Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Έθνος 17/3/2014:
Ποτάμι με... θολά νερά.
Τις τελευταίες εβδομάδες ένα νέο κόμμα πραγματοποίησε φαντασμαγορική είσοδο στη δημόσια σφαίρα, Το «Ποτάμι» του γνωστού τηλεοπτικού αστέρα ρέει θριαμβευτικά στις δημοσκοπήσεις, που το εμφανίζουν να καταλαμβάνει την τρίτη ή τέταρτη θέση πανελλαδικά, με ποσοστό υπεραρκετό για την είσοδό του στο κοινοβούλιο όταν προκηρυχθούν εκλογές.
Στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται κατά κυριολεξία για πολιτικό κόμμα. Καταρχάς του λείπει η σαφής πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία, όπως γίνεται εμφανές τόσο από τον απολιτικό, ουδέτερο τίτλο του όσο και από τα φληναφήματα του αρχηγού-ιδρυτή του περί «κλοπής» ιδεών από την αριστερά αλλά και τη δεξιά, προφανώς επειδή δικές του ιδέες και πρόγραμμα δεν έχει. Πολύ περισσότερο βέβαια, αποφεύγει τεχνηέντως να τοποθετηθεί από τη μια ή την άλλη πλευρά της νοητής γραμμής που διαχωρίζει τις πολιτικές δυνάμεις, με βάση την υποταγή τους στις επιταγές της επικυρίαρχης τριαρχίας των δανειστών ή τη διακήρυξη της πρόθεσης έστω να αντισταθούν σε αυτές.
Σε ό,τι αφορά τη συγκρότησή του εξάλλου ο νέος φορέας κάθε άλλο παρά νέος είναι, αφού εμφανίζει τα ίδια παθολογικά χαρακτηριστικά με τα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Πρόκειται για ένα σαφώς προσωποκεντρικό-αρχηγικό σχήμα, το οποίο προήλθε από την πρωτοβουλία ενός προσώπου και όχι από κάποιας μορφής συλλογικότητα, ενώ καμία συλλογική διαδικασία δεν προηγήθηκε της ίδρυσής του. Σε παρόμοια ιδρυματικού χαρακτήρα μορφώματα είναι ανέφικτη όχι μόνο η εσωκομματική δημοκρατία, αλλά ακόμη και η θεσμοποίησή τους σε στοιχειωδώς σοβαρή βάση, αφού ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ηγεμόνας δεν μπορεί καν να αυτοδεσμευθεί με τη θέσπιση π.χ, ενός καταστατικού (κι αν αυτό υπάρξει θα είναι εικονικό).
Αν τελικά το νέο σχήμα επαληθεύσει τα δημοσκοπικά προγνωστικά, τούτο θα σημαίνει ότι σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας τίποτα δεν διδάχθηκε από το οδυνηρό μάθημα της χρεοκοπίας και αναζητά μεσσίες για να τους αναθέσει εργολαβικά τη σωτηρία της. Η σωτηρία όμως πρόκειται να προέλθει μόνο από τη συλλογική αφύπνιση και δράση των πολιτών.
Ποτάμι με... θολά νερά.
Τις τελευταίες εβδομάδες ένα νέο κόμμα πραγματοποίησε φαντασμαγορική είσοδο στη δημόσια σφαίρα, Το «Ποτάμι» του γνωστού τηλεοπτικού αστέρα ρέει θριαμβευτικά στις δημοσκοπήσεις, που το εμφανίζουν να καταλαμβάνει την τρίτη ή τέταρτη θέση πανελλαδικά, με ποσοστό υπεραρκετό για την είσοδό του στο κοινοβούλιο όταν προκηρυχθούν εκλογές.
Στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται κατά κυριολεξία για πολιτικό κόμμα. Καταρχάς του λείπει η σαφής πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία, όπως γίνεται εμφανές τόσο από τον απολιτικό, ουδέτερο τίτλο του όσο και από τα φληναφήματα του αρχηγού-ιδρυτή του περί «κλοπής» ιδεών από την αριστερά αλλά και τη δεξιά, προφανώς επειδή δικές του ιδέες και πρόγραμμα δεν έχει. Πολύ περισσότερο βέβαια, αποφεύγει τεχνηέντως να τοποθετηθεί από τη μια ή την άλλη πλευρά της νοητής γραμμής που διαχωρίζει τις πολιτικές δυνάμεις, με βάση την υποταγή τους στις επιταγές της επικυρίαρχης τριαρχίας των δανειστών ή τη διακήρυξη της πρόθεσης έστω να αντισταθούν σε αυτές.
Σε ό,τι αφορά τη συγκρότησή του εξάλλου ο νέος φορέας κάθε άλλο παρά νέος είναι, αφού εμφανίζει τα ίδια παθολογικά χαρακτηριστικά με τα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Πρόκειται για ένα σαφώς προσωποκεντρικό-αρχηγικό σχήμα, το οποίο προήλθε από την πρωτοβουλία ενός προσώπου και όχι από κάποιας μορφής συλλογικότητα, ενώ καμία συλλογική διαδικασία δεν προηγήθηκε της ίδρυσής του. Σε παρόμοια ιδρυματικού χαρακτήρα μορφώματα είναι ανέφικτη όχι μόνο η εσωκομματική δημοκρατία, αλλά ακόμη και η θεσμοποίησή τους σε στοιχειωδώς σοβαρή βάση, αφού ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ηγεμόνας δεν μπορεί καν να αυτοδεσμευθεί με τη θέσπιση π.χ, ενός καταστατικού (κι αν αυτό υπάρξει θα είναι εικονικό).
Αν τελικά το νέο σχήμα επαληθεύσει τα δημοσκοπικά προγνωστικά, τούτο θα σημαίνει ότι σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας τίποτα δεν διδάχθηκε από το οδυνηρό μάθημα της χρεοκοπίας και αναζητά μεσσίες για να τους αναθέσει εργολαβικά τη σωτηρία της. Η σωτηρία όμως πρόκειται να προέλθει μόνο από τη συλλογική αφύπνιση και δράση των πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου