Γράφουν ιστορία οι παρέες...

Άρθρο μου, δημοσιευμένο στην εφημερίδα "Τα Νέα", 8.7.2020

Οι τελευταίες αποκαλύψεις σχετικά με παρα-τηλεοπτικές δραστηριότητες του τέως υπουργού Νίκου Παππά θέτουν, εάν και εφόσον αληθεύουν, ζητήματα με προφανή ποινική διάσταση. Θα πρέπει συνεπώς να αναμείνουμε τη δικαστική διερεύνησή τους και να μη σπεύδουμε να βγάζουμε παρακινδυνευμένα συμπεράσματα. Παρά ταύτα μπορεί να γίνει ένας πρώτος πολιτικός σχολιασμός τόσο για την υπόθεση αυτή, όσο και για τη συναφή περίπτωση Παπαγγελόπουλου.

Είναι σαφές ότι αμφότεροι οι πρώην υπουργοί ήταν πρόσωπα του άμεσου περιβάλλοντος και της απόλυτης εμπιστοσύνης του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρώτος από αυτούς επανήλθε στην Ελλάδα ύστερα από μακρόχρονη απουσία στο εξωτερικό λόγω της προσωπικής του γνωριμίας με τον πρώην πρωθυπουργό (τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης) και εισήλθε στην πολιτική ως ο παρασκηνιακά πανίσχυρος διευθυντής  του γραφείου του, για να αναλάβει στη συνέχεια υπουργικά αξιώματα στις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ο δεύτερος προέρχεται από διπλή μεταγραφή, πρώτα από το εισαγγελικό σώμα στη διοίκηση της ΕΥΠ (!) επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή και στη συνέχεια στο υπουργείο Δικαιοσύνης επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, και πάλι χάρη σε προσωπική γνωριμία με τον πρώην πρωθυπουργό.    

Παρόμοιες προσωπικές διαδρομές αφήνουν να εννοηθεί ότι ο τελευταίος είχε οικοδομήσει έναν περίγυρο προσώπων όχι με θεσμικά ή πολιτικά κριτήρια, αλλά με σκοπό να διαθέτει έμπιστους ανθρώπους για ειδικές αποστολές. Τούτο εντασσόταν στο πλαίσιο της ταχύτατης μετάλλαξής του, στο πρώτο μισό του 2015, από πρώτο μεταξύ (εσωκομματικών)  ίσων σε ένα πολυτασικό κόμμα, όπως ήταν ως τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, σε απόλυτο κομματικό μονάρχη, ο οποίος χρειαζόταν βέβαια τη δική του αυλή, όπως και κάθε άλλος ηγεμόνας.

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με νέους και πιο δημοκρατικούς, σε σχέση με τα παλιά κόμματα εξουσίας, τρόπους λειτουργίας που υποσχόταν στο παρελθόν ο Αλέξης Τσίπρας. Ήταν ένας νέος άνθρωπος, ο οποίος όμως στην πράξη αποδείχθηκε πιο παλιός από το παλιό σύστημα, που το κατήγγελε με τόσο πάθος σε κάθε ευκαιρία. Στην πραγματικότητα η πρωθυπουργία του απλώς επιβεβαίωσε τη διαχρονική ισχύ του σαββοπουλικού στίχου «φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες».