Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα Kontranews 11/06
• Έτσι όπως διαμορφώνονται τα δεδομένα, με Σόιμπλε και Λαγκάρντ να τα έχουν βρει πίσω από την πλάτη μας, συμμερίζεστε την αισιοδοξία της κυβέρνησης κ. Χρυσόγονε ότι υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες για λύση προς όφελος της χώρας μας;
Η λύση του προβλήματος του ελληνικού δημόσιου χρέους, δηλ. η ελάφρυνση του με τη μία ή την άλλη μέθοδο προκειμένου να καταστεί βιώσιμο και να μπορέσει να αναχρηματοδοτηθεί από τις κεφαλαιαγορές, είναι προς όφελος όχι μόνο της χώρας μας αλλά και των δανειστών της. Μόνο έτσι θα μπορέσουν οι δανειστές να ανακτήσουν εκείνο το μέρος των διακρατικών δανείων το οποίο μπορεί ρεαλιστικά να ανακτηθεί. Αργά ή γρήγορα λοιπόν η ελάφρυνση θα γίνει, είτε με τη σημερινή καγκελάριο και τον σημερινό υπουργό οικονομικών στη Γερμανία είτε με τους διαδόχους τους. Η ελάφρυνση του υπέρογκου βάρους του χρέους δεν είναι όμως αρκετή για να μπει συνολικά η ελληνική οικονομία σε τροχιά μακροπρόθεσμης ανάπτυξης. Χρειάζεται για το σκοπό αυτό σχεδιασμός της παραγωγικής μας ανασυγκρότησης, ο οποίος δεν θα μας δοθεί έτοιμος από τους ξένους, αλλά πρέπει να γίνει από εμάς, στη βάση σοβαρού διαλόγου μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου και των παραγωγικών φορέων.
• Το ενδεχόμενο μιας Συνόδου Κορυφής εσάς σας βρίσκει σύμφωνο, ή εκτιμάτε πως θα είναι δώρον άδωρο και θα μας παραπέμψουν εκ νέου σε eurogroup;
Η ιστορική εμπειρία δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας για συμφωνία σε επίπεδο συνόδου κορυφής, αν προηγουμένως δεν έχουν επιτευχθεί συναινέσεις στα κρίσιμα θέματα σε επίπεδο Eurogroup.
• Μήπως η αντιπολίτευση έχει δίκιο όταν σας κατηγορεί ότι «τα δώσατε όλα και δεν πήρατε τίποτα»;
Η σημερινή αντιπολίτευση είχε πάρει στο παρελθόν ως κυβέρνηση υποσχέσεις για αντιμετώπιση του ζητήματος του χρέους οι οποίες δεν υλοποιήθηκαν, παρά το γεγονός ότι έδειχνε σαφώς μεγαλύτερη προθυμία από τη σημερινή κυβέρνηση για συμμόρφωση σε –ενίοτε παράλογες- απαιτήσεις των δανειστών. Άρα το ζήτημα δεν είναι τόσο να κατηγορούμε ο ένας τον άλλον, όσο το να συζητήσουμε ψύχραιμα τα προβλήματα που έχει ο τόπος και ιδίως τον τρόπο υπέρβασης των αδυναμιών στην οργάνωση και λειτουργία του κράτους. Για να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε της παραγωγικές δυνατότητες που έχει η πατρίδα μας και έτσι να μειώσουμε δραστικά την ανεργία και να ανακόψουμε την πορεία πτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, πρέπει να μπει μια τάξη στο συστηματικό αυτό χάος που αποκαλείται «ελληνικό δημόσιο». Και τούτο δεν μπορεί και δεν ωφελεί να το κάνει μια κυβέρνηση μόνη της, επωμιζόμενη και το αναπόφευκτο πολιτικό κόστος, και στη συνέχεια να έρθουν κάποιοι άλλοι να το αναιρέσουν, παριστάνοντας τον «καλό». Πρέπει ο σχεδιασμός για την παραγωγική ανασυγκρότηση να στηριχθεί σε ευρεία διακομματική συναίνεση και να υλοποιηθεί ανεξάρτητα από τη φυσιολογική και αναμενόμενη εναλλαγή των κυβερνήσεων στην εξουσία, σε βάθος δεκαετιών. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε σοβαρές επενδύσεις που θα φέρουν θέσεις εργασίας στη χώρα.
