Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Επιφυλακτική η Επιτροπή για το ζήτημα διαρροής ραδιενεργού υλικού στην ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 29/05/2017


Επιφυλακτική εμφανίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με το ζήτημα διαρροής ραδιενεργού υλικού στην ατμόσφαιρα πολλών ευρωπαϊκών κρατών κατά το προηγούμενο διάστημα, μετά από σχετική ερώτηση που κατέθεσε ο Κώστας Χρυσόγονος. Στην απάντησή του ο Επίτροπος Cañete παραδέχθηκε πως η Επιτροπή είναι ενήμερη για την ανίχνευση ιωδίου-131 στα τέλη Ιανουαρίου και στις αρχές Φεβρουαρίου, τονίζοντας πως η πηγή παραμένει άγνωστη και πως καταβάλλονται προσπάθειες εντοπισμού της. Παράλληλα υπογράμμισε πως, παρά τα προβλήματα που θα μπορούσε να προκαλέσει το συγκεκριμένο υλικό, οι ποσότητες που ανιχνεύθηκαν δεν αποτελούν κίνδυνο για την υγεία των πολιτών. Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης: Σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα, κατά τα μέσα Ιανουαρίου καταγράφηκε διαρροή ποσοτήτων ραδιενεργού ιωδίου σε μεγάλο μέρος της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, από τη Νορβηγία μέχρι και τη δυτική Γαλλία, όπου τα επίπεδα του ιωδίου-131 έφταναν τα 0,31 micro-becquerel ανά κυβικό μέτρο αέρα (μBq/m3), σύμφωνα και με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ακτινοπροστασίας και Πυρηνικής Ασφάλειας [1]. Καθώς η διάρκεια ζωής του συγκεκριμένου στοιχείου δεν ξεπερνά τις οκτώ ημέρες, οι επιστήμονες καλούνται να αναγνωρίσουν την πηγή, αλλά και τα αίτια της διαρροής αυτής στην ατμόσφαιρα της Ευρώπης. Παρότι τα επίπεδα που καταγράφηκαν δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι απειλείται η υγεία των πολιτών, η άγνοια σχετικά με την προέλευσή τους παραμένει ανησυχητική.


Ερωτάται η Επιτροπή:
– Ποια στοιχεία έχει στη διάθεσή της σχετικά με τη διαρροή του υλικού στην ατμόσφαιρα της Ευρώπης;
– Ποιοι κίνδυνοι απειλούν τους ευρωπαίους πολίτες;
– Είναι επιτρεπτή η χρήση του συγκεκριμένου υλικού και, εάν ναι, υπό ποιες συνθήκες μπορεί να προκύψει διαρροή αυτού στην ατμόσφαιρα;


Απάντηση του κ. Arias Cañete
εξ ονόματος της Επιτροπής

1. Η Επιτροπή είναι ενήμερη για την ανίχνευση ιωδίου-131 στα τέλη Ιανουαρίου και στις αρχές Φεβρουαρίου του 2017 στην Ευρώπη. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί τις εξελίξεις, μεταξύ άλλων, μέσω της Ευρωπαϊκής Πλατφόρμας Ανταλλαγής Δεδομένων Ακτινοβολίας (EURDEP). Η πηγή της ουσίας παραμένει άγνωστη, ενώ από τις αρχές Φεβρουαρίου τα επίπεδά της έχουν μειωθεί. Η τελευταία ανίχνευσή της μέχρι σήμερα αναφέρθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου του 2017 στη Φινλανδία. Αρχές όπως η IRSN [2] στη Γαλλία και η Αρχή Ακτινοπροστασίας και Πυρηνικής Ασφάλειας (STUK) της Φινλανδίας προσπαθούν να εντοπίσουν την προέλευση της ατμοσφαιρικής διασποράς ακολουθώντας ουσιαστικά την αντίστροφη πορεία από αυτήν κατά μήκος της οποίας είχε ανιχνευθεί η ουσία, αλλά παραδέχονται ότι δεν πρόκειται για εύκολο εγχείρημα, ιδίως λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν την ώρα της ανίχνευσης.

2. Οι υψηλές συγκεντρώσεις ραδιενεργού ιωδίου στον θυρεοειδή αδένα αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του θυρεοειδούς στα άτομα που είναι εκτεθειμένα. Ωστόσο, υπάρχει ευρεία συναίνεση μεταξύ των εθνικών αρχών ότι τα επίπεδα που ανιχνεύτηκαν στα τέλη Ιανουαρίου και στις αρχές Φεβρουαρίου του 2017 είναι υπερβολικά χαμηλά για να επηρεάσουν την υγεία των πολιτών.

3. Το I-131 χρησιμοποιείται στην κλινική ιατρική για θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, η οποία αντιμετωπίζει νόσους του θυρεοειδούς όπως η πολυοζώδης βρογχοκήλη (ιδίως στην περίπτωση ηλικιωμένων ασθενών) και ο καρκίνος. Στην Ευρώπη υπάρχουν αρκετές εγκαταστάσεις που παράγουν I-131. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής και τα νοσοκομεία που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις αυτές οφείλουν να είναι εξουσιοδοτημένα για τη διαχείριση ραδιενεργών υλικών και υπόκεινται σε αυστηρούς περιορισμούς όσον αφορά τις εγκεκριμένες απορρίψεις ραδιενεργών υλικών τους στο περιβάλλον [3].

________________________________________
[2] Institut de Radioprotection et de Sûreté Nucléaire.
[3] Αξίζει να επισημανθεί ότι, στο πλαίσιο του προγράμματος-πλαισίου για την έρευνα και την καινοτομία «Ορίζων 2020» (2014-2020), χρηματοδοτήθηκε ένα ερευνητικό έργο για την αντιμετώπιση της έλλειψης ιωδίου, του σημαντικότερου παράγοντα κινδύνου για νόσους του θυρεοειδούς σε ενηλίκους και παιδιά. Το ερευνητικό έργο EUthyroid αποτελεί την πρώτη πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διερεύνηση της πρόσληψης ιωδίου εκ μέρους του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Στόχος του έργου EUthyroid είναι να παράσχει στοιχεία για τον σχεδιασμό μιας οικονομικά αποδοτικής εναρμονισμένης προσέγγισης για την πρόληψη των ασθενειών που συνδέονται με την έλλειψη ιωδίου στην Ευρώπη (http://www.euthyroid.eu)

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Η απομείωση του δημοσίου χρέους


Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο ΕΘΝΟΣ 25/05


Η απομείωση του δημοσίου χρέους βρίσκεται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο του ελληνικού προβλήματος. Ήδη τρεις φορές επιτεύχθηκαν σχετικές συμφωνίες, τον Φεβρουάριο του 2012 με το περιβόητο PSI, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους με διευθετήσεις για επαναγορά ομολόγων και άλλες, και στα τέλη του 2016 με σταθεροποίηση των επιτοκίων που μακροπρόθεσμα μεταφράζεται σε μια μορφή ελάφρυνσης. Ύστερα από όλα αυτά όμως, το χρέος εξακολουθεί να είναι δυσβάστακτο και να υπονομεύει κάθε προοπτική ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.

Αργά ή γρήγορα πάντως τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, τα οποία διακρατούν περίπου δύο τρίτα του συνόλου του χρέους, θα υποχρεωθούν από τα πράγματα να συναινέσουν στην ελάφρυνση, έστω όχι ονομαστική (haircut), αλλά με βελτίωση των όρων αποπληρωμής (διάρκεια και επιτόκιο). Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιστραφεί κάποτε το μέρος εκείνο του διακρατικού δανεισμού που μπορεί ρεαλιστικά να αναχρηματοδοτηθεί από τις κεφαλαιαγορές. Το να επιμένουν αδιάλλακτα στα σήμερα ισχύοντα θα απέβαινε σε βάρος τους, διότι κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγούσε κάποια στιγμή την Ελλάδα σε νέα χρεοκοπία, με αποτέλεσμα να μην εξοφληθούν ποτέ.

Σε ό,τι μας αφορά, όσο γρηγορότερα έρθει η απομείωση τόσο το καλύτερο, αφού έτσι θα βελτιωθεί η αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας. Τούτο όμως προσκρούει στο πολιτικό κόστος για τις κυβερνήσεις των δανειστών και ειδικά τη γερμανική, στην οποία τόσο η επικεφαλής όσο και ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός είναι οι ίδιοι από το 2009. Οταν έρθει η ώρα της διαδοχής, θα είναι ευκολότερο για τους επόμενους να συναινέσουν σε μια ρεαλιστική λύση, επιρρίπτοντας στους προκατόχους τους την ευθύνη για απώλειες που αναπόφευκτα θα βάρυναν σε έναν βαθμό τους φορολογουμένους/ψηφοφόρους.

Το ελληνικό πρόβλημα όμως είναι ευρύτερο και βαθύτερο από την υπερχρέωση του Δημοσίου. Η τελευταία ήρθε ως αποτέλεσμα της σταδιακής απώλειας του παραγωγικού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα και την πρώτη του 21ου και τη συνακόλουθη αύξηση των πολιτικών πιέσεων στα δημόσια οικονομικά. Το ζητούμενο είναι συνεπώς να βρούμε ένα παραγωγικό μοντέλο που θα μας επιτρέπει να παράγουμε διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες σε πολύ ευρύτερη κλίμακα από ό,τι σήμερα, και τούτο πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, ύστερα από σοβαρό διάλογο των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου και των παραγωγικών φορέων.

Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

Ο στρατηγικός σχεδιασμός για το σωφρονιστικό σύστημα


Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα Realnews 21/05


Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δρομολογεί την εκπόνηση ενός «Σχεδίου για το σωφρονιστικό σύστημα» με ορίζοντα τριετίας (2018-2020), σε ένα πρόσφατα δημοσιευμένο κείμενο που εκθέτει τα προβλήματα του ποινικού σωφρονισμού στη χώρα μας και θέτει τις κατευθύνσεις πάνω στις οποίες πρέπει να επιχειρηθεί η αντιμετώπισή τους. Το κύριο ζήτημα βέβαια είναι ο υπερπληθυσμός κρατουμένων σε σχέση με τη χωρητικότητα των υφιστάμενων σωφρονιστικών καταστημάτων και οι συνακόλουθες κακές συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων.

Πρέπει ωστόσο να επισημανθεί με έμφαση ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει υπερπληθυσμός κρατουμένων σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Η Λευκή Βίβλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην οποία παραπέμπει το έγγραφο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αναφέρει ότι ο αριθμός κρατούμενων ανά 100.000 κατοίκους στα κράτη-μέλη του Συμβουλίου (δηλ. στο σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών, τόσο εντός όσο και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης) κυμαινόταν κατά την τριετία 2012-2014 μεταξύ 124 και 134 ανά 100.000 κατοίκους. Στην Ελλάδα ο αριθμός των κρατουμένων την 1.2.2017, όπως αναφέρει το ίδιο έγγραφο, ήταν 9.483, δηλ. περίπου 85 ανά 100.000 κατοίκους. Συνεπώς το πραγματικό πρόβλημά μας δεν είναι ότι έχουμε υπερβολικό αριθμό κρατουμένων, αλλά ότι το ελληνικό κράτος επί δεκαετίες έχει αποδειχθεί ανίκανο να κατασκευάσει και να λειτουργήσει σωφρονιστικά καταστήματα με τέτοια χωρητικότητα, ώστε να μπορεί να στεγασθεί αξιοπρεπώς ο αναλογικά μικρός αριθμός κρατουμένων στην Ελλάδα (τουλάχιστον κατά ένα τρίτο μικρότερος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο).

Χρειαζόμαστε επομένως ένα ευρύ πρόγραμμα κατασκευής νέων σωφρονιστικών καταστημάτων και αναβάθμισης των υπάρχοντων και τέτοιο πρόγραμμα προφανώς δεν συνιστά η κατασκευή μόλις δύο καταστημάτων κράτησης (στη Δράμα και τη Νεάπολη Λασιθίου), η οποία μνημονεύεται στο έγγραφο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Τα μέτρα «αποσυμφόρησης» που λήφθηκαν με τον ν. 4322/2015 (η ισχύς τους παρατάθηκε έως την 28.8.2017 με τον ν.4411/2016) έχουν εμβαλωματικό χαρακτήρα και δεν μπορούν ούτε πρέπει να αποτελέσουν de facto μόνιμη λύση με τυχόν αλλεπάλληλες παρατάσεις της ισχύος τους. Σοβαρό σφάλμα εξάλλου της έκτακτης αυτής νομοθεσίας ήταν η οριζόντια εφαρμογή της, αδιακρίτως σε δράστες βίαιων και μη αδικημάτων, με τραγικό αποτέλεσμα κάποιοι από όσους επωφελήθηκαν και απολύθηκαν πρόωρα να διαπράξουν νέα ειδεχθή εγκλήματα βίας.

Γενικότερο άλλωστε πολιτισμικό πρόβλημα της χώρας αποτελεί το έλλειμα σεβασμού στους υφιστάμενους κανόνες δικαίου, το οποίο εκδηλώνεται με διάφορες μορφές και σε διάφορους τομείς της ζωής μας. Το πρόβλημα αυτό επιτείνεται με τη θέσπιση κατά καιρούς προσωρινών ρυθμίσεων που καθιερώνουν κατ’ εξαίρεση ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ παραβατών του ενός ή άλλου είδους, για συγκυριακούς λόγους. Η απροθυμία για μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και η πλημμελής τήρηση των κανόνων καταλήγουν στην αδυναμία μας να λειτουργήσουμε συλλογικά και αποτελεσματικά. Οι παθογένειες αυτές πρέπει να αναταχθούν προτού φθάσουν σε σημείο μη αναστρέψιμο.

Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τις συνεχιζόμενες προκλήσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας, της Κύπρου και της ΕΕ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 22/05/2017


Νέα γραπτή ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος με θέμα τις συνεχιζόμενες προκλήσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας, της Κύπρου και της ΕΕ. Ο ευρωβουλευτής κάλεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποσαφηνίσει, πώς σκοπεύει να προστατεύσει αποτελεσματικά τα σύνορα της ΕΕ, αλλά και να λάβει θέση για το αν προτίθεται να επιβάλλει έμπρακτες κυρώσεις στην Τουρκία. Τέλος ζήτησε από την Επιτροπή να κάνει γνωστό, αν σχεδιάζει να προβεί σε ενέργειες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων από τους Τούρκους.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Οι προκλήσεις της Τουρκίας συνεχίζονται αμείωτες και κλιμακούμενες σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου και τελικά σε βάρος της ασφάλειας των ευρωπαϊκών συνόρων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μόνο στις 15.5.17 καταγράφηκαν 141 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, ενώ σημειώθηκαν εννέα εικονικές αερομαχίες μεταξύ ελληνικών και τουρκικών μαχητικών [1]. Ομοίως. στις 19.5., ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, οι τουρκικές αρχές δέσμευσαν παράνομα στο πλαίσιο στρατιωτικής άσκησης μέρος του ελληνικού εναέριου χώρου και της τερματικής περιοχής του Διεθνούς Αερολιμένα Ρόδου» [2]. Ακόμη, στην Κύπρο προχώρησαν στις 14.4. σε δέσμευση μεγάλου τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ και του FIR Λευκωσίας για στρατιωτικές ασκήσεις με πραγματικά πυρά [3]. Συγχρόνως με επίσημο έγγραφό η Τουρκία χαρακτηρίζει τις έρευνες και την εκμετάλλευση του οικοπέδου “6 “της κυπριακής ΑΟΖ ως “casus belli» [4].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πώς σκοπεύει να προστατεύσει τα ευρωπαϊκά σύνορα ενόψει των εν λόγω απειλών;
2. Σκέφτεται να επιβάλλει κυρώσεις ή έμπρακτες πιέσεις στην Τουρκία για τις παραπάνω προκλήσεις;
3. Προτίθεται να προβεί σε ενέργειες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων από τους Τούρκους [5];

________________________________________
[5] Πρβλ. ενδεικτ. Genocide in the Ottoman Empire: Armenians, Assyrians, and Greeks, 1913-1923, edit. by G. N. Shirinian, Ν.Υ., 2017