ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 12/01/2016
Το ζήτημα της διεύρυνσης των ανισοτήτων ανάμεσα στις περιφέρειες της Ελλάδας, έθιξε με ερώτηση του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στη φτωχοποίηση συγκεκριμένων περιφερειών του ελληνικού κράτους, όπως καταγράφεται στα επίσημα στοιχεία της Eurostat κατά τα τελευταία χρόνια, λόγω της επιβολής σκληρών μέτρων λιτότητας. Στην απάντησή του ο Επίτροπος Moscovici εμφανίστηκε αδιάφορος για τα πλήγματα που δέχονται οι πολίτες και τόνισε την ανάγκη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα μας.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης :
Τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat[1] καταγράφουν φτωχοποίηση των περιφερειών αλλά και διεύρυνση των περιφερειακών ανισοτήτων στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, κατά τα οποία εφαρμόζονται οι πολιτικές μνημονιακής λιτότητας κατ' επιταγή της τρόϊκα, με συμμετοχή κατά τα 2/3 της Επιτροπής και της ΕΚΤ.
• Οι ελληνικές περιφέρειες με μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω από το 75% του ευρωπαϊκού μέσου όρου ανέρχονταν σε 7 το 2007[2]. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 11 το 2013.
• Το 2007 το χαμηλότερο μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ελληνικής περιφέρειας (Δυτική Ελλάδα) ήταν στο 60% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Το 2013 μειώθηκε στο 52% (Ανατολική Μακεδονία - Θράκη).
• Η περιφέρεια Αττικής εξακολουθεί να έχει τεράστια απόσταση από όλες τις άλλες, αφού βρίσκεται το 2013 στο 98% του ενωσιακού μέσου όρου έναντι 73% για το σύνολο της χώρας.
Ενόψει της σημασίας που πρέπει να δίδεται στην ισόρροπη ανάπτυξη όλων των περιφερειών της Ένωσης ώστε να προάγεται η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της (άρθρο 174 ΣΛΕΕ), ερωτάται η Επιτροπή ποια ήταν κατά τη γνώμη της τα λάθη της εκείνα, ως μέρους της τρόϊκα, τα οποία οδήγησαν στη διεύρυνση των περιφερειακών ανισοτήτων.
Απάντηση του κ. Moscovici
εξ ονόματος της Επιτροπής
(4.1.2016)
Το 2009, με έλλειμμα 15,8 % του ΑΕΠ, πολύ υψηλό δημόσιο χρέος και άλλες μακροοικονομικές ανισορροπίες, η Ελλάδα δεν είχε πλέον πρόσβαση στις αγορές και διέτρεχε τον κίνδυνο μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της. Το 2010, η Ελλάδα ζήτησε χρηματοδοτική συνδρομή από τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και το ΔΝΤ[3], η οποία χορηγήθηκε υπό την προϋπόθεση της εφαρμογής των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και των δημοσιονομικών μέτρων που απαιτούνται για την ανάκτηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, την αποκατάσταση της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας και την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η ΕΕ παρέσχε επίσης στήριξη μέσω των διαρθρωτικών ταμείων της, τα οποία αποτέλεσαν τη βασική πηγή επενδύσεων κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ελλείψει μιας τέτοιας χρηματοδοτικής στήριξης, η προσαρμογή στην Ελλάδα θα ήταν πολύ πιο απότομη με όλες τις καταστροφικές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες που αυτή συνεπάγεται.
Ειδικότερα, την περίοδο 2007-2013 τα διαρθρωτικά ταμεία διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο για τον μετριασμό των επιπτώσεων της ύφεσης και την υποστήριξη της κοινωνικής ένταξης. Για την περίοδο 2014-2020, διατίθενται στην Ελλάδα 20,6 δισ. ευρώ από τα διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία προκειμένου να αναζωογονηθεί η οικονομία, να δοθεί ώθηση στις καινοτόμες και ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, να μειωθεί το οξύ πρόβλημα της ανεργίας μέσω της ενεργής ένταξης και των πολιτικών εκπαίδευσης/ανάπτυξης δεξιοτήτων, να προωθηθούν οι βιώσιμες υποδομές και να υποστηριχθεί ο εκσυγχρονισμός του κράτους.
Τέλος, η ποιότητα της διακυβέρνησης και οι διοικητικές ικανότητες συνιστούν παράγοντες καθοριστικής σημασίας για την πρόοδο ή για την παρακμή μιας περιφέρειας. Η Επιτροπή, ως εταίρος, συνεργάζεται με την Ελλάδα, για να βοηθήσει τις αρχές να αξιοποιήσουν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κονδύλια της ΕΕ με σκοπό την τόνωση της ανάπτυξης και τη διασφάλιση της συνοχής.
________________________________________
[3] Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου