Προσχεδιασμένος ο εμπαιγμός των δανειστών; Θα φανεί

Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην ΑΥΓΗ - 10.06.2015

Η διαπραγμάτευση μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της για την καταβολή της τελευταίας δόσης της δεύτερης δανειακής σύμβασης (του 2012) συνεχίζεται ήδη επί σχεδόν ένα έτος, από το καλοκαίρι του 2014. Με βάση τις αρχικές της προβλέψεις, η σύμβαση αυτή θα έληγε στο τέλος του 2014 με την καταβολή από τους δανειστές της τελευταίας δόσης (περίπου 7 δισ. ευρώ) και με την εκπλήρωση από την Ελλάδα των προαπαιτούμενων "μεταρρυθμίσεων".

Στο μεταξύ, το Ελληνικό Δημόσιο, παρά την ύπαρξη της εκκρεμότητας αυτής, εκπληρώνει εγκαίρως τις υποχρεώσεις του προς τους δανειστές για την αποπληρωμή σ' αυτούς παλαιότερων δανείων, εξαντλώντας τα ταμιακά του διαθέσιμα και προχωρώντας σε de facto στάση πληρωμών προς το εσωτερικό, δηλαδή τους διάφορους προμηθευτές του, ενώ ουσιαστικά συνεχίζεται η καταβολή μόνο μισθών και συντάξεων. Τούτο βέβαια οδηγεί σε διαρκή επιδείνωση την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Από την πλευρά τους, οι δανειστές αποδίδουν την παράταση της εκκρεμότητας στην "πολιτική αβεβαιότητα" στην Ελλάδα. Αυτό δεν ευσταθεί, αφού τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 η χώρα διαθέτει κυβέρνηση στηριγμένη σε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αν υποθέσουμε ότι πριν από τον Ιανουάριο του 2015 η επικείμενη προεδρική εκλογή και η πιθανότητα πρόωρων βουλευτικών εκλογών εξαιτίας της συνιστούσε ένα στοιχείο αβεβαιότητας, τούτο εξαλείφθηκε μετά τον Ιανουάριο. Το μόνο στοιχείο αβεβαιότητας προέρχεται από την άρνηση των δανειστών να έρθουν σε συμφωνία είτε με τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση, την ύπαρξη της οποίας άλλωστε αντιμετωπίζουν ως συστημική ανωμαλία (βλ. τις δηλώσεις Γιούνκερ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι "νορμάλ" κόμμα), είτε όμως και με την προηγούμενη, κάτω από όρους που θα μπορούσαν να είναι πολιτικά στοιχειωδώς έστω βιώσιμοι για τις κυβερνήσεις αυτές στο εσωτερικό. Εδώ ακριβώς εντοπιζόταν όμως εξαρχής το κύριο πρόβλημα των μνημονιακών προγραμμάτων, ότι δηλαδή καταρτιζόταν χωρίς οι δανειστές να λάβουν υπόψη το ολοένα και περισσότερο απαγορευτικό πολιτικό τους κόστος για τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις.

Η αντιπαραβολή των σχετικών κειμένων, τα οποία είδαν (ανεπίσημα) το φως της δημοσιότητας την προηγούμενη βδομάδα, είναι αρκετά αποκαλυπτική. Η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε την 1.6.2015 ένα 47σέλιδο σχέδιο τεχνικής συμφωνίας (staff level agreement) για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και τις μεταρρυθμίσεις της περιόδου Ιουλίου 2015 - Μαρτίου 2016, με λεπτομέρειες και ποσοτικοποιημένες αναφορές στις επιμέρους δράσεις και στους δημοσιονομικούς και άλλους στόχους τους, καθώς και στις αντιπαροχές των δανειστών ως προς την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Δύο ημέρες αργότερα, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αντί για άλλη απάντηση, παρουσίασε στον Έλληνα πρωθυπουργό ένα non paper πέντε σελίδων κάτω από τον τίτλο "Δεσμεύσεις πολιτικής", που περιέχει διάφορες ιδέες για ένα φάσμα εννέα διαφορετικών θεμάτων, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένους αριθμητικούς στόχους, παρά μόνο σε κάποια ποσοστά του (ελληνικού) ΑΕΠ στην πρώτη παράγραφο, χωρίς όμως να εξηγείται σε πόσα ευρώ και πώς (κατά τομέα ή δράση) μεταφράζονται εκείνα.

Με άλλες λέξεις, οι ίδιοι οι δανειστές αποδεδειγμένα κάνουν αυτό για το οποίο μέσω διαρροών κατηγορούσαν την ελληνική κυβέρνηση όλο το προηγούμενο τετράμηνο. Αρκούνται σε γενικές εκθέσεις ιδεών, χωρίς να διευκρινίζουν ποια ακριβώς "αντιπαροχή" (υπό μορφή δανεικών) θα ήταν διατεθειμένοι να προσφέρουν έναντι των "μεταρρυθμίσεων" που απαιτούν. Αν η αντιπαροχή τους περιορίζεται στα 7 δισ. ευρώ της τελευταίας δόσης, τότε ματαιοπονούμε, αφού μόνο μέσα στο τρίμηνο Ιουνίου - Αυγούστου εκκρεμεί η καταβολή περισσότερων των 11 δισ. ευρώ προς τους ίδιους (κυρίως την ΕΚΤ και το ΔΝΤ) και είναι πασιφανές ότι το ποσό αυτό η Ελλάδα αδυνατεί να το καταβάλει εξ ιδίων, χωρίς νέο δανεισμό. Ενδεικτικό της κακοπιστίας των δανειστών είναι εξάλλου το γεγονός ότι το 47σέλιδο της ελληνικής κυβέρνησης, που εμμέσως πλην σαφώς εκείνοι απορρίπτουν ως βάση συζήτησης, δεν περιέχει θέσεις της ελληνικής πλευράς, αλλά σύνοψη των μακρών συζητήσεων στο Brussels Group και γι' αυτό περιλαμβάνει επώδυνες για την ελληνική κοινωνία αλλαγές.

Όλα αυτά μοιάζουν με έναν προσχεδιασμένο εμπαιγμό εκ μέρους των δανειστών. Ενδεχομένως γι' αυτό δεν απάντησαν ποτέ γραπτώς στο e-mail Χαρδούβελη, όπως και τώρα αποφεύγουν ευσχήμως να απαντήσουν στο 47σέλιδο σχέδιο συμφωνίας με βάση τις συζητήσεις του Brussels Group. Ίσως να ήταν εξαρχής αποφασισμένοι να οδηγήσουν κάποια στιγμή την Ελλάδα στην παύση πληρωμών, ώστε να επιβάλουν στη συνέχεια στραγγαλιστικά "αντίποινα" (μέσω της ΕΚΤ) στην ελληνική οικονομία και τελικά να χρησιμοποιήσουν τη χώρα μας ως "Ιφιγένεια" για να δρομολογηθεί μια συνολικότερη αλλαγή της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής, η οποία ούτως ή άλλως δεν φαίνεται να είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη με βάση τα σημερινά δεδομένα. Η αλήθεια θα φανεί τις επόμενες μέρες.

http://www.avgi.gr/article/5604024/prosxediasmenos-o-empaigmos-ton-daneiston-tha-fanei