Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την απαισιοδοξία των Ευρωπαίων

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 31/10/2016

Την απαισιοδοξία των Ευρωπαίων πολιτών επεσήμανε με γραπτή του ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής χρησιμοποίησε στοιχεία της Έκθεσης Society at a Glance του ΟΟΣΑ, βάσει της οποίας το 2016 καταγράφεται σημαντική πτώση της ικανοποίησης των πολιτών από τη ζωή τους στην πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ευρωζώνης σε σχέση με το 2007, ενώ τόνισε πως ιδιαίτερα στις νεανικές ηλικίες οι πολίτες εμφανίζονται απαισιόδοξοι, κυρίως για ζητήματα εργασίας και ασφάλειας. Παράλληλα υπογράμμισε πως παρατηρείται έλλειψη εμπιστοσύνης σε κρατικούς και κοινωνικούς μηχανισμούς. Κατέληξε ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να σχολιάσει τα στοιχεία που φανερώνουν υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των Ευρωπαίων, αλλά και να παρουσιάσει νέο σχέδιο με στόχο την επαναφορά την ευρωπαϊκών κρατών σε τροχιά ανάπτυξης.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Προβληματισμό προκαλούν στοιχεία της Έκθεσης Society at a Glance του ΟΟΣΑ, βάσει των οποίων το 2016 σε σύγκριση με το 2007 καταγράφεται σημαντική πτώση της αισιοδοξίας και ικανοποίησης των πολιτών από τη ζωή τους στην πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, εκτός Γερμανίας και Σκανδιναβικών κρατών [1]. Ακόμη και στις νεανικές ηλικίες, μεταξύ 15-30 ετών, οι πολίτες εμφανίζονται απαισιόδοξοι, ιδιαίτερα για ζητήματα εργασίας και ασφάλειας. Παράλληλα καταγράφεται έλλειψη εμπιστοσύνης σε κρατικούς και κοινωνικούς μηχανισμούς. Είναι προφανές πως η παρατεταμένη οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την πολιτική αβεβαιότητα δημιουργούν ένα σκηνικό αστάθειας, ενώ η έλλειψη ενός σταθερού πλάνου ανάπτυξης της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντείνουν την απαισιοδοξία.

Ερωτάται η Επιτροπή :
α) Πως αντιδρά στα στοιχεία που προκύπτουν συνεχώς από διεθνείς εκθέσεις, βάσει των οποίων η ποιότητα ζωής των Ευρωπαίων πολιτών φθίνει;
β) Διαθέτει κάποιο νέο σχέδιο με στόχο να επαναφέρει τα κράτη-μέλη της Ευρώπης σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας τα επόμενα χρόνια;

________________________________________

[1] www.keepeek.com/Digital-Asset-Management/oecd/social-issues-migration-health/society-at-a-glance-2016_9789264261488-en

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο κανάλι "Ε" με την Φαίη Μαυραγάνη

Η αντιμετώπιση του φασισμού

Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο ΕΘΝΟΣ 27/10


Η αυριανή επέτειος της εισβολής των στρατευμάτων της φασιστικής Ιταλίας στο ελληνικό έδαφος αποκτά μια νέα επικαιρότητα, λόγω της αναβίωσης του φασιστικού φαινομένου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μια μειοψηφική αλλά όχι ευκαταφρόνητη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας φαίνεται να θέλει να αγνοήσει την Ιστορία. Ο φασισμός είναι ένα παράδοξο και σπάνιο φαινόμενο. Η κοινωνία, ή πάντως μια μερίδα της, η οποία οργανώνεται σε ένα φασιστικό κόμμα/κίνημα, εμφανίζεται να διεκδικεί όχι τη χειραφέτησή της από την εξουσία (του κράτους), αλλά αντίθετα την υποδούλωσή της σ' αυτή, και μάλιστα με τον πιο ολοκληρωτικό τρόπο. Τούτο δεν συνέβη περισσότερες από δύο φορές στην Παγκόσμια Ιστορία, στην Ιταλία το 1922 και στη Γερμανία το 1933.

Η «κινηματική» ιδιαιτερότητα του φασισμού, δηλ. η εμφάνισή του κατ' αρχάς στην κοινωνία και η εντεύθεν μετάστασή του στο κράτος (η κατάληψη της εξουσίας), συνδέεται άρρηκτα με τον εγκληματικό του χαρακτήρα. Τα φασιστικά κόμματα δεν αντιμετωπίζουν τη (ανθρωποκτόνο) βία ως ένα απλό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευκαιριακά για την επίτευξη πολιτικών στόχων, αλλά την εξιδανικεύουν ως ανώτερη μορφή ανθρώπινης δραστηριότητας, η οποία διακρίνει τους ισχυρούς/ «ευγενείς» (και μάλιστα όχι μόνο άτομα, αλλά και λαούς) από τους ασθενείς/ «εκφυλισμένους» και περαιτέρω επιδίδονται συστηματικά στη χρήση βίας, όχι μόνο με πολιτικά αλλά και με φυλετικά ή άλλα κριτήρια. Συνεπώς τα κόμματα αυτά έχουν διφυή υπόσταση, ως συλλογικοί πολιτικοί φορείς αλλά και ως μαζικές εγκληματικές οργανώσεις ταυτόχρονα.

Ο φασισμός γιγαντώθηκε ως απόρροια όχι μόνο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης (τέτοιες κρίσεις εμφανίζονται άλλωστε με αρκετή συχνότητα σε καπιταλιστικές κοινωνίες, χωρίς να τροφοδοτούν κατ' ανάγκη φασιστικά κινήματα), αλλά κυρίως της διάψευσης εθνικών προσδοκιών, κατά την επαύριο πολύνεκρων πολεμικών συρράξεων. Έστω και έτσι όμως, η δυναμική των φασιστικών κινημάτων δεν θα ήταν αρκετή για να τους εξασφαλίσει την τελική επικράτηση, αν δεν υπήρχε ανοχή των κρατικών μηχανισμών στις εγκληματικές πρακτικές τους και τελικά παράδοση της εξουσίας σ' αυτά.

Άρα ο φασισμός, έστω και αν φαίνεται να προέρχεται από την κοινωνία, δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς βοήθεια εκ των άνω, από τους (ως τότε) κατόχους της εξουσίας. Αναγκαία και ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του φασισμού, προτού αυτός προλάβει να υλοποιήσει τα εγκληματικά του σχέδια, είναι επομένως η έγκαιρη και αποφασιστική αντίδραση των οργάνων του συνταγματικού κράτους, με βάση τους κανόνες της έννομης τάξης και ιδίως του ποινικού δικαίου. Εφόσον τα κρατικά όργανα επιτελούν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τον νόμο, η συρρίκνωση του καρκινώματος είναι θέμα χρόνου.

Παρέμβαση του Κώστα Χρυσόγονου για την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων των Ευρωπαίων

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 25/10/2016

Την προοπτική θέσπισης ενός μηχανισμού που θα εξετάζει την κατάσταση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχολίασε ο Κώστας Χρυσόγονος. Με παρέμβαση που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, ο Ευρωβουλευτής στάθηκε στην ανάγκη εξειδίκευσης των εγγυήσεων αμεροληψίας του προτεινόμενου μηχανισμού και του είδους των τυχόν κυρώσεων σε βάρος κρατών-μελών, όταν αυτά παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών. Παράλληλα τόνισε πως πρέπει να αντιμετωπισθεί το ζήτημα των παραβιάσεων κοινωνικών δικαιωμάτων οι οποίες απορρέουν από τις απαιτήσεις των οργάνων της Ένωσης έναντι κρατών-μελών, φέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός πως ευρωπαϊκοί θεσμοί παρεμποδίζουν την εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων που κρίνουν ως αντισυνταγματικές κάποιες μειώσεις συντάξεων στην Ελλάδα. Κατέληξε υπογραμμίζοντας πως το ενδιαφέρον για τα δικαιώματα δεν πρέπει να είναι επιλεκτικό.

Δείτε το βίντεο της παρέμβασης εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=VVqrFqbDJ60


Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

Η πρόταση ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου για τη θέσπιση ενός μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα εξετάζει σε περιοδική βάση την κατάσταση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα κράτη-μέλη έχει θετική αφετηρία, αφού αυτά είναι οι ιδρυτικές αρχές της Ένωσης. Ωστόσο ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και η πρόταση περιέχει αδιευκρίνιστα σημεία. Χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση ως προς τις εγγυήσεις αμεροληψίας του προτεινόμενου μηχανισμού και το είδος των τυχόν κυρώσεων σε βάρος κρατών-μελών, όταν αυτά παραβιάζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών. Πρέπει ακόμη να αντιμετωπισθεί το ζήτημα των παραβιάσεων κοινωνικών ιδίως δικαιωμάτων οι οποίες απορρέουν από τις απαιτήσεις των οργάνων της Ένωσης έναντι κρατών-μελών στο πλαίσιο της δημοσιονομικής επιτήρησης. Π.χ. οι ευρωπαϊκοί θεσμοί παρεμποδίζουν ουσιαστικά την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν αντισυνταγματικές κάποιες μειώσεις συντάξεων. Το ενδιαφέρον για τα δικαιώματα δεν πρέπει να είναι επιλεκτικό.

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο Live News του Epsilon TV

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την παρατηρούμενη έξαρση εξαγωγών ναρκωτικών ουσιών από χώρες των Βαλκανίων

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 21/10/2016

Την έξαρση που παρατηρείται στις εξαγωγές ναρκωτικών ουσιών από χώρες των Βαλκανίων και ιδιαίτερα την Αλβανία επεσήμανε με ερώτησή του ο Κώστας Χρυσόγονος. Απευθυνόμενος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Ευρωβουλευτής χρησιμοποίησε στοιχεία από δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου αλλά και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας, βάσει των οποίων καταγράφονται μεγάλα κέρδη Αλβανών εμπόρων ναρκωτικών από εξαγωγές προς χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα. Το γεγονός αυτό ουσιαστικά καθιστά την Αλβανία κέντρο εξαγωγών ηρωίνης και παρεμφερών ουσιών, ενώ καταγράφονται διασυνδέσεις των κυκλωμάτων εμπόρων με την πολιτική σκηνή της χώρας. Κλείνοντας ο Ευρωβουλευτής κάλεσε την Επιτροπή να παρουσιάσει τα στοιχεία που διαθέτει αλλά και τις ενέργειες που προτίθεται να κάνει ώστε να περιορίσει το εμπόριο επικίνδυνων ουσιών, ενώ παράλληλα αναρωτήθηκε αν οι έλεγχοι που διενεργούνται στο εσωτερικό των κρατών-μελών κρίνονται από την Επιτροπή ως επαρκείς.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Σύμφωνα με διεθνή δημοσιεύματα, η έξαρση των εξαγωγών ναρκωτικών ουσιών από τα Βαλκάνια και ιδιαίτερα την Αλβανία, έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επικερδής για τους παραγωγούς και την τοπική μαφία τα τελευταία χρόνια [1]. Ιδιαίτερα οι εξαγωγές προς την Ιταλία, την Ελλάδα και άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής, ανέρχονται σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ κατ’ έτος. Η Αλβανία έχει μετατραπεί σε κέντρο εξαγωγών ηρωίνης, κάνναβης και λαθραίων προϊόντων σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν μάλιστα οι συζητήσεις για τις διασυνδέσεις των εμπόρων ναρκωτικών με την κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Καθώς οι τραγικές συνέπειες της χρήσης των ουσιών αυτών είναι γνωστές, καλούμαστε να πάρουμε άμεσα μέτρα με στόχο τον περιορισμό τους.

Ερωτάται η Επιτροπή:
α) Είναι ενήμερη για τα στοιχεία που σχετίζονται με το εμπόριο ναρκωτικών στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη;
β) Τι προτίθεται να κάνει ώστε να περιορίσει τις εξαγωγές από χώρες των Βαλκανίων, όπου έμποροι ναρκωτικών εκμεταλλεύονται την εύκολη πρόσβαση σε χώρες της Ένωσης με στόχο την προώθηση των προϊόντων αυτών;
γ) Θεωρεί πως διενεργούνται επαρκείς έλεγχοι στο εσωτερικό των κρατών-μελών με στόχο την καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών;

________________________________________

[1] http://www.economist.com/news/europe/21707556-albania-seeks-contain-spread-cannabis-plantations-hash-and-burn

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τα ποσοστά φτώχειας στην Ελλάδα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 20/10/2016

Τη συνεχή αύξηση του ποσοστού Ελλήνων πολιτών που βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια προέβαλε με γραπτή ερώτησή του ο Κώστας Χρυσόγονος. Χρησιμοποιώντας στοιχεία που δημοσιοποίησε η Eurostat, ο Ευρωβουλευτής υπογράμμισε πως κατά τη διάρκεια του 2015 το 35,7% του πληθυσμού ήταν αντιμέτωπο με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ποσοστό το οποίο το 2008 ανέρχονταν σε 28,1%. Τόνισε μάλιστα πως παρά τις αιματηρές προσπάθειες που καταβάλλουν οι Έλληνες πολίτες, η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης μέσω των πολιτικών αυστηρής λιτότητας και περικοπών που επιβάλλονται. Ολοκλήρωσε την ερώτησή του καλώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να σχολιάσει τα στοιχεία αυτά, ενώ ζήτησε την παρουσίαση δράσεων με στόχο την υποστήριξη των Ελλήνων αλλά και τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας στην Ελλάδα.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Τη ζοφερή πραγματικότητα με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες πολίτες, επιβεβαίωσε με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat [1]. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το 35,7% του πληθυσμού, δηλαδή 3,8 εκατομμύρια άνθρωποι, βρίσκονταν αντιμέτωπο με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού το 2015, ενώ το ποσοστό αυτό κατά το 2008 ήταν 28,1%. Αντίθετα, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, το αντίστοιχο ποσοστό επανήλθε το 2015 στα επίπεδα του 2008, δηλαδή στο 23,7%. Καθίσταται λοιπόν προφανές πως παρά τις αιματηρές προσπάθειες που καταβάλλουν οι Έλληνες πολίτες, η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης μέσω των πολιτικών αυστηρής λιτότητας και περικοπών που επιβάλλονται.

Ερωτάται η Επιτροπή:
α) Είναι ενήμερη για το ποσοστό των πολιτών που βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια;
β) Ποιες δράσεις σχεδιάζει ώστε να υποστηρίξει όσους Έλληνες αγωνιούν για την εξασφάλιση ενός ελάχιστου δυνατού βιοτικού επιπέδου για το 2017 και τα επόμενα χρόνια;
γ) Καθώς η ανεργία είναι ο βασικότερος λόγος που οδηγεί τους πολίτες στη φτώχεια, πως σχεδιάζει να προωθήσει και να υποστηρίξει τη δημιουργία νέων σταθερών θέσεων εργασίας στην Ελλάδα;

________________________________________

[1] http://ec.europa.eu/eurostat/documents/2995521/7695750/3-17102016-BP-EN.pdf/

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο EURO Channel

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο ΑΡΤ

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την τακτική Ερντογάν

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 19/10/2016

Την τακτική που ακολουθεί ο Ταγίπ Ερντογάν στηλίτευσε με γραπτή ερώτησή του προς την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής ο Κώστας Χρυσόγονος. Βασιζόμενος στις νέες δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου λίγο καιρό μετά την ανακίνηση θέματος αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης, ο Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στην αδιαφορία Ερντογάν για την αρχή του απαραβίαστου των συνόρων αλλά και την επικίνδυνη τακτική του, η οποία δημιουργεί προστριβές σε ευαίσθητες γεωγραφικές ζώνες. Παράλληλα αναρωτήθηκε ποια θα είναι η αντίδραση της Ευρώπης, ενώ κάλεσε την Ύπατη Εκπρόσωπο να σχολιάσει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας υπό το πρίσμα της εμπρηστικής και επεκτατικής πολιτικής που ακολουθεί.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Λίγες μόνο ημέρες μετά τις αναφορές του στη Συνθήκη της Λωζάννης και την ανακίνηση θέματος αναθεώρησής της, ο Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας σε εκδηλώσεις πανεπιστημίου στην Τουρκία υποστήριξε εκ νέου ότι η χώρα του έχει ιστορικά δικαιώματα σε μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται στα πρώην εδάφη της οθωμανικής αυτοκρατορίας ! Επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί την πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα που επικρατεί στην Ευρώπη και συνεχίζοντας μια προκλητική ρητορική, δείχνει να αδιαφορεί για την αρχή του απαραβίαστου των συνόρων και να επιδιώκει την αναθεώρηση των καθορισμένων με διεθνείς συνθήκες συνόρων της Τουρκίας με άλλα κράτη. Η τακτική του καθεστώτος Ερντογάν είναι επικίνδυνη και θέτει τις βάσεις για περαιτέρω προστριβές σε ευαίσθητες γεωγραφικές ζώνες, όπως αυτή των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της ανατολικής Μεσογείου.

Ερωτάται η Ύπατη Εκπρόσωπος :
α) Ποια θα είναι η αντίδρασή της Ευρώπης στην επιθετική ρητορική που ακολουθεί τους τελευταίους μήνες ο Τούρκος Πρόεδρος;
β) Θεωρεί πως η πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι βιώσιμη παρά την εμφανώς εμπρηστική και επεκτατική πολιτική της ηγεσίας της;

________________________________________

[1] http://www.kathimerini.gr/879601/article/epikairothta/politikh/o-erntogan-nostalgei-thn-o8wmanikh-aytokratoria

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο Star στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου “Live U”

Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στο Ράδιο 98.4

Ανήσυχη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις πρακτικές Ερντογάν

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 17/10/2016

Την ανησυχία της για τις πρακτικές Ερντογάν εξέφρασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τη φίμωση του Τύπου στην Τουρκία. Ο Ευρωβουλευτής είχε εκφράσει τον έντονο προβληματισμό του για τις αντιδράσεις του καθεστώτος Ερντογάν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, τονίζοντας την επιχειρούμενη κατάλυση του κράτους δικαίου. Παράλληλα είχε αναρωτηθεί αν η Τουρκία πληροί τις προϋποθέσεις των άρθρων 2 και 49 της Συνθήκης ΕΕ ώστε να θεωρείται υποψήφια προς ένταξη χώρα. Στην απάντησή του ο Επίτροπος Hahn τόνισε πως η ελευθερία έκφρασης αποτελεί ένα από τα κύρια θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ αναγνώρισε πως πράγματι η Ευρωπαϊκή Ένωση ανησυχεί για τις εξελίξεις μετά την επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε στον μεγάλο αριθμό ενταλμάτων σύλληψης δημοσιογράφων, αλλά και το κλείσιμο πολλών μέσων ενημέρωσης. Κλείνοντας κάλεσε την Τουρκία να τηρεί τις αρχές του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τόνισε πως η Επιτροπή θα παρακολουθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή επιμέλεια τα ζητήματα αυτά, ενώ υπογράμμισε πως οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης πρέπει να εξακολουθήσουν να συνιστούν το θεμέλιο των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Έντονο προβληματισμό προκαλούν οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος και τις δυσανάλογες αντιδράσεις του καθεστώτος Ερντογάν, το οποίο επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το αποτυχημένο πραξικόπημα για να καταλύσει το κράτος δικαίου. Οι εξαγγελίες του Τούρκου πρωθυπουργού σχετικά με την επαναφορά της θανατικής ποινής, αλλά και η εξευτελιστική μεταχείριση που επιφυλάχθηκε στους πραξικοπηματίες, είναι ενδεικτικές των προθέσεων που υπάρχουν. Η αναστολή της άδειας λειτουργίας ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, η ακύρωση μεγάλου αριθμού καρτών δημοσιογράφων και ο αποκλεισμός πρόσβασης σε περισσότερες από 20 ειδησεογραφικές ιστοσελίδες αποτελούν επιπλέον ενδείξεις της προσπάθειας φίμωσης του Τύπου από τον Ερντογάν, σύμφωνα με πρόσφατο σημείωμα της Διεθνούς Αμνηστίας [1]. Είναι άλλωστε γνωστό ότι και πριν την απόπειρα πραξικοπήματος, ο φόβος των δημοσιογράφων να ασκήσουν κριτική στην ηγεσία της χώρας ήταν έκδηλος, λόγω του κινδύνου δίωξης από τις αρχές [2].

Ερωτάται η Επιτροπή:
– Πώς σκοπεύει να αντιδράσει στην επιχειρούμενη φίμωση του Τύπου στην Τουρκία;
– Πληροί σήμερα η Τουρκία τις προϋποθέσεις των άρθρων 2 και 49 της Συνθήκης ΕΕ ώστε να θεωρείται υποψήφια για ένταξη χώρα;


Απάντηση του κ. Hahn
εξ ονόματος της Επιτροπής

Η ελευθερία έκφρασης αποτελεί ένα από τα κύρια θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ύπαρξη και λειτουργία ελεύθερων, πολύμορφων και ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης είναι ουσιαστικής σημασίας παράγοντας σε κάθε δημοκρατική κοινωνία.

Στα συμπεράσματά του της 18ης Ιουλίου 2016, το Συμβούλιο υπενθύμισε ότι η Τουρκία είναι υποψήφια χώρα. Η ΕΕ έχει τονίσει επανειλημμένα ότι η Τουρκία, ως υποψήφια χώρα, οφείλει να προσβλέπει στα κατά το δυνατόν υψηλότερα δημοκρατικά πρότυπα και στις βέλτιστες δημοκρατικές πρακτικές, ιδίως στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών ελευθεριών. Η ΕΕ ανησυχεί για ορισμένες εξελίξεις που ακολούθησαν την επιβολή της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Έχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψης για μεγάλο αριθμό δημοσιογράφων, ενώ η εκτελεστική εξουσία έχει κλείσει πολλά μέσα ενημέρωσης. Όπως αναφέρεται στην κοινή δήλωση της Ύπατης Εκπροσώπου/Αντιπροέδρου και του Επιτρόπου για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας και τις Διαπραγματεύσεις για τη Διεύρυνση, της 21ης Ιουλίου 2016 [3], η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί τις τουρκικές αρχές να τηρούν, υπό οιεσδήποτε περιστάσεις, τις αρχές του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Για κάθε εικαζόμενο αδίκημα ή εγκληματική πράξη πρέπει να τηρείται η νομιμότητα και να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα κάθε ατόμου σε δίκαιη δίκη. Υπό το φως των πρόσφατων γεγονότων στην Τουρκία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρακολουθεί όλως ιδιαιτέρως τα θέματα αυτά, με την μεγαλύτερη δυνατή επιμέλεια.

Η Επιτροπή πιστεύει ότι οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης πρέπει να εξακολουθήσουν να συνιστούν το θεμέλιο των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, δεδομένου ότι αυτές εξασφαλίζουν την ύπαρξη ενός απτού μηχανισμού διαλόγου. Όπως επανέλαβε, στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου υψηλού επιπέδου με την Τουρκία, στην Άγκυρα, στις 9 Σεπτεμβρίου 2016, η ΕΕ εξακολουθεί να προσβλέπει στην στενή συνεργασία της Τουρκίας για την αντιμετώπιση των κοινών μας προβλημάτων.

________________________________________

[1] https://www.amnesty.org/en/latest/news/2016/07/turkey-media-purge-threatens-freedom-of-expression/

[2] https://www.efsyn.gr/arthro/den-eisai-dikos-toys-eisai-ehthros-toys

[3] http://ec.europa.eu/commission/2014-2019/hahn/announcements/statement-high-representative-vice-president-federica-mogherini-and-commissioner-johannes-hahn_en

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο κανάλι "Ε" με την Φαίη Μαυραγάνη

Ο Κώστας Χρυσόγονος στον ραδιοσταθμό «Πρακτορείο 104.9 FM»

Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στον «Αθήνα 9.84»

Το βουνό των χρεών προς το Δημόσιο

Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο ΕΘΝΟΣ 13/10


Ένας πολύ μεγάλος αριθμός φορολογουμένων, περίπου το μισό του συνόλου, έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο. Μεταξύ τους υπάρχουν μερικοί «στρατηγικοί κακοπληρωτές», που αποκρύπτουν περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα, αλλά οι συντριπτικά περισσότεροι από αυτούς τους οφειλέτες βρίσκονται σε κατάσταση πραγματικής αδυναμίας να ανταποκριθούν στις φορολογικές ή άλλες υποχρεώσεις τους. Τούτο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι στη μεγάλη πλειονότητά τους (περίπου 85%) οφείλουν μικρά ποσά, κάτω των 3.000 ευρώ, τα οποία ο μέσος λογικός άνθρωπος θα τα εξοφλούσε, αν είχε την αντικειμενική δυνατότητα, προκειμένου να αποφύγει τις βαρύτατες συνέπειες του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ).

Γενικότερα ο ΚΕΔΕ είναι ένα νομοθέτημα του 1974 που παραμένει έως σήμερα αναλλοίωτο στις περισσότερες διατάξεις του, παρά τις πολυάριθμες τροποποιήσεις του στο μεταξύ. Η «φιλοσοφία» του είναι κυρίως να εξασφαλίσει τα συμφέροντα του Δημοσίου, χωρίς όμως να λαμβάνει υπόψη του την πρωτοφανή οικονομική κρίση των τελευταίων ετών. Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων να αντιμετωπίζεται από το κράτος σχεδόν με μια λογική «εσωτερικού εχθρού», αφού π.χ. η στέρηση φορολογικής ενημερότητας μπορεί να έχει συνέπειες συγκρίσιμες από κάποιες απόψεις με τη στέρηση πιστοποιητικού «κοινωνικών φρονημάτων» σε άλλες εποχές, ενώ το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών των πολιτών προς το κράτος δεν έχει σταματήσει να αυξάνεται (από περίπου 30 δισ. ευρώ το 2009 στα 90 δισ. ευρώ το 2016).

Ο κοινοβουλευτικός νομοθέτης αλλά και οι ξένοι δανειστές, που αναμφίβολα θα είχαν τη διάθεση να παρέμβουν στο ζήτημα αυτό, πρέπει να επανεξετάσουν την προσέγγισή τους. Είναι π.χ. οξύμωρο να γίνεται λόγος για «απελευθέρωση των αγορών», ως μέρος των μνημονιακών προγραμμάτων, όταν οι μισοί περίπου συμπολίτες μας δεν μπορούν να αναπτύξουν σχεδόν καμία επιχειρηματική δραστηριότητα λόγω έλλειψης φορολογικής ενημερότητας. Τούτο λειτουργεί de facto ως ένα ακόμη εμπόδιο στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας και θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί διαφορετικά τουλάχιστον για όσους έχουν πολύ μικρά χρέη (ίσως κάτω των 1.000 ευρώ).

Ακόμη σημαντικότερο είναι το ζήτημα της μη προστασίας, ιδίως της πρώτης κατοικίας των οφειλετών του Δημοσίου. Ο ΚΕΔΕ επιτρέπει στις δημόσιες (και δημοτικές) αρχές να προχωρούν σε κατάσχεση και πλειστηριασμό ακινήτων ακόμη και για οφειλές των μόλις 500 ευρώ, ενώ δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή ούτε καν οι διατάξεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας για «κόκκινα» δάνεια, αφού εκείνες αφορούν οφειλές προς τράπεζες ή άλλους ιδιώτες και όχι προς το κράτος. Η δρακόντεια αυτή νομοθεσία μπορεί και πρέπει να τροποποιηθεί, ώστε να παρέχεται και στους οφειλέτες του Δημοσίου ένα εύλογο όριο προστασίας.

Χρειαζόμαστε εθνική στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης

Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα “Free Sunday” 09/10


• Εκλογές το φθινόπωρο του 2019, είναι το μήνυμα από το Μέγαρο Μαξίμου. Αντέχει η κυβέρνηση μέχρι τότε την κοινωνική δυσθυμία;

Από τον Νοέμβριο του 1974, οπότε διεξάχθηκαν οι πρώτες βουλευτικές εκλογές της μεταδικτατορικής περιόδου, έως τον Αύγουστο του 2015, όταν διαλύθηκε για τελευταία φορά η Βουλή, είχαμε 16 εκλογικές αναμετρήσεις, δηλαδή η μέση διάρκεια της βουλευτικής περιόδου είναι ελάχιστα πάνω από τα δυόμιση χρόνια. Εξάντληση της τετραετίας είχαμε μόνο δύο φορές στις δεκαέξι αυτές περιόδους (το 1985-89 και το 2000-2004), ενώ μια φορά πλησιάσαμε (Νοέμβριος 1977-Οκτώβριος 1981). Συνεπώς αν η παρούσα Βουλή επιβιώσει μετά τον Απρίλιο του 2018 και, πολύ περισσότερο, ως το φθινόπωρο του 2019, θα πρόκειται για ιστορική επιτυχία. Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι προϋπολογισμός με πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5% (όσο δηλ. απαιτούν οι δανειστές για το έτος 2018) δεν φαίνεται να ψηφίσθηκε παρά μόνο το 1994, σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης (ίσως και πολύ πριν από αυτήν).

• Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ραγδαία φθορά της κυβέρνησης. Είναι αναστρέψιμη αυτή η τάση;

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τις στιγμιαίες τάσεις της κοινής γνώμης, οι οποίες μπορούν να μεταβληθούν ή και να αναστραφούν την ώρα των εκλογών. Το ζητούμενο συνεπώς για την κυβέρνηση δεν είναι να αγωνιά για τα δημοσκοπικά ευρήματα, αλλά να παράγει στην πράξη έργο με το οποίο να πείθει ότι είναι διαφορετική από τις προκατόχους της, ότι δηλ. δεν περιορίζεται στην έστω και απρόθυμη συμμόρφωση με τις επιταγές των δανειστών, αλλά διαθέτει και εφαρμόζει ένα δικό της («παράλληλο» ή όπως αλλιώς θα θέλαμε να το ονομάσουμε) πρόγραμμα, που οδηγεί στην έξοδο της χώρας από τη στενωπό των μνημονίων. Χρειαζόμαστε επομένως μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης, όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και σε δημογραφικό επίπεδο, έτσι ώστε να επιχειρήσουμε την ανατροπή των σημερινών ομόρροπων τάσεων πτωχοποίησης και πληθυσμιακής αποψίλωσης της χώρας, με μεταρρυθμίσεις δικής μας έμπνευσης, που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Για την εκπόνηση της στρατηγικής αυτής η κυβέρνηση θα μπορούσε να καλέσει σε διάλογο όλες τις πολιτικές δυνάμεις του «συνταγματικού τόξου» και όσοι τυχόν αρνούνταν να μετάσχουν θα υποχρεώνονταν να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη έναντι των ψηφοφόρων τους.

• Στο πλαίσιο του εσωκομματικού διαλόγου ενόψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ασκήσατε κριτική που από πολλές πλευρές εκλήφθηκε ως αποδόμηση της εικόνας της κυβέρνησης. Γράψατε, μεταξύ άλλων, ότι το ποιος είναι προοδευτικός φαίνεται από το αποτέλεσμα. Αναδίπλωση για τα θρησκευτικά μετά τις αντιδράσεις της Εκκλησίας, χημικά από τα ΜΑΤ στους συνταξιούχους... Είναι προοδευτική αυτή η κυβέρνηση;

Άσκησα εποικοδομητική κριτική με συγκεκριμένες προτάσεις σε μια σειρά ζητημάτων, όπως φορολογικό, ασφαλιστικό, δικαιοσύνη, πολιτικό σύστημα, τηλεοπτικές άδειες κ.ά., στο κείμενο 14 θέσεων που είναι δημοσιευμένο στο ιστολόγιό μου (http://chrysogonos.blogspot.com). Εάν η κυβέρνηση θελήσει να τις ακολουθήσει, πιστεύω ότι το αποτέλεσμα θα είναι η δραστική βελτίωση της εικόνας της και όχι η αποδόμησή της. Γενικότερα άλλωστε πρέπει να διδαχθούμε από τα παθήματα μας των τελευταίων ετών και να ξεφύγουμε από τις «οπαδικές» προσεγγίσεις της πολιτικής. Αν θέλουμε να ανοικοδομήσουμε τη ρημαγμένη οικονομία και κοινωνία μας, πρέπει να τελειώνουμε με τη νοοτροπία των μαχών «εκ παρατάξεως» μεταξύ πελατειακών στρατών, όπου όποιος τολμήσει να αρθρώσει κριτικό λόγο αντιμετωπίζεται ως ύποπτος, καλείται να παραιτηθεί κλπ., και να αναβαθμίσουμε το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου, εστιάζοντας στην αντιμετώπιση των τεράστιων προβλημάτων της χώρας. Και βέβαια το αν και πόσο προοδευτική είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ μπορεί να κριθεί μετά λόγου γνώσεως μόνο στο τέλος της θητείας της, όταν έρθει αυτό, και πάνω στη βάση του συνόλου των πεπραγμένων της, δηλ. κατά πόσο θα καταφέρει να βελτιώσει ουσιαστικά την κατάσταση της χώρας γενικά και ειδικά την κατάσταση των ανθρώπων που έχουν υποφέρει περισσότερο στα χρόνια των μνημονίων (άνεργοι, νεόπτωχοι, ασθενείς κ.ά.). Προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται.

• Σώζεται η παρτίδα με έναν ανασχηματισμό;

Η επιλογή των προσώπων που στελεχώνουν το κυβερνητικό σχήμα ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του πρωθυπουργού (με κάποια σύμπραξη του κυβερνητικού εταίρου, εφόσον πρόκειται για κυβέρνηση συνασπισμού). Δική του θα είναι και η συνολική ευθύνη για το τελικό αποτέλεσμα.

• Πρέπει να στραφεί ο ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο και αν ναι, με ποιους όρους;

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να στραφεί προς τους πολίτες που τον ψήφισαν και να επιδιώξει να τους εντάξει σε θεσμοθετημένες διαδικασίες λήψης των κομματικών αποφάσεων, ώστε η εσωκομματική δημοκρατία να γίνει δικαίωμα των πολλών και όχι προνόμιο των λίγων. Λογικές του τύπου «φροντίζουμε πριν από σας για σας» δεν είναι ούτε αριστερές ούτε προοδευτικές. Δεν νοείται ένα κόμμα εξουσίας με σχεδόν 2 εκατομμύρια ψηφοφόρους στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 να αυτοπεριορίζεται σε μια βάση 20 ή 30 (;) χιλιάδων οργανωμένων μελών, σε μεγάλων βαθμό ίδιων με την εποχή του «Συνασπισμού» του 4%. Δεδομένου ότι στην τριετία από το προηγούμενο συνέδριο (2013) έως σήμερα οι κομματικές οργανώσεις αποδείχθηκαν ότι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να ανοίξουν τις πύλες τους στους ψηφοφόρους, σε μαζική κλίμακα, έχω διατυπώσει προτάσεις για αλλαγές στο καταστατικό, ώστε να καταστεί εφικτή η άμεση εκλογή τόσο της Κεντρικής Επιτροπής όσο και του Προέδρου του κόμματος από τη βάση, με την αυτοδίκαιη εγγραφή ως μελών όσων προσέρχονται για να ψηφίσουν.

• Έχει βάση η εκτίμηση ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι το έχουν παρατήσει επί της ουσίας το ελληνικό ζήτημα και απλώς δεν μας τραβούν την πρίζα (της χρηματοδότησης);

Δυστυχώς η πολιτική κατάσταση στα περισσότερα (και πάντως στα πιο κρίσιμα) ευρωπαϊκά κράτη επιδεινώνεται σε σχέση με τη διαχείριση του ελληνικού προβλήματος. Η άνοδος της ευρωφοβικής ακροδεξιάς, ιδιαίτερα στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία, καθιστά ολοένα και πιο απομακρυσμένο το ενδεχόμενο να επεκταθεί ο διακρατικός δανεισμός προς την Ελλάδα μετά το 2018, οπότε τελειώνει το τρέχον πρόγραμμα. Σημειωτέον ότι από τα περίπου 320 δις ευρώ του δημόσιο χρέους μόνο τα 206 οφείλονται στα άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, τον EFSF και τον ESM (δηλ. επί της ουσίας και πάλι στα κράτη αυτά). Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης θα είναι διατεθειμένα να επεκτείνουν τις λήξεις αυτών των 206 δις, η Ελλάδα πρέπει να καταφέρει να αναχρηματοδοτήσει τα υπόλοιπα από τις κεφαλαιαγορές ή να τα καλύψει κατά ένα μέρος με πρωτογενή πλεονάσματα στα επόμενα χρόνια.

• Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, υπάρχει διέξοδος για τη χώρα μας;

Διέξοδος θα υπάρξει μόνο αν κατορθώσουμε να εισέλθουμε σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης από το 2017 και μετά, παράγοντας διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες σε ευρύτερη κλίμακα από ό,τι συμβαίνει σήμερα. Σωρευτικά προς αυτό θα απαιτηθεί μια γενναία αναδιάρθρωση (επί της ουσίας ελάφρυνση) του διακρατικού ιδίως δημόσιου χρέους. Όλα αυτά τελούν υπό την περαιτέρω προϋπόθεση ότι δεν θα εμφανισθεί στα επόμενα χρόνια κάποια μείζονος σημασίας παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, όπου ένα από τα πρώτα θύματα θα ήταν μάλλον και η Ελλάδα, αφού η χώρα μας είναι σήμερα από τις πιο ευάλωτες σε παγκόσμια κλίμακα και θα χρειασθεί καιρός για να ανακτήσει την αξιοπιστία της, περιορίζοντας δραστικά το δημόσιο χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ.

• Το ΣτΕ δεν πήρε θέση για το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες λόγω "κλίματος". Τι να πιστέψουμε οι πολίτες για την ανεξαρτησία και την αξιοπιστία της Δικαιοσύνης; Και τελικά, έτσι χτυπιέται η διαπλοκή;

Το Συμβούλιο της Επικρατείας θα πραγματοποιήσει τη διάσκεψη για την υπόθεση αυτή λίαν προσεχώς και ελπίζω να εκδοθεί η απόφασή του μέσα σε εύλογο, για τις περιστάσεις και τη σημασία της υπόθεσης, χρόνο. Ως τότε θα ήταν χρήσιμο να κρατήσουμε όλοι χαμηλούς τόνους και να αφήσουμε τους δικαστές να επιτελέσουν το έργο τους ανεπηρέαστοι από κραυγές και ψιθύρους.

Μοναδική ευκαιρία το συνέδριο

Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» της Κυριακής 09/10


Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια οικονομική και κοινωνική κρίση τόσο βαθιά ώστε να μην έχει προηγούμενο σε ειρηνική περίοδο. Η προφανής ευθύνη του πολιτικού συστήματος για τη βίαιη πτωχοποίηση της μεγαλύτερης μερίδας του πληθυσμού οδήγησε στη μετατροπή του ενός από τους δύο παραδοσιακούς πόλους εξουσίας (ΠΑ.ΣΟ.Κ) σε ένα μικρό κόμμα με μονοψήφια ποσοστά ψήφων, ενώ ο άλλος (Ν.Δ.) συνεχίζει να υφίσταται συρρικνωμένος σε σχέση με τα ισχύοντα παλιότερα.

Εκδήλωση της αλλαγής της πολιτικής συμπεριφοράς των ψηφοφόρων ήταν και η μετάλλαξη ενός σχηματισμού (κυρίως) διαμαρτυρίας, όπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως και τις εκλογές του 2009, σε κόμμα εξουσίας, με την κατάληψη της δεύτερης θέσης στις βουλευτικές εκλογές τον Μάιο και Ιούνιο του 2012 και της πρώτης τον Ιούνιο του 2014 (ευρωεκλογές) και τον Ιανουάριο και Σεπτέμβριο του 2015. Προσπάθειες ερμηνείας του φαινομένου οι οποίες θα επικεντρώνονταν στο αδιαμφισβήτητο επικοινωνιακό χάρισμα του προέδρου του κόμματος θα ήταν επιφανειακές. Η ραγδαία εκλογική άνοδος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι είναι φορέας μιας μακράς πολιτικής παράδοσης, με αφετηρία το «ΚΚΕ εσωτερικού» τη δεκαετία του 1960 και αναγνωρίσιμες διεθνείς προεκτάσεις στο ρεύμα του «ευρωκομμουνισμού», δηλ. έχει ένα σχετικά σαφές ιδεολογικό στίγμα, αρκετά κοντά στη μάζα των απογοητευμένων ψηφοφόρων κυρίως του παλιού ΠΑ.ΣΟ.Κ. Άλλωστε η Ελλάδα δεν είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία συνέβη κάτι τέτοιο, αφού και στην Ιταλία το πρώην ΚΚΙ είχε επωφεληθεί από τη μείζονα κρίση του εκεί πολιτικού συστήματος τη δεκαετία του 1990 για να καταστεί κόμμα εξουσίας και κυβερνά σήμερα ως «Δημοκρατικό Κόμμα».

Ένα περαιτέρω πλεονέκτημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην πορεία προς την εξουσία ήταν ο εκ γενετής «ομοσπονδιακός» χαρακτήρας του, με τις πολυάριθμες «συνιστώσες» πριν από το ιδρυτικό συνέδριο του 2013, ενώ και μετά από αυτό το καταστατικό του κόμματος κατοχυρώνει ρητά τις εσωκομματικές τάσεις και τη δυνατότητα έκφρασης διαφορετικών απόψεων προς τα έξω (σε αντίθεση προς ό,τι συμβαίνει στα άλλα ελληνικά κόμματα, όπου η δημόσια διαφωνία με τον αρχηγό συνεπάγεται συνήθως διαγραφή). Όλα αυτά διευκόλυναν την επίτευξη της αναγκαίας πολυσυλλεκτικότητας, έστω κι αν το τίμημα ήταν η διάσπαση το καλοκαίρι του 2015.

Ωστόσο η οργανωμένη βάση του κόμματος έχει παραμείνει σχεδόν καθηλωμένη στα προ κρίσης επίπεδα, δηλ. σε περίπου 30.000 μέλη, καθώς οι οργανώσεις δεν μπορούν ή δεν θέλουν να υποδεχθούν νέα μέλη. Είναι αξιοσημείωτη η σχετική αναφορά στην ιδρυτική διακήρυξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του 2013: «Δεν ζητάμε από τον Ελληνικό λαό να μας αναθέσει τη διακυβέρνησή του. Έχουμε πλέον μάθει ότι αναθέσεις τέτοιου είδους οδηγούν αργά ή γρήγορα στην στασιμότητα και στην οπισθοχώρηση, αν όχι στην καταστροφή. Εκείνοι που αναθέτουν μετατρέπονται σε παθητικούς δέκτες μιας πολιτικής που εναντιώνεται στα συμφέροντα και τις επιθυμίες τους ενώ εκείνοι που αναλαμβάνουν την ευθύνη μιας τέτοιας ανάθεσης μεταλλάσσονται και φθείρονται». Το ίδιο κείμενο έκλεινε καλώντας εργαζομένους, ανέργους κλπ. «να πυκνώσουν τις γραμμές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α... ώστε να συνδιαμορφώσουμε την πολιτική του».

Προβληματισμό προκαλεί και το γεγονός ότι η επιρροή του κόμματος στον συνδικαλισμό και την αυτοδιοίκηση είναι δυσανάλογα μικρή. Τα προσκείμενα σ’ αυτόν ψηφοδέλτια στις δημοτικές εκλογές του 2014 κινήθηκαν στα επίπεδα του 10%, ενώ τα αντίστοιχα σχήματα στις ταυτόχρονες περιφερειακές εκλογές έφθασαν το 17-18%. Στη 45μελή διοίκηση της ΓΣΕΕ που αναδείχθηκε από το 36ο συνέδριο της τον Μάρτιο του 2016 ανήκουν 3 μέλη προερχόμενα από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ.ο.κ. Με άλλες λέξεις φαίνεται πως όσο μικρότερη είναι η κλίμακα μιας εκλογικής αναμέτρησης, τόσο συρρικνώνονται τα ποσοστά του κόμματος.

Το επικείμενο συνέδριο συνιστά μια, ίσως μοναδική, ευκαιρία ώστε να γίνει σοβαρή προσπάθεια αντιμετώπισης των αδυναμιών αυτών. Αν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θέλει να παραμείνει μακροπρόθεσμα κόμμα εξουσίας πρέπει να αποκαταστήσει οργανωτική επαφή με την κοινωνική και εκλογική βάση του και τούτο προϋποθέτει αλλαγές στο καταστατικό, ώστε να καταστεί εφικτή η μαζική εγγραφή νέων μελών και η συμμετοχή τους στις εσωκομματικές διαδικασίες, που πρέπει να χρησιμεύουν για την παραγωγή ουσιαστικών πολιτικών αποφάσεων και όχι απλά για την έκφραση επιδοκιμασίας σε προαποφασισμένες κυβερνητικές πολιτικές. Ο εκάστοτε πρόεδρος του κόμματος μπορεί να εκλέγεται άμεσα από τη βάση, ταυτόχρονα όμως με το σύνολο των μελών της Κεντρικής Επιτροπής. Στην εκλογή αυτή πρέπει να μπορεί να μετάσχει κάθε πολίτης που ασπάζεται τις αρχές του κόμματος και προσέρχεται την προκαθορισμένη ημερομηνία για να ψηφίσει, καταβάλλοντας επιτόπου μια ελάχιστη συνεισφορά για την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας. Η ταυτόχρονη εξάλλου ανάδειξη από τη βάση του Προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής είναι αναγκαία για να καταπολεμηθούν τα φαινόμενα αρχηγισμού τα οποία παρατηρούνται στα άλλα κόμματα, όπου άμεσα εκλεγμένος είναι μόνο ο/η αρχηγός και όχι το συλλογικό καθοδηγητικό όργανο. Διαφορετικά ίσως ανακαλύψουμε ότι εκτός από την άνοδο υπάρχει και η κάθοδος.

Ο Κώστας Χρυσόγονος στον Focus 103.6 FM

Ο Κώστας Χρυσόγονος στην TRT Κεντρικής Ελλάδας

Προτάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση

Κριτική του Κώστα Χρυσόγονου για την έκθεση εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 06/10/2016

Την έκθεση εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου για το 2014 σχολίασε με ομιλία του κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ο Κώστας Χρυσόγονος. Αναφερόμενος στις αρνητικές επισημάνσεις της έκθεσης, ο Ευρωβουλευτής τόνισε πως καταγράφεται αδιαφάνεια στην εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου, ενώ στους τομείς της υγείας, της προστασίας των καταναλωτών και του περιβάλλοντος εμφανίσθηκαν οι περισσότερες παραβιάσεις του. Παράλληλα ανέφερε πως συνολικά παρατηρείται έλλειψη σεβασμού τόσο των κρατών μελών όσο και της ίδιας της Ένωσης προς τις ιδρυτικές της αρχές, δηλαδή του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου. Κατέληξε υπογραμμίζοντας πως υπό τις συνθήκες αυτές η πορεία της Ευρώπης είναι αδιέξοδη και πρέπει να αλλάξει, αν δεν θέλει να κινδυνεύσει με διάλυση.

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=rmvDqKjmltM


Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:

Η Έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού δικαίου το 2014 περιέχει ορθές διαπιστώσεις, όπως ότι τα θεσμικά όργανα της Ένωσης οφείλουν να σέβονται το πρωτογενές δίκαιο και ειδικότερα τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων κατά τη θέσπιση του παράγωγου δικαίου της Ένωσης, ενώ και τα κράτη-μέλη οφείλουν να σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα. Όμως η ίδια έκθεση εύστοχα επισημαίνει ότι το περιβάλλον και η υγεία, όπως και η προστασία των καταναλωτών, αποτέλεσαν και πάλι τους τομείς πολιτικής όπου εμφανίσθηκαν οι περισσότερες παραβιάσεις, και ότι η εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου δεν είναι επαρκώς διαφανής ούτε υπόκειται σε πραγματικό έλεγχο εκ μέρους των προσφευγόντων και ενδιαφερομένων. Αποδεικνύεται άρα ότι είναι ελλιπής ο σεβασμός τόσο των κρατών μελών όσο όμως και της ίδιας της Ένωσης προς τις ιδρυτικές της αρχές, δηλαδή το σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα και στο κράτος δικαίου. Η πορεία αυτή είναι αδιέξοδη, πρέπει να αλλάξει διότι διαφορετικά η Ένωση θα κινδυνεύσει με διάλυση στο ορατό μέλλον.

Παρέμβαση του Κώστα Χρυσόγονου για την επικείμενη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 05/10/2016

Την αδιαφορία της Ευρώπης για τις παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών στηλίτευσε με παρέμβασή του ο Κώστας Χρυσόγονος κατά τη διάρκεια της συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την επικείμενη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ο Ευρωβουλευτής ανέφερε πως σε Ουγγαρία και Πολωνία ακροδεξιές κυβερνήσεις δεν σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και το κράτος δικαίου, σε μια προσπάθεια οικοδόμησης ημιαυταρχικών καθεστώτων, ενώ τόνισε πως η συμπεριφορά της Ένωσης προς κράτη-μέλη του νότου χαρακτηρίζεται από ανάλογη έλλειψη σεβασμού απέναντι σε κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών. Κατέληξε υπογραμμίζοντας πως η Ένωση πρέπει να επιστρέψει στις ιδρυτικές της αξίες και να προστατεύσει τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ολότητά τους, διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος η βρετανική έξοδος να αποτελέσει την πρώτη από μια σειρά εξόδων και άλλων κρατών.

Δείτε το βίντεο της παρέμβασης εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=Z2z-ScCZHJ0


Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

Η επικείμενη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι αξιοσημείωτη οχι τόσο για την ημερήσια διάταξη της όσο για τα θέματα τα οποία δεν βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη το γεγονός ότι στην Ουγγαρία και ακόμη περισσότερο στη Πολωνία ακροδεξιές κυβερνήσεις επιδιώκουν και επιχειρούν να οικοδομήσουν ημιαυταρχικά καθεστώτα παραβιάζοντας τις θεμελιώδεις αρχές της Ένωσης που είναι ο σεβασμός στα θεμελιώδη δικαιώματα και στο κράτος δικαίου. Αλλά βέβαια και η ιδία η Ένωση στη συμπεριφορά της παραδείγματος χάριν προς κράτη-μέλη του νότου επιδεικνύει την ίδια έλλειψη σεβασμού σε άλλου είδους θεμελιώδη δικαιώματα όπως είναι τα κοινωνικά δικαιώματα των ανθρώπων παρόλο που και αυτά θα έπρεπε να προστατεύονται. Η ένωση πρέπει να επιστρέψει στις θεμελιακές ιδρυτικές της αξίες, να προστατεύσει τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ολότητά τους, διαφορετικά φοβάμαι ότι η βρετανική έξοδος θα είναι απλώς η πρώτη από μια σειρά εξόδων και άλλων κρατών.

Ομιλία του Κώστα Χρυσόγονου για την παροχή νομικής συνδρομής σε υπόπτους και κατηγορουμένους

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 05/10/2016

Τη σημασία της παροχής νομικής συνδρομής σε υπόπτους και κατηγορουμένους υπογράμμισε ο Κώστας Χρυσόγονος, με παρέμβασή του κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Ο Ευρωβουλευτής τόνισε πως ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης που ταλαιπωρεί εκατομμύρια Ευρωπαίους, οφείλουμε να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα εκπροσώπησης των πολιτών ενώπιων των αρχών. Παράλληλα επεσήμανε πως η υποχρέωση των κρατών-μελών να διασφαλίσουν την ποιότητα και την ανεξαρτησία της παρεχόμενης νομικής βοήθειας, σε συνδυασμό με την ύπαρξη ενδίκων μέσων για περιπτώσεις παραβίασης του δικαιώματος αυτού, συμβάλλει στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών.

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=THNbL5tSY1g


Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:

Η σημερινή συζήτηση αφορά την ενίσχυση των δικαιωμάτων των πολιτών και την ορθότερη λειτουργία της δικαιοσύνης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η δυνατότητα εκπροσώπησης του κατηγορουμένου αποτελεί μια από τις βασικότερες πτυχές του δικαιώματος στη δίκαιη δίκη, όπως αυτό κατοχυρώνεται τόσο στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της συνεχιζόμενης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που ταλαιπωρεί εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες, οφείλουμε να διασφαλίσουμε την παροχή δυνατότητας αποτελεσματικής εκπροσώπησης των κατηγορουμένων ή υπόπτων ενώπιων των αρχών. Η έγκαιρη παροχή νομικής συνδρομής, καθώς και η επέκταση του πεδίου εφαρμογής της σε κάθε κράτος-μέλος όπου πραγματοποιείται συλλογή αποδεικτικών στοιχείων ή άλλες ανακριτικές πράξεις, αποτελούν επιβεβλημένα βήματα. Παράλληλα η υποχρέωση των κρατών-μελών να διασφαλίσουν την ποιότητα και την ανεξαρτησία της παρεχόμενης νομικής βοήθειας, σε συνδυασμό με την ύπαρξη ενδίκων μέσων για περιπτώσεις παραβίασης του δικαιώματος αυτού, θα συμβάλλει στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών. Συνεπώς θεωρώ πως η σημερινή διαδικασία μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της θέσης των Ευρωπαίων πολιτών και παράλληλα δημιουργείται θετικό έδαφος εντατικοποίησης της συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη-μέλη.

Ο Κώστας Χρυσόγονος στον ραδιοσταθμό «Πρακτορείο 104.9 FM»

Παρέμβαση του Κώστα Χρυσόγονου για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 04/10/2016

Τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπογράμμισε ο Κώστας Χρυσόγονος με παρέμβασή του κατά τη διάρκεια της συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την μακροοικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τον αντίκτυπό τους. Ο Ευρωβουλευτής υπενθύμισε πως τα μνημόνια έπασχαν εξ αρχής καθώς δεν υπήρχε διασφάλιση σεβασμού του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης. Ως αποτέλεσμα είχαμε προσβολές κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων, υλικές στερήσεις αλλά και μαζική μετανάστευση νέων. Παράλληλα τόνισε πως αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να δείξει στοιχειώδη σεβασμό στα δικαιώματα που αποτελούν τη βάση της ύπαρξής της, θα πρέπει να υπάρξει ελάφρυνση του διακρατικού χρέους της Ελλάδας ώστε η οικονομία και η κοινωνία της να τεθούν σε βιώσιμη τροχιά.


Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης:

Τα μνημόνια που συνιστούσαν το τίμημα του διακρατικού δανεισμού για μια σειρά κρατών-μελών της ευρωζώνης, έπασχαν εξ αρχής, αφού δεν υπήρχε καμία διασφάλιση ότι ο βασικός τους αρχιτέκτονας, δηλ. το ΔΝΤ, θα σεβόταν το πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο και ειδικότερα τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης. Στην πράξη είδαμε υπέρμετρους περιορισμούς των κοινωνικών ιδίως δικαιωμάτων και τούτο μεταφράσθηκε στην Ελλάδα σε δραματικές υλικές στερήσεις για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αύξηση των θανάτων λόγω επιδείνωσης της δημόσιας υγείας, μείωση του αριθμού των γεννήσεων και μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων άνεργων νέων στο εξωτερικό. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να δείξει στοιχειώδη σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα που υποτίθεται πως αποτελούν τη βάση της ύπαρξής της, θα πρέπει να υπάρξει γενναία ελάφρυνση του διακρατικού χρέους της Ελλάδας ώστε η οικονομία και η κοινωνία να τεθούν σε βιώσιμη τροχιά.

Ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τη μείωση μισθών στην Ελλάδα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 03/10/2016

Το ζήτημα της μείωσης μισθών στην Ελλάδα έθιξε με γραπτή του ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο Ευρωβουλευτής στάθηκε σε στοιχεία που παρουσίασε η διοικήτρια του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, βάσει των οποίων προκύπτει πως κατά την περίοδο 2009-2014 ο κατώτατος μισθός των εργαζομένων στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 19,5%, τονίζοντας πως στις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης υπήρξε πάγωμα του κατώτατου ορίου, ενώ πλέον παρατηρούνται και αυξητικές τάσεις. Παράλληλα υπογράμμισε τη βίαιη πτωχοποίηση σημαντικού ποσοστού Ελλήνων πολιτών και κάλεσε την Επιτροπή να γνωστοποιήσει αν πρόκειται να πιέσει για περαιτέρω μείωση μισθών, αλλά και να παρουσιάσει τα σχέδια της για την υποστήριξη των Ελλήνων.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε η διοικήτρια του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, ο μέσος μισθός των εργαζομένων στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2009 - 2014 μειώθηκε κατά 28%, ενώ ο κατώτατος μισθός κατά 19,5%, την ώρα που στις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης όχι μόνο υπήρξε πάγωμα του κατώτατου μισθού, αλλά πλέον αντίστοιχοι δείκτες έχουν αυξητική τάση [1]. Στο αρνητικό αυτό φαινόμενο θεωρείται πως συμβάλλει και η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να χειρίζονται με ιδιαίτερο τρόπο τις συμβάσεις των εργαζομένων, οι οποίοι αισθάνονται απροστάτευτοι. Παράλληλα κύριο αποτέλεσμα του φαινομένου αυτού αποτελεί η βίαιη πτωχοποίηση σημαντικού ποσοστού των πολιτών -αφού και ο σημερινός κατώτατος μισθός δεν εξασφαλίζει προστασία από τη φτώχεια- αλλά και η σύνθλιψη της μεσαίας τάξης.

Ερωτάται η Επιτροπή :
α) Θεωρεί ικανοποιητικό το παρόν επίπεδο μισθών στην Ελλάδα ή μήπως προτίθεται να πιέσει για περαιτέρω μείωσή του;
β) Ποια είναι τα πλάνα της για την υποστήριξη των Ελλήνων πολιτών που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμη και σε βασικές ανάγκες εξ αιτίας της κατακόρυφης πτώσης των μισθών;

________________________________________

[1] http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/thlibero_rekor_sto_kourema_misthon-64533077/

Αναγκαίο ένα νέο πανευρωπαϊκό «εμείς»

Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στην ΑΥΓΗ της Κυριακής 02/10


• Brexit, προσφυγικό, οικονομική κρίση, άνοδος της ακροδεξιάς. Η Ευρώπη του αύριο τί χρειάζεται για να γίνει «καλύτερη» για τους Ευρωπαίους;

Το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο το «καλύτερη» και μάλιστα αρκετοί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το μεταφράζουν σε «λιγότερη». Μια προφανής απάντηση ωστόσο θα μπορούσε να είναι ότι «καλύτερη» Ευρώπη είναι εκείνη που σέβεται περισσότερο τις θεμελιακές της αξίες, όπως οι τελευταίες εκφράζονται στο άρθρο 2 της ιδρυτικής της Συνθήκης, δηλ. την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελευθερία, την δημοκρατία, την ισότητα , το κράτος δικαίου, την ανοχή, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη. Για να μετουσιωθούν όμως όλα αυτά από ανέξοδη φραστική διακήρυξη σε πράξη θα χρειαζόταν να υπάρχει ισχυρότερη ευρωπαϊκή συλλογική ταυτότητα, δηλ. αίσθηση ενός κάποιου «εμείς» σε (παν)ευρωπαϊκό επίπεδο. Στην πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια συμβαίνει το αντίστροφο, αφού η έτσι ή αλλιώς ασθενική ευρωπαϊκή συλλογική ταυτότητα υποβαθμίζεται παραπέρα, σε όφελος των εθνικών. Μετά το Brexit, τα όργανα της Ένωσης φαίνονται να έχουν παραλύσει κάτω από τον φόβο της σταδιακής (;) διάλυσης της και έτσι αντί να κινήσουν την διαδικασία επιβολής κυρώσεων (σύμφωνα με το άρθρο 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση) στην Πολωνία και την Ουγγαρία, όπου επιχειρείται η οικοδόμηση ημιαυταρχικών καθεστώτων, χρονοτριβούν. Έχω την εντύπωση ότι η δομή, η λειτουργία και η εδαφική έκταση της Ένωσης κάποια στιγμή στη δεκαετία του 2020 θα καταλήξουν να είναι πολύ διαφορετικές από τις σημερινές.

• Η πρωτοβουλία για τη σύνοδο του Νότου -το λεγόμενο Club Med- μπορεί να βοηθήσει στην αναγκαία αλλαγή κατεύθυνσης της Ε.Ε.;

Μπορεί και πρέπει να βοηθήσει, διεκδικώντας περισσότερη αλληλεγγύη από κράτη-μέλη όπως π.χ. η Γερμανία ή η Ολλανδία, που εμφανίζουν θηριώδη πλεονάσματα, της τάξης του 8,4 % και 9,4 % του ΑΕΠ τους αντίστοιχα, στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών τους. Μακροπρόθεσμα είναι αδύνατο να παραμείνει αναλλοίωτη στα βασικά της χαρακτηριστικά και να επιβιώσει μια ένωση κρατών στην οποία κάποια μέλη έχουν ανεργία 6% (Αυστρία, Γερμανία) και κάποια άλλα 19,6% (Ισπανία) ή 23,4% (Ελλάδα). Χρειάζονται τουλάχιστον ένας μηχανισμός μεταβιβαστικών πληρωμών από τα οικονομικά ισχυρότερα κράτη προς τα ασθενέστερα, ώστε τα τελευταία να μπορούν να διατηρήσουν ένα ανεκτό επίπεδο κοινωνικών παροχών, καθώς και ένα πανευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων, ώστε να σταθεροποιηθεί η εμπιστοσύνη στα τραπεζικά συστήματα των κρατών του νότου και να μπορέσουν να υποστηρίξουν την οικονομική ανάπτυξη.

• Σε πολύ λίγο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το Συνέδριο του. Έχετε ασκήσει έντονη κριτική σε άλλα μέσα σχετικά και έχετε πει ότι δεν θα είστε υποψήφιος. Θα έλεγε κανείς ότι παίρνετε αποστάσεις. Τι κόμμα πρέπει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;

Συμμετέχω ενεργά στον προσυνεδριακό διάλογο, έχοντας καταθέσει στα αρμόδια όργανα του κόμματος πολυσέλιδο κείμενο συμβολής σ’ αυτόν, με συγκεκριμένες θέσεις – προτάσεις για την πορεία και τη λειτουργία του κόμματος (αναρτημένο ήδη και στο προσωπικό μου ιστολόγιο http://chrysogonos.blogspot.gr. Ήμουν μέλος της απερχόμενης Κεντρικής Επιτροπής, αλλά δεν θα είμαι υποψήφιος για τη νέα που θα προκύψει από το συνέδριο, επειδή θεωρώ ζήτημα αρχής και εσωκομματικής δημοκρατίας την ανανέωση των προσώπων στα καθοδηγητικά όργανα. Πέρα από αυτό πάντως, η εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής μέσα από κλειστές διαδικασίες μιας κομματικής βάσης 20 έως 30 (;) χιλιάδων μελών, σε μεγάλο βαθμό των ίδιων από την εποχή του «Συνασπισμού» του 4%, πάσχει από προφανές έλλειμμα αντιπροσωπευτικότητας απέναντι στην εκλογική βάση του 35%, όπως αυτή καταγράφηκε στις εκλογές του 2015. Γι’ αυτό προτείνω, στο παραπάνω κείμενο συμβολής στον προσυνεδριακό διάλογο, την τροποποίηση του καταστατικού και την αυτοδίκαιη εγγραφή ως μελών όσων προσέλθουν σε ανοιχτή διαδικασία για άμεση εκλογή Προέδρου και ταυτόχρονα Κεντρικής Επιτροπής. Με άλλες λέξεις, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρέπει να μετασχηματισθεί σε ένα κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία.

• Θα ήταν γόνιμος, θεωρείτε, ένας διάλογος -εν όψει Συνεδρίου- ενός ελεγκτικού πλαισίου από το κόμμα για το έργο και την παρουσία των βουλευτών και των ευρωβουλευτών;

Έλεγχος του έργου και της παρουσίας των βουλευτών και ευρωβουλευτών υπάρχει ούτως ή άλλως στη λήξη της θητείας τους, όταν τα αρμόδια κομματικά όργανα αποφασίζουν αν θα τους/τις συμπεριλάβουν στα νέα ψηφοδέλτια. Όπως όμως είχα πει στη σχετική συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015 και επανέλαβα γραπτώς στο κείμενο συμβολής μου στον προσυνεδριακό διάλογο, ο έλεγχος αυτός πρέπει να στηρίζεται σε πάγια κριτήρια, κοινά για όλους (π.χ. η ύπαρξη ποινικών εκκρεμοτήτων να είναι κώλυμα υποψηφιότητας για όλους ή για κανέναν/καμία, η διαφοροποίηση από την κομματική γραμμή σε ψηφοφορίες της Βουλής το ίδιο κ.ο.κ.). Χρήσιμη θα ήταν παραπέρα και μια ενδιάμεση θεσμοθετημένη διαδικασία ελέγχου/απολογισμού στη διάρκεια της βουλευτικής θητείας, ώστε να μαθαίνουμε πόσο δραστήριος ή αδρανής είναι ο καθένας/καθεμία. Σε ότι με αφορά, αφού θέτετε το ζήτημα, από δημοσιευμένα στο διαδίκτυο στατιστικά στοιχεία (mepranking.eu) προκύπτει ότι βρίσκομαι μέσα στην πρώτη δωδεκάδα των πιο δραστήριων από τους συνολικά 751 ευρωβουλευτές. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μου βρίσκεται η καταγγελία των πολλαπλών παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων μέσω της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η έκθεση μου σχετικά με την εφαρμογή του ευρωπαϊκού ενωσιακού δικαίου κατά τα έτη 2012 – 2013, η οποία υπερψηφίστηκε με 412 ψήφους υπέρ και 99 κατά από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου. Εκεί υπάρχει σειρά επισημάνσεων για τις παραβιάσεις κοινωνικών δικαιωμάτων, που κατοχυρώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω των μνημονίων. Αν και το Ευρωκοινοβούλιο δεν συμμετέχει ως τώρα στον σχεδιασμό των μνημονιακών προγραμμάτων, διότι δεν είναι αρμόδιο για αυτά , πάντως η αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής νομιμότητας ορισμένων από τα μέτρα λιτότητας που μας επιβάλλονται από τους δανειστές συντελεί στον μετριασμό των πιο ακραίων απαιτήσεών τους.