει πιο φιλικό για την ανάπτυξη και την ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία. Καλώς ή κακώς είναι η μόνη που μπορεί να φέρει ανάπτυξη, διότι από τη στιγμή που βρισκόμαστε σε καθεστώς ασφυκτικών δημοσιονομικών περιορισμών είναι δεδομένο ότι ισχυρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, στην κλίμακα που απαιτείται για να πάρει μπροστά η οικονομία, δεν μπορεί να υπάρξει.
Άρα οι επενδύσεις θα πρέπει να γίνουν αναγκαστικά από ιδιώτες και μάλιστα, επειδή ελληνικά κεφάλαια δεν αφθονούν, θα πρέπει να προσελκύσουμε κεφάλαια από το εξωτερικό. Για να γίνει αυτό πρέπει να περιστείλουμε τη γραφειοκρατία και την πολυνομία, να έχουμε γρηγορότερους ρυθμούς δικαιοσύνης και φυσικά να μειωθούν και οι φορολογικοί συντελεστές. Και όλα αυτά πρέπει να δρομολογηθούν σε ένα διάστημα που δεν είναι μεγάλο. Αυτό θα έπρεπε να μας απασχολεί και όχι μια παραχολογία άνευ αντικρίσματος.
- Μιλήσατε για επενδύσεις. Όμως επενδύσεις δεν γίνονται, αντιθέτως ο ρυθμός τους υποχωρεί αισθητά. Πως μπορεί ο πρωθυπουργός να υποστηρίζει ότι η οικονομία πάει καλά όταν βάσει επίσημων στοιχείων ο βασικός παράγοντας ανάπτυξης εμφανίζει μεγάλη κάμψη;
Εκείνο που πάει καλά είναι τα δημοσιονομικά μεγέθη λόγω της υπερφορολόγησης. Η οικονομία όμως καταγράφει ρυθμούς ανάπτυξης χαμηλότερους από τις προβλέψεις και για το 2017 και το πρώτο εξάμηνο του 2018 και στην ουσία στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στα έσοδα από τον τουρισμό. Τα υπόλοιπα στοιχεία καταγράφουν μια σχετική αύξηση των εξαγωγών, που όμως είναι πολύ εύθραυστη δεδομένου ότι οι πρώτοι προορισμοί των ελληνικών προϊόντων είναι η Τουρκία και η Ιταλία, δύο χώρες που η μεν πρώτη βρίσκεται σε δίνη τρομερής οικονομικής κρίσης η δεύτερη στο χείλος. Κατά συνέπεια ενδέχεται να υπάρξουν σύννεφα στο διεθνή ορίζοντα που μπορεί να μετατραπούν σε καταιγίδα που θα βρέξει και εμάς.
Αντί να επιδιδόμαστε σε πανηγυρισμούς άνευ αντικρίσματος θα έπρεπε να κοιτάξουμε να εκπονήσουμε έναν σοβαρό αναπτυξιακό σχεδιασμό μέσα από ένα διαφορετικό πολιτικό κλίμα. Μέσα από συζήτηση των κομμάτων του συνταγματικού τόξου και των παραγωγικών φορέων. Να υπάρξει συνεπής υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού. Δυστυχώς αναπτυξιακός σχεδιασμός δεν υπάρχει και δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Αυτά που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση είναι εκθέσεις ιδεών χωρίς ουσία.
- Μπορεί η κυβέρνηση που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο να υλοποιήσει ένα σχέδιο ανάπτυξης;
Σίγουρα οι μήνες που απομένουν δεν το επιτρέπουν αλλά το θέμα πρέπει να το δούμε όχι με ορίζοντα μιας κυβέρνησης και κομμάτων αλλά με γνώμονα τη χώρα και τους ανθρώπους. Θα έπρεπε λοιπόν οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου να κάτσουν και να συζητήσουν, όχι να συμφωνήσουν απαραίτητα σε όλα, αλλά να δουν σε ποια μπορούν να συμφωνήσουν ώστε να καταρτιστεί ένα σχέδιο που θα ανακτήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Επενδυτών που πρέπει να διαπιστώσουν πως τα δεδομένα που έχουν δεν θα ανατρέπονται συνεχώς. Να γίνουν βελτιώσεις σε σειρά θεμάτων που ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός παρουσιάζει παθογένειες σε σύγκριση με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Έχουμε μια δημόσια διοίκηση που είναι υπερβολικά γραφειοκρατική και εξαρτημένη από την εκάστοτε εξουσία, δεν αξιολογείται καθόλου από τους χρήστες των υπηρεσιών που είναι οι πολίτες και θα έπρεπε να είναι οι βασικοί αξιολογητές. Έχουμε ένα πολυδαίδαλο και πολυπλόκαμο νομοθετικό πλαίσιο που θα έπρεπε να αρχίσουμε να το εκκαθαρίζουμε και μια δικαιοσύνη που κινείται με ρυθμό χελώνας στα όρια της αρνησιδικίας. Αν δεν τα διορθώσουμε αυτά δεν μπορούμε να δούμε άσπρη μέρα.
- Ξέρετε όταν πλησιάζουν εκλογές στον κρατικό μηχανισμό τα μολύβια κατεβαίνουν. Πως θα προχωρήσουν όλα όσα πρέπει να γίνουν;
Είναι γεγονός ότι οι παρατεταμένες προεκλογικές περίοδοι λειτουργούν παραλυτικά για τον κρατικό μηχανισμό ακριβώς διότι η δημόσια διοίκηση είναι υπερβολικά εξαρτημένη από την εκάστοτε κυβέρνηση. Θα είναι ότι χειρότερο μια τέτοια εξέλιξη. Το αντίδοτο θα έπρεπε να είναι άλλη πολιτική ατμόσφαιρα. Πρέπει να ξέρουν όλοι πως κάποιες σταθερές θα παραμείνουν ανεξαρτήτως αλλαγών στις κυβερνήσεις. Και πρέπει ο κρατικός μηχανισμός να λειτουργεί διαρκώς και ορθά. Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο όχι για κάποιους μήνες ούτε για εβδομάδες. Έχουμε ορίζοντα δύο ετών που πρέπει να ανακτήσουμε την φερεγγυότητα μας και την πρόσβαση στις αγορές. Διαφορετικά εάν το 2020 πάμε ξανά για να ζητάμε δανεισμό αμφιβάλλω αν θα μας το δώσουν και αν μας το δώσουν οι όροι θα είναι επαχθείς. Πρέπει όλοι να καταλάβουν πως είμαστε στην ίδια βάρκα.
- Ναι αλλά το κλίμα πολώνεται
Ναι ακριβώς Αυτό είναι τραγικό για τη χώρα. Το κλίμα πολώνεται ολοένα και περισσότερο και αυτό σε μια στιγμή κατά την οποία όχι απλά δεν δικαιολογούνται πανηγυρισμοί άλλα θα έπρεπε να υπάρχει περισυλλογή, διόρθωση των παθογενειών που μας οδήγησαν στα μνημόνια.
Αιτία της κρίσης ήταν η απώλεια σταδιακά του παραγωγικού μοντέλου της χώρας που ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1980 και συναρτάται όχι μόνο με δικές μας παραλείψεις αλλά και με την εξελισσόμενη παγκοσμιοποίηση μέσα στην οποία ασυναίσθητα χάνουμε τη διεθνή μας ανταγωνιστικότητα πρέπει να βρούμε τρόπους να παράγουμε προϊόντα σε μεγαλύτερη κλίμακα από ότι το κάνουμε σήμερα αν θέλουμε να είμαστε βιώσιμοι ως κοινωνία, διαφορετικά κινδυνεύουμε με εξαφάνιση μέσα από συνθήκες που δημιουργούν η υπογεννητικότητα, η φυγή των νέων στο εξωτερικό, η ανεργία και γενικότερα η φτωχοποίηση σε συνδυασμό με τη χαμηλή παραγωγικότητα.
Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την άτυπη έναρξη μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου
ΔΕΘ: Πανηγυρισμοί για ανύπαρκτα επιτεύγματα και υποσχέσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την άτυπη έναρξη μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου ενόψει των τεσσάρων διαφορετικών εκλογών του επόμενου δεκαμήνου, δηλαδή βουλευτικών, ευρωβουλευτικών, περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Στο επόμενο διάστημα θα ακούσουμε αρκετούς πανηγυρισμούς για ανύπαρκτα επιτεύγματα και ακόμη περισσότερες υποσχέσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα για το μέλλον.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, παρά το τυπικό τέλος των μνημονίων, παρά την καταγραφή υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό και παρά τον κάποιο μετριασμό της ούτως ή άλλως πολύ υψηλής ανεργίας. Η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει ανακτήσει τη φερεγγυότητά του απέναντι στις κεφαλαιαγορές και δεν πρόκειται να την ανακτήσει αν η εθνική οικονομία δεν καταγράψει ρυθμούς ανάπτυξης πολύ ισχυρότερους από τους σημερινούς και μάλιστα σταθερά επί σειρά ετών. Η αλήθεια είναι ακόμα ότι ένα τέτοιο αναπτυξιακό θαύμα δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με βαθιές εκσυγχρονιστικές τομές στο ελληνικό κράτος και με την αποδόμηση του πελατειακού συστήματος, που κρατάει δέσμια την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Χρειαζόμαστε απλοποίηση της πολυδαίδαλης νομοθεσίας μας. Χρειαζόμαστε δραστική μείωση του γραφειοκρατικού βάρους και βελτίωση της αποτελεσματικότητας και των διαδικασιών αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης. Χρειαζόμαστε θεαματική επιτάχυνση των ρυθμών εκδίκασης των υποθέσεων στα δικαστήρια. Χρειαζόμαστε μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αποκέντρωση του υδροκέφαλου κρατικού μηχανισμού και για την αναζωογόνηση της περιφέρειας που μαραζώνει, μέσω της μεταφοράς κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών μακριά από το Λεκανοπέδιο Αττικής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για να ανακόψουμε τη διαρκή υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, να σταματήσουμε τη σπατάλη των υδάτινων πόρων και την ερημοποίηση της αγροτικής γης και να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αντιμετώπιση της τρομακτικής υπογεννητικότητας και για τη δίκαιη μεταχείριση των οικογενειών με παιδιά.
Όλες όμως οι αλλαγές αυτές που χρειάζεται η χώρα, ή τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές προϋποθέτουν συγκρούσεις με κατεστημένα συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα και τούτο συνεπάγεται άμεσο και υψηλό πολιτικό κόστος, ενώ αντίθετα το όφελος για τον τόπο θα γίνει αισθητό πολύ αργότερα. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις δεν είναι όσες αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιες και γίνονται άγγελοι χαρμόσυνων αλλά ψευδών ειδήσεων. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις είναι μόνο εκείνες οι οποίες θα βρουν το θάρρος να πουν την αλήθεια στην κοινωνία και να προτείνουν λύσεις απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της πτωχοποίησης της πληθυσμιακής αποψίλωσης και της οικολογικής υποβάθμισης.
Ο ελληνισμός σήμερα αργοπεθαίνει. Πρέπει να βρούμε τρόπο να αλλάξουμε πορεία πριν να είναι αργά.
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την άτυπη έναρξη μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου ενόψει των τεσσάρων διαφορετικών εκλογών του επόμενου δεκαμήνου, δηλαδή βουλευτικών, ευρωβουλευτικών, περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Στο επόμενο διάστημα θα ακούσουμε αρκετούς πανηγυρισμούς για ανύπαρκτα επιτεύγματα και ακόμη περισσότερες υποσχέσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα για το μέλλον.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, παρά το τυπικό τέλος των μνημονίων, παρά την καταγραφή υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό και παρά τον κάποιο μετριασμό της ούτως ή άλλως πολύ υψηλής ανεργίας. Η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει ανακτήσει τη φερεγγυότητά του απέναντι στις κεφαλαιαγορές και δεν πρόκειται να την ανακτήσει αν η εθνική οικονομία δεν καταγράψει ρυθμούς ανάπτυξης πολύ ισχυρότερους από τους σημερινούς και μάλιστα σταθερά επί σειρά ετών. Η αλήθεια είναι ακόμα ότι ένα τέτοιο αναπτυξιακό θαύμα δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με βαθιές εκσυγχρονιστικές τομές στο ελληνικό κράτος και με την αποδόμηση του πελατειακού συστήματος, που κρατάει δέσμια την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Χρειαζόμαστε απλοποίηση της πολυδαίδαλης νομοθεσίας μας. Χρειαζόμαστε δραστική μείωση του γραφειοκρατικού βάρους και βελτίωση της αποτελεσματικότητας και των διαδικασιών αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης. Χρειαζόμαστε θεαματική επιτάχυνση των ρυθμών εκδίκασης των υποθέσεων στα δικαστήρια. Χρειαζόμαστε μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αποκέντρωση του υδροκέφαλου κρατικού μηχανισμού και για την αναζωογόνηση της περιφέρειας που μαραζώνει, μέσω της μεταφοράς κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών μακριά από το Λεκανοπέδιο Αττικής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για να ανακόψουμε τη διαρκή υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, να σταματήσουμε τη σπατάλη των υδάτινων πόρων και την ερημοποίηση της αγροτικής γης και να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αντιμετώπιση της τρομακτικής υπογεννητικότητας και για τη δίκαιη μεταχείριση των οικογενειών με παιδιά.
