Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Να μη συρθούμε μέχρι το καλοκαίρι για την αξιολόγηση


Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα Kontranews 02/04


1. κ. Χρυσόγονε, εσείς που βρίσκετε συνεχώς στους διαδρόμους των κέντρων λήψης αποφάσεων. Θα έχουμε κλείσιμο της αξιολόγησης στις 7 Απριλίου ή θα συρθούμε μέχρι το καλοκαίρι;
Εδώ υπάρχει μια παρανόηση. Το κέντρο λήψης των αποφάσεων για το ελληνικό πρόγραμμα δυστυχώς δεν είναι το Ευρωκοινοβούλιο, όπου οι συσχετισμοί των πολιτικών δυνάμεων θα οδηγούσαν σε μία αρκετά ηπιότερη μεταχείριση της χώρας μας. Το κέντρο λήψης αποφάσεων δεν είναι ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή , στην οποία τα κράτη – δανειστές ανέθεσαν «εργολαβικά» τη συνδιαχείριση του προγράμματος, χωρίς όμως κατά βάθος να την εμπιστεύονται, με αποτέλεσμα τον κύριο λόγο στα διαπραγματεύσεις να τον έχει το παραδοσιακά «σκληρό» Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Επιτροπή να περιορίζεται de facto σε ρόλο παρατηρητή. Το κέντρο λήψης αποφάσεων είναι η σύνοδος των Υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, δηλ. το Eurogroup. Και επειδή τα κεφάλαια που θα μπορούσαν όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης να μας δανείσουν, αν έλειπε η Γερμανία, δεν θα έφθαναν για την κάλυψη των αναγκών μας, στην πραγματικότητα το κέντρο λήψης των αποφάσεων είναι το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών. Στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, με το ελληνικό δημόσιο χρέος να οφείλεται στο μεγαλύτερο μέρος του σε κράτη και να διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, ο τρόπος για να ξεφύγουμε από τη μνημονιακή υποτέλεια είναι η ανάκτηση της φερεγγυότητας του ελληνικού δημοσίου και η επάνοδος στις αγορές το φθινόπωρο του 2018. Αυτή είναι η κρίσιμη «μάχη» και όχι οι μάχες οπισθοφυλακών, δηλ. οι αξιολογήσεις, όπου η προσπάθεια της ελληνικής πλευράς είναι απλώς να περιορίζει κάθε φορά τις απώλειές της, περιστέλλοντας κάπως τις επαχθείς και τιμωρητικές απαιτήσεις απαιτήσεις των δανειστών, αλλά με τη δαμόκλειο σπάθη της άτακτης χρεοκοπίας και του Grexit να επικρέμεται. Συνεπώς ελπίζω να μπορέσει να κλείσει η αξιολόγηση στις 7 Απριλίου, ώστε να μη συρθούμε ως το καλοκαίρι, διότι κάτι τέτοιο θα καθιστούσε ανέφικτη την επίτευξη του στόχου για ανάπτυξη 2,7% του ΑΕΠ το 2017.

2. Με δεδομένη τη στάση Σόιμπλε και τις πιέσεις που ασκεί η κ. Λαγκάρντ, στο θέμα του χρέους τι περιμένετε; Ο κ. Μητσοτάκης πάντως λέει ότι από μεριάς του θα απαιτήσει γενναία ρύθμιση…
Ο κ. Μητσοτάκης λέει και υπόσχεται πολλά, τα οποία όμως δεν έχει τη δυνατότητα να υλοποιήσει αν δεν αποσπάσει τη συναίνεση των δανειστών. Μετά εξάλλου την επίσκεψή του στο Βερολίνο και τη συνάντησή του με τον κ. Σόϊμπλε δεν τον άκουσα να πραγματοποιεί δηλώσεις. Δικαιούμαι λοιπόν να υποθέσω ότι μάλλον δεν βρήκε ευήκοα ώτα εκεί. Σε κάθε περίπτωση το Eurogroup τον Μάϊο του 2016 συζήτησε για τα μακροπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, που είναι αναγκαία για να ορθοποδήσει η χώρα μας και πρέπει να συγκεκριμενοποιηθούν και ποσοτικοποιηθούν το συντομότερο δυνατό.

3. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε ότι η κυβέρνηση έριξε όλα τα βάρη στη μεσαία τάξη. Συμφωνείτε;
Τα περισσότερα βάρη τα έχουν επωμισθεί γενικά οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και οι χαμηλόμισθοι. Μέσα στο πλαίσιο αυτό η πάλαι ποτέ μεσαία τάξη προλεταριοποιείται με εντεινόμενους ρυθμούς. Όλα αυτά εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο πτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, η οποία μπορεί να σταματήσει και να αντιστραφεί μόνο εάν ανατάξουμε τις παθογένειες της πολιτείας και της κοινωνίας μας, που μας εμποδίζουν να αναπτύξουμε τις παραγωγικές μας δυνατότητες. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να παράγει διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες σε πολύ ευρύτερη κλίμακα από ό,τι συμβαίνει σήμερα, εφόσον κατορθώσει να αποκτήσει σαφέστερο και πιο σταθερό ρυθμιστικό πλαίσιο, πιο επαγγελματική, πιο αμερόληπτη και πιο αξιοκρατική δημόσια διοίκηση, πιο γρήγορη και πιο ανεξάρτητη απονομή δικαιοσύνης κ.ο.κ. Και ακόμη πρέπει να ανακτήσουμε τον σεβασμό στην έννοια και την αξία της εργασίας, που τον έχουμε χάσει σταδιακά από την εποχή της φρενίτιδας του χρηματιστηρίου έως το σήμερα των μισθών πείνας, να αντιληφθούμε ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε ως κοινωνία παραβιάζοντας διαρκώς τους κανόνες τους οποίους εμείς οι ίδιοι θέτουμε, είτε πρόκειται για την οδική κυκλοφορία είτε για την δόμηση είτε για τη φορολογία κλπ.

4. Εσείς κ. Χρυσόγονε τον Γιάννη Στουρνάρα τον εμπιστεύεστε; Ναι ή όχι;
Προσωπικά δεν τον γνωρίζω και δεν μπορώ να έχω γνώμη. Προφανώς διαθέτει το τεκμήριο επιστημονικής επάρκειας ως καθηγητής οικονομολόγος, όπως βέβαια και πολλοί άλλοι. Το ζήτημα πάντως είναι ότι ανέλαβε μια θέση υπερκομματική, όπως του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, έχοντας έναν έντονο πολιτικό χρωματισμό λόγω της προηγούμενης θητείας του ως Υπουργός Οικονομικών. Θα ήταν προτιμότερο να επιλέγονται πρόσωπα πιο ουδέτερα για τη θέση αυτή. Κατά τα άλλα, σε σχέση με τις πρόσφατες δηλώσεις του θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η ευκταία λύση για το συνταξιοδοτικό δεν είναι οι ολοένα χειρότερες μειώσεις των συντάξεων, ώστε να οδηγηθούν οι άνθρωποι στην πλήρη εξαθλίωση, αλλά η ανάπτυξη και η συνακόλουθη αύξηση της απασχόλησης, ώστε να αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές και να εξευρεθούν έτσι υγιείς πόροι για το σύστημα.

5. Οι 153 θεωρείτε ότι όταν έρθει η ώρα των ψηφοφοριών θα βάλουν πλάτη;
Αυτό αρμοδιότεροι να το πουν είναι οι ίδιοι. Κινούμενος μεταξύ Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται η οικογένειά μου, και Βρυξελλών/Στρασβούργου, όπου εδρεύει το Ευρωκοινοβούλιο, δεν μπορώ να κάνω προβλέψεις μετά λόγου γνώσεως για τη μελλοντική συμπεριφορά των βουλευτών στην Αθήνα. Πάντως όσοι τυχόν καταψηφίσουν, αδιακρίτως της κομματικής τους προέλευσης, θα ήταν πιο πειστικοί αν μπορούσαν να συνδέσουν την αρνητική ψήφο τους και με μια συγκεκριμένη πρόταση για το μέλλον της χώρας σε περίπτωση οριστικής ρήξης με τους δανειστές.

6. Τις εξελίξεις με το Brexit πως τις σχολιάζετε;
Το Brexit θα είναι επώδυνο για την Ένωση, η οποία θα στερηθεί μια καθαρή συνεισφορά περίπου 9 ή 10 δις ευρώ ετησίως από τη Βρετανία. Θα είναι όμως πιο επώδυνο για την τελευταία, που θα χάσει κάποιες δεκάδες δις ετησίως από το ΑΕΠ της και κινδυνεύει και με απόσχιση τουλάχιστον της Σκωτίας. Όσο για το μέλλον της Ευρώπης, χρειαζόμαστε περισσότερη ενότητα με περισσότερη αλληλεγγύη και αναδιανομή από τους έχοντες προς τους μη έχοντες και όχι το αντίστροφο, όπως σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει σήμερα.

Στην Στέλλα Γκαντώνα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου