Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την πιθανότητα αποζημίωσης της Ελλάδας σε περίπτωση επιζήμιας ιδιωτικοποίησης



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



«Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο θέμα των επιζήμιων ιδιωτικοποιήσεων. Σε ερώτηση που κατέθεσε ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος για την πιθανότητα αποζημίωσης της Ελλάδας, σύμφωνα με όσα ορίζονται για την εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε περίπτωση που οι εσπευσμένες εκποιήσεις δημόσιων περιουσιακών στοιχείων αποδειχθούν επιζήμιες, ο αρμόδιος Επίτροπος κ. Μοσκοβισί απέφυγε ουσιαστικά ν’ απαντήσει, αναμασώντας τα τετριμμένα περί των μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων και περί «σωτήριων» μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης:
Μέρος των μνημονιακών προγραμμάτων, η εκτέλεση των οποίων έχει επιβληθεί από την τρόικα με συμμετοχή κατά τα 2/3 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κατόπιν σχετικών αποφάσεων του Ecofin κατά τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος (άρθρο 126 ΣΛΕΕ), αποτελεί η εσπευσμένη εκποίηση περιουσιακών στοιχείων των κρατών μελών της Ένωσης που βρίσκονται σε τέτοια προγράμματα. Έγκυροι διεθνείς παρατηρητές (βλ. ενδεικτικά το χθεσινό δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Τagesspiegel και τις εκεί δηλώσεις του νομπελίστα οικονομολόγου Paul Krugman [1]) διαπιστώνουν ότι πρόκειται για «περιττό ξεπούλημα» σε περίοδο οικονομικής κατάρρευσης, πολύ κάτω από την αξία που θα είχαν τα περιουσιακά αυτά στοιχεία υπό φυσιολογικές συνθήκες, με ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα, όπου π.χ. το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού εκποιήθηκε κάτω από το μισό της εκτιμώμενης αξίας του.
Ερωτάται η Επιτροπή αν επιζήμιες εκποιήσεις δημόσιων περιουσιακών στοιχείων κατ' επιταγή της τρόικας θα μπορούσαν, εφ' όσον αποδειχθούν, να αποτελέσουν γενεσιουργό λόγο εξωσυμβατικής ευθύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το άρθρο 340 ΣΛΕΕ και με ποια διαδικασία μπορεί να αποζημιωθεί το κράτος μέλος.

Απάντηση του κ. Moscovici εξ ονόματος της Επιτροπής:
Η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008-2009 αποκάλυψε τα τρωτά σημεία της οικονομίας της χώρας, καθώς και το πολύ υψηλό ποσοστό του δημόσιου χρέους, που είχαν ως συνέπεια να χάσει η χώρα την πρόσβαση στις αγορές το 2010. Ως αποτέλεσμα, οι αρχές χρειάστηκε να ζητήσουν έκτακτη χρηματοδοτική συνδρομή από τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και το ΔΝΤ.

Στο πλαίσιο αυτό, οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να πραγματοποιήσουν μια σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και να εφαρμόσουν μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής. Μία από τις δεσμεύσεις ήταν ένα ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με στόχο την αναδιάρθρωση των κρατικών επιχειρήσεων που συσσώρευαν ζημίες και έπασχαν από κακή διαχείριση, ενώ παράλληλα είχαν ανάγκη από εισφορές κεφαλαίου οι οποίες συνέβαλαν στα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα της Ελλάδας.

Η εφαρμογή των όρων του προγράμματος οδήγησε σε εντυπωσιακές βελτιώσεις όσον αφορά την μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών, συμπεριλαμβανομένου του χρέους, καθώς και στην επάνοδο της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης εφέτος. Αυτό, με τη σειρά του, επέτρεψε στην Ελλάδα να επιστρέψει εφέτος στις αγορές, για πρώτη φορά από το 2010. Η διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων εφαρμόζεται σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία και οι ελληνικές αρχές είναι αρμόδιες για τη λήψη των σχετικών αποφάσεων. Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα προγράμματα προσαρμογής τα οποία προβλέπουν και ιδιωτικοποιήσεις με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας στην οικονομία και τη μείωση του δημόσιου χρέους.

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων αποτελούν αποκλειστική αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.




Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την περιβαλλοντική υποβάθμιση από τα μεταλλεία στη Χαλκιδική



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες - 28/12/2014




Το θέμα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της ζωής των κατοίκων στη Χαλκιδική έθεσε για άλλη μια φορά επιτακτικά, με ερώτησή του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος, ο οποίος κατήγγειλε την αδιαφορία της ΕΕ για το περιβάλλον και την απροθυμία της Επιτροπής να διερευνά υποθέσεις συνεχιζόμενης και ανεπανόρθωτης βλάβης του περιβάλλοντος από τη χωρίς σχέδιο και όριο εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Η Επιτροπή, που πριν από ένα χρόνο είχε δηλώσει άγνοια για το θέμα, απάντησε αόριστα ότι είναι σε «επαφή» με τις ελληνικές αρχές και ότι απλώς «θα εξετάσει» το ζήτημα. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση
«Τον Απρίλιο του 2014 η Επιτροπή ρωτήθηκε από τον ευρωβουλευτή Κρίτωνα Αρσένη για τη ρύπανση των υπόγειων υδάτων στη βορειοανατολική Χαλκιδική και την αποστράγγιση του Στρατωνικού όρους από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα εκεί. Η Επιτροπή είχε τότε ομολογήσει ότι «δεν είναι ενήμερη για τα περιστατικά έκλυσης και ρύπανσης των υπόγειων υδάτων» και δεσμεύτηκε ότι «θα ζητήσει από τις ελληνικές αρχές να παράσχουν πληροφορίες σχετικά με τα εν λόγω ζητήματα».
Επειδή οι επικίνδυνες για το περιβάλλον και τη ζωή των κατοίκων της Χαλκιδικής μεταλλευτικές δραστηριότητες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, ερωτάται η Επιτροπή:
1.Τι πληροφορίες ζήτησε και έλαβε, ως όργανο αρμόδιο να επιβλέπει την τήρηση του ευρωπαϊκού δικαίου, από την Ελληνική Κυβέρνηση για τις μεταλλευτικές εργασίες στη βορειοανατολική Χαλκιδική;
2.Εάν σήμερα είναι πια «ενήμερη» για το θέμα, τι σκοπεύσει να κάνει για να άρει τις παραβιάσεις του περιβαλλοντικού ενωσιακού δικαίου;»

Απάντηση
«Η Επιτροπή είναι σε επαφή με τις ελληνικές αρχές για να παρακολουθεί την πρόοδο που σημειώνεται στην εκπόνηση και έγκριση των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών βάσει της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα. Προβλέπεται να πραγματοποιηθεί διμερής σύσκεψη με την Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2014. Κατά τη σύσκεψη θα εξεταστεί η πρόοδος, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος που εγείρει η ερώτηση».


Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ




Υπεκφυγή έναντι των τεράστιων ευθυνών της σηματοδοτεί η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα. Αντί να απαντήσει στα συγκεκριμένα ερωτήματα που έθεσε ο Ευρωβουλευτής, ο αρμόδιος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί αρκέσθηκε να αναμασήσει τις γενικόλογες διακηρύξεις του μνημονίου περί δήθεν «καθολικής πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υψηλής ποιότητας» στην Ελλάδα (!). Εκτός τόπου και χρόνου εξάλλου είναι η αναφορά του Επιτρόπου σε δήθεν θέσπιση νομοθεσίας για παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ανασφάλιστους, ανέργους ή σε όσους αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Και βέβαια η απάντηση του ολοκληρώνεται με τη γνωστή πια επωδό ότι οι Έλληνες δεν έχουν δικαιώματα από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί τα μνημόνια «συμφωνήθηκαν διμερώς μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της». Η νεοαποικιοκρατία σε όλο της το «μεγαλείο». Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση:
Σύμφωνα με τα άρθρα 6, 9 και 168 της ΣΛΕΕ, η προστασία της δημόσιας υγείας αποτελεί αρμοδιότητα της Ένωσης, ενώ το άρθρο 35 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων κατοχυρώνει το δικαίωμα κάθε ατόμου σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Εν τούτοις, η Τρόικα, στην οποία συμμετέχουν κατά τα 2/3 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έχει επιβάλει στην ελληνική κυβέρνηση να λάβει σειρά μέτρων, τα οποία δυσχεραίνουν αισθητά το δικαίωμα πρόσβασης στην υγεία στην Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, μέτρα που έχουν ληφθεί, όπως η μείωση του αριθμού των φαρμάκων που αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία, η αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στην αγορά φαρμάκων και η επιβολή εισφοράς 1 ευρώ ανά συνταγή, πλήττουν τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν πρόσβαση στα φάρμακα, σε βαθμό ώστε, σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, να απειλείται σοβαρά η υγεία και να μειώνεται το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων πολιτών[1].
Ερωτάται η Επιτροπή:
     Θεωρεί ότι η ίδια δεσμεύεται από το πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο όταν δρα ως μέλος της Τρόικα;
     Τι μέτρα σκοπεύει να λάβει ώστε να διασφαλίσει την αποτελεσματική πρόσβαση των Ελλήνων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;
     Με ποιο τρόπο σκοπεύει να σταματήσει την αυξανόμενη επιδείνωση των συνθηκών υγείας και διαβίωσης στην Ελλάδα;

Απάντηση:
Σύμφωνα με το άρθρο. 168 παράγραφος 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την οργάνωση και την παροχή των υπηρεσιών υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ωστόσο, η Επιτροπή συνεργάζεται με τα κράτη μέλη μέσω διαφόρων φόρουμ και ποικιλόμορφων νομοθετικών πλαισίων της ΕΕ που αφορούν υπηρεσίες και προϊόντα υγείας, καθώς και την παροχή τους.

Οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής για την Ελλάδα έχουν συμφωνηθεί με τις ελληνικές αρχές και αποσκοπούν στη βελτίωση της απόδοσης, με παράλληλη εξασφάλιση της καθολικής πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υψηλής ποιότητας, όπως αναφέρεται στο μνημόνιο συμφωνίας[2]. Οι μεταρρυθμίσεις, με την υποστήριξη της ομάδας δράσης για την Ελλάδα, αντιμετωπίζουν τις αδυναμίες που χαρακτηρίζουν το σύστημα εδώ και δεκαετίες: κατακερματισμένη διακυβέρνηση· περιορισμένη διοικητική ικανότητα· αδύναμα συστήματα πληροφοριών, έλλειψη προγραμματισμού και καθορισμού προτεραιοτήτων· ανεπαρκής κατανομή/επιμερισμός των πόρων· κατακερματισμένη και άνιση κάλυψη· αναποτελεσματική πρόληψη (gatekeeping) ή συντονισμός της περίθαλψης, παρωχημένοι μηχανισμοί χρηματοδότησης. Οι αδυναμίες αυτές κατέληξαν σε ανεπάρκειες και ανισότητες, καθώς και σε ευρέως διαδεδομένες σπατάλες και διαφθορά.

Το μνημόνιο συμφωνίας περιλαμβάνει μέτρα που συνδέονται με την πρόσβαση, συγκεκριμένα ένα μέτρο για την επέκταση της κάλυψης υγείας. Σύμφωνα με το μνημόνιο συμφωνίας, το 2014, θεσπίστηκε νομοθεσία για να παρέχεται πρόσβαση στην περίθαλψη στους ανασφάλιστους, σε όσους έχασαν την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη λόγω ανεργίας ή αδυναμίας πληρωμής των εισφορών περίθαλψης. Τούτο εξασφαλίζει, για πρώτη φορά, την παροχή καθολικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της πρωτογενούς, νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης, στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Ως προς τη μορφή, το μνημόνιο συμφωνίας δεν αποτελεί πράξη της ΕΕ αλλά μέσο που συμφωνήθηκε διμερώς μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της. Όπως επιβεβαίωσε το Δικαστήριο, κατά την εφαρμογή μέτρων στο πλαίσιο μιας τέτοιας διακυβερνητικής ρύθμισης, τα κράτη μέλη δεν εφαρμόζουν το δίκαιο της ΕΕ[3].





[1]     http://www.newsbomb.gr/fakelos-ygeia/story/510415/k-loyrantos-se-dramatiki-katastasi-i-farmakeytiki-perithalpsi-ton-ellinon
[2]     Μνημόνιο Συμφωνίας
[3]     Βλ., κατ’ αναλογία, διάταξη του Δικαστηρίου της 26ης Ιουνίου 2014, υπόθεση C-264/12, http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A62012CO0264

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο EURO Channel στην εκπομπή ΒΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Κοινωνικά δικαιώματα και λιτότητα



Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο ΕΘΝΟΣ «E» 22/12


Στο πρόσφατα δημοσιευμένο Πρόγραμμα Εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2015 η μόνη πρωτοβουλία που προαναγγέλλεται σε σχέση με τα θεμελιώδη δικαιώματα είναι η προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία συζητείται εδώ και δεκαετίες αλλά ποτέ δεν υλοποιείται. Εκτός όμως από τα ατομικά δικαιώματα που κατοχυρώνονται στην ΕΣΔΑ, αναπόσπαστο μέρος των θεμελιωδών δικαιωμάτων αποτελούν και τα κοινωνικά δικαιώματα που βρίσκουν έρεισμα στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (ΕΚΧ).

Στον τελευταίο προβλέπονται π.χ. τα δικαιώματα για εργασία κάτω από δίκαιες συνθήκες και με δίκαιη αμοιβή, για προστασία της υγείας, για κοινωνική ασφάλιση κ.ά. Αυτά ακριβώς τα κοινωνικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών «λιτότητας» και υποβαθμίζονται προκειμένου να εξασφαλισθεί -υποτίθεται- η δημοσιονομική εξυγίανση (στην πραγματικότητα τα δημόσια χρέη διαρκώς αυξάνονται), να ενισχυθεί η «ανταγωνιστικότητα», η οποία ερμηνεύεται ως ολοένα μεγαλύτερη εξαθλίωση των εργαζομένων, και να υλοποιηθούν «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» (δηλαδή απορρύθμιση της αγοράς εργασίας σε όφελος της ασυδοσίας του κεφαλαίου).

Τα ατομικά δικαιώματα χωρίς ταυτόχρονη προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων κινδυνεύουν όμως να μεταλλαχθούν σε περιχαράκωση των προνομίων της άρχουσας τάξης. Και επειδή αυτή είναι η ζοφερή ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ολοένα και περισσότεροι πολίτες αισθάνονται όχι μόνο αδιαφορία, αλλά και αποστροφή προς την ΕΕ. Με αφορμή την τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την προηγούμενη εβδομάδα και την παρουσίαση σ' αυτήν του προγράμματος της Επιτροπής, ο γράφων συνέταξε ερώτηση καλώντας την τελευταία να δρομολογήσει την προσχώρηση της ΕΕ στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.

Αν υλοποιούνταν κάτι τέτοιο, θα είχε ως συνέπεια όλες οι πράξεις της Ενωσης, περιλαμβανομένων εκείνων που υλοποιούν τα μνημονιακά προγράμματα, να υπόκεινται στον έλεγχο της Επιτροπής του ΕΚΧ (αντίστοιχη προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως προς τον έλεγχο της εφαρμογής του ΕΚΧ). Αν και οι ελπίδες να ανταποκριθούν θετικά η Επιτροπή και το Συμβούλιο της Ενωσης είναι ελάχιστες, πάντως το γεγονός ότι την ερώτηση συνυπέγραψαν 18 ευρωβουλευτές από 13 διαφορετικές χώρες προερχόμενοι από τις ομάδες της Αριστεράς, των Σοσιαλδημοκρατών και των Πράσινων, δείχνει ότι κάτι κινείται στην Ευρωβουλή.