Αναδημοσίευση από εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στις 30/3/2014.
Υποτίθεται πως οι
εθνικές επέτειοι συμβολίζουν όσα μας ενώνουν. Η επέτειος της 25ης
Μαρτίου είναι η κατεξοχήν γιορτή του ελληνισμού, αφού συμβολίζει την επανάστασή
του απέναντι στην ξένη τυραννία. Είναι η επέτειος που θα έπρεπε να ενώνει τους
Έλληνες και να δίνει σε όλους τη δυνατότητα συμμετοχής στον εορτασμό.
Όλα αυτά τα αυτονόητα θα έπρεπε να ισχύουν ακόμη
περισσότερο σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, εφόσον η εξουσία απέρρεε από τον λαό
και ασκούνταν με σεβασμό στο περιεχόμενο της εντολής του. Δεν νοείται
δημοκρατική εξουσία που να αποδεικνύεται στην πράξη φοβική, αν όχι και εχθρική,
απέναντι στον «δήμο» της.
Όσα συνέβησαν στις εκδηλώσεις της 25.3.2014 είναι συνεπώς
όχι μόνο θλιβερά, αλλά και αποκαλυπτικά για την αληθινή φύση της μνημονιακής
εξουσίας. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση φοβάται τους πολίτες τόσο, ώστε να τους
αποκλείσει την πρόσβαση στην περιοχή της πλατείας Συντάγματος κατά τη διάρκεια
των παρελάσεων. Μόνο κάποιοι προσκεκλημένοι της και βέβαια μερικές χιλιάδες (!)
αστυνομικοί είχαν πρόσβαση εκεί, ενώ σε ικανή απόσταση το κοινό κρατιόταν πίσω
από κιγκλιδώματα και κάτω από αυστηρή επιτήρηση.
Τα δύο κόμματα εξουσίας (ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ.) φαίνεται πως
αντιμετωπίζουν τον λαό μόνο ως αντικείμενο προεκλογικού εμπαιγμού, όπως το 2012
με την αλησμόνητη «επαναδιαπραγμάτευση» των μνημονίων και σήμερα με το
εξευτελιστικό «κοινωνικό μέρισμα». Κατά τα άλλα τον θέλουν απόντα ακόμη και από
τις εθνικές επετείους και φροντίζουν να διασφαλίζουν την απουσία του με
αστυνομικά μέτρα.
Οι κυβερνώντες ίσως να μην αντιλαμβάνονται ότι έτσι
αυτοεξευτελίζονται. Εφόσον φοβούνται τόσο πολύ τις αποδοκιμασίες του πλήθους,
θα ήταν προτιμότερο για τους ίδιους να μην εμφανισθούν καν στις εξέδρες. Η
εικόνα της αστυνομοκρατίας στις παρελάσεις στιγματίζει με τον πιο απτό και
προφανή τρόπο την αντιλαϊκή και αντικοινωνική μνημονιακή συγκυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου