ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες - 27/1/2015
Το θέατρο του παραλόγου παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό στις απαντήσεις των ευρωπαϊκών θεσμών που συμμετέχουν στην τρόϊκα σε ερωτήσεις ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απάντηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι σε ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με την υπερφορολόγηση στην Ελλάδα, αφού, χωρίς να αμφισβητεί τα στοιχεία που επικαλέσθηκε ο ευρωβουλευτής, δικαιολογεί την παράλογη πολιτική της τρόϊκα επικαλούμενος τη χαμηλή κατά την άποψή του σχέση του συνολικού φορολογικού βάρους προς το ΑΕΠ στη χώρα μας και υπαινισσόμενος ότι υπάρχει διαδεδομένη φοροδιαφυγή. Ο κ. Ντράγκι χρησιμοποιεί όμως παρωχημένα στοιχεία του 2013, αγνοώντας την φοροεπιδρομή του 2014, και κυρίως αποσιωπά το γεγονός ότι η τρόϊκα ανέχθηκε την εξωφρενική καθυστέρηση της κυβέρνησης Σαμαρά κατά τον έλεγχο της μεγάλης φοροδιαφυγής (από τα 2.000 και πλέον πρόσωπα της "λίστας Λαγκάρντ" με καταθέσεις στην Ελβετία έχει ελεγχθεί μόλις το 1/4, ενώ από τα 24.000 πρόσωπα που μετέφεραν στο εξωτερικό χρηματικά ποσά μη δικαιολογούμενα από τα δηλωμένα εισοδήματά τους το 2009-2012 ελέγχθηκαν μέχρι το Σεπτέμβριο του 2014 λιγότεροι από 500). Στην καθυστέρηση άλλωστε συμβάλλει και η ίδια η τρόϊκα, αφού ως συνέπεια των απαιτήσεών της μειώνεται διαρκώς ο αριθμός των υπαλλήλων στο ελληνικό δημόσιο, περιλαμβανομένων των υπαλλήλων των φοροελεγκτικών μηχανισμών του Υπουργείου Οικονομικών (μείωση κατά 5.000 περίπου μέσα σε 5 χρόνια). Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης του Κώστα Χρυσόγονου και της απάντησης του Μάριο Ντράγκι.
Ερώτηση
"Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ο αριθμός των φορολογούμενων στην Ελλάδα με ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία ανέρχεται σε 3.303.110 άτομα για ποσό 68,4 δις ευρώ τον Σεπτέμβριο 2014 [1], ενώ πριν την έναρξη των μνημονίων, στα τέλη 2009, δεν υπερέβαινε τα 700.000 άτομα και τα 33,5 δις ευρώ αντίστοιχα [2]. Είναι συνεπώς σαφές ότι η υπερφορολόγηση που έχει επιβληθεί, με κύρια ευθύνη της τρόικας στην οποία συμμετέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκαλεί αδυναμία πληρωμής των φορολογικών τους υποχρεώσεων για την πλειοψηφία (!) των φορολογούμενων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα όλοι αυτοί να αδυνατούν, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, να ιδρύσουν ή να μετάσχουν σε εταιρία ή και να ασκήσουν ελεύθερο επάγγελμα. Αυτό αναιρεί στην πράξη τις εξαγγελίες του ελληνικού μνημονίου περί δήθεν «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» που συνίστανται προεχόντως στο «άνοιγμα των αγορών», αφού στην πράξη οι περισσότεροι Έλληνες δεν μπορούν να ξεκινήσουν καν επαγγελματική ή επιχειρηματική δραστηριότητα.Ερωτάται η Επιτροπή αν έχει συναίσθηση της οικονομικής καταστροφής την οποία προκαλούν οι ανερμάτιστες μνημονιακές πολιτικές στην Ελλάδα και ειδικότερα αν σκοπεύει να προχωρήσει ως μέλος της τρόικας σε πρωτοβουλίες για τη συνολική μείωση αλλά και δικαιότερη κατανομή του φορολογικού βάρους".
Απάντηση
"Αξιότιμο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κύριε Χρυσόγονε,
Σας ευχαριστώ για τις επιστολές σας, τις οποίες μου διαβίβασε στις 6 και 14 Νοεμβρίου 2014 αντίστοιχα ο κ. Roberto Gualtieri, πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής.
Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να σας εξηγήσω ποια είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) στην Τρόικα. Η ΕΚΤ παρέχει συμβουλές και τεχνογνωσία σε ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων. Στο πλαίσιο αυτό στηρίζει τις γενικές οικονομικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αξιολογεί, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις συνθήκες οικονομικής πολιτικής που σχετίζονται με την παροχή οικονομικής στήριξης, τις οποίες και επανεξετάζει σε τακτική βάση προκειμένου να παρέχει στοιχεία στους υπουργούς Οικονομικών των κρατών μελών της ζώνης του ευρώ ώστε να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τη χορήγηση της στήριξης αυτής. Οι συμβουλές που παρέχει η Τρόικα αποβλέπουν στην επίτευξη υγιών δημόσιων οικονομικών, χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, ανταγωνιστικότητας και εύρωστων οικονομικών πολιτικών συμβάλλοντας έτσι στη διαμόρφωση των συνθηκών που ευνοούν τη διατηρήσιμη ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στις χώρες που συμμετέχουν σε προγράμματα στήριξης της ΕΕ/του ΔΝΤ. Η τελική απόφαση για την υλοποίηση συγκεκριμένων μέτρων σε εθνικό επίπεδο λαμβάνεται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, τα οποία ενεργούν τηρώντας τους οικείους συνταγματικούς κανόνες. Σε ό,τι αφορά τη φορολογία, θα ήθελα να σας επισημάνω ότι στην Ελλάδα ο λόγος φορολογικής επιβάρυνσης προς το ΑΕΠ (στον οποίο συμπεριλαμβάνονται οι πραγματικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης), ο οποίος διαμορφώθηκε σε 34,2% το 2013, παραμένει σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από τον μέσο όρο τόσο της ζώνης του ευρώ όσο και των 28 κρατών μελών της ΕΕ (ΕΕ-28), παρ’ όλο που τα τελευταία έτη έχει σημειωθεί κάποια άνοδος. Το Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής για την Ελλάδα περιλάμβανε αφενός διάφορες μεταρρυθμίσεις με σκοπό να βελτιωθεί η δομή του φορολογικού συστήματος και ο συνολικός σχεδιασμός του και αφετέρου μέτρα με σκοπό να ενισχυθεί η αποδοτικότητα της φορολογικής διοίκησης και να καταπολεμηθεί αποτελεσματικότερα η φοροδιαφυγή. Πρωταρχικός στόχος αυτών των μεταρρυθμίσεων ήταν η κοινωνική δικαιοσύνη και η δημιουργία ενός περιβάλλοντος μέσα στο οποίο όλοι οι πολίτες καταβάλλουν το μερίδιο των φόρων που τους αναλογεί και, επομένως, οι φορολογικοί συντελεστές μπορούν να είναι χαμηλότεροι από ό,τι σε συνθήκες εκτεταμένης φοροδιαφυγής.
Με εκτίμηση,
Mario Draghi"
[2] http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=113319050
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου