Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 31/10/2018


Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:


Θέμα: Αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών 

Σύγχρονες μελέτες καταδεικνύουν ότι ένα ποσοστό 10% με 20% των παιδιών στην Ευρώπη έχουν υποστεί σεξουαλική βία κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας . Τα στατιστικά αυτά δεν είναι αντιπροσωπευτικά, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που κακοποιούνται δεν το αναφέρουν . Ακόμα μεγαλύτερο είναι το ποσοστό σεξουαλικής κακοποίησης σε παιδιά (ιδίως σε ασυνόδευτους ανήλικους) που επιλέγουν να μεταναστεύσουν στην Ευρώπη. Το ποσοστό αυτό εκτιμάται ότι είναι ιδιαίτερα υψηλό σε ανήλικους μετανάστες, που φτάνουν στην ΕΕ από εμπόλεμες χώρες της Αφρικής και της Ασίας . Άρρηκτα συνδεδεμένη με εγκλήματα της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης ανηλίκων αποτελεί και η έξαρση της παιδικής πορνογραφίας στο διαδίκτυο. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη εμφανίζονται διστακτικά στην αποφασιστική καταπολέμηση αυτών των εγκλημάτων. Η εφαρμογή της σχετικής Οδηγίας 201193/ΕΕ κρίνεται ελλιπής και ανεπαρκής.

Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πώς σχεδιάζει να ενεργήσει για την αποφασιστική καταπολέμηση των ανωτέρω εγκλημάτων και την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας από τα κράτη-μέλη;
2. Σκοπεύει να λάβει μέτρα ενεργοποίησης σύγχρονων μεθόδων ηλεκτρονικής ασφάλειας και μηχανισμών ελέγχου του «Μαύρου Διαδίκτυο» για την καταπολέμηση της παιδικής πορνογραφίας και της διακίνησης υλικού της;

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για το casus belli της Τουρκίας σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 23/10/2018


Ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Ύπατη Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας κα Φ. Μογκερίνι για τις προκλητικές δηλώσεις Τσαβούσογλου σχετικά με την ισχύ του casus belli σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας από 6 σε 12 ναυτικά μίλια.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

H Eλλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο, που δεν έχει υλοποιήσει ακόμη το αναφαίρετο δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια βάσει του άρθρου 3 της Σύμβασης του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας [1]. Όλες οι υπόλοιπες χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας) έχουν ασκήσει αυτό το δικαίωμα [2]. H Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει σε αυτή την επέκταση λόγω της απειλής πολέμου που απροκάλυπτα εκτοξεύει η Τουρκία (casus belli), σε περίπτωση υλοποίησης αυτού του κυριαρχικού δικαιώματος [3]. Πρόσφατα η ελληνική Κυβέρνηση (20.10.2018) προανήγγειλε την επέκταση των χωρικών υδάτων σε περιοχές του Ιονίου Πελάγους [4]. Οι εν λόγω εξαγγελίες προκάλεσαν την άμεση αντίδραση της τουρκικής Κυβέρνησης που διαμήνυσε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να επιτρέψει επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, καθώς το casus belli εξακολουθεί να ισχύει [5].

Ερωτάται η Ύπατη Εκπρόσωπος:
1) Ποια είναι η θέση της σε σχέση με το casus belli της Τουρκίας σε βάρος της άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας;
2) Τί μέτρα σχεδιάζει να λάβει για να αποτρέψει την Τουρκία από την υλοποίηση της εν λόγω απειλής διασφαλίζοντας την ειρήνη στα εδάφη της ΕΕ;

________________________________________
[3] Πρβλ. απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσής της (8/6/1995);

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Αυτό που ο Ζάεφ δεν θα μπορούσε να κερδίσει στις κάλπες, το πέτυχε στο κοινοβούλιο


Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στον Δημήτρη Χρυσικόπουλο στην εφημερίδα «Free Sunday»


Κατ' αρχάς θα ήθελα να συζητήσουμε για τις εξελίξεις στο σκοπιανό. Πώς βλέπετε να προχωρά η πλευρά των Σκοπίων, μετά το δημοψήφισμα;
Η συμμετοχή των πολιτών στο δημοψήφισμα ήταν περιορισμένη και συνεπώς δεν προέκυψε η θετική δυναμική για την συμφωνία, την οποία ανέμενε η κυβέρνηση των Σκοπίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι θετικές ψήφοι ήταν περίπου 610.000, ενώ οι ψήφοι του συνόλων των κομμάτων που στήριξαν τη συμφωνία στις εκλογές του 2016( σοσιαλδημοκρατών και αλβανοφώνων ) ήταν 650.000.Ο κ. Ζάεφ δεν φαίνεται λοιπόν να έπεισε ούτε όλους τους δικούς του ψηφοφόρους, πόσο μάλλον τους οπαδούς της εθνικιστικής αντιπολίτευσης του VMRO.

Πόσο πιθανό θεωρείτε να καταφέρει τελικά ο κ. Ζάεφ να ολοκληρώσει τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης; Πιστεύετε ότι θα υποχρεωθεί τελικά να πάει σε εκλογές;
Δεν θα ήταν εύκολο να επιτύχει ο κ. Ζάεφ μέσα από την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών μία ανατροπή των κοινοβουλευτικών συσχετισμών σε τέτοια κλίμακα ώστε να κατορθώσει να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία των 2/3 του συνόλου των βουλευτών για να προχωρήσει στην απαιτούμενη συνταγματική αναθεώρηση. Στις εκλογές του 2016 το VMRO είχε λάβει σχεδόν το 40% των ψήφων και 51 έδρες επί συνόλου 120. Για να συμπιεσθεί κάτω από τις 41 θα έπρεπε να χάσει τώρα σχεδόν το ένα τέταρτο των ψήφων του. Σημειωτέον ότι ιστορικά σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2006 και μετά το VMRO έχει κερδίσει από 45 έδρες και πάνω. Αυτό όμως που δεν θα μπορούσε να κερδίσει στις κάλπες, το πέτυχε στο Κοινοβούλιο με τη διαφοροποίηση οκτώ βουλευτών του VMRO από την κομματική γραμμή.

Πάντως, η συμφωνία των Πρεσπών μοιάζει να δημιουργεί ρήγμα εντός της κυβέρνησης, με τον κ. Καμμένο να λέει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει υπέρ της κύρωσής της αν και όταν έλθει στην ελληνική Βουλή και τον κ. Κοτζιά να παραιτείται. Τι σημαίνει αυτό για τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης;
Τα ρήγματα με Καμμένο και Κοτζιά έχουν ήδη δημιουργηθεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης και απειλούν την βιωσιμότητά της. Λαμβανομένων υπόψη όλων των παραμέτρων έχω την εντύπωση ότι η πιθανότερη ημερομηνία διεξαγωγής (και) των εθνικών εκλογών είναι ο Μάιος, μαζί με τις ευρωεκλογές και τις περιφερειακές και δημοτικές.

Ποια είναι η αίσθηση που έχετε αποκομίσει από την Ευρώπη, σχετικά με το τέλος του προγράμματος και τη μεταμνημονιακή εποχή για την Ελλάδα;
Δυστυχώς ο όρος «μεταμνημονιακή εποχή» δεν ανταποκρίνεται σε μία ουσιαστική αλλαγή των δεδομένων. Η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, τα ομόλογά της εξακολουθούν να αξιολογούνται ως «σκουπίδια» από τους διεθνείς οίκους και να μην γίνονται αποδεκτά ως ενέχυρο από την ΕΚΤ και, το χειρότερο, η περιπόθητη ανάπτυξη καρκινοβατεί. Αλλαγή εποχής για την ελληνική κοινωνία και ουσιαστική άνοδος του βιοτικού επιπέδου θα μπορούσε να υπάρξει μόνο εφόσον κατορθώναμε να βρούμε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, σε αντικατάσταση του μοντέλου εντάσεως εργασίας με το οποίο είχαμε πορευθεί από τον 19ο αιώνα έως περίπου τη δεκαετία του 1980, οπότε η εξελισσόμενη παγκοσμιοποίηση ουσιαστικά το αχρήστευσε. Κοντινές μας χώρες τα έχουν καταφέρει πολύ καλύτερα από εμάς, όπως π.χ. η Κύπρος όπου (παρά την τουρκική κατοχή του βόρειου τμήματος) το κατά κεφαλή ονομαστικό ΑΕΠ σε δολάρια ήταν περίπου 25.000 το 2017, ή ακόμη περισσότερο, το Ισραήλ, με 40.000 δολάρια, ενώ στην Ελλάδα μόλις υπερέβαινε τις 18.000. Κάνουμε σε πολλά μέτωπα σοβαρά λάθη εδώ και δεκαετίες και έτσι δεν μπορούμε να εκμεταλλευθούμε τις δυνατότητες που έχει ο τόπος για παραγωγή διεθνώς ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών, σε πολύ ευρύτερη κλίμακα από τη σημερινή.

Θα ήθελα το σχόλιό σας για τη δήλωση του κ. Πολάκη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές «αν βάλουμε κάποιους φυλακή. Πρέπει να επιταχύνει η Δικαιοσύνη».
Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίσθηκε ως μια νέα πολιτική δύναμη, η οποία δεν είχε συμμετοχή στην άσκηση εξουσίας στο παρελθόν και φαινόταν να διαθέτει πολύ περισσότερη εσωκομματική δημοκρατία από όλους τους άλλους. Οι ελπίδες που μπορούσε κανείς να στηρίξει στα χαρακτηριστικά αυτά διαψεύσθηκαν με τον πιο οικτρό τρόπο, αφού την τελευταία τετραετία έχει μεταλλαχθεί σε μια πελατειακή πυραμίδα, με μόνο συνδετικό αρμό την επιδίωξη νομής με κάθε τρόπο των ωφελημάτων της εξουσίας. Οι προσπάθειες υπονόμευσης της δικαστικής ανεξαρτησίας, άλλοτε με γραφικές δηλώσεις τύπου Πολάκη και άλλοτε με πιο αθέατους και επικίνδυνους τρόπους (π.χ. άσκηση διώξεων κατά δικαστών με βάση τα προϊόντα παρακολούθησης και υποκλοπής σε βάρος της προσωπικής τους ζωής), εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο. Αν θέλουμε να αλλάξει σελίδα η χώρα, πρέπει να διασφαλίσουμε περισσότερο και πιο ουσιαστικό σεβασμό των θεμελιωδών αρχών του πολιτεύματος και ένα πιο σοβαρό και ευπρεπές επίπεδο πολιτικού διαλόγου από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του συνταγματικού τόξου. Δυστυχώς, τίποτα τέτοιο δεν διαφαίνεται προς το παρόν στον ορίζοντα. Αντίθετα, όλες οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος έρχονται και επανέρχονται, χωρίς, από ό, τι φαίνεται, να έχουμε διδαχθεί τίποτα από την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.

Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για αντιθεσμικότητα και παρεμβάσεις στο χώρο της δικαιοσύνης. Θεωρείτε ότι οι κατηγορίες έχουν βάση;
Ασφαλώς και έχουν βάση, όπως προανέφερα, αλλά και η σημερινή κυβέρνηση θα μπορούσε να αντιτείνει «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω». Ίσως θα ήταν χρήσιμη μια αναθεώρηση του άρθρου 90 του Συντάγματος, σε σχέση με την επιλογή της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων κατά τρόπο ώστε να μειωθεί ή εξαλειφθεί η ανάμειξη της εκάστοτε κυβέρνησης σ’ αυτή. Ακόμη πιο χρήσιμο θα ήταν να διδάσκονται οι αρχές του πολιτεύματος ως βασικό μάθημα στη μέση εκπαίδευση, ώστε οι πολίτες να ενστερνισθούν περισσότερο τις βασικές αξίες της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.

Καλούμαστε να καταθέσουμε χειροπιαστά πλάνα βιώσιμης ανάπτυξης για τα νησιά


Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα «Κυκλαδική»


Η τυπική ολοκλήρωση των μνημονιακών προγραμμάτων έδωσε την ευκαιρία σε διάφορους Ευρωπαίους αξιωματούχους να εκφραστούν με θετικά λόγια για την πρόοδο της χώρας μας και τις προσπάθειες των πολιτών της. Με τον τρόπο αυτό βέβαια επιχειρείται η οικοδόμηση ενός success story για τις σχετικές «επιδόσεις» των ευρωπαϊκών θεσμών, με προφανή επικοινωνιακή σκοπιμότητα. Το να υποστηρίζει όμως κανείς πως η κρίση ανήκει πια στο παρελθόν και όλα βαίνουν καλώς είναι εκτός από αβάσιμο, εξίσου επικίνδυνο με τις πολιτικές που μας έφεραν ως εδώ. Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο οδηγηθήκαμε στο αδιέξοδο των τελευταίων ετών είναι δίχως αμφιβολία η έλλειψη ξεκάθαρου, σύγχρονου και αποδοτικού παραγωγικού μοντέλου, που μας έφερε σε θέση αδυναμίας απέναντι σε τρίτα κράτη τα οποία αδυνατούσαμε να ανταγωνιστούμε εξ αιτίας της αλλαγής συσχετισμών στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Το δεδομένο αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι και σήμερα.

Η έλλειψη ξεκάθαρων ιδεών όχι μόνο επιβίωσης αλλά και ανάπτυξης της Ελλάδας συνοδευόταν επί μακρόν από χαρακτηριστικά όπως ο υδροκεφαλισμός του κράτους, η αδυναμία αποκέντρωσης και βεβαίως η ανυπαρξία παροχής δυνατοτήτων σε περιφέρειες όπως η νησιωτική Ελλάδα να προγραμματίσουν την πορεία τους και να προοδεύσουν. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε συνεχείς ελλείψεις και αδυναμίες τόσο σε κεντρικό-διοικητικό επίπεδο, με την υποβάθμιση των υποδομών τους και τη χειροτέρευση της κατάστασής τους, όσο και σε ατομικό για τους πολίτες των περιοχών αυτών.

Η υποστήριξη και αναβάθμιση των ελληνικών νησιών είναι συνεπώς επιβεβλημένη και αναγκαία. Τούτο δεν αποτελεί μόνο οικονομικό ζήτημα, αλλά πρωτίστως πρακτικό για τους πολίτες που κατοικούν μόνιμα στα νησιά μας, οι οποίοι καλούνται σε καθημερινή βάση να αντιπαρέλθουν δυσκολίες στις μετακινήσεις, την εργασία και ευρύτερα τη διαβίωσή τους. Δεν είναι άλλωστε σπάνιες οι περιπτώσεις κινδύνων που προκαλούνται από την έλλειψη στοιχειωδών υποδομών που σχετίζονται με την υγεία, τη δυνατότητα μεταφοράς ασθενών, την ηλεκτροδότηση σε σταθερή βάση. Η αντιμετώπιση των αδυναμιών αυτών είναι προφανές πως απαιτεί την υλοποίηση ιδιαίτερα κοστοβόρων επεμβάσεων, τις οποίες το ελληνικό κράτος αδυνατούσε, ακόμα και σε περιόδους ευημερίας, να υποστηρίξει.