Όλες όμως οι αλλαγές αυτές που χρειάζεται η χώρα, ή τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές προϋποθέτουν συγκρούσεις με κατεστημένα συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα και τούτο συνεπάγεται άμεσο και υψηλό πολιτικό κόστος, ενώ αντίθετα το όφελος για τον τόπο θα γίνει αισθητό πολύ αργότερα. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις δεν είναι όσες αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιες και γίνονται άγγελοι χαρμόσυνων αλλά ψευδών ειδήσεων. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις είναι μόνο εκείνες οι οποίες θα βρουν το θάρρος να πουν την αλήθεια στην κοινωνία και να προτείνουν λύσεις απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της πτωχοποίησης της πληθυσμιακής αποψίλωσης και της οικολογικής υποβάθμισης.
Ο ελληνισμός σήμερα αργοπεθαίνει. Πρέπει να βρούμε τρόπο να αλλάξουμε πορεία πριν να είναι αργά.
Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018
Ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου στην Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης Φεντερίκα Μογκερίνι για την επιθετικότητα Τούρκων αλιέων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 06/09/2018
Ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Ύπατη εκπρόσωπο της Ένωσης Φεντερίκα Μογκερίνι για την επιθετική τακτική που ακολουθούν Τούρκοι αλιείς κατά Ελλήνων, σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Οι συνεχείς παρενοχλήσεις και απειλές, που έφτασαν μέχρι και στη ρίψη πραγματικών πυρών οδήγησαν Έλληνες αλιείς στην αποστολή εξωδίκου στην Ελληνική κυβέρνηση ζητώντας μέτρα για την προστασία τους.
Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής επισημαίνει στην ερώτησή του ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούριο και φαίνεται πως επαναλαμβάνεται κάθε φορά που παρουσιάζονται εσωτερικές αναταράξεις στην Τουρκία γι’ αυτό καλούμαστε να αντιδράσουμε προστατεύοντας τους Ευρωπαίους πολίτες, σταματώντας την πολιτική κατευνασμού απέναντι στο τουρκικό καθεστώς.
Ο Κώστας Χρυσόγονος ρωτά την κυρία Μογκερίνι πως προτίθεται να αντιδράσει και τι είδους μέτρα προστασίας των Ευρωπαϊκών συνόρων σχεδιάζει να προωθήσει, διασφαλίζοντας παράλληλα και τομείς όπως η αλιεία που προσφέρουν σημαντικά στην ευρωπαϊκή οικονομία;
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Το τελευταίο διάστημα έχει επανέλθει στην επικαιρότητα η επιθετική τακτική που ακολουθούν Τούρκοι αλιείς κατά Ελλήνων, σε ελληνικά χωρικά ύδατα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι συνεχείς παρενοχλήσεις και απειλές, που έφτασαν μέχρι και στη ρίψη πραγματικών πυρών [1], οδήγησαν Έλληνες αλιείς στην αποστολή εξωδίκου στην ελληνική κυβέρνηση ζητώντας μέτρα για την προστασία τους [2]. Καθώς το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούριο και φαίνεται πως επαναλαμβάνεται κάθε φορά που παρουσιάζονται εσωτερικές αναταράξεις στην Τουρκία, καλούμαστε να αντιδράσουμε προστατεύοντας Ευρωπαίους πολίτες, σταματώντας την πολιτική κατευνασμού απέναντι στο τουρκικό καθεστώς.
Ερωτάται η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης :
α) Είναι ενήμερη για τα κρούσματα βίας και απειλών που σημειώθηκαν στην περιοχή του Αιγαίου; Πως προτίθεται να αντιδράσει;
β) Τι είδους μέτρα προστασίας των ευρωπαϊκών συνόρων (συνεπώς και των δικαιωμάτων και της ακεραιότητας πολιτών που δραστηριοποιούνται κοντά σε αυτά) σχεδιάζει να προωθήσει, διασφαλίζοντας παράλληλα και τομείς όπως η αλιεία που προσφέρουν σημαντικά στην ευρωπαϊκή οικονομία;
________________________________________
Απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την αντιμετώπιση της ανεργίας
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 06/09/2018
Με γενικολογίες και αοριστολογίες απαντά η αρμόδια Επίτροπος για την απασχόληση σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου, για τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα και γενικά τη Νότια Ευρώπη και την αντιμετώπιση της ανεργίας, ιδίως των νέων, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat τα ποσοστά ανεργίας στη Γαλλία (9,2%), την Ιταλία (11,2%), την Ισπανία (15,9%) και ιδίως στην Ελλάδα (20,8%) κυμαίνονται σε μη ικανοποιητικά επίπεδα, ενώ η ανεργία των νέων (κάτω των 25 ετών), προσεγγίζει Ελλάδα το 45.4%, στην Ισπανία το 34.4% και την Ιταλία το 33.1%, η αρμόδια Επίτροπος φαίνεται ότι παραβλέπει την πραγματικότητα στον ευρωπαϊκό Νότο, αν και αναγνωρίζει τις μεγάλες διαφορές στα επίπεδα ανεργίας που υφίστανται σε εθνικό επίπεδο. Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνει ότι η σημερινή οικονομική ανάπτυξη έχει δημιουργήσει περισσότερες θέσεις εργασίας από οποιαδήποτε προηγούμενη ανάκαμψη. Τονίζει μάλιστα ότι η ανεργία στην ΕΕ έχει πλέον επανέλθει στα προ της κρίσης επίπεδα, καθώς έχουν δημιουργηθεί 10,5 εκατ. θέσεις εργασίας σε σύγκριση με το τρίτο τρίμηνο του 2014.
Σε ό,τι αφορά την ανεργία των νέων η Επίτροπος θεωρεί ότι με τα προγράμματα «Εγγυήσεις για τη νεολαία» τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να προσφέρουν ποιοτικές ευκαιρίες στους νέους που υποστηρίζονται από την πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Σημειώνει μάλιστα ότι από το 2014, επωφελήθηκαν από τις «Εγγυήσεις για τη νεολαία» 3,5 εκατομμύρια νέοι κατά μέσο όρο ετησίως.
Ωστόσο η πραγματικότητα στον τομέα της απασχόλησης, ιδίως των νέων, στην Ελλάδα και γενικά στον ευρωπαϊκό Νότο δε φαίνεται να είναι τόσο ρόδινη όσο παρουσιάζεται από την Επιτροπή. Η Ελλάδα κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην ανεργία, ενώ μεγάλο ποσοστό νέων εργαζομένων φαίνεται ότι εγκλωβίζονται σε θέσεις εργασίας μειωμένου ωραρίου, γεγονός που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφεύγει να σχολιάσει. Η αντιμετώπιση της ανεργίας απαιτεί πραγματικές και συνολικές λύσεις, με σχέδιο και όραμα και όχι επιλεκτική παράθεση στοιχείων για αναιμικό εντυπωσιασμό.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου και η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-003259/2018
προς την Επιτροπή
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)
Θέμα: Μεγάλες αποκλίσεις στους δείκτες ανεργίας ανάμεσα στα κράτη-μέλη
Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου της Eurostat, η ανεργία στην ευρωζώνη για τον μήνα Απρίλιο του 2018 ανέρχονταν κατά μέσο όρο στο 8,5% και στην Ευρώπη των 28 στο 7,1%, διαμορφώνοντας μια πολύ θετική εικόνα για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας [1]. Αρνητική όμως εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως, παρά τα στοιχεία αυτά, τις τέσσερις τελευταίες θέσεις στον σχετικό πίνακα των κρατών-μελών, καταλαμβάνουν η Γαλλία (9,2%), η Ιταλία (11,2%), η Ισπανία (15,9%) και βεβαίως η Ελλάδα (20,8% τον Φεβρουάριο του 2018). Ιδιαίτερα η Ελλάδα έχει υποβληθεί σε σκληρές δοκιμασίες με την επιβολή πολιτικών σκληρής λιτότητας, χωρίς οι πολίτες να βλέπουν την οικονομία να ανακάμπτει. Επιπλέον, αλγεινή εντύπωση προκαλούν τα αντίστοιχα στατιστικά στοιχεία ανεργίας στους νέους, αφού κατά μέσο όρο στην ευρωζώνη η ανεργία νέων (κάτω των 25 ετών) ανέρχεται σε 17,2%, με την Ελλάδα να καταγράφει το σοκαριστικό 45.4%, την Ισπανία 34.4% και την Ιταλία 33.1%.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πώς σχολιάζει την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας υπό το πρίσμα των δεικτών ανεργίας;
2. Θεωρεί πως η εκτεταμένη απορρόφηση νέων σε θέσεις εργασίας μειωμένου ωραρίου αποτελεί μια λύση πραγματική, σταθερή και ευοίωνη για το μέλλον τους;
EL
E-003259/2018
Απάντηση της κας Thyssen
εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(24.8.2018)
1. Η σημερινή οικονομική ανάπτυξη έχει δημιουργήσει περισσότερες θέσεις εργασίας από οποιαδήποτε προηγούμενη ανάκαμψη. Η ανεργία στην ΕΕ έχει πλέον επανέλθει στα προ της κρίσης επίπεδα. Σε σύγκριση με το 2014 (τρίτο τρίμηνο του 2014), έχουν δημιουργηθεί 10,5 εκατ. θέσεις εργασίας. Μεγάλο μέρος αυτών των θέσεων εργασίας (77,7 %) είναι μόνιμες και η μεγάλη πλειονότητα (88,1 %) είναι πλήρους απασχόλησης. Τόσο το επίπεδο της απασχόλησης όσο και τα ποσοστά απασχόλησης βρίσκονται τώρα σε πρωτοφανές υψηλό επίπεδο. Η κατάσταση στην αγορά εργασίας έχει βελτιωθεί σε κάθε κράτος μέλος της ΕΕ και εκείνα που επλήγησαν σοβαρά από την κρίση έχουν σημειώσει σημαντικές πρόσφατες βελτιώσεις. Για παράδειγμα, το ποσοστό ανεργίας στην Ισπανία μειώθηκε κατά 10 εκατοστιαίες μονάδες σε σχέση με τη μέγιστη τιμή του 26,2 % το πρώτο τρίμηνο του 2013, έχοντας φτάσει σε 15,4% (το δεύτερο τρίμηνο του 2018). Ωστόσο, η κατάσταση εξακολουθεί να διαφέρει σε εθνικό επίπεδο και οι μεγάλες διαφορές εξακολουθούν να υφίστανται.
2. Ειδικότερα, η ανεργία των νέων αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης. Από το 2013, η κατάσταση των νέων στην αγορά εργασίας εξακολουθεί να βελτιώνεται και η ανεργία των νέων μειώθηκε από 23,7 % το 2013 σε 15,2 % τον Απρίλιο του 2018. Πρόκειται για μείωση ταχύτερη από το συνολικό ποσοστό ανεργίας και από ό,τι θα μπορούσε να είχε προβλεφθεί δεδομένης της γενικής οικονομικής βελτίωσης. Παρά τη βελτίωση των προοπτικών στην αγορά εργασίας, οι μορφές απασχόλησης των νέων είναι πολύ συχνά μη τυπικές και άτυπες, όπως π.χ. προσωρινές θέσεις εργασίας, ακούσια μερική απασχόληση και χαμηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, και οι συμβάσεις αυτές δεν εξελίσσονται πάντοτε σε κάτι πιο σταθερό. Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, η Επιτροπή ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν τον κατακερματισμό της αγοράς εργασίας και να εμποδίσουν τις επισφαλείς θέσεις εργασίας. Οι «Εγγυήσεις για τη νεολαία» ενθαρρύνουν τα κράτη μέλη να προσφέρουν ποιοτικές ευκαιρίες στους νέους που υποστηρίζονται από την πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Από το 2014, επωφελήθηκαν από τις «Εγγυήσεις για τη νεολαία» 3,5 εκατομμύρια νέοι κατά μέσο όρο ετησίως.
________________________________________
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)