Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016
Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την υποστήριξη της Τουρκίας προς το Ισλαμικό κράτος
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 29/01/2016
Το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά της Τουρκίας εξέτασε με γραπτή του ερώτηση ο Κώστας Χρυσόγονος. Απευθυνόμενος στην Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας κα Mogherini, ο Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε σε δήλωση του Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ κ. Μοσέ Γιαλόν βάσει της οποίας η Τουρκία αποτέλεσε επί μακρόν οικονομικό σύμμαχο του Ισλαμικού κράτους μέσω της ανοχής στο λαθρεμπόριο καυσίμων και αναρωτήθηκε αν έχουν γίνει γνωστά ανάλογα περιστατικά καθώς και αν εξετάζονται οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης :
Στις 26-01-2016 ο Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ κ. Μοσέ Γιαλόν, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στην Αθήνα, ζήτησε από την Τουρκία να σταματήσει να χρηματοδοτεί την ισλαμική τρομοκρατία, μέσω της ανοχής στο λαθρεμπόριο καυσίμων, καθώς και να παρεμποδίσει τη διακίνηση τζιχαντιστών μέσα από το έδαφός της από την Ευρώπη προς τις περιοχές ελέγχου του "Ισλαμικού Κράτους" στη Συρία και το Ιράκ, καθώς και αντίστροφα[1].
Ερωτάται η Ύπατη Εκπρόσωπος :
1. Τελεί σε γνώση περιστατικών όπως αυτά στα οποία αναφέρθηκε ο Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ;
2. Θα ήταν διατεθειμένη να εξετάσει και προτείνει στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ενδεχόμενο επιβολής οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας εφόσον επιβεβαιωθούν οι καταγγελίες αυτές;
________________________________________
Απολογητική η στάση της Επιτροπής για τις ανισότητες των προγραμμάτων στήριξης, μετά τη κριτική του Κώστα Χρυσόγονου
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 29/01/2016
Υπόσχεση αυτοκριτικής από την Επιτροπή απέσπασε ο Κώστας Χρυσόγονος κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της επιτροπής νομικών υποθέσεων στις Βρυξέλλες. Στηριζόμενος στο πόρισμα του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με το οποίο υπήρξαν σοβαρές ανισότητες και αδυναμίες στον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή αντιμετώπισε τα προγράμματα διάσωσης υπερχρεωμένων κρατών-μελών, ο Ευρωβουλευτής ζήτησε να μάθει την άποψη της Επιτροπής επί του θέματος. Στην απάντησή του ο Αντιπρόεδρος Timmermans επέδειξε απολογητική διάθεση εκ μέρους της Επιτροπής, τονίζοντας πως υπάρχουν μαθήματα που πρέπει να πάρει από το πόρισμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου και δεσμεύτηκε να δοθούν επαρκείς εξηγήσεις.
Παρακολουθείστε το βίντεο της συζήτησης εδώ :
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης.
Η ερώτηση Κ. Χρυσόγονου :
Πριν δύο μέρες το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο εξέδωσε τις διαπιστώσεις του σχετικά με πέντε αποκαλούμενα "προγράμματα διάσωσης" υπερχρεωμένων κρατών-μελών και οι διαπιστώσεις αυτές αποκάλυψαν ότι υπήρχαν ανισότητες στον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν τα κράτη-μέλη από την Επιτροπή κατά τον χειρισμό των προγραμμάτων και ότι υπάρχουν σοβαρά μαθήματα, για να το θέσω ήπια, που πρέπει να μάθουμε σχετικά με τη διαχείριση των εν λόγω προγραμμάτων από την Επιτροπή. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν δέχεστε τις διαπιστώσεις, αν υπάρχει κάποια διαδικασία που έχει προγραμματιστεί για να ανακαλύψουμε τι πραγματικά έχει πάει στραβά και πώς τα πράγματα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν καλύτερα στο μέλλον σε παρόμοιες καταστάσεις.
Η απάντηση του Αντιπροέδρου Timmermans :
Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την ερώτηση, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι γνωρίζετε την απάντησή μου. Πρόκειται για μια έκθεση που έχει δημοσιευθεί νομίζω προχθές. Προφανώς η Επιτροπή θα αντιδράσει επαρκώς σχετικά με το περιεχόμενο της έκθεσης. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε ακόμη το πλήρες κείμενο της έκθεσης, έτσι καταλαβαίνετε ότι δεν μπορώ να σας δώσω μια πλήρη αντίδραση ως προς τις διαπιστώσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή θα αντιδράσει σε αυτό με κάθε λεπτομέρεια. Δεσμευόμαστε πάντα να ανταποκρινόμαστε στις εκθέσεις και υποθέτω ότι τόσο η έκθεση όσο και οι αντιδράσεις μας σε αυτή, θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης με την επιτροπή σας και με τις άλλες επιτροπές. Ελπίζω λοιπόν να έχετε κάποια κατανόηση ως προς το ότι δεν μπορώ να μπω στο περιεχόμενο της έκθεσης σε αυτό το στάδιο, αλλά η Επιτροπή θα ανταποκριθεί σίγουρα σε αυτό. Ο λόγος ύπαρξης του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι ότι μπορούμε να αντλούμε διδάγματα από τα ευρήματά του. Ελπίζω, λοιπόν, ότι μπορούμε να έχουμε μια συζήτηση στο μέλλον σχετικά με τα διδάγματα που αντλήθηκαν.
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016
Επιστολή στήριξης της υποψηφιότητας των κατοίκων του Αιγαίου για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 28/01/2016
Την υποστήριξή τους στην υποψηφιότητα των κατοίκων του Αιγαίου για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, εξέφρασαν 18 Έλληνες και ξένοι Ευρωβουλευτές από 5 διαφορετικές πολιτικές ομάδες, με επιστολή που έστειλαν στη Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ. Στην επιστολή αυτή, που προέκυψε μετά από πρωτοβουλία του Κώστα Χρυσόγονου, οι Ευρωβουλευτές τόνισαν τις ανιδιοτελείς θυσίες των κατοίκων του Αιγαίου κατά την έξαρση της προσφυγικής κρίσης τους τελευταίους μήνες και κάλεσαν την Επιτροπή να τους τιμήσει με το σπουδαίο βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής με τα ονόματα των Ευρωβουλευτών που τη συνυπέγραψαν:
Προς τη νορβηγική επιτροπή Νόμπελ
Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, γίναμε μάρτυρες της ανθρωπιστικής κρίσης την οποία εκατομμύρια Σύριοι πολίτες αντιμετωπίζουν. Η δραματική αύξηση των προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη ήταν μια εξέλιξη που μας βρήκε όλους απροετοίμαστους. Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια, λίγοι ήταν εκείνοι που ανταποκρίθηκαν πραγματικά, αποδεικνύοντας ανθρωπιά και αλληλεγγύη.
Οι κάτοικοι των απομακρυσμένων νησιών του Αιγαίου έλαβαν γνώση της δυστυχίας των προσφύγων και, δίχως δεύτερες σκέψεις, στάθηκαν δίπλα τους. Οι καθημερινές εικόνες των κατοίκων να βουτούν στα παγωμένα νερά για να σώσουν αθώες ψυχές δεν πρέπει να μας αφήνουν ασυγκίνητους. Η ειλικρίνεια και η ηρωική τους αυτοθυσία δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Ως εκ τούτου, θα θέλαμε να δηλώσουμε την υποστήριξή μας στην πρόσφατη πρωτοβουλία που έλαβε χώρα στο διαδίκτυο, προτείνοντας τους νησιώτες κατοίκους του Αιγαίου για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Σας καλούμε να εξετάσετε αυτή την υποψηφιότητα και, αναγνωρίζοντας το μεγαλείο της ανθρώπινης αλληλεγγύης, να τιμήσετε τους κατοίκους της περιοχής του Αιγαίου με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων.
Με τιμή,
Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Χρυσόγονος Κώστας, GUE/NGL Group
Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη Ελισάβετ, EPP Group
Ζαγοράκης Θεόδωρος, EPP Group
Κεφαλογιάννης Μανώλης, EPP Group
Κούνεβα Κωνσταντίνα, GUE/NGL Group
Κούλογλου Στέλιος, GUE/NGL Group
Κύρτσος Γεώργιος, EPP Group
Μαυρίδης Κώστας, S&D Group
Παπαδάκης Δημήτρης, S&D Group
Παπαδημούλης Δημήτριος, GUE/NGL Group
Σπυράκη Μαρία, EPP Group
Συλικιώτης Νεοκλής, GUE/NGL Group
Χουντής Νικόλαος, GUE/NGL Group
Χριστοφόρου Λευτέρης, EPP Group
Lambert Jean, Greens/European Free Alliance Group
Sant Alfred, S&D Group
Faria José Inacio, ALDE Group
Zimmer Gabriele, GUE/NGL Group
Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016
Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την εφαρμογή του κοινού σχεδίου δράσης ΕΕ-Τουρκίας για αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 27/01/2016
Ενημέρωση ως προς την πορεία εφαρμογής του κοινού σχεδίου δράσης ΕΕ - Τουρκίας για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης ζήτησε με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής υπενθύμισε τις δεσμεύσεις που έχουν λάβει και τα δύο μέρη και αναφέρθηκε στις δυσκολίες εφαρμογής που έχουν προκύψει. Παράλληλα στάθηκε ιδιαίτερα επικριτικός ως προς την αδυναμία της Τουρκίας να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, ζητώντας ενημέρωση για το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων από την Επιτροπή.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης :
Λόγω της συνεχιζόμενης προσφυγικής κρίσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε για την παροχή άμεσης και συνεχούς ανθρωπιστικής βοήθειας στην Τουρκία στα πλαίσια του κοινού σχεδίου δράσης ΕΕ-Τουρκίας. Μεταξύ των μέτρων που συμφωνήθηκαν, ήταν η παροχή 3 δισεκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη, η λήψη μέτρων από την Τουρκία για καλύτερη φύλαξη των συνόρων της, καθώς και για την καταπολέμηση του δικτύου λαθρεμπόρων που μεταφέρουν μετανάστες στην Ευρώπη[1]. Ο μηχανισμός συντονισμού θεωρητικά άρχισε τη λειτουργία του από την 1η Ιανουαρίου 2016[2], όμως τα τελευταία δημοσιεύματα κάνουν λόγο για αντιρρήσεις της Ιταλίας στη συμφωνία, η οποία δεν έχει αρχίσει ακόμη να εφαρμόζεται[3].
Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Ποιο είναι το παρόν στάδιο εφαρμογής της συμφωνίας με την Τουρκία τόσο από τη μεριά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και από τη μεριά των κρατών-μελών;
2) Ποια είναι τα συγκεκριμένα μέτρα που έχει λάβει η Τουρκία για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της που απορρέουν από τη συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση;
3) Εξετάζει η Επιτροπή το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων – και τι είδους- στην Τουρκία για τη μη υλοποίηση όσων έχουν συμφωνηθεί, όπως αποδεικνύεται από τις καθημερινές ροές μεταναστών και προσφύγων από Τουρκία προς Ελλάδα που συνεχίζουν αμείωτες;
________________________________________
Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016
Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την καθυστέρηση ολοκλήρωσης της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 26/01/2016
Τους λόγους που οδηγούν στην καθυστέρηση ολοκλήρωσης της αξιολόγησης για την ελληνική οικονομία αναζήτησε με ερώτηση του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής τόνισε τις αρνητικές συνέπειες αυτής της καθυστέρησης εις βάρος των Ελλήνων πολιτών και κάλεσε την Επιτροπή να προβεί σε κινήσεις ώστε να την αποτρέψει.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης :
Στις 7 Ιανουαρίου ο Πρόεδρος του Eurogroup Jeroen Dijsselbloem με δημόσια τοποθέτησή του υποστήριξε πως θα χρειαστούν μήνες για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος[1]. Καθώς από την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας εξαρτώνται ροές εσόδων αλλά και σημαντικές αποφάσεις που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τους έλληνες πολίτες, η καθυστέρηση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα[2]. Παράλληλα, ενέχει κινδύνους σχετικά με την εξέλιξη του προγράμματος καθώς δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να προϋπολογίσει έσοδα αλλά και να προγραμματίσει κινήσεις αποπληρωμών για τις οποίες είναι υπόχρεη.
Ερωτάται η Επιτροπή :
α) Συμφωνεί με την άποψη του Προέδρου του Eurogroup σχετικά με τη καθυστέρηση της αξιολόγησης;
β) Ποιές είναι οι αιτίες για αυτή τη καθυστέρηση και πως θεωρεί ότι θα επηρεαστεί το πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας;
γ) Τι κινήσεις προτίθεται να κάνει ώστε να αποτρέψει αυτή τη καθυστέρηση;
________________________________________
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016
Αρνείται οποιαδήποτε ευθύνη για την προσβολή βασικών δικαιωμάτων των Ελλήνων η Επιτροπή
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 25/01/2016
Τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις επιπτώσεις που έχουν τα χρηματοδοτικά προγράμματα στήριξης στα δικαιώματα των Ελλήνων αρνήθηκε ο Επίτροπος Moscovici σε ερώτησή του Κώστα Χρυσόγονου. Παράλληλα τόνισε πως είναι στο χέρι της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρόγραμμα με τρόπο δίκαιο, ώστε να επανέλθει στη σταθερότητα.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης :
Στα πλαίσια των προηγούμενων προγραμμάτων χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδας έχουν ληφθεί αυστηρά μέτρα λιτότητας που έχουν επικριθεί για τις επιπτώσεις τους στα ανθρώπινα δικαιώματα[1]. Πρόσφατα, ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το χρέος και τα ανθρώπινα δικαιώματα Juan Pablo Bohoslavsky απηύθυνε έκκληση στους θεσμούς που διαπραγματεύονται το νέο πρόγραμμα χρηματοδοτικής στήριξης της Ελλάδας να αλλάξουν την τακτική τους αναφέροντας πως «τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν πρέπει να σταματούν στην πόρτα των διεθνών οργανισμών»[2]. Στις 15.7.2015 έκανε νέα παρέμβαση ζητώντας από τους θεσμούς και την ελληνική κυβέρνηση κατά το σχεδιασμό του νέου προγράμματος να δώσουν προτεραιότητα στη διασφάλιση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων των Ελλήνων ενώ τόνισε πως τα νέα μέτρα λιτότητας ενδέχεται να προσκρούουν στις διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες προστασίας δικαιωμάτων του ανθρώπου[3].
Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
Στα πλαίσια της συμμετοχής της στους θεσμούς που διαπραγματεύονται το νέο πρόγραμμα βοήθειας προς την Ελλάδα, σκοπεύει να λάβει υπ’ όψη τις ως άνω συστάσεις του Ανεξάρτητου Εμπειρογνώμονα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών; Τι συγκεκριμένα μέτρα θα λάβει προκειμένου να προστατέψει τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες από νέα παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους;
Απάντηση του κ. Moscovici
εξ ονόματος της Επιτροπής
(21.1.2016)
Στις 19 Αυγούστου 2015, η Ελλάδα υπέγραψε Μνημόνιο Συνεννόησης (ΜΣ) με την Επιτροπή, η οποία ενεργούσε εξ ονόματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Το ΜΣ καθορίζει μέτρα πολιτικής για την αντιμετώπιση των σημαντικότερων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία. Οι πολιτικές διαρθρώνονται γύρω από τέσσερις πυλώνες: αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και επενδύσεις, και σύγχρονη δημόσια διοίκηση.
Η Επιτροπή ανέκαθεν υποστήριζε και ενθάρρυνε τις ελληνικές κυβερνήσεις να εξασφαλίσουν δίκαιη κατανομή του βάρους της προσαρμογής και παροχή επαρκούς στήριξης στους πιο ευάλωτους.
Ως εκ τούτου, το ΜΣ περιλαμβάνει πολλά μέτρα με κοινωνικό προσανατολισμό, όπως είναι η θέσπιση σε εθνική κλίμακα ενός συστήματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος ή η εξασφάλιση της διάθεσης καθολικής υγειονομικής περίθαλψης. Τα μέτρα αυτά ανταποκρίνονται άμεσα σε σειρά διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων και πρόσφατη σύσταση της ΔΟΕ[4] του 2012 σχετικά με τα κατώτατα όρια κοινωνικής προστασίας.
Η Επιτροπή δημοσίευσε «Εκτίμηση Κοινωνικών Επιπτώσεων» του ΜΣ[5], αφενός ως μέσο για την τροφοδότηση της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων, αφετέρου ως οδηγό για την παρακολούθηση και επιτήρηση της εφαρμογής του. Η παραπάνω εκτίμηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, εάν εφαρμοστεί πλήρως και εγκαίρως, το πρόγραμμα θα βοηθήσει την Ελλάδα να επανέλθει στη σταθερότητα και την ανάπτυξη με οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμο τρόπο, ενώ θα συμβάλει επίσης στην αντιμετώπιση των πιο πιεστικών κοινωνικών αναγκών και προκλήσεων.
________________________________________
[1] Βλ. αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων 65/2011, 66/2011, 76/2012, 77/2012, 78/2012, 79/2012 και 80/2012.
[4] Διεθνής Οργάνωση Εργασίας
[5] Διατίθεται στον ιστότοπο: http://goo.gl/MJjUXvΕρώτηση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με τα σχέδια της ΕΕ για τη προσφυγική κρίση
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 25/01/2016
Τη διευκρίνιση των σχεδίων της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης ζήτησε ο Κώστας Χρυσόγονος με ερώτηση του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στα αναποτελεσματικά μέτρα που μέχρι σήμερα έχουν ληφθεί καθώς και στην αδυναμία πίεσης προς την Τουρκία ως προς την εφαρμογή όσων έχουν συμφωνηθεί. Παράλληλα, στάθηκε στην προοπτική που αναπαράγεται από διεθνή μέσα ενημέρωσης και περιλαμβάνει κλείσιμο των συνόρων ΠΓΔΜ-Ελλάδας με παράλληλη κατασκευή κέντρου μαζικής κράτησης προσφύγων στην Ελλάδα.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης :
Η συνεχιζόμενη προσφυγική κρίση που εδώ και μήνες προβληματίζει την Ευρώπη, δεν έχει αντιμετωπιστεί ορθολογικά μέχρι σήμερα από τα κράτη - μέλη αλλά και τις υπηρεσίες της ΕΕ. Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε χιλιάδες ανθρώπους να πνίγονται ενώ η Ευρώπη αδυνατεί να πιέσει την Τουρκία προκειμένου να εφαρμόσει τα συμφωνημένα σε σχέση με τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των δικών της συνόρων. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ομάδες ειδικών από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και τη Βιέννη σχεδιάζουν το κλείσιμο των συνόρων ανάμεσα στην ΠΓΔΜ και την Ελλάδα, με στόχο τον περιορισμό των προσφύγων αλλά και την κατασκευή ενός κέντρου μαζικής κράτησης το οποίο πρόκειται να κατασκευαστεί εντός των ελληνικών συνόρων στο προσεχές διάστημα, με παράλληλη οικονομική βοήθεια προς το ελληνικό κράτος[1].
Ερωτάται η Επιτροπή :
α) Είναι ενήμερη για την ύπαρξη ενός τέτοιου σχεδίου;
β) Θεωρεί ότι η συγκέντρωση προσφύγων σε κέντρα κράτησης αποτελεί ρεαλιστική λύση στο πρόβλημα;
γ) Ποιά είναι η θέση της ως προς τα σενάρια κλεισίματος των συνόρων και αποκλεισμού της Ελλάδας από τη ζώνη Σένγκεν;
________________________________________
Κίνδυνος εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στην Ελλάδα
Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο Liberal.gr 23/01
Η οικονομική κρίση απορροφά σχεδόν όλη την προσοχή της ελληνικής κοινής γνώμης καθώς και των κυβερνήσεων την τελευταία εξαετία, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια για τα υπόλοιπα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος. Τον τελευταίο καιρό ωστόσο απειλητικά σύννεφα μαζεύονται πάνω μας σε κάτι διαφορετικό, που ενδέχεται να εξελιχθεί στον εφιάλτη του 2016.
Μετά τις μαζικές παρενοχλήσεις στην Κολωνία, και όχι μόνο, στη διάρκεια των εορτών, φαίνεται πως οι εσωτερικές πολιτικές πιέσεις προς τη γερμανική κυβέρνηση για κλείσιμο των συνόρων προσλαμβάνουν τέτοιες διαστάσεις, ώστε η ικανοποίησή τους να είναι μάλλον θέμα εβδομάδων. Σ’ αυτή την περίπτωση θα ακολουθήσουν ταχύτατα και όλα τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ένωσης, δεδομένου άλλωστε ότι τα χερσαία σύνορα μπορούν από πρακτική άποψη να «στεγανοποιηθούν» με φράκτες και άλλα παρόμοια μέσα. Αντίθετα στα θαλάσσια σύνορα και μάλιστα εκεί όπου οι αποστάσεις είναι μικρές, όπως μεταξύ ελληνικών νησιών και μικρασιατικών παραλίων, είναι πρακτικά ανέφικτο να γίνει το ίδιο (εκτός βέβαια εάν η ελληνική ακτοφυλακή ή η Frontex βύθιζαν τα δουλεμπορικά σκάφη αδιαφορώντας για τους μαζικούς πνιγμούς, πράγμα παράνομο, εγκληματικό και αντίθετο σε κάθε έννοια πολιτισμού και ανθρωπισμού).
Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι να εγκλωβισθούν ίσως εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες αδιακρίτως στο ελληνικό έδαφος. Φημολογείται μάλιστα (βλ. το σχετικό δημοσίευμα της International Herald Tribune στις 21.1.2016) ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι, αντιλαμβανόμενοι ότι το ελληνικό κράτος δεν θα μπορεί μόνο του να ανταποκριθεί στα έξοδα συντήρησης τόσων ανθρώπων, σκοπεύουν να διαθέσουν ένα ποσό της τάξης των 300 εκατομμυρίων ευρώ για τη δημιουργία και λειτουργία καταυλισμών μεγάλης κλίμακας. Είναι πολύ πιθανό όμως ότι οι ενωσιακές ενισχύσεις θα αποδειχθούν ανεπαρκείς, ειδικά αν η Τουρκία εξακολουθήσει την προσφιλή τακτική της να αρνείται την επαναπροώθηση των ανθρώπων στο έδαφός της.
Συνεπώς το όλο θέμα μπορεί πολύ σύντομα να καταστεί εκρηκτικό για την Ελλάδα, όχι μόνο από οικονομική αλλά και από κοινωνική και πολιτική άποψη, τροφοδοτώντας τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τελικά ίσως τον φασισμό. Η αντιμετώπισή του πρόδηλα θα υπερβαίνει τις δυνατότητες της χώρας μας, εάν αυτή εγκαταλειφθεί μόνη απέναντι στην κακοήθεια του καθεστώτος Ερντογάν, ο οποίος επιδιώκει να εκμεταλλευθεί το δράμα των προσφύγων για να αποσπάσει πολιτικά και οικονομικά ανταλλάγματα από τους Ευρωπαίους. Εξάλλου και όταν εκείνοι επιδιώκουν τον κατευνασμό του, όπως π.χ. με την υπόσχεση για παροχή έκτακτης χρηματοδότησης 3 δις ευρώ στην Τουρκία πριν από δύο μήνες, το ολοένα αυταρχικότερο τουρκικό καθεστώς ούτε εκπληρώνει τις δικές του υποσχέσεις (για μετριασμό των ροών) αλλά ούτε και σταματά να ζητά περισσότερα.
Χρειάζεται συνεπώς από την ελληνική πλευρά πίεση και διεκδίκηση προς τα άλλα κράτη-μέλη της Ένωσης, ώστε να αλλάξει το «μείγμα» της πολιτικής της έναντι της Τουρκίας. Σ’ αυτό πρέπει οπωσδήποτε να περιληφθούν οικονομικές και πολιτικές κυρώσεις, ή έστω η απειλή κυρώσεων (π.χ. σε τομείς όπως ο τουρισμός, που έχει καίρια σημασία για την τουρκική οικονομία), προκειμένου να λογικευθεί το καθεστώς της γείτονος χώρας και να αναγκασθεί να διαπραγματευθεί πιο σοβαρά. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να υποστούμε κυρίως εμείς τις δραματικές επιπτώσεις των τουρκικών εκβιασμών απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016
Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην «Ημερησία του Σαββάτου» 23/01
• Η κυβέρνηση καλείται να περάσει μια σειρά «δύσκολων» μέτρων, στο πλαίσιο υλοποίησης του μνημονίου, τα οποία τη φέρνουν αντιμέτωπη με μεγάλες κοινωνικές ομάδες. Ανησυχείτε για το μέγεθος των κοινωνικών αντιδράσεων; Πιστεύετε ότι οφείλονται και στη διάψευση υπέρμετρων ελπίδων που είχε καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Τα μέτρα είναι ούτως ή άλλως δύσκολα, υπό την έννοια ότι οι απαιτήσεις των δανειστών οδηγούν σε περαιτέρω πτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, μετά από έξι χρόνια αιματηρής λιτότητας (λιγότερο βίαιη πάντως σε σχέση με την πτωχοποίηση που θα γνωρίζαμε σε περίπτωση πλήρους ρήξης με τους δανειστές και άτακτης χρεοκοπίας). Το ζητούμενο είναι όμως, πρώτο, να υπάρξει μια στοιχειώδης αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης, πχ με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής πολυεθνικών επιχειρήσεων (ενδοομιλικές συναλλαγές κλπ) και του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος (λαθρεμπόριο καυσίμων, "στημένοι" αγώνες κ.ά.) και με την άρση των αδικιών οι οποίες έχουν συντελεσθεί σε βάρος των οικονομικά ασθενέστερων (εμβληματικό χαρακτήρα θα είχε μια μεταρρύθμιση του ΕΝΦΙΑ ώστε να προβλεφθεί ένα έστω και χαμηλό αφορολόγητο όριο, ακόμη κι αν χρειασθεί να επιβαρυνθεί περισσότερο μια μερίδα μεγάλων περιουσιών). Δεύτερο, το "μείγμα" της οικονομικής πολιτικής να είναι ρεαλιστικό και να αφήνει ελπίδες επανόδου σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης στο μέλλον. Αυτά αποτελούν προϋπόθεση για να είναι διαχειρίσιμες οι αναμενόμενες ούτως ή άλλως, και σε μεγάλο βαθμό εύλογες, κοινωνικές αντιδράσεις.
• Η κυβέρνηση ζητά τη συνδρομή των κομμάτων της αντιπολίτευσης για το ασφαλιστικό. Είναι εφικτό, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε στηρίξει καμία από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της προηγούμενης κυβέρνησης; Επιπλέον, πολλοί κάνουν λόγο για α λα καρτ στήριξη στα δύσκολα και όχι ειλικρινή πρόθεση συνολικότερης συνεννόησης. Πώς το σχολιάζετε;
Οποιοδήποτε κόμμα θέλει να αποδεικνύεται χρήσιμο για τον τόπο οφείλει να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις, είτε πρόκειται για το ασφαλιστικό είτε για άλλα θέματα με ενδεχόμενο πολιτικό κόστος. Το ζητούμενο δεν είναι μια συνολικότερη σύγκλιση επί παντός του επιστητού, η οποία θα προϋπέθετε την (ανέφικτη) ισοπέδωση των ιδεολογικών και πολιτικών διαφορών, αλλά μια σοβαρή συζήτηση μεταξύ των κομμάτων, καθώς και στο εσωτερικό καθενός από αυτά, ώστε η κοινή γνώμη να ενημερωθεί για τα πραγματικά δεδομένα του προβλήματος και να μπορεί να κρίνει. Άλλωστε η κοινωνία θα είναι ο τελικός κριτής, για το ασφαλιστικό και όχι μόνο.
• Δεν διστάσατε να πείτε δημοσίως ότι ο τρόπος υπολογισμού των εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών επί του εισοδήματος που προβλέπει το σχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό, δημιουργεί κίνητρο φοροδιαφυγής και εισφοροαποφυγής και κίνδυνο κατάρρευσης των εσόδων. Σε ποια βάση θα έπρεπε, κατά τη γνώμη σας, να υπολογίζονται οι εισφορές;
Θα έπρεπε να λαμβάνεται υπόψη ιδίως ο αριθμός τέκνων των ασφαλισμένων. Οι άτεκνοι επιβαρύνουν το ασφαλιστικό σύστημα εφ' όρου ζωής και άρα πρέπει να πληρώνουν περισσότερες εισφορές και μάλιστα κλιμακωτά όσο μεγαλώνει η ηλικία τους και μειώνεται αντίστοιχα η πιθανότητα απόκτησης τέκνου. Οι τρίτεκνοι και πολύτεκνοι πρέπει να πληρώνουν πολύ λιγότερα, αφού τα παιδιά τους κάποια στιγμή στο μέλλον θα στηρίξουν το σύστημα με τις εισφορές τους, υπερκαλύπτοντας τις συντάξεις των γονέων τους.
• Επανειλημμένα έχετε ζητήσει να “κοπούν” οι υψηλές συντάξεις. Θεωρείτε ικανοποιητικό το πλαφόν των 2.304 ευρώ ως καθαρό εισόδημα κάθε ατομικής σύνταξης και των 3.072 ευρώ για πολλαπλές συντάξεις που προβλέπει το σχέδιο Κατρούγκαλου;
Από τις 3.000 ευρώ πολλαπλών συντάξεων κάποιων υψηλοσυνταξιούχων τα μισά περίπου προέρχονται από τις ενισχύσεις του κρατικού προϋπολογισμού προς το ασφαλιστικό σύστημα και όχι από ασφαλιστικές εισφορές. Την ίδια στιγμή το κράτος μισθοδοτεί τους νέους υπαλλήλους του με περίπου 800 ευρώ μηνιαία. Μια τέτοια αναλογία μισθών/συντάξεων μου δημιουργεί ερωτηματικά ως προς τη μακροπρόθεσμη οικονομική αποτελεσματικότητά της.
• Μπορεί να “περάσει” η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού χωρίς νέες μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις;
Το ευκταίο είναι αυτό ακριβώς, δεδομένου ότι περίπου για τα μισά ελληνικά νοικοκυριά η κύρια πηγή εισοδήματος είναι η σύνταξη ενός τουλάχιστον μέλους τους. Δεν ξέρω πόσο εφικτό θα αποδειχθεί όμως να μείνουν ανέπαφες οι συντάξεις ύστερα από τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Σε κάθε περίπτωση, η διάκριση κύριων και επικουρικών συντάξεων μπορεί να έχει θεωρητικό ενδιαφέρον, στην πράξη όμως τον συνταξιούχο τον αφορά κυρίως το τελικό ποσό που εισπράττει ανεξάρτητα από την ονομασία και την προέλευσή του. Για τη μεγάλη πλειονότητα το ποσό αυτό είναι ήδη μικρό σε σχέση με το κόστος ζωής (η μέση σύνταξη δεν ξεπερνά τα 850 ευρώ στο άθροισμα κύριας και επικουρικής) και δεν επιδέχεται καμιά μείωση χωρίς να κινδυνεύσει η ίδια η επιβίωσή τους.
• Θεωρείτε εφικτή τη γρήγορη ολοκλήρωση της αξιολόγησης προκειμένου να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος, με δεδομένο ότι πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προειδοποιούν ότι αυτό μπορεί να καθυστερήσει ακόμη και μήνες; Οι καθυστερήσεις οφείλονται μόνο σε κωλυσιεργία των δανειστών, ή και στην αναβλητικότητα ορισμένων κυβερνητικών στελεχών;
Η γρήγορη ολοκλήρωση της αξιολόγησης είναι εφικτή αν υπάρξει συμφωνία τις επόμενες εβδομάδες στο ασφαλιστικό. Δεν ξέρω όμως κατά πόσο υπάρχει η απαραίτητη καλή πίστη εκ μέρους όλων των δανειστών και ειδικά του ΔΝΤ, το οποίο έχει αφήσει μέχρι στιγμής χωρίς διάψευση τις αήθεις διαρροές περί "γάτας" κλπ. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει θέμα αναβλητικότητας από την κυβέρνηση, αφού είναι προφανές ότι (όπως δήλωσε άλλωστε ο Υπουργός Οικονομικών) η παράταση της εκκρεμότητας είναι σε βάρος της ελληνικής οικονομίας.
• Θεωρείτε ότι έχει απομακρυνθεί οριστικά ο κίνδυνος αναβίωσης της συζήτησης περί Grexit, ή οι λεγόμενοι συντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης, είναι έτοιμοι να επαναφέρουν το θέμα στο πρώτο ελληνικό «στραβοπάτημα»;
Ο κίνδυνος αναβίωσης της συζήτησης περί Grexit δεν πρόκειται να απομακρυνθεί οριστικά παρά μόνο όταν καταστεί σαφές ότι οι δανειακές ανάγκες του ελληνικού δημοσίου για κάθε ένα από τα επόμενα 15 ή 20 χρόνια θα μπορούν να καλυφθούν είτε με λογικού ύψους πρωτογενή πλεονάσματα είτε με δανεισμό από τις κεφαλαιαγορές. Προϋπόθεση όμως για να συμβεί κάτι τέτοιο είναι μια γενναία αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, έστω με τη μορφή της (μακράς) επιμήκυνσης και πτώσης του επιτοκίου δανεισμού.
• Τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στην ιστορία των διορισμών μετακλητών υπαλλήλων και η κριτική που ασκείται έχει ως στόχο να πλήξει την εικόνα της κυβέρνησης. Εσείς ωστόσο μιλήσατε για σοβαρά λάθη και υπερβολές. Πού τις εντοπίζετε; Κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα»;
Είναι σοβαρό λάθος να επικαλείται κάποιος την ιστορία των προγόνων του για να δικαιολογήσει τοποθετήσεις συγγενών του, έστω ως μετακλητών υπαλλήλων, το 2015. Και βέβαια, εφόσον το ελληνικό δημόσιο βρίσκεται σε κατάσταση "συντεταγμένης" χρεοκοπίας, το πολιτικό σύστημα οφείλει να δώσει το καλό παράδειγμα μειώνοντας δραστικά τα έξοδά του (π.χ. οι δύο μετακλητοί υπάλληλοι ανά βουλευτή θα μπορούσα να γίνουν ένας και ακόμη να μειωθεί και ο ίδιος ο αριθμός των βουλευτών σε 200 από τις επόμενες εκλογές, πράγμα που επιτρέπει το Σύνταγμα). Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αποδεικνύει διαρκώς στην πράξη ότι δεν έχει καμία σχέση με τα οικογενειοκρατικά κόμματα εξουσίας που οδήγησαν τη χώρα στην κηδεμονία των δανειστών.
Απείχαν οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από τη ψηφοφορία σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ για τις συνόδους του ΣΑΔΗΕ κατά το 2016
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 22/01/2016
Την αντίθεσή τους σε συγκεκριμένα τμήματα του ψηφίσματος σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ για τις συνόδους του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπογράμμισαν οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Με κοινή τους δήλωση εξηγούν ότι αποφάσισαν να απέχουν από τη τελική ψηφοφορία που διενεργήθηκε τη Πέμπτη κατά τη διάρκεια της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς οι διατάξεις που αφορούν ζητήματα τρομοκρατίας αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο λήψης μέτρων ενάντια σε θεμελιώδη δικαιώματα πολιτών.
Ακολουθεί η κοινή τους δήλωση :
Η πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ για τις συνόδους του Συμβουλίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά το 2016 αποτελεί μια προσπάθεια ολοκληρωμένης αντιμετώπισης των προκλήσεων που έχουμε μπροστά μας για το επόμενο διάστημα, τις οποίες καλούμαστε να εξετάσουμε με ορθολογισμό και σεβασμό απέναντι στις αξίες μας. Η πρόταση αυτή πράγματι περιέχει θετικά στοιχεία, που συνδέονται άμεσα με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ατομικά δικαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων που τόσο άμεσα πλήττονται τα τελευταία χρόνια στο βωμό οικονομικών ή άλλων πολιτικών κρίσεων παγκοσμίως. Παρότι όμως οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στην πρόταση αυτή έχουν θετική φύση, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως διακρίνονται γκρίζα σημεία που χρήζουν διευκρίνισης και ενδελεχούς συζήτησης. Οι προτάσεις που γίνονται για ζητήματα τρομοκρατίας αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο λήψης μέτρων ενάντια σε θεμελιώδη δικαιώματα πολιτών, ουσιαστικά προαναγγέλλοντας διαδικασίες profiling και προληπτικής κατανομής ανθρώπων σε φίλους και εχθρούς. Ως εκ τούτου οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσαμε να απέχουμε, θεωρώντας χρήσιμο να εξετάσουμε συστηματικά τους στόχους μας για το επόμενο διάστημα.
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016
Ο Κώστας Χρυσόγονος για την κατάσταση στη νότιο-ανατολική Τουρκία
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 21/01/2016
Τις απάνθρωπες πρακτικές που ακολουθεί το καθεστώς Erdoğan εις βάρος κουρδικών πληθυσμών, κατήγγειλε με παρέμβασή του κατά την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ο Κώστας Χρυσόγονος. Ταυτόχρονα, ο Ευρωβουλευτής κάλεσε την Ευρώπη να πάψει να προδίδει τις ιδρυτικές της αξίες δείχνοντας ανοχή σε εγκλήματα και να προβεί σε κυρώσεις εις βάρος της τουρκικής ηγεσίας.
Παρακολουθείστε το βίντεο της παρέμβασης εδώ :
Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης :
Κυρία Πρόεδρε, το καθεστώς Erdoğan καταδικάζει στην πείνα τους πολίτες στη Νοτιοανατολική Τουρκία μέσω των απαγορεύσεων κυκλοφορίας που έχει επιβάλει επί εβδομάδες ολόκληρες. Επιτίθεται εναντίον κουρδικών πόλεων και χωριών με βαρέα όπλα και καταπατά συστηματικά τα δικαιώματα των κατοίκων τους στη ζωή, την προσωπική ελευθερία και ασφάλεια, καθώς και την απαγόρευση των βασανιστηρίων. Η προμελετημένη αυτή σφαγή και η εκτόπιση εκατοντάδων χιλιάδων Κούρδων από τις εστίες τους παραβιάζει τόσο το διεθνές δίκαιο όσο και το τουρκικό Σύνταγμα. Το καθεστώς Erdoğan αρνείται την πρόσβαση ανεξάρτητων παρατηρητών στις κουρδικές περιοχές και καταδιώκει πολυάριθμους διανοούμενους που έχουν καταγγείλει τις απάνθρωπες πρακτικές του. Με την ανοχή της απέναντι στα εγκλήματα αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση προδίδει τις ιδρυτικές της αξίες, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η προσπάθεια κατευνασμού του καθεστώτος Erdoğan είναι λάθος. Η μόνη γλώσσα την οποία μπορεί να καταλάβει είναι η γλώσσα των πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων.
Διαγραφές και δημοκρατία
Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο ΕΘΝΟΣ «E» 21/01
Την προηγούμενη εβδομάδα καταγράφηκε ένα νέο κρούσμα παραβίασης κάθε έννοιας εσωκομματικής δημοκρατίας (η οποία, σημειωτέον, αποτελεί αρχή κατοχυρωμένη στο άρθρο 29 παρ. 1 του Συντάγματος) με τη διαγραφή Γρηγοράκου. Το «αμάρτημα» του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ ήταν ότι αμφισβήτησε δημόσια τη δήλωση της προέδρου του κόμματος ότι το τελευταίο το χωρίζει «άβυσσος» από τη Νέα Δημοκρατία. Στην πραγματικότητα, ο βουλευτής απλώς εξέφρασε το αυτονόητο, ότι δηλαδή εφόσον τα δύο κόμματα συγκυβερνούσαν έως πριν από έναν χρόνο, δεν μπορεί η ιδεολογική και πολιτική απόσταση μεταξύ τους να είναι τόσο χαώδης.
Η διαγραφή του επομένως σηματοδοτεί την ποινικοποίηση όχι απλώς της διαφωνίας αλλά της ίδιας της κοινής λογικής και συντελέσθηκε κατά παντελώς αυθαίρετο τρόπο, με αναιτιολόγητη δήλωση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ προς το προεδρείο της Βουλής, κατά παρερμηνεία του άρθρου 16 παρ. 5 του Κανονισμού. Συνεχίζεται έτσι η αντισυνταγματική (βλ. Κ. Χρυσόγονου, Η καταστρατήγηση του Συντάγματος στη εποχή των μνημονίων, 2013, σελ. 52) πρακτική των αυθαίρετων «αρχηγικών» διαγραφών, η οποία δυστυχώς πρόσφατα επεκτάθηκε και σε κόμματα τα οποία δεν είχαν εμφανίσει τέτοια κρούσματα έως τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015. Η εσωκομματική δημοκρατία σημαίνει ότι διαγραφή βουλευτή ή και απλού μέλους ενός κόμματος δεν είναι επιτρεπτή παρά μόνο ύστερα από απόφαση προϋπάρχοντος συλλογικού πειθαρχικού οργάνου με πάγια συγκρότηση (όχι συγκροτημένου ad hoc από τον αρχηγό του κόμματος) και αφού προηγηθεί απολογία του εγκαλούμενου.
Αντίθετα, οι διαγραφές με αστραπιαία απόφαση του/της αρχηγού, που λειτουργεί ως εισαγγελέας, δικαστής και δήμιος ταυτόχρονα, μοιάζουν με τις πρακτικές μοναρχών του Μεσαίωνα, Οθωμανών σουλτάνων κ.ά., οι οποίοι ενίοτε αποκεφάλιζαν τους υποτακτικούς τους χωρίς δίκη. Αλλάζουν τα μέσα, αφού πλέον δεν χρησιμοποιείται πέλεκυς αλλά ηλεκτρονικός υπολογιστής και δεν ρέει αίμα, όχι όμως και η ουσία, δηλαδή η πολιτική εξόντωση του «ατίθασου». Και βέβαια εσωκομματική δημοκρατία σημαίνει ότι δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί το φρόνημα, παρά μόνο η πράξη. Συνεπώς διαγραφή δικαιολογείται, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο ψήφισε βουλευτής και όχι εξαιτίας μιας απλής δήλωσής του. Πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε και στην Ελλάδα ότι τα δημοκρατικά κόμματα δεν λειτουργούν με τη λογική στρατού που επιδιώκει την κατάκτηση της εξουσίας με σκοπό τη λαφυραγώγηση προς όφελος των στρατευμένων και ενδεχομένως των συγγενών τους, αλλά με τη λογική πολυμελούς πολιτικού οργανισμού, όπου επιδιώκεται η έκφραση και σύνθεση των ούτως ή άλλως υπαρκτών διαφορετικών απόψεων, προς όφελος της κοινωνίας.
Η πολιτική σταθερότητα θα κινδυνεύσει αν δε γίνουν γρήγορα βήματα
Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην Εφημερίδα Kontranews 17/01
• Δυσχεραίνει ή διευκολύνει τη συνεννόηση της κυβέρνησης με την αξιωματική αντιπολίτευση η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη;
Αυτό μόνο στην πράξη μπορεί να φανεί, τους επόμενους μήνες. Ούτως ή άλλως όμως, η εκλογή για πρώτη φορά στο κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» ως προέδρου του υιού ενός πρώην προέδρου του (είχε προηγηθεί βέβαια ένας άλλος ανιψιός) αποτελεί έναν ακόμη σταθμό στη θλιβερή ιστορία της οικογενειοκρατίας στο κόμμα αυτό και γενικότερα στη χώρα μας. Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί γόνοι πολιτικών οικογενειών («δυναστειών») καταλαμβάνουν αιρετά αξιώματα σε όλα τα επίπεδα στην Ελλάδα συνιστά προφανή απόκλιση από τα ευρωπαϊκά πολιτικά δεδομένα και σύγκλιση προς τα πακιστανικά (π.χ. δυναστεία Μπούτο), ινδικά (δυναστεία Νεχρού-Γκάντι), ινδονησιακά (δυναστεία Σουκάρνο) και άλλα παρόμοια. Στην πραγματικότητα η οικογενειοκρατία συνιστά την άλλη όψη του πελατειακού συστήματος. Οι Έλληνες «γόνοι» δεν είναι ικανότεροι κατά μέσο όρο από τους Γάλλους ή τους Γερμανούς, ούτε ενδιαφέρονται περισσότερο για την πολιτική. Απλώς επωφελούνται από την ύπαρξη πελατειακών δικτύων, δηλ. δικτύων παροχής προσωπικών εξυπηρετήσεων (τουρκιστί ρουσφέτι), οικοδομημένων από τους ανιόντες συγγενείς τους και μεταβιβαζόμενων από γενιά σε γενιά, προκειμένου να θεμελιώσουν σ’ αυτά την πολιτική τους σταδιοδρομία και να εξασφαλίσουν πολιτικές προσόδους κάθε είδους. Έτσι η πολιτική καταντά να από-πολιτικοποιείται και να μετατρέπεται από αντιπαράθεση ιδεολογιών και συλλογικών κοινωνικών συμφερόντων σε φεουδαρχικής λογικής ανταγωνισμό προσώπων και οικογενειών για την νομή της κρατικής εξουσίας. Όλα αυτά συνέβαλλαν στο να οδηγηθούμε στην «συντεταγμένη» χρεοκοπία και αν συνεχιστούν θα μας οδηγήσουν και σε ασύντακτη χρεωκοπία στο μέλλον.
• Η κυβέρνηση έχει μια «καυτή» ατζέντα και κρίσιμες ψηφοφορίες μπροστά της. Οι 153 αρκούν ή θα κινδυνεύσει η πολιτική σταθερότητα μέσα στο 2016;
Στο παρελθόν υπήρξαν κυβερνήσεις της «Νέας Δημοκρατίας» που έφτασαν τα 2 ή και περισσότερα από 3 χρόνια (1990-93,2007-09) με 151 ή 152 βουλευτές. Το ζήτημα επομένως δεν είναι τόσο αριθμητικό, όσο πολιτικό. Η κυβέρνηση θα επιβιώσει αν έχει επαρκή στήριξη από την κοινωνία και τούτο θα συμβεί μόνο αν υλοποιήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις για καταπολέμηση της μεγάλης ιδίως φοροδιαφυγής (π.χ. ενδοομιλικές συναλλαγές πολυεθνικών επιχειρήσεων), του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος (λαθρεμπόριο καυσίμων, «στημένα» στο ποδόσφαιρο κ.α.), της διαφθοράς, της διαπλοκής και του πελατειακού κράτους. Αν δεν γίνουν γρήγορα και αποφασιστικά βήματα στους τομείς αυτούς, τότε όντως η πολιτική σταθερότητα θα κινδυνεύσει κάποια στιγμή.
• Αν όντως αρκούν οι 153…τότε γιατί καλείτε μετ’ επιτάσεως τις δυνάμεις τις αντιπολίτευσης να βάλουν «πλάτη»;
Δεν θεωρώ ότι χρειαζόμαστε στήριξη από την αντιπολίτευση στην παρούσα συγκυρία. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι η αριστερά να αποδείξει στην πράξη ότι εννοεί σοβαρά τις εξαγγελίες της για «ταξική πάλη», απέναντι σε μια ιδιότυπη εγκληματική ολιγαρχία που ευδοκιμεί στην Ελλάδα μέσα από την παραδοσιακή διαπλοκή της με την πολιτική εξουσία. Πρέπει να αποδείξουμε στους πολίτες ότι είμαστε διαφορετικοί από τους προηγούμενους κυβερνώντες, τους οποίους αποδοκίμασαν με την ψήφο τους στις εκλογές Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου 2015, και όχι να ενωθούμε με εκείνους.
• Τα όσα κατά καιρούς ακούγονται από πολιτικά πρόσωπα, όπως είναι για παράδειγμα ο κ. Λεβέντης περί «οικουμενικής», πως τα σχολιάζετε;
Οικουμενική δεν μπορεί να υπάρξει, επειδή κανείς δεν πρόκειται να συνεργασθεί με τη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συνεργασθεί με κανένα. Θα επρόκειτο κατ’ ουσία για συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ, με ολίγη «γαρνιτούρα» από Ποτάμι ή Ένωση Κέντρων. Αυτό όμως θα κινδύνευε να έχει ως ακούσια «παράπλευρη» συνέπεια την πολιτική πριμοδότηση του φασισμού.
• Φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με την Ένωση Κεντρώων υπάρχει;
Κινούμενος μεταξύ Θεσσαλονίκης, Βρυξελλών και Στρασβούργου αδυνατώ να παρακολουθήσω συζυγικές ή εξωσυζυγικές σχέσεις που μπορεί να αναπτύσσονται στο «κλεινόν άστυ» των Αθηνών.
• Εσείς ως ευρωβουλευτής κ. Χρυσόγονε, συχνά βρίσκεστε στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ποια μηνύματα παίρνετε από τους συνομιλητές σας για τη χώρα μας;
Υπάρχει ένας υπόκωφος ανθελληνισμός σε σημαντική μερίδα όχι μόνο της πολιτικής τάξης κάποιων κρατών-μελών, αλλά και της κοινής γνώμης. Έχοντας ζητήσει και πάρει τρεις φορές (2010, 2012, 2015) διακρατικό δανεισμό καταλήξαμε να στοχοποιηθούμε ως μόνιμα προβληματική χώρα. Εμείς βλέπουμε την άλλη πλευρά του ίδιου «νομίσματος», δηλ. τη δολοφονική λιτότητα που μας επιβάλλουν οι δανειστές μέσω των μνημονίων, εκείνοι όμως θα προτιμούσαν απλώς να μην ασχολούνται μαζί μας και να χρησιμοποιούν τα χρήματα που μας δανείζουν για άλλους, εσωτερικούς σκοπούς (π.χ. για αύξηση των συντάξεων στην Ολλανδία, όπως πρότεινε η ολλανδική ακροδεξιά στη συζήτηση για το τελευταίο ελληνικό πρόγραμμα). Η στοχοποίηση της Ελλάδας είναι σε μεγάλο βαθμό υπεραπλουστευτική (έως υποκριτική, όταν γίνεται με τη συνδρομή ξένων κέντρων εξουσίας τα οποία συνευθύνονται) και άδικη, αλλά δεν παύει να υπάρχει.
• Το ενδεχόμενο να καθυστερήσει η αξιολόγηση σας ανησυχεί ;
Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για τίποτε σε μια τόσο ρευστή διεθνή και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, με ποικίλες προκλήσεις σε όλα τα «μέτωπα», αλλά αισιοδοξώ ότι, εφόσον συμφωνηθεί η αντιμετώπιση του ασφαλιστικού, οι δανειστές θα τιμήσουν την υπογραφή τους και θα εκπληρώσουν τις δικές τους υποχρεώσεις απέναντι στην ελληνική πλευρά.
• Μετά και τις επαφές που είχε ο υπουργός οικονομικών στην Ευρώπη και ειδικότερα στο Βερολίνο, βλέπετε να ανοίγει η συζήτηση για την απομείωση του χρέους ή να αναβάλλεται για… αργότερα;
Η ελληνική κοινωνία έχει υποστεί τα πάνδεινα την τελευταία εξαετία. Οι άλλοι Ευρωπαίοι πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν είναι προς το συμφέρον ούτε των ίδιων το να την ωθήσουν να κατακρημνισθεί, δημιουργώντας άλλη μια εστία αναταραχής και γεωπολιτικών κινδύνων και μάλιστα μέσα στη Γηραιά Ήπειρο. Η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, έστω με τη μορφή μιας μακράς επιμήκυνσης και ταυτόχρονα πτώσης του επιτοκίου δανεισμού, είναι απαραίτητη για να καταστεί η εθνική μας οικονομία συνολικά (και όχι μόνο τα δημόσια οικονομικά) βιώσιμη. Περαιτέρω η ΕΚΤ πρέπει να ξαναρχίσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά, ώστε να ανεβούν οι τιμές τους και να βελτιωθούν οι προοπτικές νέων εκδόσεων στο μέλλον. Και όλα αυτά να γίνουν το συντομότερο δυνατό, ώστε να επανέλθει η ελπίδα και η ανάπτυξη και να γυρίσει η Ελλάδα σελίδα, πράγμα που θα είναι σημαντικό τελικά για όλη την Ευρώπη.
• Πιστεύετε ότι οι δανειστές θα ζητήσουν και νέα μέτρα από την κυβέρνηση;
Οι δανειστές γενικά έχουν μια διαχρονική δυσπιστία απέναντι στις ελληνικές κυβερνήσεις και μια τάση να ζητούν μέτρα καθ’ υπέρβαση του αναγκαίου, προκειμένου να κατοχυρωθούν οι ίδιοι προληπτικά απέναντι σε ενδεχόμενες αστοχίες. Ο τρόπος για την αντιμετώπιση της τάσης αυτής είναι η εκδήλωση από την πλευρά μας πρωτοβουλιών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια αναπτυξιακή δυναμική για τον τόπο, σε τομείς στους οποίου έχουμε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, όπως ο τουρισμός ή ο αγροτικός τομέας. Η κυβέρνηση πρέπει να υπερβεί γραφειοκρατικές και άλλες αγκυλώσεις και να αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ για την απόκρουση των πιέσεων.
• Δυσχεραίνει ή διευκολύνει τη συνεννόηση της κυβέρνησης με την αξιωματική αντιπολίτευση η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη;
Αυτό μόνο στην πράξη μπορεί να φανεί, τους επόμενους μήνες. Ούτως ή άλλως όμως, η εκλογή για πρώτη φορά στο κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» ως προέδρου του υιού ενός πρώην προέδρου του (είχε προηγηθεί βέβαια ένας άλλος ανιψιός) αποτελεί έναν ακόμη σταθμό στη θλιβερή ιστορία της οικογενειοκρατίας στο κόμμα αυτό και γενικότερα στη χώρα μας. Το γεγονός ότι τόσοι πολλοί γόνοι πολιτικών οικογενειών («δυναστειών») καταλαμβάνουν αιρετά αξιώματα σε όλα τα επίπεδα στην Ελλάδα συνιστά προφανή απόκλιση από τα ευρωπαϊκά πολιτικά δεδομένα και σύγκλιση προς τα πακιστανικά (π.χ. δυναστεία Μπούτο), ινδικά (δυναστεία Νεχρού-Γκάντι), ινδονησιακά (δυναστεία Σουκάρνο) και άλλα παρόμοια. Στην πραγματικότητα η οικογενειοκρατία συνιστά την άλλη όψη του πελατειακού συστήματος. Οι Έλληνες «γόνοι» δεν είναι ικανότεροι κατά μέσο όρο από τους Γάλλους ή τους Γερμανούς, ούτε ενδιαφέρονται περισσότερο για την πολιτική. Απλώς επωφελούνται από την ύπαρξη πελατειακών δικτύων, δηλ. δικτύων παροχής προσωπικών εξυπηρετήσεων (τουρκιστί ρουσφέτι), οικοδομημένων από τους ανιόντες συγγενείς τους και μεταβιβαζόμενων από γενιά σε γενιά, προκειμένου να θεμελιώσουν σ’ αυτά την πολιτική τους σταδιοδρομία και να εξασφαλίσουν πολιτικές προσόδους κάθε είδους. Έτσι η πολιτική καταντά να από-πολιτικοποιείται και να μετατρέπεται από αντιπαράθεση ιδεολογιών και συλλογικών κοινωνικών συμφερόντων σε φεουδαρχικής λογικής ανταγωνισμό προσώπων και οικογενειών για την νομή της κρατικής εξουσίας. Όλα αυτά συνέβαλλαν στο να οδηγηθούμε στην «συντεταγμένη» χρεοκοπία και αν συνεχιστούν θα μας οδηγήσουν και σε ασύντακτη χρεωκοπία στο μέλλον.
• Η κυβέρνηση έχει μια «καυτή» ατζέντα και κρίσιμες ψηφοφορίες μπροστά της. Οι 153 αρκούν ή θα κινδυνεύσει η πολιτική σταθερότητα μέσα στο 2016;
Στο παρελθόν υπήρξαν κυβερνήσεις της «Νέας Δημοκρατίας» που έφτασαν τα 2 ή και περισσότερα από 3 χρόνια (1990-93,2007-09) με 151 ή 152 βουλευτές. Το ζήτημα επομένως δεν είναι τόσο αριθμητικό, όσο πολιτικό. Η κυβέρνηση θα επιβιώσει αν έχει επαρκή στήριξη από την κοινωνία και τούτο θα συμβεί μόνο αν υλοποιήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις για καταπολέμηση της μεγάλης ιδίως φοροδιαφυγής (π.χ. ενδοομιλικές συναλλαγές πολυεθνικών επιχειρήσεων), του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος (λαθρεμπόριο καυσίμων, «στημένα» στο ποδόσφαιρο κ.α.), της διαφθοράς, της διαπλοκής και του πελατειακού κράτους. Αν δεν γίνουν γρήγορα και αποφασιστικά βήματα στους τομείς αυτούς, τότε όντως η πολιτική σταθερότητα θα κινδυνεύσει κάποια στιγμή.
• Αν όντως αρκούν οι 153…τότε γιατί καλείτε μετ’ επιτάσεως τις δυνάμεις τις αντιπολίτευσης να βάλουν «πλάτη»;
Δεν θεωρώ ότι χρειαζόμαστε στήριξη από την αντιπολίτευση στην παρούσα συγκυρία. Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι η αριστερά να αποδείξει στην πράξη ότι εννοεί σοβαρά τις εξαγγελίες της για «ταξική πάλη», απέναντι σε μια ιδιότυπη εγκληματική ολιγαρχία που ευδοκιμεί στην Ελλάδα μέσα από την παραδοσιακή διαπλοκή της με την πολιτική εξουσία. Πρέπει να αποδείξουμε στους πολίτες ότι είμαστε διαφορετικοί από τους προηγούμενους κυβερνώντες, τους οποίους αποδοκίμασαν με την ψήφο τους στις εκλογές Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου 2015, και όχι να ενωθούμε με εκείνους.
• Τα όσα κατά καιρούς ακούγονται από πολιτικά πρόσωπα, όπως είναι για παράδειγμα ο κ. Λεβέντης περί «οικουμενικής», πως τα σχολιάζετε;
Οικουμενική δεν μπορεί να υπάρξει, επειδή κανείς δεν πρόκειται να συνεργασθεί με τη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συνεργασθεί με κανένα. Θα επρόκειτο κατ’ ουσία για συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ, με ολίγη «γαρνιτούρα» από Ποτάμι ή Ένωση Κέντρων. Αυτό όμως θα κινδύνευε να έχει ως ακούσια «παράπλευρη» συνέπεια την πολιτική πριμοδότηση του φασισμού.
• Φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με την Ένωση Κεντρώων υπάρχει;
Κινούμενος μεταξύ Θεσσαλονίκης, Βρυξελλών και Στρασβούργου αδυνατώ να παρακολουθήσω συζυγικές ή εξωσυζυγικές σχέσεις που μπορεί να αναπτύσσονται στο «κλεινόν άστυ» των Αθηνών.
• Εσείς ως ευρωβουλευτής κ. Χρυσόγονε, συχνά βρίσκεστε στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ποια μηνύματα παίρνετε από τους συνομιλητές σας για τη χώρα μας;
Υπάρχει ένας υπόκωφος ανθελληνισμός σε σημαντική μερίδα όχι μόνο της πολιτικής τάξης κάποιων κρατών-μελών, αλλά και της κοινής γνώμης. Έχοντας ζητήσει και πάρει τρεις φορές (2010, 2012, 2015) διακρατικό δανεισμό καταλήξαμε να στοχοποιηθούμε ως μόνιμα προβληματική χώρα. Εμείς βλέπουμε την άλλη πλευρά του ίδιου «νομίσματος», δηλ. τη δολοφονική λιτότητα που μας επιβάλλουν οι δανειστές μέσω των μνημονίων, εκείνοι όμως θα προτιμούσαν απλώς να μην ασχολούνται μαζί μας και να χρησιμοποιούν τα χρήματα που μας δανείζουν για άλλους, εσωτερικούς σκοπούς (π.χ. για αύξηση των συντάξεων στην Ολλανδία, όπως πρότεινε η ολλανδική ακροδεξιά στη συζήτηση για το τελευταίο ελληνικό πρόγραμμα). Η στοχοποίηση της Ελλάδας είναι σε μεγάλο βαθμό υπεραπλουστευτική (έως υποκριτική, όταν γίνεται με τη συνδρομή ξένων κέντρων εξουσίας τα οποία συνευθύνονται) και άδικη, αλλά δεν παύει να υπάρχει.
• Το ενδεχόμενο να καθυστερήσει η αξιολόγηση σας ανησυχεί ;
Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για τίποτε σε μια τόσο ρευστή διεθνή και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, με ποικίλες προκλήσεις σε όλα τα «μέτωπα», αλλά αισιοδοξώ ότι, εφόσον συμφωνηθεί η αντιμετώπιση του ασφαλιστικού, οι δανειστές θα τιμήσουν την υπογραφή τους και θα εκπληρώσουν τις δικές τους υποχρεώσεις απέναντι στην ελληνική πλευρά.
• Μετά και τις επαφές που είχε ο υπουργός οικονομικών στην Ευρώπη και ειδικότερα στο Βερολίνο, βλέπετε να ανοίγει η συζήτηση για την απομείωση του χρέους ή να αναβάλλεται για… αργότερα;
Η ελληνική κοινωνία έχει υποστεί τα πάνδεινα την τελευταία εξαετία. Οι άλλοι Ευρωπαίοι πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν είναι προς το συμφέρον ούτε των ίδιων το να την ωθήσουν να κατακρημνισθεί, δημιουργώντας άλλη μια εστία αναταραχής και γεωπολιτικών κινδύνων και μάλιστα μέσα στη Γηραιά Ήπειρο. Η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, έστω με τη μορφή μιας μακράς επιμήκυνσης και ταυτόχρονα πτώσης του επιτοκίου δανεισμού, είναι απαραίτητη για να καταστεί η εθνική μας οικονομία συνολικά (και όχι μόνο τα δημόσια οικονομικά) βιώσιμη. Περαιτέρω η ΕΚΤ πρέπει να ξαναρχίσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά, ώστε να ανεβούν οι τιμές τους και να βελτιωθούν οι προοπτικές νέων εκδόσεων στο μέλλον. Και όλα αυτά να γίνουν το συντομότερο δυνατό, ώστε να επανέλθει η ελπίδα και η ανάπτυξη και να γυρίσει η Ελλάδα σελίδα, πράγμα που θα είναι σημαντικό τελικά για όλη την Ευρώπη.
• Πιστεύετε ότι οι δανειστές θα ζητήσουν και νέα μέτρα από την κυβέρνηση;
Οι δανειστές γενικά έχουν μια διαχρονική δυσπιστία απέναντι στις ελληνικές κυβερνήσεις και μια τάση να ζητούν μέτρα καθ’ υπέρβαση του αναγκαίου, προκειμένου να κατοχυρωθούν οι ίδιοι προληπτικά απέναντι σε ενδεχόμενες αστοχίες. Ο τρόπος για την αντιμετώπιση της τάσης αυτής είναι η εκδήλωση από την πλευρά μας πρωτοβουλιών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια αναπτυξιακή δυναμική για τον τόπο, σε τομείς στους οποίου έχουμε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, όπως ο τουρισμός ή ο αγροτικός τομέας. Η κυβέρνηση πρέπει να υπερβεί γραφειοκρατικές και άλλες αγκυλώσεις και να αναλάβει τέτοιες πρωτοβουλίες, ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ για την απόκρουση των πιέσεων.
Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016
Ο Κώστας Χρυσόγονος για την ολλανδική προεδρία
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 20/01/2016
Γραπτή δήλωση κατέθεσε ο Κώστας Χρυσόγονος κατά την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, σχετικά με την προεδρία του Συμβουλίου που θα κατέχει η Ολλανδία κατά το πρώτο εξάμηνο του 2016. Ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στην απουσία συγκεκριμένου σχεδίου για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης αλλά και των προβλημάτων της ευρωπαϊκής οικονομίας, όπου η εμμονική επιβολή πολιτικών λιτότητας θίγει θεμελιώδη δικαιώματα των ευρωπαίων. Παράλληλα, τόνισε την ανάγκη η Ευρώπη να επιδείξει περισσότερη αλληλεγγύη και να αλλάξει πορεία πριν να είναι πολύ αργά.
Ακολουθεί το κείμενο της γραπτής δήλωσης :
Ακούσαμε σήμερα ωραία λόγια από τον Πρωθυπουργό της Ολλανδίας για την ιστορία και για το μέλλον της Ευρώπης, αλλά κανένα συγκεκριμένο σχέδιο για το εξάμηνο της ολλανδικής προεδρίας που έχει αρχίσει. Ακούσαμε ότι πρέπει να μειωθούν άμεσα οι προσφυγικές ροές αλλά καμία ιδέα για το πώς μπορεί να γίνει αυτό, ούτε για το πως θα υποχρεωθεί το καθεστώς Erdogan να τερματίσει την ανοχή του προς τους Τούρκους δουλεμπόρους οι οποίοι εκμεταλλεύονται με αισχρό τρόπο το δράμα των προσφύγων. Ακόμη ακούσαμε ευχολόγια για την ευρωπαϊκή οικονομία και ότι πρέπει να τηρούνται τα συμφωνημένα. Υπενθυμίζω ότι ανάμεσα στα συμφωνημένα δεν βρίσκονται μόνο οι διατάξεις των συνθηκών περί δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά και οι διατάξεις του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων περί αξιοπρεπούς διαβίωσης, προστασίας της υγείας, κοινωνικής ασφάλισης και άλλες που παραβιάζονται συστηματικά μέσω των πολιτικών λιτότητας. Η Ευρώπη χρειάζεται αλλαγή πορείας πριν να είναι πολύ αργά. Χρειαζόμαστε περισσότερη αλληλεγγύη τόσο μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, όσο και στο εσωτερικό των κοινωνιών τους, με ενίσχυση των πιο αδύναμων ώστε να καταστεί εφικτή η κοινή πορεία. Διαφορετικά η Ένωση θα κινδυνεύσει με κατάρρευση και οι συνέπειες για τους λαούς της θα είναι τότε δραματικές.
Ο Κώστας Χρυσόγονος για την ενίσχυση του τεκμηρίου αθωότητας
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 20/01/2016
Με παρέμβαση του στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, ο Κώστας Χρυσόγονος μίλησε για την ευρωπαϊκή Οδηγία ενίσχυσης του τεκμηρίου αθωότητας. Ο Ευρωβουλευτής τόνισε τη σημασία κατοχύρωσης των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ενώ παράλληλα στάθηκε στις διοικητικές συνέπειες της άσκησης ποινικής δίωξης και ιδιαίτερα σε περιπτώσεις θέσης υπαλλήλων σε κατάσταση αργίας, κάτι που θα πρέπει να αιτιολογείται μόνο από συγκεκριμένου είδους αδικήματα.
Δείτε την παρέμβαση του Ευρωβουλευτή εδώ :
Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης :
Η ευρωπαϊκή Οδηγία για την ενίσχυση του τεκμηρίου της αθωότητας του κατηγορουμένου στην ποινική δίκη, την οποία συζητούμε σήμερα, αποτελεί ένα βήμα προς την κατεύθυνση της περαιτέρω κατοχύρωσης των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να καταστεί σαφές ότι το τεκμήριο αθωότητας σύμφωνα με την οδηγία αυτή καταλαμβάνει και τις τυχόν παράπλευρες διοικητικές συνέπειες της άσκησης ποινικής δίωξης, όπως π.χ. την αυτοδίκαιη θέση υπαλλήλου σε κατάσταση αργίας. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι παρόμοιες ρυθμίσεις των εθνικών νομοθεσιών είναι θεμιτές μόνο όταν πρόκειται για αναγκαία μέτρα ενόψει του είδους και της φύσης του ποινικού αδικήματος και κάτω από την προϋπόθεση ότι έχουν προσωρινό χαρακτήρα και οι συνέπειές τους αίρονται πλήρως σε περίπτωση απαλλαγής του κατηγορουμένου στην ποινική δίκη. Η εξαίρεση των διοικητικών διαδικασιών από το τεκμήριο αθωότητας, που προβλέπεται στην 6η αιτιολογική σκέψη της οδηγίας, αφορά μόνο τις αυτοτελείς ενέργειες των διοικητικών αρχών.
Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016
Αδιαφάνεια στις συναντήσεις της Επιτροπής με τους εκπροσώπους των εταιρειών καπνού
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 19/01/2016
Ανήμπορος να υπερασπιστεί τις διαδικασίες που ακολουθούνται κατά τις συναντήσεις εκπροσώπων των εταιρειών καπνού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίστηκε ο αντιπρόεδρος Timmermans, σε ερώτηση που κατέθεσε ο Κώστας Χρυσόγονος. Χρησιμοποιώντας στοιχεία από έρευνα της Ευρωπαίας Διαμεσολαβήτριας Emille O' Reilly, ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στη μη τήρηση των υποχρεώσεων διαφάνειας από την Επιτροπή. Ο αντιπρόεδρος Timmermans δεν κατάφερε να δώσει πειστική εξήγηση, τονίζοντας ότι η Επιτροπή ακόμη αναλύει τις συστάσεις και δεν έχει περισσότερες λεπτομέρειες προς δημοσιοποίηση.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης :
Σύμφωνα με έρευνα που διενέργησε η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια Emille O’ Reilly και δημοσίευσε την 1.10.2015, φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν τηρεί τις υποχρεώσεις διαφάνειας στις συναντήσεις της με τους εκπροσώπους των εταιριών καπνού. Συγκεκριμένα, η έκθεση αναφέρει ότι παραβιάζεται το άρθρο 5 παρ. 3 της Σύμβασης-πλαισίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο του καπνού που προβλέπει ότι τα συμβαλλόμενα μέρη, κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή της πολιτικής στον τομέα της δημόσιας υγείας σε σχέση με τον έλεγχο του καπνού θα ενεργούν για την προστασία της πολιτικής αυτής από εμπορικά συμφέροντα, καθώς επίσης και η σχετική Κατευθυντήρια Αρχή Νο2 που προβλέπει ότι τα Συμβαλλόμενα μέρη όταν συναλλάσσονται με την καπνοβιομηχανία και όσους εργάζονται για την προώθηση των συμφερόντων της, θα πρέπει να το κάνουν με διαφάνεια και να δύνανται να ελεγχθούν για αυτό[1].
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πού οφείλονται οι αδυναμίες που παρατηρούνται στην έκθεση της Διαμεσολαβήτριας;
2. Για ποιο λόγο επιλέχθηκε οι δύο αποφάσεις που ισχύουν από 25.11.2014 για τη διαφάνεια στις συναντήσεις με εκπροσώπους των εταιριών καπνού να περιορίζονται μόνο στους Επιτρόπους, τα μέλη των γραφείων τους και τους Γενικούς Διευθυντές;
3. Τι σκοπεύει να κάνει για να ανταποκριθεί στις συστάσεις της Διαμεσολαβήτριας;
Απάντηση του Αντιπροέδρου κ. Timmermans
εξ ονόματος της Επιτροπής
(15.1.2016)
Όσον αφορά την πρώτη και την τρίτη ερώτηση, η Επιτροπή αναλύει επί του παρόντος τις συστάσεις του Διαμεσολαβητή και θα απαντήσει σε αυτές σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες.
Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα, πληροφορίες σχετικά με τις συνεδριάσεις που πραγματοποιούν οι επίτροποι, τα ιδιαίτερα γραφεία τους και για τους προϊσταμένους διευθύνσεων με τους εμπλεκόμενους φορείς διατίθενται σύμφωνα με τις αντίστοιχες αποφάσεις της Επιτροπής[2]. Αυτό το μέτρο διαφάνειας ισχύει για όλους τους εκπροσώπους συμφερόντων, είτε ανήκουν στην καπνοβιομηχανία, είτε όχι.
________________________________________
[2] Απόφαση της Επιτροπής, της 25.11.2014, σχετικά με τη δημοσίευση πληροφοριών σχετικά με τις συνεδριάσεις που πραγματοποιούνται μεταξύ γενικών διευθυντών της Επιτροπής και οργανώσεων ή αυτοαπασχολούμενων ατόμων και C (2014) 9048 final, απόφαση της Επιτροπής, της 25.11.2014, σχετικά με τη δημοσίευση πληροφοριών σχετικά με τις συνεδριάσεις που πραγματοποιούνται μεταξύ μελών της Επιτροπής και οργανώσεων ή αυτοαπασχολούμενων ατόμων (C (2014) 9051 final)
Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016
Αδύναμη η Επιτροπή μπροστά στις βιαιοπραγίες εις βάρος αμάχων
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 18/01/2016
Το ζήτημα των δυσανάλογα σκληρών μέτρων που έλαβε το τουρκικό κράτος κατά το περασμένο διάστημα στη κουρδική πόλη Τζισρέ, ανέδειξε με ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής τόνισε την ιδιαίτερη βαρβαρότητα με την οποία οι στρατιωτικές δυνάμεις φέρονταν στους κατοίκους της περιοχής . Στην απάντησή του, ο Επίτροπος Hahn τόνισε την ανησυχία της Επιτροπής για όσα συνέβησαν, έσπευσε όμως να αναγνωρίσει ελαφρυντικά στο τουρκικό κράτος και αρκέστηκε σε ευχολόγια ως προς τις ειρηνευτικές διαδικασίες.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης :
Τον Σεπτέμβριο ο τουρκικός στρατός πολιόρκησε για οκτώ ημέρες την κουρδική πόλη Τζισρέ στη νοτιοανατολική Τουρκία. Κούρδοι ακτιβιστές καταγγέλλουν ότι οι Τούρκοι στρατιώτες είχαν εντολή να ανοίγουν πυρ αδιακρίτως, με αποτέλεσμα το θάνατο 21 πολιτών[1], μεταξύ αυτών και αμάχων. Επιπλέον, η διαρκής απαγόρευση κυκλοφορίας που επέβαλε η τουρκική αστυνομία, δεν επέτρεπε ούτε την είσοδο γιατρών και ασθενοφόρων στην πολιορκούμενη πόλη, ούτε την ταφή ακόμη και ανήλικων νεκρών[2].
Το Συμβούλιο της Ευρώπης αντέδρασε διά του Επιτρόπου του για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο οποίος έκανε λόγο για παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων που δημιουργεί «επείγουσα κατάσταση»[3].
Η Τουρκία, ως υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ χώρα, οφείλει να γίνει ένα ευνομούμενο και δημοκρατικό κράτος δικαίου και να σέβεται τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Η ΕΕ οφείλει να ερευνά άμεσα και αποτελεσματικά τις καταγγελίες για παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, συναρτώντας την πορεία των σχέσεών της με την Τουρκία με την πρόοδο σε αυτόν τον τομέα.
Ενόψει των ανωτέρω ερωτάται η Επιτροπή:
– Πώς σχεδιάζει να ασκήσει ουσιαστική πίεση στην Τουρκία, ώστε να αντιμετωπιστεί η «επείγουσα κατάσταση» που διαπίστωσε το Συμβούλιο της Ευρώπης στην Τζισρέ και να προστατευθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της;
Απάντηση του κ. Hahn
εξ ονόματος της Επιτροπής
(15.1.2016)
Η Επιτροπή παρακολούθησε με ανησυχία τα πρόσφατα γεγονότα στην Τσιζρέ, που οδήγησαν σε απαγόρευση της κυκλοφορίας επί εννέα ημέρες, καθώς και σε σειρά εικαζόμενων σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Επιτροπή επαναλαμβάνει ότι καταδικάζει τις τρομοκρατικές πράξεις και επιβεβαιώνει το δικαίωμα της Τουρκίας να αμυνθεί. Ωστόσο, τα μέτρα που λαμβάνονται πρέπει να είναι αναλογικά.
Η εξεύρεση λύσης στο Κουρδικό ζήτημα, το οποίο έχει στοιχίσει τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες άτομα την τελευταία τριακονταετία, θα αποτελούσε σημείο καμπής στην ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ΕΕ στηρίζει ανεπιφύλακτα την ειρηνευτική διαδικασία. Θα απαιτηθεί θάρρος από όλα τα μέρη, καθώς και συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, που θα ενισχύουν τα κοινωνικά, πολιτιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Η Επιτροπή είναι έτοιμη να υποστηρίξει μια σφαιρική στρατηγική, αποβλέποντας σε βιώσιμη λύση, μεταξύ άλλων μέσω της χρηματοδοτικής προενταξιακής βοήθειας (ΜΠΒ).
Μετά τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 2015, είναι σημαντικό η νέα κυβέρνηση, καθώς και όλοι οι πολιτικοί ηγέτες, να εγγυηθούν το Κράτος Δικαίου στην Τουρκία, και να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Η Ύπατη Εκπρόσωπος/Αντιπρόεδρος κα Mogherini και ο Επίτροπος κ. Hahn βρίσκονται σε στενή επαφή με την τουρκική κυβέρνηση και με την ηγεσία του HDP αφότου ξέσπασε η βία, τον Ιούλιο του 2015.
Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί τα θέματα αυτά από κοντά και έχει ήδη αναφερθεί σχετικά στην οικεία έκθεση προόδου του 2015. Οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης πρέπει να εξακολουθήσουν να είναι το θεμέλιο των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, όπως και των μεταρρυθμίσεων στην Τουρκία.
________________________________________
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016
Αρνείται τις ευθύνες της για την αύξηση του ΦΠΑ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 14/01/2016
Το ζήτημα των πιέσεων που ασκήθηκαν από τους εταίρους για αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ στην Ελλάδα, έθεσε με ερώτηση του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στα αποδεδειγμένα μικρά αποτελέσματα αυτής της επιλογής, λόγω της εισπρακτικής αποτυχίας του μέτρου. Στην απάντησή του, ο Επίτροπος Moscovici αναγνώρισε την αξία ενός πιο ορθολογικού φορολογικού μοντέλου, αποποιήθηκε όμως οποιασδήποτε ευθύνης της Επιτροπής για ένα μέτρο που επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες χωρίς να φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης :
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτρέπει την Ελλάδα να επιβάλει ενιαίο συντελεστή ΦΠΑ στο υψηλό ποσοστό 23%, καταργώντας τις εξαιρέσεις, εκτός από ελάχιστα προϊόντα και υπηρεσίες στο 11%[1], με στόχο η αύξηση να "συμβάλει στη βελτίωση των ποσοστών συμμόρφωσης"[2]. Αντίθετα προς τον παράδοξο ισχυρισμό της Επιτροπής ότι η αύξηση της φορολογίας περιορίζει τη φοροδιαφυγή, τα πορίσματα της φορολογικής επιστήμης αποδεικνύουν ότι οι ήδη υφιστάμενοι υπέρμετρα υψηλοί φορολογικοί συντελεστές συμβάλλουν στη διόγκωση της φοροδιαφυγής και ότι, ειδικά για τον ΦΠΑ, ενώ θα έπρεπε αυτός να καταλογίζεται και εισπράττεται στην Ελλάδα σε προϊόντα και υπηρεσίες 127 δισ. ευρώ, εμφανίζονται από αυτά και φορολογούνται μόνο τα 73 δισ. ευρώ, δηλ. διαφεύγει ποσοστό 43%[3]. Σύμφωνα επομένως με την κοινή λογική, εάν η Επιτροπή αποσκοπούσε στη βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών της Ελλάδας, θα όφειλε να συμβάλει στην αναδιοργάνωση του φοροελεγκτικού και φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Περαιτέρω είναι φανερό ότι η αύξηση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, ή ευπαθείς περιοχές, όπως οι νησιωτικές, θα προκαλέσει επιδείνωση της κοινωνικής ανισότητας και της ανθρωπιστικής κρίσης, την οποία αναγνώρισε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Επιτροπής[4].
Ερωτάται η Επιτροπή:
Ποιους ανομολόγητους στόχους εξυπηρετεί η εμμονή της στην αύξηση του ΦΠΑ στην Ελλάδα, σε επίπεδα που είναι καταφανώς αντιπαραγωγικά από δημοσιονομική και οικονομική άποψη;
Απάντηση του κ. Moscovici
εξ ονόματος της Επιτροπής (12.1.2016)
Η Επιτροπή έχει επανειλημμένως υποστηρίξει ότι ένα απλούστερο σύστημα με μικρότερα περιθώρια για μειωμένους συντελεστές και απαλλαγές είναι ευκολότερο όσον αφορά την κατανόηση και τη διαχείρισή του, καθώς και τη συμμόρφωση προς αυτό, γεγονός που θα βοηθήσει να αυξηθεί μακροπρόθεσμα η συμμόρφωση.
Η ευκολότερη διαχείριση διευκολύνει φυσικά και το έργο των αρχών που συνίσταται στη διενέργεια φορολογικών ελέγχων και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η Επιτροπή συμφωνεί ότι η βελτίωση της αποτελεσματικότητας της φορολογικής διοίκησης είναι καίριας σημασίας και υποστήριξε την εν λόγω άποψη ενώπιον των ελληνικών αρχών.
Η Επιτροπή έχει θέσει την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη της στη διάθεση της Ελλάδας. Έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές βελτιώσεις σε ό, τι αφορά τη διαχείριση και την απλούστευση του ΦΠΑ, καθώς και τη δημιουργία ικανότητας για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής στον τομέα του ΦΠΑ μέσω συστημάτων αλυσιδωτού τύπου («carrousel»). Ωστόσο, η μεταρρύθμιση της φορολογικής διοίκησης είναι εν τέλει αρμοδιότητα της Ελλάδας και η Επιτροπή μπορεί μόνο να βοηθήσει στο εν λόγω έργο.
________________________________________
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016
Αδιάφορη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπροστά στις ανισότητες και τη φτωχοποίηση
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 12/01/2016
Το ζήτημα της διεύρυνσης των ανισοτήτων ανάμεσα στις περιφέρειες της Ελλάδας, έθιξε με ερώτηση του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στη φτωχοποίηση συγκεκριμένων περιφερειών του ελληνικού κράτους, όπως καταγράφεται στα επίσημα στοιχεία της Eurostat κατά τα τελευταία χρόνια, λόγω της επιβολής σκληρών μέτρων λιτότητας. Στην απάντησή του ο Επίτροπος Moscovici εμφανίστηκε αδιάφορος για τα πλήγματα που δέχονται οι πολίτες και τόνισε την ανάγκη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η χώρα μας.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης :
Τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Eurostat[1] καταγράφουν φτωχοποίηση των περιφερειών αλλά και διεύρυνση των περιφερειακών ανισοτήτων στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, κατά τα οποία εφαρμόζονται οι πολιτικές μνημονιακής λιτότητας κατ' επιταγή της τρόϊκα, με συμμετοχή κατά τα 2/3 της Επιτροπής και της ΕΚΤ.
• Οι ελληνικές περιφέρειες με μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω από το 75% του ευρωπαϊκού μέσου όρου ανέρχονταν σε 7 το 2007[2]. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 11 το 2013.
• Το 2007 το χαμηλότερο μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ελληνικής περιφέρειας (Δυτική Ελλάδα) ήταν στο 60% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Το 2013 μειώθηκε στο 52% (Ανατολική Μακεδονία - Θράκη).
• Η περιφέρεια Αττικής εξακολουθεί να έχει τεράστια απόσταση από όλες τις άλλες, αφού βρίσκεται το 2013 στο 98% του ενωσιακού μέσου όρου έναντι 73% για το σύνολο της χώρας.
Ενόψει της σημασίας που πρέπει να δίδεται στην ισόρροπη ανάπτυξη όλων των περιφερειών της Ένωσης ώστε να προάγεται η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της (άρθρο 174 ΣΛΕΕ), ερωτάται η Επιτροπή ποια ήταν κατά τη γνώμη της τα λάθη της εκείνα, ως μέρους της τρόϊκα, τα οποία οδήγησαν στη διεύρυνση των περιφερειακών ανισοτήτων.
Απάντηση του κ. Moscovici
εξ ονόματος της Επιτροπής
(4.1.2016)
Το 2009, με έλλειμμα 15,8 % του ΑΕΠ, πολύ υψηλό δημόσιο χρέος και άλλες μακροοικονομικές ανισορροπίες, η Ελλάδα δεν είχε πλέον πρόσβαση στις αγορές και διέτρεχε τον κίνδυνο μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών της. Το 2010, η Ελλάδα ζήτησε χρηματοδοτική συνδρομή από τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και το ΔΝΤ[3], η οποία χορηγήθηκε υπό την προϋπόθεση της εφαρμογής των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και των δημοσιονομικών μέτρων που απαιτούνται για την ανάκτηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, την αποκατάσταση της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας και την επιστροφή στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η ΕΕ παρέσχε επίσης στήριξη μέσω των διαρθρωτικών ταμείων της, τα οποία αποτέλεσαν τη βασική πηγή επενδύσεων κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ελλείψει μιας τέτοιας χρηματοδοτικής στήριξης, η προσαρμογή στην Ελλάδα θα ήταν πολύ πιο απότομη με όλες τις καταστροφικές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες που αυτή συνεπάγεται.
Ειδικότερα, την περίοδο 2007-2013 τα διαρθρωτικά ταμεία διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο για τον μετριασμό των επιπτώσεων της ύφεσης και την υποστήριξη της κοινωνικής ένταξης. Για την περίοδο 2014-2020, διατίθενται στην Ελλάδα 20,6 δισ. ευρώ από τα διαρθρωτικά και επενδυτικά ταμεία προκειμένου να αναζωογονηθεί η οικονομία, να δοθεί ώθηση στις καινοτόμες και ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, να μειωθεί το οξύ πρόβλημα της ανεργίας μέσω της ενεργής ένταξης και των πολιτικών εκπαίδευσης/ανάπτυξης δεξιοτήτων, να προωθηθούν οι βιώσιμες υποδομές και να υποστηριχθεί ο εκσυγχρονισμός του κράτους.
Τέλος, η ποιότητα της διακυβέρνησης και οι διοικητικές ικανότητες συνιστούν παράγοντες καθοριστικής σημασίας για την πρόοδο ή για την παρακμή μιας περιφέρειας. Η Επιτροπή, ως εταίρος, συνεργάζεται με την Ελλάδα, για να βοηθήσει τις αρχές να αξιοποιήσουν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κονδύλια της ΕΕ με σκοπό την τόνωση της ανάπτυξης και τη διασφάλιση της συνοχής.
________________________________________
[3] Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)