• Μετά από τα όσα συνέβησαν με το ΔΝΤ και τις αποκαλύψεις, το ενδεχόμενο να αυξηθεί η πίεση στη χώρα μας για λήψη επιπλέον μέτρων, σας ανησυχεί;
Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα «αντιποίνων» εκ μέρους του ΔΝΤ ή και των Ευρωπαίων, επειδή εκείνοι δεν λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο. Δεν ενεργούν δηλαδή σπασμωδικά, αλλά ψυχρά και υπολογισμένα. Συνεπώς ό, τι ήταν να απαιτήσουν τα ίδια απαιτούν και μετά τις αποκαλύψεις των Wikileaks. Για να έχουμε μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ απέναντί τους ώστε να αποκρούσουμε έστω ένα μέρος των απαιτήσεών τους, προϋπόθεση είναι να υλοποιήσουμε όσα είχαμε υποσχεθεί προεκλογικά και δεν εξαρτώνται από τους δανειστές, δηλαδή να περιορίσουμε τη φοροδιαφυγή (ιδίως των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών μέσω ενδοομιλικών συναλλαγών κλπ.), να καταπολεμήσουμε το οργανωμένο οικονομικό έγκλημα, π.χ. το λαθρεμπόριο καυσίμων και καπνικών ειδών, και γενικότερα να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά και τη διαπλοκή. Εάν προχωρήσουμε με γρήγορα και αποφασιστικά βήματα σε αυτούς τους τομείς, θα αποκτήσουμε ένα σημαντικό δημοσιονομικό αντίβαρο και θα ενισχυθεί η πολιτική μας αξιοπιστία στην Ευρώπη.
• Εσείς, ως ευρωβουλευτής που βρίσκεστε στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ποια μηνύματα λαμβάνετε για τη χώρα μας;
Από την αρχή της κρίσης το 2009 έως σήμερα υπάρχει μια αρνητική προκατάληψη απέναντι στην Ελλάδα και τους Έλληνες, έστω και με αυξομειώσεις κατά διαστήματα. Το γεγονός ότι τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη υποχρεώνονται ουσιαστικά να δανείζονται από τις κεφαλαιαγορές, καθ’ υπέρβαση των δικών τους αναγκών, προκειμένου να δανείσουν στη συνέχεια εμάς, χωρίς να ξέρουν αν θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε ποτέ τα δανεικά αυτά, δεν τους είναι καθόλου ευχάριστο. Αν δεν καταφέρουμε να επανέλθουμε σε δανεισμό από τις ιδιωτικές κεφαλαιαγορές μετά το 2018, οπότε θα λήξει το 3ο δανειακό πρόγραμμα και το αντίστοιχο μνημόνιο, δεν θα είναι εύκολο να δανεισθούμε ξανά από κράτη και/ ή το ΔΝΤ, ώστε να αποφύγουμε την «άτακτη» χρεοκοπία.
• Η αξιολόγηση θα κλείσει επιτυχώς; Τμηματική ολοκλήρωση μπορεί να αποδεχτεί η κυβέρνηση;
Δεν είναι προς το συμφέρον της χώρας μια τμηματική ολοκλήρωση. Η διατήρηση κλίματος εκκρεμότητας και αβεβαιότητας στις αγορές θα είχε ως συνέπεια τη συνέχιση της επενδυτικής άπνοιας. Χρειαζόμαστε συμφωνία και σταθερή πορεία για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία, να αρθούν οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, να μπουν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα επαναγοράς της ΕΚΤ, να αποκτήσουν οι ελληνικές τράπεζες καλύτερη πρόσβαση σε χαμηλότοκο δανεισμό από αυτήν ώστε να χρηματοδοτηθούν νέα επενδυτικά σχέδια και τελικά να ανακάμψει το ακαθάριστο εθνικό προϊόν και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
• Τελικώς, συμμετοχή του ΔΝΤ στο κουρτέτο, επιθυμείτε; Γιατί η κυβέρνηση, δεν παίρνει μια ξεκάθαρη θέση..
Η αλήθεια είναι πως, χωρίς το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και ο ΕΜΣ θα ήταν μάλλον πιο «συγκαταβατικοί» απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Γι’ αυτό όμως οι «σκληροί» μεταξύ των Ευρωπαίων θέτουν ως απαρέγκλιτη προϋπόθεση τη συνέχιση της παρουσίας του ΔΝΤ. Συνεπώς θα θέλαμε να απαλλαγούμε από αυτήν, αλλά η αλήθεια είναι πως τούτο δεν εξαρτάται από εμάς.
• Πρόωρες εκλογές. Αποκλείετε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Πρόωρες εκλογές είναι το τελευταίο πράγμα που θα χρειαζόταν αυτή τη στιγμή η χώρα. Δεν θα έλυναν κανένα πρόβλημα, αφού δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι από αυτές θα προέκυπτε μια κυβέρνηση πιο σταθερή από τη σημερινή, ή ότι οι δανειστές θα μετρίαζαν τις απαιτήσεις τους ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση πρέπει να υλοποιήσει τη λαϊκή εντολή που έλαβε τον Σεπτέμβριο, προχωρώντας στην εξυγίανση του δημόσιου βίου της χώρας και ανατρέποντας τις κλεπτοκρατικές και πελατειακές νοοτροπίες διακυβέρνησης, που χαρακτήριζαν τις προηγούμενες δεκαετίες την πολιτική του ΠΑ. ΣΟ.Κ. και της «Νέας Δημοκρατίας».
• Οι πολίτες μετά την αξιολόγηση, υπάρχει πραγματικά πιθανότητα να δουν αντιστροφή του κακού κλίματος που υπάρχει στην αγορά και στην οικονομία γενικότερα;
Δεν αρκεί το κλείσιμο της αξιολόγησης, το οποίο θα συνοδεύεται από οδυνηρά μέτρα. Χρειάζεται η εκπόνηση και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, με έμφαση σε τομείς όπου έχουμε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Επίσης χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας από την κοινωνία, με στροφή στα ελληνικά προϊόντα και με απαξίωση της πολυτελούς κατανάλωσης εισαγόμενων. Π.χ. τα οχήματα μεγάλου κυβισμού και μάλιστα τα λεγόμενα «SUV» (δηλαδή οχήματα εκτός δρόμου που αντί για τα όρη κυκλοφορούν στο Κολωνάκι) πρέπει να θεωρούνται πια ως ένδειξη όχι υψηλής κοινωνικής θέσης και πλούτου, αλλά ανοησίας και αντικοινωνικής συμπεριφοράς.
• Την αντιπολίτευση εκ μέρους της ΝΔ, πως τη σχολιάζετε; Θεωρείτε ότι είναι «τυφλή αντιπολίτευση» για την αντιπολίτευση;
Η «Νέα Δημοκρατία» αποδεικνύει στην πράξη πως τίποτε δεν διδάχθηκε και για τίποτε δεν μετάνιωσε. Αντί αυτοκριτικής για το αμαρτωλό της παρελθόν (π.χ. Siemens, από την οποία μάλιστα «αγόρασε» ακριβό ηλεκτρονικό εξοπλισμό με πίστωση αδιευκρίνιστου χρόνου ο σημερινός πρόεδρος του κόμματος και πλήρωσε μόνο μετά τη δημοσιοποίηση του σκανδάλου) βλέπουμε μια βουλιμική σπουδή ανακατάληψης της εξουσίας.
• Σύγκλιση με το χώρο της κεντροαριστεράς, όπως τον εκφράζει το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά βλέπετε;
Δεν βλέπω και δεν χρειάζεται καμιά σύγκλιση με το καταδικασμένο στην συνείδηση του ελληνικού λαού ΠΑΣΟΚ των κληρονομικών επαγγελματιών της πολιτικής και των πολυάριθμων σκανδάλων, για τα οποία ουδέποτε επιχειρήθηκε η παραμικρή εσωκομματική κάθαρση. Αντίθετα όμως χρειάζεται γενναίο άνοιγμα στον κόσμο ο οποίος στο παρελθόν ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές του 2015 έδωσε την πρώτη θέση στον ΣΥΡΙΖΑ, περιμένοντας από εμάς να βελτιώσουμε τη μοίρα της κοινωνίας και ειδικά της μεγάλης εκείνης μερίδας της που έχει υποστεί τα πάνδεινα τα τελευταία έξι ή επτά χρόνια. Γιαυτό προτείνω άμεση εκλογή από τη βάση τόσο της Κεντρικής Επιτροπής όσο και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ανά διετία, με συμμετοχή όλων όσοι προσέρχονται για να ψηφίσουν και αυτομάτως θα εγγράφονται ως νέα μέλη, με την καταβολή μιας συμβολικής συμμετοχής στα έξοδα της εκλογικής διαδικασίας. Δεν νοείται ο ΣΥΡΙΖΑ των δύο εκατομμυρίων ψηφοφόρων να εκλέγει όργανα από μια «περιχαρακωμένη» οργάνωση 25.000 περίπου μελών. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ένα κόμμα που συγκέντρωσε το 35% των ψήφων δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως να εκπροσωπούσε το 4%, εάν δεν θέλουμε να κινδυνεύσουμε να ξαναγυρίσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον στο 4%. Εξάλλου η ισοδύναμη νομιμοποίηση της Κεντρικής Επιτροπής και του προέδρου θα αποτρέψει παθολογικά αρχηγοκεντρικά φαινόμενα, όπως αυτά που εκδηλώνονται σε άλλα κόμματα, όπου εκλέγεται άμεσα μόνο ο αρχηγός και στη συνέχεια λειτουργεί ως απόλυτος μονάρχης.