Έξις δευτέρα φύσις.

Αναδημοσίευση από εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στος 13/4/2014

Κατά το άρθρο 14 του νόμου 3852/2010, γνωστού και ως «Καλλικράτη» προβλέφθηκε –ως μέσο εξασφάλισης της διαφάνειας στο δημόσιο βίο και για την καταπολέμηση της διαπλοκής- κώλυμα και ασυμβίβαστο με την ιδιότητα του Δημάρχου, για το δεκαοκτάμηνο πριν τη διενέργεια των εκλογών για τους κατέχοντες πρόεδρου διοικητικoύ συμβουλίου των κρατικών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που διορίζονται «κατ’ ανάθεση» με διοικητική πράξη και εδρεύουν όπου και ο οικείος οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης. Ακριβώς δε επειδή η διάταξη αυτή είχε ως στόχο την αποθάρρυνση τέτοιας «ύποπτης» (κατά αμάχητο τεκμήριο του νόμου)  διπλοθεσίας, η διάταξη ασφαλώς ως κανόνας δικαίου είχε γενική και αφηρημένη έναντι πάντων ισχύ, καλύπτοντας δηλαδή όλες –θα υπέθετε κανείς- τις σχετικές περιπτώσεις που ανέκυπταν στην ελληνική επικράτεια.

Ως φαίνεται όμως όχι και την περίπτωση του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης λειτουργεί σύμφωνα με τον νόμο 3905 του 2010 ως κοινωφελές μη κερδοσκοπικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου υπό δημόσιο έλεγχο, με διοικητικά όργανα που κατά βάση διορίζονται με κριτήρια το «αναγνωρισμένο κύρος τους» ή την «αξιόλογη πείρα τους» από τον εκάστοτε Υπουργό Πολιτισμού, στην πραγματικότητα κατά απόλυτή του διακριτική ευχέρεια. Σε εφαρμογή της διάταξη αυτής με απόφαση του τότε Υπουργού Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ Παύλου Γερουλάνου ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης διορίστηκε στις 25 Ιουλίου 2011 ως πρόεδρος του Φεστιβάλ. Κατά την κοινή λογική αυτό θα δημιουργούσε κώλυμα και ασυμβίβαστο για τον κ. Μπουτάρη και θα μπορούσε όχι απλώς να εμποδίσει την εκ νέου εκλογή του αλλά και να επιφέρει την έκπτωσή του, σήμερα, από το δημαρχιακό θώκο.

Μόλις το γεγονός είδε το φως της δημοσιότητας και προτού κάποιος «ενοχλητικός» πολίτης προλάβει να προσφύγει στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια, η μνημονιακή συγκυβέρνηση φρόντισε να καλύψει τον εκλεκτό της Δήμαρχο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, εισήγαγε φωτογραφική τροπολογία στο νομοσχέδιο με τίτλο «Επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών» που ψηφίσθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και κατάργησε αναδρομικά το κώλυμα για όσους είναι αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης

                Επί της ουσίας είναι συζητήσιμο αν το κώλυμα αυτό θα έπρεπε να υφίσταται για τους δημάρχους γενικά. Εκείνο που δεν είναι συζητήσιμο είναι ότι εφόσον καλώς ή κακώς υπάρχει γενικής ισχύος διάταξη νόμου, η κατάργησή της για να ωφεληθεί, και μάλιστα αναδρομικά, συγκεκριμένος δήμαρχος παραβιάζει κάθε έννοια ισότητας, κράτους δικαίου και συνταγματικού πολιτισμού. Δυστυχώς όμως η μνημονιακή συγκυβέρνηση είναι εθισμένη σε τέτοιου είδου παραβιάσεις. Έξις δευτέρα φύσις.