Η δημοπράτηση των τηλεοπτικών αδειών για πρώτη φορά στα 27 χρόνια λειτουργίας ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών αποτελεί καθαυτή σημαντική πρόοδο σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς της αυθαίρετης κατάληψης ή ανάθεσης συχνοτήτων χωρίς να έχει προηγηθεί διαγωνισμός. Ως θετική εξέλιξη μπορεί να αποτιμηθεί και η αναμενόμενη (σε βάθος τριετίας) είσπραξη από το δημόσιο ενός ποσού περίπου 250 εκατομμυρίων ευρώ, σε καιρούς χαλεπούς από δημοσιονομική – και όχι μόνο – άποψη. Αυτά όμως δεν δικαιολογούν εφησυχασμό για τα υπαρκτά κενά του νομικού πλαισίου το οποίο διέπει τη ιδιοκτησία και τη διοίκηση των τηλεοπτικών επιχειρήσεων γενικά.
Είναι προφανές πως η τηλεόραση διαθέτει μεγάλη δύναμη επηρεασμού της κοινής γνώμης. Χρειάζεται επομένως να διασφαλίζουμε συνεχώς – και όχι μόνο κατά τον χρόνο διεξαγωγής του διαγωνισμού για τις άδειες – ότι δεν θα διεισδύσει στον χώρο αυτό το οργανωμένο έγκλημα. Το λιγότερο που απαιτείται να γίνει για τον σκοπό αυτό είναι να θεσπισθεί προσωρινή αναστολή της συμμετοχής στη διοίκηση τηλεοπτικής επιχείρησης προσώπων κατά των οποίων έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για διεύθυνση ή συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και για άλλα ιδιαίτερα βαριά κακουργήματα, όπως θα ορίσει ο νόμος, και αυτοδίκαιη οριστική έκπτωση τους από τα σχετικά αξιώματα (μέλους Δ.Σ. κλπ.) σε περίπτωση καταδίκης τους από τα αρμόδια ποινικά δικαστήρια. Παράλληλα θα πρέπει , σε μια τέτοια περίπτωση , να υποχρεούται ο καταδικασθείς να εκποιήσει τις κατεχόμενες από εκείνον μετοχές της τηλεοπτικής επιχείρησης σε τρίτα πρόσωπα εντός τακτής προθεσμίας , διαφορετικά να επαπειλούνται κυρώσεις έως την αφαίρεση της άδειας.
Η παραπάνω άποψη μου είναι απλή και καθαρή, έχει διατυπωθεί δημόσια και έχει έγκαιρα τεθεί υπόψη των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων. Δεν αποτελεί «δηλητηριώδη υπαινιγμό» όπως γράφηκε, αλλά συγκεκριμένη και τεκμηριωμένη πρόταση προκειμένου να αποφύγουμε τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις στον δημόσιο βίο της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου