Τα θαύματα του μεσοπρόθεσμου

Αναδημοσίευση από εφημερίδα REAL NEWS στις 11/5/2014

Η κοινή πείρα μας διδάσκει ότι η άσκηση αντιπολίτευσης είναι γενικά ευκολότερη από ό,τι η άσκηση κυβερνητικού έργου, επειδή η κυβέρνηση κατ’ ανάγκη κρίνεται από τους ψηφοφόρους με βάση τα αποτελέσματα που έχει (ή δεν έχει) φέρει, ενώ η αντιπολίτευση με βάση όσα υπόσχεται. Γι’ αυτό άλλωστε γίνεται συνήθως λόγος για την «φθορά» την οποία συνεπάγεται η άσκηση της εξουσίας.

Αν όμως η σημερινή μνημονιακή συγκυβέρνηση κριθεί από τους πολίτες στις επερχόμενες ευρωεκλογές ενόψει των «επιτευγμάτων» της, τότε ο καταποντισμός αμφοτέρων των κομμάτων που τη στηρίζουν είναι αναπόφευκτος. Ενδεικτικά μπορεί να επισημάνει κανείς ότι τα μη εξυπηρετούμενα τραπεζικά δάνεια προς ιδιώτες από 16,1% του συνόλου των χορηγήσεων το 2011 ανήλθαν σε 32,2% στις 30.9.2013 και σήμερα, κατ’ εκτίμηση, υπερβαίνουν το 35%. Παράλληλα τα ληξιπρόθεσμα χρέη φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων προς το δημόσιο διογκώνονται από τις αρχές του 2013 ως σήμερα κατά περίπου 1 δις ευρώ μηνιαία (!), και ήδη υπερβαίνουν τα 60 δις, ενώ οι οφειλέτες οι οποίοι αδυνατούν να τα αποπληρώσουν είναι περισσότεροι από 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι (!). Με άλλες λέξεις, η μνημονιακή συγκυβέρνηση την τελευταία διετία «επέτυχε» να πτωχεύσει και τους πολίτες, μετά την πτώχευση («συντεταγμένη χρεοκοπία») του κράτους.

Το «μεσοπρόθεσμο» πρόγραμμα που κατατέθηκε από την κυβέρνηση υπό μορφή νομοσχεδίου στη Βουλή συνιστά μια ομολογουμένως ευρηματική απόπειρα υπέρβασης αυτής της ζοφερής πραγματικότητας. Το συνοδεύει μια επικοινωνιακή καταιγίδα, προκειμένου να πεισθούμε ότι, μεταξύ άλλων, το ακαθάριστο εθνικό προϊόν μας από μείωση (ύφεση) κοντά στο 4% το 2013 θα καταγράψει άνοδο κατά 0,6% το 2014 και 3% ή περισσότερο τα επόμενα χρόνια, ότι η ανεργία από το 27% (επισήμως) σήμερα θα βρεθεί σε μέσα επίπεδα 24,5% για όλο το 2014 και στο 15,9% (!) το 2018, οι επενδύσεις και η απασχόληση θα σημειώνουν διαρκή αύξηση κλπ. Άδηλο παραμένει βέβαια πως θα συντελεστούν όλα αυτά τα θαυμάσια, όταν συνεχίζουν να εφαρμόζονται πεισματικά οι  ίδιες μνημονιακές-υφεσιακές συνταγές οικονομικής πολιτικής.

Το κωμικοτραγικό είναι ότι οι ίδιοι οι κυβερνώντες προεξοφλούν τα οικονομικά και άλλα θαύματα τα οποία εξαγγέλλουν ως ήδη συντελεσμένα. Σε πρόσφατη «ασφαλή» εμφάνισή του στις στήλες κυριακάτικης εφημερίδας (τις ζωντανές τηλεοπτικές συνεντεύξεις τις αποφεύγει συστηματικά, όπως και την εμφάνιση στο κοινοβούλιο) ο θαυματοποιός πρωθυπουργός μας πληροφορεί ότι «η Ελλάδα θρυμμάτισε τις αλυσίδες της», καθώς και ότι «η νέα Ελλάδα γεννιέται», αφού αποτελεί γεγονός «η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση».

Αντί για άλλο σχόλιο θα μπορούσε κανείς να τον παραπέμψει στην έγκυρη βρετανική εφημερίδα Guardian, η οποία στο φύλλο της 28.4.2014 χαρακτηρίζει την ελληνική «ανάκαμψη» ως pure fiction (καθαρή φαντασία) και τις σχετικές πρωθυπουργικές εξαγγελίες ως rubbish (ανοησίες). Λίγο νωρίτερα, στις 25.4.2014, ο Γερμανός χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Klaus-Peter Willsch, πολιτικός ομογάλακτος του Έλληνα πρωθυπουργού στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δήλωσε στην εφημερίδα Bild ότι «η τρόικα εξωραΐζει την ελληνική τραγωδία…αποκλείεται η Ελλάδα να ξεπληρώσει ποτέ το χρέος της». Αν για τον αρχηγό της ΕΟΚΑ Γεώργιο Γρίβα-Διγενή ισχύει η δηκτική  διαπίστωση (του Γεωργίου Παπανδρέου) ότι «εδοξάσθη κρυπτόμενος», για τον Αντώνη Σαμαρά μπορεί να ειπωθεί ότι «εχλευάσθη κρυπτόμενος».