Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Υπεκφυγή έναντι των τεράστιων ευθυνών της σηματοδοτεί η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα. Αντί να απαντήσει στα συγκεκριμένα ερωτήματα που έθεσε ο Ευρωβουλευτής, ο αρμόδιος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί αρκέσθηκε να αναμασήσει τις γενικόλογες διακηρύξεις του μνημονίου περί δήθεν «καθολικής πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υψηλής ποιότητας» στην Ελλάδα (!). Εκτός τόπου και χρόνου εξάλλου είναι η αναφορά του Επιτρόπου σε δήθεν θέσπιση νομοθεσίας για παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ανασφάλιστους, ανέργους ή σε όσους αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Και βέβαια η απάντηση του ολοκληρώνεται με τη γνωστή πια επωδό ότι οι Έλληνες δεν έχουν δικαιώματα από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί τα μνημόνια «συμφωνήθηκαν διμερώς μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της». Η νεοαποικιοκρατία σε όλο της το «μεγαλείο». Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση:

Σύμφωνα με τα άρθρα 6, 9 και 168 της ΣΛΕΕ, η προστασία της δημόσιας υγείας αποτελεί αρμοδιότητα της Ένωσης, ενώ το άρθρο 35 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων κατοχυρώνει το δικαίωμα κάθε ατόμου σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Εν τούτοις, η Τρόικα, στην οποία συμμετέχουν κατά τα 2/3 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έχει επιβάλει στην ελληνική κυβέρνηση να λάβει σειρά μέτρων, τα οποία δυσχεραίνουν αισθητά το δικαίωμα πρόσβασης στην υγεία στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, μέτρα που έχουν ληφθεί, όπως η μείωση του αριθμού των φαρμάκων που αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία, η αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στην αγορά φαρμάκων και η επιβολή εισφοράς 1 ευρώ ανά συνταγή, πλήττουν τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν πρόσβαση στα φάρμακα, σε βαθμό ώστε, σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, να απειλείται σοβαρά η υγεία και να μειώνεται το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων πολιτών[1].

Ερωτάται η Επιτροπή:

–     Θεωρεί ότι η ίδια δεσμεύεται από το πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο όταν δρα ως μέλος της Τρόικα;

–     Τι μέτρα σκοπεύει να λάβει ώστε να διασφαλίσει την αποτελεσματική πρόσβαση των Ελλήνων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη;

–     Με ποιο τρόπο σκοπεύει να σταματήσει την αυξανόμενη επιδείνωση των συνθηκών υγείας και διαβίωσης στην Ελλάδα;

Απάντηση:

Σύμφωνα με το άρθρο. 168 παράγραφος 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την οργάνωση και την παροχή των υπηρεσιών υγείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ωστόσο, η Επιτροπή συνεργάζεται με τα κράτη μέλη μέσω διαφόρων φόρουμ και ποικιλόμορφων νομοθετικών πλαισίων της ΕΕ που αφορούν υπηρεσίες και προϊόντα υγείας, καθώς και την παροχή τους.

Οι μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής για την Ελλάδα έχουν συμφωνηθεί με τις ελληνικές αρχές και αποσκοπούν στη βελτίωση της απόδοσης, με παράλληλη εξασφάλιση της καθολικής πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υψηλής ποιότητας, όπως αναφέρεται στο μνημόνιο συμφωνίας[2]. Οι μεταρρυθμίσεις, με την υποστήριξη της ομάδας δράσης για την Ελλάδα, αντιμετωπίζουν τις αδυναμίες που χαρακτηρίζουν το σύστημα εδώ και δεκαετίες: κατακερματισμένη διακυβέρνηση· περιορισμένη διοικητική ικανότητα· αδύναμα συστήματα πληροφοριών, έλλειψη προγραμματισμού και καθορισμού προτεραιοτήτων· ανεπαρκής κατανομή/επιμερισμός των πόρων· κατακερματισμένη και άνιση κάλυψη· αναποτελεσματική πρόληψη (gatekeeping) ή συντονισμός της περίθαλψης, παρωχημένοι μηχανισμοί χρηματοδότησης. Οι αδυναμίες αυτές κατέληξαν σε ανεπάρκειες και ανισότητες, καθώς και σε ευρέως διαδεδομένες σπατάλες και διαφθορά.

Το μνημόνιο συμφωνίας περιλαμβάνει μέτρα που συνδέονται με την πρόσβαση, συγκεκριμένα ένα μέτρο για την επέκταση της κάλυψης υγείας. Σύμφωνα με το μνημόνιο συμφωνίας, το 2014, θεσπίστηκε νομοθεσία για να παρέχεται πρόσβαση στην περίθαλψη στους ανασφάλιστους, σε όσους έχασαν την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη λόγω ανεργίας ή αδυναμίας πληρωμής των εισφορών περίθαλψης. Τούτο εξασφαλίζει, για πρώτη φορά, την παροχή καθολικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της πρωτογενούς, νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης, στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Ως προς τη μορφή, το μνημόνιο συμφωνίας δεν αποτελεί πράξη της ΕΕ αλλά μέσο που συμφωνήθηκε διμερώς μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της. Όπως επιβεβαίωσε το Δικαστήριο, κατά την εφαρμογή μέτρων στο πλαίσιο μιας τέτοιας διακυβερνητικής ρύθμισης, τα κράτη μέλη δεν εφαρμόζουν το δίκαιο της ΕΕ[3].

---

[1]     http://www.newsbomb.gr/fakelos-ygeia/story/510415/k-loyrantos-se-dramatiki-katastasi-i-farmakeytiki-perithalpsi-ton-ellinon

[2]     Μνημόνιο Συμφωνίας

[3]     Βλ., κατ’ αναλογία, διάταξη του Δικαστηρίου της 26ης Ιουνίου 2014, υπόθεση C-264/12, http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A62012CO0264