Στο σημείο αυτό η προοπτική προσέλκυσης επενδύσεων προκύπτει αβίαστα ως η καλύτερη πρόταση, προς επίλυση χρόνιων ζητημάτων. Αν όμως θέλουμε να στοχεύσουμε στη μακροπρόθεσμη ισχυροποίηση των νησιωτικών περιοχών, θα πρέπει να προσεγγίσουμε την προοπτική προσέλκυσης επενδύσεων υπό ένα ευρύτερο πρίσμα, παρότι η στόχευση στην πρόσκαιρη οικονομική αναζωογόνηση και ανάπτυξη φαντάζει πιο σημαντική, αν όχι αναγκαστική, λόγω της κρίσης, από τη βελτίωση των υποδομών που βελτιώνουν την καθημερινή ζωή των πολιτών.

Οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τα τελευταία χρόνια, μέσω των διαφόρων προγραμμάτων που ενώνονται υπό τη δράση InvestEu, προσβλέπουν στην προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών μέσω πολύπλοκων διαδικασιών, χωρίς πάντοτε να υπάρχει ξεκάθαρο στίγμα ή στόχος, ενώ σε πρώτη προτεραιότητα βρίσκονται επενδύσεις σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, υποδομές, έρευνα και ανάπτυξη, όπως βεβαίως και η καινοτομία. Σε θεωρητικό επίπεδο στόχος είναι να συγκεντρωθούν τα πολλά διαφορετικά χρηματοδοτικά προγράμματα που είναι ήδη διαθέσιμα και να επεκταθεί το «επιτυχημένο μοντέλο» του σχεδίου Γιούνκερ, δίνοντας παράλληλα εγγυήσεις σε επενδυτικά σχήματα, στοχεύοντας έτσι και στη δημιουργία επιπλέον θέσεων εργασίας, μόνιμων ή έστω και παροδικών, μέσω του κλάδου κατασκευών κλπ. Παρά τα θετικά για διάφορες περιφέρειες της Ευρώπης αποτελέσματα, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει πως έχει επιτευχθεί κάποια άμεσα αισθητή βελτίωση για τους ευρωπαίους πολίτες, ιδιαίτερα βέβαια σε περιοχές που εκ των πραγμάτων αντιμετωπίζουν αυξημένα προβλήματα, όπως οι νησιωτικές. 

Γι’ αυτό και από την πλευρά μας, είναι αναγκαία η σε βάθος ανάλυση των αναγκών, ώστε να επιχειρήσουμε στοχευμένες εκτιμήσεις και να εκπονήσουμε συγκεκριμένα σχέδια για το είδος των επενδύσεων που κάθε περιοχή χρειάζεται να προσελκύσει. Στην περίπτωση των νησιών του Αιγαίου, είναι δεδομένο πως ο τουρισμός αποτελεί τον βασικότερο μοχλό ανάπτυξης και συνεπώς αυτός ο τομέας τραβά τα βλέμματα των υποψήφιων επενδυτικών σχημάτων, αποτελώντας παράλληλα μια καλή ευκαιρία τόνωσης της τοπικής και βεβαίως της κρατικής οικονομίας. Παράλληλα, η προοπτική προσέλκυσης μόνιμων αλλοδαπών κατοίκων από τη Βόρεια Ευρώπη, όπως σε αρκετές χώρες της Μεσογείου συμβαίνει με συνταξιούχους από τη Βρετανία και τη Δανία εδώ και χρόνια, θα μπορούσε να αποτελέσει χρυσή ευκαιρία εισροής σημαντικών πόρων με μακροπρόθεσμο, σχετικά ασφαλή ορίζοντα σε σχέση με τις μεταπτώσεις του παραδοσιακού τουρισμού. Τέλος, είναι αναγκαία η εκπόνηση σχεδίου ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής, με στόχο την προώθηση πλάνων βελτίωσης των υποδομών παραγωγής και διαχείρισης ενέργειας, αφού ιδιαίτερα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας η νησιωτική Ελλάδα έχει ως εκ φύσεως προβάδισμα λόγω κλιματολογικών συνθηκών.

Σε ό,τι αφορά τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε κεντρικό επίπεδο, είναι προφανές πως η ενίσχυση των επενδύσεων και η ενίσχυση της απασχόλησης στις πιο αδύναμες οικονομικά χώρες δεν βρίσκεται στο σημείο που θα έπρεπε.

Οφείλουμε λοιπόν ως κράτος-μέλος να κινηθούμε αποφασιστικά σε δύο κατευθύνσεις : Τόσο προς το εξωτερικό με την εξασφάλιση μιας πιο ισορροπημένης, δίκαιης υποστήριξης περιφερειών όπως η νησιωτική Ελλάδα, όσο παράλληλα και προς το εσωτερικό με την εκπόνηση βιώσιμων, επενδυτικά θελκτικών σχεδίων ανάπτυξης της περιοχής, δίνοντας την ευκαιρία σε νησιά που μέχρι σήμερα θεωρούνται απομακρυσμένα ή και αποκομμένα, να καταστούν αξιόπιστες επενδυτικές επιλογές. Βεβαίως, όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την εξάλειψη αγκυλώσεων του παρελθόντος, χωρίς δηλαδή την εφαρμογή συγκεκριμένου, σύγχρονου και αποδοτικού νομοθετικού πλαισίου, αλλά και την επιτάχυνση γραφειοκρατικών διαδικασιών.

Γίνεται επομένως αντιληπτό πως παρά τις υπαρκτές προοπτικές ανάπτυξης, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με δυσκολίες που είναι κοινές για όλους τους Ευρωπαίους (πολύπλοκοι μηχανισμοί χρηματοδότησης, ανισότητες στην κατανομή κονδυλίων και επενδύσεων, δυσκολίες στη διεθνή αγορά) αλλά και με εσωτερικά ζητήματα, που δεν εστιάζονται μόνο στη γραφειοκρατία αλλά εξ αρχής σχετίζονται με την έλλειψη κεντρικού σχεδίου ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού του κράτους. Η ανάγκη εξεύρεσης λύσεων όχι μόνο για το παρόν αλλά κυρίως για το μέλλον της Ελλάδας και βεβαίως των νησιωτικών περιοχών καθίσταται ακόμη πιο άμεση όταν συγκρούεται με παραδοσιακές, σχεδόν εμμονικές ελλείψεις και ασυνεννοησίες μεταξύ των αρμόδιων φορέων, ακόμη και σε μια εποχή που η σύλληψη και δημιουργία επενδυτικών προτάσεων φαντάζει ευκολότερη, λόγω τεχνολογίας. Καλούμαστε πλέον να καταθέσουμε χειροπιαστά πλάνα βιώσιμης ανάπτυξης με σύγχρονο πνεύμα και όχι απλά ευχολόγια, αν δεν θέλουμε να χάσουμε μια ακόμη ευκαιρία.

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018

Επείγουσα γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την παράνομη NAVTEX της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 18/10/2018


Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε επείγουσα γραπτή ερώτηση στην Ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ, για την παράνομη δέσμευση θαλάσσιων περιοχών εντός της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με παράτυπες εκδόσεις Navtex από την Τουρκία.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Παράνομη δέσμευση θαλάσσιων περιοχών εντός της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με αυθαίρετη έκδοση Navtex από την Τουρκία

Με παράνομη Navtex που εξέδωσε η Τουρκία στις 16.10.18 ανακοινώθηκε ότι το τουρκικό σεισμογραφικό ερευνητικό πλοίο «Mπαρμπαρός» μαζί με τα βοηθητικά σκάφη M/V TANUX-1 και R/V APOLLO MOON, ξεκινούν σεισμικές έρευνες από τις 17.10.18 ως την 01.02.2019 σε θαλάσσιες περιοχές έκτασης 44.000 τ.χλμ. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι οι περιοχές αυτές εμπίπτουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως αυτή οριοθετείται από το Καστελόριζο, αλλά και σε περιοχές στα όρια της ΑΟΖ Κύπρου, Ελλάδας και Αιγύπτου και συγκεκριμένα εντός των τεμαχίων 4 και 5 της κυπριακής ΑΟΖ [1]. Σημειωτέον, ότι την ίδια περίοδο έχουν προγραμματιστεί γεωτρήσεις της ExxonMobil για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας στο τεμάχιο 10 της ΑΟΖ Κύπρου [2]. Παράλληλα, η Τουρκία εξέδωσε νέα παράνομη Navtex (1028/18), δεσμεύοντας από τις 19.10. έως τις 23.10.18 μεγάλη περιοχή μεταξύ Ικαρίας, Φούρνων και Πάτμου για τη ρυμούλκηση θαλάσσιας συσκευής, παρά το γεγονός ότι η ευθύνη έκδοσης στη συγκεκριμένη περιοχή ανήκει στις ελληνικές αρχές [3].

Ερωτάται η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ:
1) Πώς αξιολογεί τις ανωτέρω προκλήσεις;
2) Πώς σχεδιάζει να δράσει για την ανάσχεσή τους;
3) Πώς σκοπεύει να διασφαλίσει την ακώλυτη εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου εντός της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που απειλείται από τις ενέργειες της Τουρκίας; 
4) Πώς σχεδιάζει να ενεργήσει για την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών συνόρων σε περιπτώσεις τέτοιων ή αντίστοιχων προκλήσεων;

________________________________________
[1] http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/596468/nea-eisboli-toy-barmparos;
http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/596090/pros-ti-nea-periochi-seismogafikon-to-mparmparos-chartis
[2] http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/596468/nea-eisboli-toy-barmparos 
[3] https://www.902.gr/eidisi/politiki/171425/toyrkiki-navtex-desmeyei-tin-periohi-notia-tis-ikarias  
 

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018

Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ



Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»


Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ συμφωνήθηκε επισήμως το βράδυ των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015 σε τηλεφωνική συνομιλία των προέδρων τους. Σε ότι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, τούτο συνιστούσε ωμή παραβίαση του καταστατικού του, σύμφωνα με το οποίο το «ανώτερο πολιτικό όργανο» είναι η Κεντρική Επιτροπή και εκείνη έχει «την ευθύνη της διεύθυνσης του κόμματος» (άρθρο 13, παρ.1), ενώ ο πρόεδρος «λειτουργεί στο πλαίσιο των αποφάσεών της» (άρθρο 14, παρ.4). Στην προκείμενη περίπτωση, θέμα κυβερνητικών συνεργασιών ουδέποτε είχε συζητηθεί στην Κεντρική Επιτροπή. Ο Αλέξης Τσίπρας επωφελήθηκε δηλαδή τότε από τη μέθη της εκλογικής νίκης για να πραγματοποιήσει το πρώτο και αποφασιστικό βήμα στην πορεία μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγοκεντρικό / προσωποπαγές μόρφωμα, καταργώντας de facto την καταστατική κατοχύρωση της εσωκομματικής δημοκρατίας.

Δεν είχε προηγηθεί εξάλλου καμιά οργανωμένη συζήτηση μεταξύ των δύο κομμάτων για την εκπόνηση κοινού κυβερνητικού προγράμματος, σε αντίθεση προς ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες (π.χ. στη Γερμανία, συνήθως συνάπτεται γραπτό «συμβόλαιο» και επικυρώνεται με ψηφοφορία από τα αρμόδια συλλογικά όργανα ή και από το σύνολο των μελών, όπως συνέβη πρόσφατα στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα για την έγκριση της συνεργασίας με τους Χριστιανοδημοκράτες). Ο πολιτικός «γάμος» ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ ήταν μια τυχοδιωκτική επιλογή, στηριγμένη στη γνώση του γεγονότος ότι ο κ. Καμμένος θα ήταν διατεθειμένος να δώσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα προκειμένου να εξασφαλίσει την περιπόθητη για το ίδιο θέση του Υπουργού Άμυνας, σε συνδυασμό με έναν αριθμό άλλων κυβερνητικών θέσεων για βουλευτές του. Και τούτο παρά το ότι είναι φανερό πως τα δύο κόμματα έχουν διαφορετικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς σε μια σειρά κρίσιμων θεμάτων, όπως οι σχέσεις Αθήνας – Σκοπίων, το μεταναστευτικό, οι σχέσεις κράτους / εκκλησίας και άλλα.

Το πολιτικό κόστος του τυχοδιωκτισμού το έχει χρεωθεί έως σήμερα κυρίως ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος, αφού στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 οι ΑΝΕΛ έχασαν σχεδόν το ένα τρίτο των ψηφοφόρων τους (293.000 ψήφοι τον Ιανουάριο, 200.000 τον Σεπτέμβριο), ενώ έκτοτε το σύνολο των δημοσκοπήσεων προβλέπει ότι σε νέα εκλογική αναμέτρηση δεν θα υπερβούν το όριο του 3% για την είσοδό τους στη Βουλή. Αθέατο κόστος υπάρχει όμως και για τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η επί τετραετία σύμπραξή του με μια δεξιά πολιτική δύναμη, όπως οι ΑΝΕΛ, μειώνει δραματικά την αξιοπιστία των ανοιγμάτων του προς το κέντρο ή την κεντροαριστερά. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι στις αρχές του 2015 το «Ποτάμι» δήλωνε έτοιμο να συζητήσει τις προϋποθέσεις κυβερνητικής συνεργασίας, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να εναγκαλισθεί τον Πάνο Καμμένο. Κάτω από το φως της εμπειρίας αυτής, οι σημερινές προτροπές του για «προοδευτική σύγκλιση» μοιάζουν υποκριτικές, πολύ περισσότερο όταν συνοδεύονται από απροσχημάτιστη οικοδόμηση πελατειακών δικτύων με μοναδικό σκοπό την παραμονή του ίδιου σε θέση διεκδικητή της εξουσίας.  
 

Η βομβιστική επίθεση στο Α.Τ. Ομόνοιας αποδεικνύει ότι πρέπει να τερματισθεί άμεσα η ανοχή του κράτους απέναντι στο παρακράτος των Εξαρχείων


Η χθεσινοβραδινή μαζική βομβιστική επιδρομή κατά του Α.Τ. Ομόνοιας αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι το παρακράτος των Εξαρχείων αποθρασύνεται ολοένα και περισσότερο εξαιτίας της ανοχής την οποία επιδεικνύει το κράτος. Εάν συνεχισθεί η στρουθοκαμηλική αυτή αντιμετώπιση του ζητήματος από την πολιτεία είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε ανθρώπινα θύματα, είτε θα πρόκειται για αστυνομικούς που θα αποτελούν το στόχο είτε για απλούς πολίτες περαστικούς. Χρειάζεται μία οργανωμένη και μεθοδευμένη σε βάθος χρόνου ενεργοποίηση των αστυνομικών αρχών για την ανυποχώρητη εφαρμογή των υφιστάμενων ποινικών νόμων απέναντι στους βομβιστές. Χρειάζεται επίσης να δοθεί τέρμα στα υποτίθεται προσωρινά μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών θεσπίστηκαν το 2015 και παίρνουν έκτοτε αλλεπάλληλες παρατάσεις ισχύος. Η νομιμότητα και το κράτος δικαίου πρέπει να ισχύσουν και να εφαρμοσθούν απέναντι σε όλους. Το κέντρο της Αθήνας εξάλλου είναι η βιτρίνα του ελληνικού τουρισμού και η αποκατάσταση της ευταξίας σ ’αυτό αποτελεί όχι μόνο ζήτημα αρχής, αλλά επίσης και αδήριτη αναγκαιότητα αν θέλουμε να βελτιωθούν οι προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης προς όφελος όλων και κατεξοχήν των φτωχότερων στρωμάτων της κοινωνίας μας. Το κράτος δεν μπορεί να συνεχίσει επ’ άπειρο να ανέχεται την οργανωμένη άσκηση βίας από μικρές μειοψηφίες μέσα στο κέντρο της πρωτεύουσας.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018

Ομιλία του Κώστα Χρυσόγονου στην επιτροπή νομικών υποθέσεων για το ευρωπαϊκό κοινωνικό ταμείο


Exchange of views on European Social Fund Plus (JURI)


Dear colleagues,

Europes’ success in the decades to come will be determined by its ability to remain competitive in the global economy and ensure high levels of employment, education and training, health, social cohesion, inclusion and active participation in society. Making Europe competitive, cohesive and resilient in the future means investing in its people and especially in their health, education and creativity. Despite some improvements, long-term and youth unemployment is still high in the EU. The proportion of people at risk of poverty and social exclusion remains high. In addition demographic trends, such as an ageing population or new migration flows, are affecting European society. 

Under these circumstances, the European Social Fund Plus provides the main EU financial instrument for improving workers' mobility and employment opportunities, as well as strengthening social cohesion, improving social fairness, increasing competitiveness across Europe and reducing unjust and avoidable health inequalities experienced within and between EU MS. With a provisional budget of €101.2 billion over a 7 years period, the ESF+ should merge the existing European Social Fund (ESF), the Youth Employment Initiative (YEI), the Fund for European Aid to the most Deprived (FEAD), the Employment and Social Innovation Programme (EaSI) and the EU Health Programme.

The proposal to merge several funds into one tool promises to amplify the impact of ‘investing in people and social cohesion’, with support for implementation of the Social Pillar and the European Semester. It is encouraging to see the ESF+ prioritising equal opportunities for all, tackling discrimination and addressing inequalities, including employment, education and health care.

Other main changes regarding the ESF+ proposal are: stronger alignment with the recommendations and country analysis provided under the European Semester and with the principles of the European Pillar of Social Rights; broader scope, with the inclusion of specific references to basic material assistance and migrants, and social integration measures; stronger social inclusion dimension, by integrating in the ESF+ the Fund for European Aid to the most Deprived (FEAD); simplification of Member States' obligations on monitoring and reporting and a reduced number of indicators. This should facilitate the combination of provisions of food/material assistance with support for social inclusion and active measures. It will also contribute to more flexibility on thematic concentration requirements to adjust these to Member States' needs.

In this context the Commissions’ proposal for a regulation on the European Social Fund Plus (ESF+) is welcomed. Despite these positive trends more needs to be done in particular for promoting in particular social inclusion, combating poverty and any discrimination, as well as promoting sustainable and quality employment. The policy prioritisation of actions should be more clear, in particular in relation to the European Pillar of Social Rights, Above all the relevant budget for such initiatives shall be decisively increased, if EU wants to effectively support social cohesion, diminish poverty and improve employment and educational conditions. More resources must be allocated to Member States which currently are the more vulnerable links in the chain of the EU countries (such as Greece, Italy, Portugal, Bulgaria, Romania etc). This is a precondition to build a more cohesive Social Europe and on this basis I will draft the relevant opinion taking into account as far as possible, your recommendations.

Thank you for your attention

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ παρουσιάζει με εντεινόμενους ρυθμούς σημεία διάλυσης


Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ παρουσιάζει με εντεινόμενους ρυθμούς σημεία διάλυσης. Η πλήρης διαφωνία των δύο κυβερνητικών εταίρων στο ζήτημα των Σκοπίων και η προσπάθεια του Υπουργού Άμυνας να υποκαταστήσει τον Υπουργό Εξωτερικών και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, κάνοντας ο ίδιος απευθείας διαπραγματεύσεις για ζητήματα έξω από τις αρμοδιότητές του, αποτελούν το αποκορύφωμα στο θέατρο του παραλόγου το οποίο παρακολουθούμε εδώ και χρόνια. Είναι φανερό πως τα δύο κόμματα έχουν διαφορετικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς σε μια σειρά κρίσιμων θεμάτων, όπως είναι το μεταναστευτικό, οι σχέσεις κράτους/εκκλησίας και άλλα. Η κυβερνητική σύμπραξη άλλωστε είχε αποφασισθεί αυθαίρετα από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο βράδυ των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, χωρίς να ερωτηθεί κανένα συλλογικό όργανο του κόμματος και χωρίς να έχει γίνει επισήμως καμία συζήτηση μεταξύ των δύο κομμάτων για την εκπόνηση ενός κοινού κυβερνητικού προγράμματος. Επρόκειτο για μια τυχοδιωκτική επιλογή, στηριγμένη προφανώς στη γνώση του γεγονότος ότι ο κ. Καμμένος θα ήταν διατεθειμένος να δώσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα προκειμένου να εξασφαλίσει την περιπόθητη για τον ίδιο θέση του Υπουργού Άμυνας, σε συνδυασμό με έναν αριθμό άλλων κυβερνητικών θέσεων για βουλευτές του. Πλησιάζει ο χρόνος κατά τον οποίο ο κ. Τσίπρας θα κληθεί να πληρώσει τις συνέπειες του τυχοδιωκτισμού του, βλέποντας την κυβέρνησή του να καταρρέει.

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων στο μεταναστευτικό


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 08/10/2018


Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Κομισιόν για την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων στο μεταναστευτικό.


Ακολουθεί το κείμενο της γραπτής ερώτησης: 

Ζητήματα αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών στην Ελλάδα 

Η Ελλάδα αποτελεί τον μεγαλύτερο αποδέκτη χρηματοδοτήσεων από τα ταμεία της ΕΕ για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών. Υπολογίζεται ότι η χώρα έλαβε από το 2015 και μετά 1,6 δισ. ευρώ για την υποδοχή και φιλοξενία 60.000 μεταναστών και προσφύγων. 37,5 εκατ. ευρώ δόθηκαν για να στηριχθούν προσωρινές υπηρεσίες που προσφέρονται στους μετανάστες (περίθαλψη, διερμηνεία, σίτιση, υποδομές). Είναι χαρακτηριστικό ότι για κάθε πρόσφυγα χορηγήθηκαν στην Ελλάδα πάνω από 13.100 ευρώ [1]. Παρά ταύτα, η ελληνική Κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να απορροφήσει εγκεκριμένα ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ, για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί ο σχετικός στρατηγικός σχεδιασμός [2]. Συγχρόνως, καταγγέλλονται φαινόμενα κακοδιαχείρισης κονδυλίων τόσο από τον κρατικό μηχανισμό, όσο και από ΜΚΟ που διαχειρίζονται κοινοτικούς πόρους. Αυτά τα γεγονότα προκάλεσαν την παρέμβαση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, που έδωσε παραγγελία διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης [3]. Ακόμη, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης Προσφύγων και Μεταναστών σε συνέντευξή του έκανε λόγο για κακοδιαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων σε σχέση με τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα νησιά, ωστόσο η αντίδραση του αρμόδιου Υπουργού ήταν να τον παύσει [4].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πώς αξιολογεί αυτά τα στοιχεία;
2. Σχεδιάζει να ελέγξει την αξιοποίηση των ανωτέρω κονδυλίων και με ποιο τρόπο;

________________________________________
[2] Ibid

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Στρουθοκαμηλισμός οι αιτιάσεις περί κερδοσκοπίας


Άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο Liberal.gr


Η νευρικότητα που παρατηρείται στις αγορές τις τελευταίες ημέρες σε σχέση με τις ελληνικές τράπεζες και τα κρατικά ομόλογα αποτελεί μια ακόμη απόδειξη για το πόσο επίπλαστο είναι το κυβερνητικό αφήγημα περί εξόδου από τα μνημόνια και επιστροφής στην κανονικότητα.

Όσο για τις αιτιάσεις των αρμόδιων υπουργών περί κερδοσκοπίας και/ ή πολιτικών παιχνιδιών, αυτές αποτελούν στρουθοκαμηλισμό σε σχέση με το γεγονός ότι το βουνό των «κόκκινων» δανείων υπονομεύει το τραπεζικό σύστημα και, μέσω αυτού, κάθε σοβαρή αναπτυξιακή προοπτική. Η ελληνική οικονομία δυστυχώς παραμένει σε μια κατάσταση de facto στασιμοχρεοκοπίας και δεν πρόκειται να εξέλθει από αυτή χωρίς δραστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας.

Το «μαξιλάρι» υπερδανεισμού το οποίο εξασφαλίσαμε από τον ΕΜΣ καλύπτει τις δανειακές ανάγκες του ελληνικού δημοσίου το πολύ έως την άνοιξη του 2020, ή και λιγότερο αν ένα μέρος του χρησιμοποιηθεί νωρίτερα για την αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος των «κόκκινων» δανείων των τραπεζών.

Από εκεί και πέρα το κράτος θα πρέπει να δανείζεται με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς από τις αγορές και τούτο θα γίνεται ούτως ή άλλως με επιτόκιο πολύ υψηλότερο από αυτό που μας χρεώνει τώρα ο ΕΜΣ. Η συνακόλουθη αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους θα κινδυνεύσει να λειτουργήσει ως αυτοεπαληθευόμενη προφητεία επιστροφής στο «2010», ίσως κάποια στιγμή στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 2020.

Διέξοδος για την Ελλάδα μπορεί να βρεθεί μόνο με ένα νέο ξεκίνημα. Χρειαζόμαστε αποδόμηση του πελατειακού συστήματος και εμπέδωση του σεβασμού στη νομιμότητα και την αξιοκρατία. Χρειαζόμαστε περιστολή του παθολογικού αθηνοκεντρισμού του κράτους και μεταφορά υπηρεσιών, πόρων και αρμοδιοτήτων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Χρειαζόμαστε ανάσχεση της μετανάστευσης στο εξωτερικό, μέσω της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, οι οποίες δεν μπορούν παρά να προέλθουν από ιδιωτικές επενδύσεις (αφού το καταχρεωμένο ελληνικό κράτος είναι προφανώς ανέφικτο να βρει τους πόρους για ένα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων στην απαιτούμενη τάξη μεγέθους). Χρειαζόμαστε επίσης περισσότερη κρατική υποστήριξη για την οικογένεια, μέσω δίκαιης κλιμάκωσης των φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων σε αντίστροφη αναλογία προς τον αριθμό των παιδιών.

Χρειαζόμαστε επομένως μια άλλη πολιτική, προφανώς από μια άλλη κυβέρνηση, η οποία να διαθέτει ισχυρότερη πολιτική νομιμοποίηση και ισχυρότερο αναπτυξιακό προσανατολισμό από τη σημερινή. Πέρα από αυτό όμως, χρειαζόμαστε και μια αλλαγή στις νοοτροπίες που έχουν διαποτίσει από δεκαετίες την ελληνική κοινωνία. Η διαρκής και εντυπωσιακή, σε βάθος χρόνου, άνοδος του βιοτικού επιπέδου από το 1949 έως το 2009 μας οδήγησε στην ψευδαίσθηση ότι έχουμε κεκτημένο δικαίωμα να καταναλώνουμε ολοένα περισσότερα, ενώ η πραγματική παραγωγή μας είχε αρχίσει από καιρό να φθίνει.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι είναι ανέφικτο όχι μόνο να αυξήσουμε την κατανάλωση, αλλά ακόμη και να τη διατηρήσουμε στα σημερινά επίπεδα, αν δεν παράγουμε περισσότερα διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες. Συνελόντι ειπείν, χρειαζόμαστε λιγότερα συνθήματα και πιο πολλή δουλειά.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2018

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τις επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας στην υγεία και την ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 04/10/2018


Η οικονομική κρίση που πλήττει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα, έχει αλλάξει δραματικά τα δεδομένα στη ζωή των κατοίκων της. Η φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού και η επιδείνωση της κατάστασης των ευπαθών ομάδων έχουν οδηγήσει στην εμφάνιση σοβαρών προβλημάτων στην υγεία των ανθρώπων, αλλά και σε ανησυχητικές μεταβολές της ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού, όπως αποδεικνύουν στοιχεία σύγχρονων επιστημονικών ερευνών. Με αφορμή τη δημοσίευση αυτών των στοιχείων ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση προς στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Έλληνας ευρωβουλευτής σημείωσε στην ερώτηση του ότι την περίοδο 2008-2014 οι συνολικές δημόσιες δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα μειώθηκαν περίπου 30%. Υπολογίζεται μάλιστα ότι το έτος 2015 η χρηματοδότηση των νοσοκομείων ελαττώθηκε κατά 50% σε σχέση με το 2009, ενώ δεν ελήφθησαν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του Εθνικού Συστήματος Υγεία.
Είναι ιδιαίτερα λυπηρό ότι από το 2010 ως το 2016 οι δείκτες θνησιμότητας του γενικού πληθυσμού αυξήθηκαν ραγδαία κατά 17,8%, σε μια χρονική περίοδο που καταγράφεται μείωση της θνησιμότητας διεθνώς. Πέραν τούτων καταγράφονται σημαντικές αυξήσεις στα ποσοστά αυτοκτονιών, κατάθλιψης, φορέων HIV, φυματίωσης, καθώς και στη μητρική, βρεφική και παιδική θνησιμότητα, ενώ παρατηρείται αύξηση στο ρυθμό γήρανσης του πληθυσμού της Ελλάδας και στους δείκτες υπογεννητικότητας.
Υπό αυτό το πρίσμα ο Κώστας Χρυσόγονος ρωτά την Επιτροπή πως αξιολογεί αυτά τα στοιχεία και πώς σχεδιάζει να στηρίξει αποτελεσματικά τον ευάλωτο, αλλά τόσο κρίσιμο τομέα της υγείας στην Ελλάδα.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Έρευνες καταδεικνύουν ότι οι πολιτικές αυστηρής λιτότητας στην Ελλάδα επιφέρουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού [1]. Ως αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών μόνο την περίοδο 2008-2014 οι συνολικές δημόσιες δαπάνες για την υγεία στην Ελλάδα μειώθηκαν περίπου 30%., ενώ το έτος 2015 η χρηματοδότηση των νοσοκομείων ελαττώθηκε κατά 50% σε σχέση με το 2009. Εκτιμάται ότι η μείωση των δαπανών υγείας που οφείλεται στην απαίτηση για μέτρα λιτότητας συνέβη χωρίς να έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Κατά συνέπεια, το ¼ του πληθυσμού έμεινε χωρίς ασφάλιση υγείας εξαιτίας της μακροχρόνιας ανεργίας. Σημειώνεται ότι από το 2010 ως το 2016 οι δείκτες θνησιμότητας του γενικού πληθυσμού αυξήθηκαν ραγδαία κατά 17,8%, σε μια χρονική περίοδο μάλιστα που καταγράφεται μείωση της θνησιμότητας διεθνώς. Συγχρόνως, διπλασιάστηκε ο αριθμός των ατόμων με σημαντικές ανάγκες φροντίδας υγείας από το 2010 κι έπειτα. Ακόμη, καταγράφηκαν σημαντικές αυξήσεις στα ποσοστά αυτοκτονιών κατάθλιψης, φορέων HIV, φυματίωσης, καθώς και στη μητρική, βρεφική και παιδική θνησιμότητα, ενώ παρατηρείται ανησυχητική αύξηση στο ρυθμό γήρανσης του πληθυσμού της Ελλάδας και στους δείκτες υπογεννητικότητας [2].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Πώς αξιολογεί τα παραπάνω στοιχεία;
2) Πώς σχεδιάζει να στηρίξει αποτελεσματικά τον τομέα της υγείας στην Ελλάδα;

________________________________________
[2] Πρβλ. Ibid;

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την προστασία της ελευθερίας του τύπου με αφορμή την υπόθεση της «Athens Review of Books»


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 03/10/2018


Γραπτή ερώτηση κατέθεσε ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την προστασία της ελευθερίας του τύπου στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόθεση της δημοσίευσης επιστολής αναγνώστη στο περιοδικό «The Athens Review of Books», η οποία ασκούσε κριτική στον Υπουργό Εξωτερικών.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Ζήτημα προστασίας της ελευθερίας του τύπου στην Ελλάδα

Το περιοδικό «The Athens Review of Books» δημοσίευσε επιστολή αναγνώστη, που αναφερόταν στο πολιτικό παρελθόν του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά ως στελέχους του ΚΚΕ, χαρακτηρίζοντάς τον «πραγματικό γκαουλάιτερ του σταλινισμού». Η επιστολή ανέφερε ότι «δεν υπήρξε απλός θιασώτης και θαυμαστής αλλά και διαπρύσιος διαφημιστής» του καθεστώτος Χόνεκερ. Ο Ν. Κοτζιάς άσκησε αγωγή κατά του περιοδικού ζητώντας αποζημίωση 250.000 ευρώ. Δικαστικές αποφάσεις θεώρησαν ως συκοφαντικό τον χαρακτηρισμό «γκαουλάιτερ του σταλινισμού», παραβλέποντας ότι είναι αξιολογική πολιτική κρίση για ένα δημόσιο πρόσωπο. Χαρακτηριστικά, η αρεοπαγίτης Π. Ζωντανού εισηγήθηκε να γίνει δεκτή η αναίρεση της Athens Review of Books, αλλά η ίδια καταψήφισε αργότερα την εισήγησή της και εν συνεχεία επελέγη από την κυβέρνηση Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου. Έκτοτε, ο κ. Κοτζιάς έχει δεσμεύσει και κατασχέσει τους λογαριασμούς της εκδότριας και του διευθυντή και τα έσοδα του περιοδικού από το Πρακτορείο Διανομής Τύπου, με προφανή στόχο το κλείσιμό του.

Θεωρεί η Επιτροπή ότι προκύπτει ζήτημα ελλιπούς προστασίας της ελευθερίας του τύπου, σε σχέση με την ανωτέρω υπόθεση;

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου στην Κομισιόν για τη μεταβίβαση δημόσιων, αρχαιολογικών ακινήτων στο «Υπερταμείο»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 02/10/2018


Με αφορμή πρόσφατη απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (0004586 ΕΞ 2018 - ΦΕΚ Β΄ 2320/19.6.2018) να μεταβιβαστούν στο λεγόμενο «Υπερταμείο» 10.119 δημόσια ακίνητα ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Βασικός στόχος της εν λόγω μεταβίβασης είναι η ρευστοποίηση της αξίας τους προκειμένου να εξοφληθούν δάνεια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Ο Έλληνας ευρωβουλευτής επισημαίνει ότι στον προαναφερόμενο κατάλογο ακινήτων φαίνεται ότι περιλαμβάνονται σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, μουσεία και πιθανόν άλλα πράγματα εκτός συναλλαγής με βάση το ελληνικό δίκαιο.
Στο πλαίσιο αυτό, ρωτά την Επιτροπή αν θεωρεί ότι ο εν λόγω όρος εκχώρησης δημοσίων ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς και πραγμάτων εκτός συναλλαγής ενός κράτους μέλους για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών είναι σύμφωνη με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, το ενωσιακό δίκαιο και τις θεμελιώδεις αξίες και αρχές της Ένωσης. Ζητά επίσης από την Επιτροπή να απαντήσει, αν σχεδιάζει να αναλάβει πρωτοβουλίες για να αποτρέψει τέτοιου είδους εκχωρήσεις, έτσι ώστε να διαφυλάσσεται η πολιτιστική κληρονομιά και γενικότερα η αξιοπρέπεια των πολιτών των κρατών-μελών.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

Γραπτή ερώτηση για τη μεταβίβαση δημόσιων, αρχαιολογικών ακινήτων στο «Υπερταμείο»

Για την εκπλήρωση προαπαιτούμενου όρου της 4ης αξιολόγησης του ελληνικού οικονομικού προγράμματος, μεταξύ άλλων και από ενωσιακούς θεσμούς ως δανειστές της Ελλάδας, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών εκχώρησε με υπουργική απόφαση (0004586 ΕΞ 2018 - ΦΕΚ Β΄ 2320/19.6.2018) 10.119 δημόσια ακίνητα στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) – Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), το λεγόμενο «Υπερταμείο». Πρωταρχικός στόχος του «Υπερταμείου» είναι να διαχειρίζεται ελληνικά περιουσιακά στοιχεία που του έχουν παραχωρηθεί μεγιστοποιώντας την αξία τους, την οποία θα ρευστοποιεί με ιδιωτικοποιήσεις και άλλα μέσα, προκειμένου να εξοφληθούν δάνεια του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, ενώ ένα μικρό ποσοστό (25%) της ρευστοποίησης προορίζεται για επενδύσεις (ν. 4336/15). Στον προαναφερόμενο κατάλογο ακινήτων φαίνεται ότι περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, μουσεία και πιθανόν άλλα πράγματα εκτός συναλλαγής με βάση το ελληνικό δίκαιο.

Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

1) Θεωρεί ότι ο εν λόγω όρος εκχώρησης δημοσίων ακινήτων συμπεριλαμβανομένων αρχαιολογικών χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς και πραγμάτων εκτός συναλλαγής ενός κράτους μέλους για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών είναι σύμφωνη με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, το ενωσιακό δίκαιο και τις θεμελιώδεις αξίες και αρχές της Ένωσης;
2) Σχεδιάζει να αναλάβει πρωτοβουλίες για να αποτρέψει τέτοιου είδους εκχωρήσεις διαφυλάσσοντας την πολιτιστική κληρονομιά και γενικότερα την αξιοπρέπεια των κρατών-μελών;

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018

Απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για λάθη των θεσμών στο πρόγραμμα προσαρμογής της Ελλάδας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 28/09/2018


Ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Φορολογίας και Τελωνείων της ΕΕ κ. Πιερ Μοσκοβισί, απάντησε σε γραπτή ερώτηση του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή κ. Χρυσόγονου. Ο Έλληνας ευρωβουλευτής με αφορμή δηλώσεις των κ. Γιούνκερ και Μοσκοβισί αναφορικά με τα επιβαλλόμενα προγράμματα προσαρμογής, που έκαναν λόγο αντίστοιχα για καταπάτηση της αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού και για σκάνδαλο για τις δημοκρατικές διαδικασίες, κάλεσε την Επιτροπή να απαντήσει, αν αναγνωρίζει λάθη στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή των μνημονίων μέχρι σήμερα. Ζήτησε επίσης από την Επιτροπή να τοποθετηθεί για το πώς σκοπεύει να στηρίξει την ελληνική οικονομία και κοινωνία στο εξής, αλλά και το αν θεωρεί ρεαλιστικό τον στόχο για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 σε μια οικονομία με χαμηλό δείκτη επενδύσεων και υψηλή ανεργία.
Στην απάντησή της η Επιτροπή αποφεύγει να αναφερθεί στις παραπάνω δηλώσεις. Επισημαίνει ότι η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των βαθιά διαρθρωτικών προβλημάτων δεν ήταν σταθερή, καθώς έγινε όπως ρητά αναφέρει «με προσέγγιση διακοπής και επανεκκίνησης». Αυτό σε συνδυασμό «με την επαναλαμβανόμενη πολιτική αβεβαιότητα προκάλεσαν καθυστερήσεις και οδήγησαν σε αποτελέσματα μόνο εν μέρει». Είναι σημαντικό ότι στο σημείο αυτό η Επιτροπή αφήνει να εννοηθεί ότι η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα δεν ήταν αποτελεσματική. Η ίδια όμως αποφεύγει να προβεί σε αυτοκριτική. Επισημαίνει εν τέλει ότι το πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), που ξεκίνησε το 2015 και βασίστηκε στα εν λόγω πρώιμα αποτελέσματα, ολοκληρώθηκε εγκαίρως. 
Στη συνέχεια η Επιτροπή σημειώνει ότι χάρη στις εντατικές προσπάθειες του ελληνικού λαού τέθηκαν επιτέλους τα θεμέλια για σταθερή ανάκαμψη. Οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν τώρα ότι οι εκτενείς μεταρρυθμιστικές προσπάθειες έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς. Ωστόσο υπογραμμίζει ότι τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων δεν επιτυγχάνονται με την έκδοση νομοθεσίας, αλλά με την αποτελεσματική εφαρμογή τους. Η Επιτροπή τονίζει ότι ενώ έχουν θεσπιστεί σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του προγράμματος του ΕΜΣ και έχουν δημιουργηθεί πλατφόρμες για την εφαρμογή τους, η πλήρης εφαρμογή τους θα απαιτήσει συνεχή δράση επί σειρά ετών. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρέχει τεχνική στήριξη στην Ελλάδα μέσω της Υπηρεσίας Στήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων.
Η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους περιλαμβάνονται τα εξής: από την πλευρά των ελληνικών αρχών, να διατηρηθεί η ορμή της μεταρρύθμισης και της εφαρμογής της· και από την πλευρά της Ευρωομάδας, να εφαρμοστεί σειρά μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που θα οδηγήσει σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και θα διευκολύνει τη βελτίωση των ετήσιων υποχρεώσεων πληρωμής. Ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα παραμένει εύλογη δέσμευση της Ελλάδας.
Φαίνεται συνεπώς ότι η Επιτροπή παρά τις δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων της ΕΕ για την καταπάτηση της αξιοπρέπειας των Ελλήνων αποφεύγει να αναγνωρίσει επίσημα λάθη στην κατάρτιση και εφαρμογή των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής. Παράλληλα, θεωρεί εύλογες τις απαιτήσεις για την επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι η Επιτροπή παραδέχεται τη δέσμευση να εφαρμοστεί από την πλευρά της Ευρωομάδας σειρά μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που θα οδηγήσει σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και θα διευκολύνει τη βελτίωση των ετήσιων υποχρεώσεων πληρωμής. Ωστόσο δεν προσδιορίζει συγκεκριμένα σε τί ακριβώς συνίστανται τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, σε ποιο βαθμό και με ποιούς τρόπους σχεδιάζονται να εφαρμοστούν.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-003282/2018
προς την Επιτροπή
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)
Θέμα: Καταπάτηση της αξιοπρέπειας των Ελλήνων

Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker με αφορμή την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης στην Ιταλία και τις κατηγορίες για παρεμβάσεις της ΕΕ στις διαδικασίες του κυβερνητικού σχηματισμού ζήτησε να «...μην δίνονται μαθήματα στη Ρώμη». Συγχρόνως σημείωσε ότι «...ένα τέτοιο μάθημα δόθηκε απέναντι στην Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό, κυρίως από τις γερμανόφωνες χώρες» και ως εκ τούτου «...η αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού ποδοπατήθηκε» [1]. Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του Επιτρόπου Moscovici ότι το ελληνικό πρόγραμμα αναπροσαρμογής αποτελεί σκάνδαλο για τις δημοκρατικές διαδικασίες [2]. Μετά από 8 χρόνια σκληρής λιτότητας και την εφαρμογή αλλεπάλληλων προγραμμάτων προσαρμογής η Ελλάδα αναμένεται τον Αύγουστο του 2018 να επιστρέψει στην «κανονικότητα», κατά το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ωστόσο το δημόσιο χρέος, το ΑΕΠ, το ποσοστό φτώχειας και ανεργίας, το ασφαλιστικό σύστημα, οι δείκτες ανταγωνιστικότητας και προσέλκυσης επενδύσεων βρίσκονται σε καταφανώς χειρότερη κατάσταση σε σχέση με το 2009-2010. Είναι προφανές ότι τα προγράμματα που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα δεν συνετέλεσαν επαρκώς στην ανόρθωση της οικονομίας.

Στο πλαίσιο αυτό ερωτάται η Επιτροπή:
1. Αναγνωρίζει τα λάθη της στον σχεδιασμό και την εφαρμογή των μνημονίων σε σχέση με την Ελλάδα;
2. Πώς σκοπεύει να στηρίξει την ελληνική οικονομία και κοινωνία στο εξής; Θεωρεί ρεαλιστικό τον στόχο για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022;



EL
E-003282/2018
Απάντηση του κ. Moscovici
εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (26.9.2018)

1. Η Ελλάδα έλαβε χρηματοδοτική συνδρομή από το 2010 για να αντιμετωπίσει μια βαθιά και παρατεταμένη οικονομική κρίση. Η προσέγγιση διακοπής και επανεκκίνησης όσον αφορά την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των βαθιά διαρθρωτικών προβλημάτων και η επαναλαμβανόμενη πολιτική αβεβαιότητα προκάλεσαν καθυστερήσεις και οδήγησαν σε αποτελέσματα μόνο εν μέρει. Το πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), που ξεκίνησε το 2015 και βασίστηκε στα εν λόγω πρώιμα αποτελέσματα, ολοκληρώθηκε εγκαίρως.
Οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν τώρα ότι οι εκτενείς μεταρρυθμιστικές προσπάθειες έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς, ήτοι την επιστροφή της οικονομικής μεγέθυνσης από το 2017 και την πρόβλεψη για επιτάχυνσή της, τη μείωση της ανεργίας (ακόμη και αν εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα) και σταθερό δημοσιονομικό πλεόνασμα μετά από πολυετή περίοδο μεγάλων ελλειμμάτων. Χάρη στις εντατικές προσπάθειες του ελληνικού λαού, τέθηκαν επιτέλους τα θεμέλια για σταθερή ανάκαμψη· ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσει η προσπάθεια.
Τα οφέλη των μεταρρυθμίσεων δεν επιτυγχάνονται με την έκδοση νομοθεσίας, αλλά με την αποτελεσματική εφαρμογή τους. Ενώ έχουν θεσπιστεί σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του προγράμματος του ΕΜΣ και έχουν δημιουργηθεί πλατφόρμες για την εφαρμογή τους, η πλήρης εφαρμογή τους θα απαιτήσει συνεχή δράση επί σειρά ετών.
Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρέχει τεχνική στήριξη στην Ελλάδα μέσω της Υπηρεσίας Στήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων.

2. Η δήλωση της Ευρωομάδας του Ιουνίου 2018 περιγράφει τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα εξής: (i) από την πλευρά των ελληνικών αρχών, να διατηρηθεί η ορμή της μεταρρύθμισης και της εφαρμογής της· και (ii) από την πλευρά της Ευρωομάδας, να εφαρμοστεί σειρά μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που θα οδηγήσει σε ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και θα διευκολύνει τη βελτίωση των ετήσιων υποχρεώσεων πληρωμής.
Ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα παραμένει εύλογη δέσμευση της Ελλάδας.

________________________________________