• Εσείς που κινείστε στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ποια είναι η εικόνα που έχουν στην παρούσα φάση για την Ελλάδα οι συνάδελφοί σας;
Το κέντρο λήψης αποφάσεων για το ελληνικό πρόγραμμα είναι επίσημα το Eurogroup, αλλά στην πραγματικότητα το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών, επειδή τα κεφάλαια που θα μπορούσαν όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης να μας δανείσουν, αν έλειπε η Γερμανία, δεν θα έφθαναν για την κάλυψη των αναγκών μας. Το Ευρωκοινοβούλιο, όπου οι συσχετισμοί θα οδηγούσαν σε μία ηπιότερη μεταχείριση της χώρας μας, δεν αποτελεί δυστυχώς το κέντρο λήψης των αποφάσεων, αλλά περισσότερο ένα βήμα πανευρωπαϊκού δημοσίου διαλόγου. Η προσέγγιση ιδίως των Κοινοβουλευτικών Ομάδων των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών καθώς και των Πράσινων στο ελληνικό ζήτημα είναι σαφώς πιο ευνοϊκή απ’ ότι πριν από περίπου δύο χρόνια. Οι τόνοι έχουν πέσει αισθητά ακόμη και από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τον επικεφαλής της ομάδας τους, Μάνφρεντ Βέμπερ, παραδοσιακό επικριτή της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης.
• Θα ήθελα τέλος το σχόλιό σας για τη Βρετανία, έπειτα από το εκλογικό αποτέλεσμα…
Είναι θετικό το γεγονός ότι αυξήθηκε το ποσοστό ψήφων του Εργατικού Κόμματος, αφού τούτο αφήνει να εννοηθεί ότι μερίδα ψηφοφόρων αποδοκίμασε πολιτικές λιτότητας που είναι στη βάση τους κοινές για τη Βρετανία και για άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, η κυβερνητική αστάθεια την οποία προοιωνίζεται το εκλογικό αποτέλεσμα είναι πιθανό να δυσχεράνει ακόμη περισσότερο την ούτως ή άλλως ακανθώδη διαπραγμάτευση με την Ένωση σε σχέση με το Brexit. Κάτι τέτοιο θα είναι αρνητικό τόσο για τους Βρετανούς όσο και για όλους τους υπόλοιπους.
• Έτσι όπως διαμορφώνονται τα δεδομένα, με Σόιμπλε και Λαγκάρντ να τα έχουν βρει πίσω από την πλάτη μας, συμμερίζεστε την αισιοδοξία της κυβέρνησης κ. Χρυσόγονε ότι υπάρχουν πάρα πολλές πιθανότητες για λύση προς όφελος της χώρας μας;
Η λύση του προβλήματος του ελληνικού δημόσιου χρέους, δηλ. η ελάφρυνση του με τη μία ή την άλλη μέθοδο προκειμένου να καταστεί βιώσιμο και να μπορέσει να αναχρηματοδοτηθεί από τις κεφαλαιαγορές, είναι προς όφελος όχι μόνο της χώρας μας αλλά και των δανειστών της. Μόνο έτσι θα μπορέσουν οι δανειστές να ανακτήσουν εκείνο το μέρος των διακρατικών δανείων το οποίο μπορεί ρεαλιστικά να ανακτηθεί. Αργά ή γρήγορα λοιπόν η ελάφρυνση θα γίνει, είτε με τη σημερινή καγκελάριο και τον σημερινό υπουργό οικονομικών στη Γερμανία είτε με τους διαδόχους τους. Η ελάφρυνση του υπέρογκου βάρους του χρέους δεν είναι όμως αρκετή για να μπει συνολικά η ελληνική οικονομία σε τροχιά μακροπρόθεσμης ανάπτυξης. Χρειάζεται για το σκοπό αυτό σχεδιασμός της παραγωγικής μας ανασυγκρότησης, ο οποίος δεν θα μας δοθεί έτοιμος από τους ξένους, αλλά πρέπει να γίνει από εμάς, στη βάση σοβαρού διαλόγου μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου και των παραγωγικών φορέων.
• Το ενδεχόμενο μιας Συνόδου Κορυφής εσάς σας βρίσκει σύμφωνο, ή εκτιμάτε πως θα είναι δώρον άδωρο και θα μας παραπέμψουν εκ νέου σε eurogroup;
Η ιστορική εμπειρία δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας για συμφωνία σε επίπεδο συνόδου κορυφής, αν προηγουμένως δεν έχουν επιτευχθεί συναινέσεις στα κρίσιμα θέματα σε επίπεδο Eurogroup.
• Μήπως η αντιπολίτευση έχει δίκιο όταν σας κατηγορεί ότι «τα δώσατε όλα και δεν πήρατε τίποτα»;
Η σημερινή αντιπολίτευση είχε πάρει στο παρελθόν ως κυβέρνηση υποσχέσεις για αντιμετώπιση του ζητήματος του χρέους οι οποίες δεν υλοποιήθηκαν, παρά το γεγονός ότι έδειχνε σαφώς μεγαλύτερη προθυμία από τη σημερινή κυβέρνηση για συμμόρφωση σε –ενίοτε παράλογες- απαιτήσεις των δανειστών. Άρα το ζήτημα δεν είναι τόσο να κατηγορούμε ο ένας τον άλλον, όσο το να συζητήσουμε ψύχραιμα τα προβλήματα που έχει ο τόπος και ιδίως τον τρόπο υπέρβασης των αδυναμιών στην οργάνωση και λειτουργία του κράτους. Για να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε της παραγωγικές δυνατότητες που έχει η πατρίδα μας και έτσι να μειώσουμε δραστικά την ανεργία και να ανακόψουμε την πορεία πτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας, πρέπει να μπει μια τάξη στο συστηματικό αυτό χάος που αποκαλείται «ελληνικό δημόσιο». Και τούτο δεν μπορεί και δεν ωφελεί να το κάνει μια κυβέρνηση μόνη της, επωμιζόμενη και το αναπόφευκτο πολιτικό κόστος, και στη συνέχεια να έρθουν κάποιοι άλλοι να το αναιρέσουν, παριστάνοντας τον «καλό». Πρέπει ο σχεδιασμός για την παραγωγική ανασυγκρότηση να στηριχθεί σε ευρεία διακομματική συναίνεση και να υλοποιηθεί ανεξάρτητα από τη φυσιολογική και αναμενόμενη εναλλαγή των κυβερνήσεων στην εξουσία, σε βάθος δεκαετιών. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε σοβαρές επενδύσεις που θα φέρουν θέσεις εργασίας στη χώρα.
• Εσείς που κινείστε στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ποια είναι η εικόνα που έχουν στην παρούσα φάση για την Ελλάδα οι συνάδελφοί σας;
Το κέντρο λήψης αποφάσεων για το ελληνικό πρόγραμμα είναι επίσημα το Eurogroup, αλλά στην πραγματικότητα το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών, επειδή τα κεφάλαια που θα μπορούσαν όλα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης να μας δανείσουν, αν έλειπε η Γερμανία, δεν θα έφθαναν για την κάλυψη των αναγκών μας. Το Ευρωκοινοβούλιο, όπου οι συσχετισμοί θα οδηγούσαν σε μία ηπιότερη μεταχείριση της χώρας μας, δεν αποτελεί δυστυχώς το κέντρο λήψης των αποφάσεων, αλλά περισσότερο ένα βήμα πανευρωπαϊκού δημοσίου διαλόγου. Η προσέγγιση ιδίως των Κοινοβουλευτικών Ομάδων των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών καθώς και των Πράσινων στο ελληνικό ζήτημα είναι σαφώς πιο ευνοϊκή απ’ ότι πριν από περίπου δύο χρόνια. Οι τόνοι έχουν πέσει αισθητά ακόμη και από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τον επικεφαλής της ομάδας τους, Μάνφρεντ Βέμπερ, παραδοσιακό επικριτή της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης.
• Θα ήθελα τέλος το σχόλιό σας για τη Βρετανία, έπειτα από το εκλογικό αποτέλεσμα…
Είναι θετικό το γεγονός ότι αυξήθηκε το ποσοστό ψήφων του Εργατικού Κόμματος, αφού τούτο αφήνει να εννοηθεί ότι μερίδα ψηφοφόρων αποδοκίμασε πολιτικές λιτότητας που είναι στη βάση τους κοινές για τη Βρετανία και για άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, η κυβερνητική αστάθεια την οποία προοιωνίζεται το εκλογικό αποτέλεσμα είναι πιθανό να δυσχεράνει ακόμη περισσότερο την ούτως ή άλλως ακανθώδη διαπραγμάτευση με την Ένωση σε σχέση με το Brexit. Κάτι τέτοιο θα είναι αρνητικό τόσο για τους Βρετανούς όσο και για όλους τους υπόλοιπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου