Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στη “Free Sunday” 18/01
Η κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Κατ’ αρχάς θα ήθελα τη γνώμη σας επί της διαδικασίας. Θεωρείτε ότι έστεκε συνταγματικά;
Σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ. 1 του Συντάγματος, η κυβέρνηση υποχρεούται να ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής εντός δεκαπενθημέρου από την ορκωμοσία της και δικαιούται να τη ζητάει και οποτεδήποτε άλλοτε. Άρα από συνταγματική άποψη δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Με δεδομένο ότι ο ένας από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους αποχώρησε από την κυβέρνηση, τι είδους κυβερνητικό σχήμα έχουμε πλέον – μειοψηφίας, ανοχής, κάτι άλλο;
Εφόσον η κυβέρνηση συγκέντρωσε την εμπιστοσύνη 151 βουλευτών, δεν πρόκειται για τίποτε απ’ όλα αυτά (άλλωστε και λιγότερους να διέθετε, δεν θα δημιουργούνταν συνταγματικό πρόβλημα, εφόσον οι ψηφίσαντες υπέρ της αποτελούσαν πάντως την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων). Το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι ότι η αποδοχή της από την ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, όπως διαφαίνεται όχι μόνο από τις δημοσκοπήσεις αλλά και από τα αποτελέσματα σε επίπεδο εργατικών σωματείων, φοιτητικών εκλογών κ.λπ. τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως μάλλον δεν ενοχλεί ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του. Αντίθετα, μάλιστα, τους δίνει ισχυρό κίνητρο για να προσπαθήσουν να εξαντλήσουν την τετραετία.
Εκτιμάτε ότι μετά την ψήφο εμπιστοσύνης ο κ. Τσίπρας θα πετύχει τον στόχο του για εκλογές στο τέλος της τετραετίας;
Ανεξάρτητα από αυτά που λέει δημόσια, εκτιμώ ότι ο πρωθυπουργός θα πάρει τις τελικές του αποφάσεις για τον χρόνο διεξαγωγής των εθνικών εκλογών περί τις αρχές Απριλίου. Αν τότε τα προγνωστικά των δημοσκοπήσεων για τις ευρωεκλογές δείξουν βαριά ήττα, είναι αρκετά πιθανό να επισπεύσει τις εθνικές εκλογές, προκειμένου να μην επιδεινώσει κι άλλο τις προοπτικές του και γι’ αυτές. Αν, αντίθετα, φανεί ότι με τις διάφορες ψηφοθηρικές παροχές ανακάμπτει κάπως, τότε θα εξαντλήσει και την τελευταία ώρα που μπορεί να παραμείνει στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η κυβέρνηση δέχεται κριτική περί «απονομιμοποίησής» της μετά και την αποχώρηση των ΑΝΕΛ από το κυβερνητικό σχήμα. Προς τι, κατά τη γνώμη σας, η προσπάθεια να παρατείνει τον βίο της;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετασχηματιστεί τα τελευταία χρόνια σε έναν αρχηγοκεντρικό πελατειακό μηχανισμό που επιβιώνει και μένει ενωμένος χάρη στη νομή της εξουσίας. Βέβαια την επομένη της εκλογικής ήττας η τελευταία πρέπει να αντικατασταθεί, ως συγκολλητική ύλη, από μια κάποια προοπτική μελλοντικής επανόδου στην εξουσία και γι’ αυτό η ήττα πρέπει να μείνει μέσα σε όρια που θα την καθιστούν διαχειρίσιμη για τον κ. Τσίπρα. Οι κινήσεις του θα καθοριστούν από τις δύο αυτές παραμέτρους.
Μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, η κυβέρνηση δηλώνει ότι θα προχωρήσει στη διαδικασία κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Θεωρείτε ότι δικαιούται νομικά και «ηθικά» να το κάνει;
Νομικά ασφαλώς το δικαιούται και θα το κάνει. Από άποψη πολιτικής ηθικής, όμως, η εκ των πραγμάτων αμετάκλητη δέσμευση της χώρας σε μια διεθνή συμφωνία επί κρίσιμου εθνικού ζητήματος από μια κυβέρνηση και μια Βουλή που διανύουν τους τελευταίους μήνες της θητείας τους είναι επιλήψιμη και κατακριτέα. Και τούτο, μάλιστα, ακόμα περισσότερο όταν η λαϊκή εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ (έστω με το 35% των ψήφων και τη βοήθεια εκλογικού συστήματος και Καμμένου) τον Σεπτέμβριο του 2015 δεν είχε ως αντικείμενο το ζήτημα των Σκοπίων, το οποίο δεν αποτέλεσε καν αντικείμενο προεκλογικού διαλόγου, αλλά τα οικονομικά προβλήματα της χώρας.
Έχετε εκφράσει επιφυλάξεις για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ. Ποιες είναι αυτές;
Η σύνθετη ονομασία erga omnes αποτελεί θετική εξέλιξη, αλλά η ταυτόχρονη αναγνώριση εκ μέρους μας «μακεδονικής» εθνικότητας και γλώσσας (η οποία σημειωτέον είναι ανύπαρκτη, αφού στα Σκόπια ομιλείται μια βουλγαρική διάλεκτος) δημιουργεί μακροπρόθεσμους κινδύνους. Θα μπορούσε π.χ. να διερωτηθεί κάποιος καλόπιστος αλλά απληροφόρητος τρίτος, αφού υπάρχει κράτος με την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» και περιοχή άλλου κράτους (δηλ. της Ελλάδας) η οποία προφανώς είναι η «νότια» Μακεδονία, όπου λογικά κατοικούν «Μακεδόνες» και ομιλείται η «μακεδονική» γλώσσα, τότε γιατί να μην τους αναγνωριστούν μειονοτικά, γλωσσικά κ.λπ. δικαιώματα; Άλλωστε ο κ. Ζάεφ από τώρα, πριν καν «στεγνώσει το μελάνι» στις Πρέσπες, άρχισε να δίνει τέτοιες ερμηνείες. Σκεφτείτε τι θα είναι ικανοί να κάνουν στο μέλλον οι διάδοχοί του, όταν η χώρα αυτή θα είναι και μέλος του ΝΑΤΟ με δικαίωμα αρνησικυρίας (veto) στις αποφάσεις.
Για να αλλάξουμε θέμα, φέτος είναι μια εκλογική χρονιά, με τις ευρωεκλογές να έρχονται στα τέλη Μαΐου. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το διακύβευμά τους για την Ε.Ε. και ποιο για την Ελλάδα;
Το διακύβευμα για την Ένωση είναι να υπάρξει ένα νέο Ευρωκοινοβούλιο το οποίο θα μπορεί να συμβάλει στη μετεξέλιξή της σε ένα σχήμα πιο συνεκτικό και πιο λειτουργικό. Το διακύβευμα για την Ελλάδα σχετίζεται κυρίως με τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, αφού σε περίπτωση κατά την οποία οι εθνικές εκλογές δεν διεξαχθούν ταυτόχρονα, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα επηρεάσει καθοριστικά την πολιτική νομιμοποίηση, τις εκλογικές προοπτικές και εντέλει και τα περιθώρια ελιγμών της σημερινής κυβέρνησης.
Ως ευρωβουλευτής, έχετε καλύτερη αντίληψη για το πώς οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αντιμετωπίζουν τη χώρα. Ποια είναι η άποψή τους για την Ελλάδα και τον πολιτικό κόσμο της;
Είναι ότι πρόκειται για μια προβληματική χώρα. Προς το παρόν, όμως, προτιμούν, για τους δικούς τους λόγους, να προσποιούνται πως τα προβλήματα της χώρας αυτής (που καθίστανται σε κάποιον βαθμό και προβλήματα του κοινού οικοδομήματος) βρίσκονται σε πορεία επίλυσης. Κατά βάθος όλοι γνωρίζουν πως το ελληνικό πρόβλημα θα επανέλθει με μεγαλύτερη οξύτητα μετά από μερικά χρόνια.
Η κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Κατ’ αρχάς θα ήθελα τη γνώμη σας επί της διαδικασίας. Θεωρείτε ότι έστεκε συνταγματικά;
Σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ. 1 του Συντάγματος, η κυβέρνηση υποχρεούται να ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής εντός δεκαπενθημέρου από την ορκωμοσία της και δικαιούται να τη ζητάει και οποτεδήποτε άλλοτε. Άρα από συνταγματική άποψη δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Με δεδομένο ότι ο ένας από τους δύο κυβερνητικούς εταίρους αποχώρησε από την κυβέρνηση, τι είδους κυβερνητικό σχήμα έχουμε πλέον – μειοψηφίας, ανοχής, κάτι άλλο;
Εφόσον η κυβέρνηση συγκέντρωσε την εμπιστοσύνη 151 βουλευτών, δεν πρόκειται για τίποτε απ’ όλα αυτά (άλλωστε και λιγότερους να διέθετε, δεν θα δημιουργούνταν συνταγματικό πρόβλημα, εφόσον οι ψηφίσαντες υπέρ της αποτελούσαν πάντως την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων). Το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι ότι η αποδοχή της από την ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, όπως διαφαίνεται όχι μόνο από τις δημοσκοπήσεις αλλά και από τα αποτελέσματα σε επίπεδο εργατικών σωματείων, φοιτητικών εκλογών κ.λπ. τα τελευταία χρόνια. Αυτό όμως μάλλον δεν ενοχλεί ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του. Αντίθετα, μάλιστα, τους δίνει ισχυρό κίνητρο για να προσπαθήσουν να εξαντλήσουν την τετραετία.
Εκτιμάτε ότι μετά την ψήφο εμπιστοσύνης ο κ. Τσίπρας θα πετύχει τον στόχο του για εκλογές στο τέλος της τετραετίας;
Ανεξάρτητα από αυτά που λέει δημόσια, εκτιμώ ότι ο πρωθυπουργός θα πάρει τις τελικές του αποφάσεις για τον χρόνο διεξαγωγής των εθνικών εκλογών περί τις αρχές Απριλίου. Αν τότε τα προγνωστικά των δημοσκοπήσεων για τις ευρωεκλογές δείξουν βαριά ήττα, είναι αρκετά πιθανό να επισπεύσει τις εθνικές εκλογές, προκειμένου να μην επιδεινώσει κι άλλο τις προοπτικές του και γι’ αυτές. Αν, αντίθετα, φανεί ότι με τις διάφορες ψηφοθηρικές παροχές ανακάμπτει κάπως, τότε θα εξαντλήσει και την τελευταία ώρα που μπορεί να παραμείνει στο Μέγαρο Μαξίμου.
Η κυβέρνηση δέχεται κριτική περί «απονομιμοποίησής» της μετά και την αποχώρηση των ΑΝΕΛ από το κυβερνητικό σχήμα. Προς τι, κατά τη γνώμη σας, η προσπάθεια να παρατείνει τον βίο της;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετασχηματιστεί τα τελευταία χρόνια σε έναν αρχηγοκεντρικό πελατειακό μηχανισμό που επιβιώνει και μένει ενωμένος χάρη στη νομή της εξουσίας. Βέβαια την επομένη της εκλογικής ήττας η τελευταία πρέπει να αντικατασταθεί, ως συγκολλητική ύλη, από μια κάποια προοπτική μελλοντικής επανόδου στην εξουσία και γι’ αυτό η ήττα πρέπει να μείνει μέσα σε όρια που θα την καθιστούν διαχειρίσιμη για τον κ. Τσίπρα. Οι κινήσεις του θα καθοριστούν από τις δύο αυτές παραμέτρους.
Μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, η κυβέρνηση δηλώνει ότι θα προχωρήσει στη διαδικασία κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Θεωρείτε ότι δικαιούται νομικά και «ηθικά» να το κάνει;
Νομικά ασφαλώς το δικαιούται και θα το κάνει. Από άποψη πολιτικής ηθικής, όμως, η εκ των πραγμάτων αμετάκλητη δέσμευση της χώρας σε μια διεθνή συμφωνία επί κρίσιμου εθνικού ζητήματος από μια κυβέρνηση και μια Βουλή που διανύουν τους τελευταίους μήνες της θητείας τους είναι επιλήψιμη και κατακριτέα. Και τούτο, μάλιστα, ακόμα περισσότερο όταν η λαϊκή εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ (έστω με το 35% των ψήφων και τη βοήθεια εκλογικού συστήματος και Καμμένου) τον Σεπτέμβριο του 2015 δεν είχε ως αντικείμενο το ζήτημα των Σκοπίων, το οποίο δεν αποτέλεσε καν αντικείμενο προεκλογικού διαλόγου, αλλά τα οικονομικά προβλήματα της χώρας.
Έχετε εκφράσει επιφυλάξεις για τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ. Ποιες είναι αυτές;
Η σύνθετη ονομασία erga omnes αποτελεί θετική εξέλιξη, αλλά η ταυτόχρονη αναγνώριση εκ μέρους μας «μακεδονικής» εθνικότητας και γλώσσας (η οποία σημειωτέον είναι ανύπαρκτη, αφού στα Σκόπια ομιλείται μια βουλγαρική διάλεκτος) δημιουργεί μακροπρόθεσμους κινδύνους. Θα μπορούσε π.χ. να διερωτηθεί κάποιος καλόπιστος αλλά απληροφόρητος τρίτος, αφού υπάρχει κράτος με την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» και περιοχή άλλου κράτους (δηλ. της Ελλάδας) η οποία προφανώς είναι η «νότια» Μακεδονία, όπου λογικά κατοικούν «Μακεδόνες» και ομιλείται η «μακεδονική» γλώσσα, τότε γιατί να μην τους αναγνωριστούν μειονοτικά, γλωσσικά κ.λπ. δικαιώματα; Άλλωστε ο κ. Ζάεφ από τώρα, πριν καν «στεγνώσει το μελάνι» στις Πρέσπες, άρχισε να δίνει τέτοιες ερμηνείες. Σκεφτείτε τι θα είναι ικανοί να κάνουν στο μέλλον οι διάδοχοί του, όταν η χώρα αυτή θα είναι και μέλος του ΝΑΤΟ με δικαίωμα αρνησικυρίας (veto) στις αποφάσεις.
Για να αλλάξουμε θέμα, φέτος είναι μια εκλογική χρονιά, με τις ευρωεκλογές να έρχονται στα τέλη Μαΐου. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το διακύβευμά τους για την Ε.Ε. και ποιο για την Ελλάδα;
Το διακύβευμα για την Ένωση είναι να υπάρξει ένα νέο Ευρωκοινοβούλιο το οποίο θα μπορεί να συμβάλει στη μετεξέλιξή της σε ένα σχήμα πιο συνεκτικό και πιο λειτουργικό. Το διακύβευμα για την Ελλάδα σχετίζεται κυρίως με τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, αφού σε περίπτωση κατά την οποία οι εθνικές εκλογές δεν διεξαχθούν ταυτόχρονα, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα επηρεάσει καθοριστικά την πολιτική νομιμοποίηση, τις εκλογικές προοπτικές και εντέλει και τα περιθώρια ελιγμών της σημερινής κυβέρνησης.
Ως ευρωβουλευτής, έχετε καλύτερη αντίληψη για το πώς οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αντιμετωπίζουν τη χώρα. Ποια είναι η άποψή τους για την Ελλάδα και τον πολιτικό κόσμο της;
Είναι ότι πρόκειται για μια προβληματική χώρα. Προς το παρόν, όμως, προτιμούν, για τους δικούς τους λόγους, να προσποιούνται πως τα προβλήματα της χώρας αυτής (που καθίστανται σε κάποιον βαθμό και προβλήματα του κοινού οικοδομήματος) βρίσκονται σε πορεία επίλυσης. Κατά βάθος όλοι γνωρίζουν πως το ελληνικό πρόβλημα θα επανέλθει με μεγαλύτερη οξύτητα μετά από μερικά χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου