Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019
Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019
Αβάσιμα δημοσιεύματα
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θεσσαλονίκη, 20/02/2019
Με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα διαφόρων εφημερίδων, τα οποία με εμφανίζουν να προσχωρώ στο Κίνημα Αλλαγής και να εκθέτω υποψηφιότητα στις γραμμές του, διευκρινίζω ότι δεν υφίσταται τέτοια συμφωνία και ότι τα δημοσιεύματα αυτά είναι παντελώς αβάσιμα.
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019
Η διαφωνία και η παρεξήγηση
Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» 16/02
Η πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή για τη διαπίστωση της ανάγκης αναθεώρησης του Συντάγματος συνοδεύθηκε από έντονη διαφωνία, μεταξύ κυρίως των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, ως προς την έκταση της δέσμευσης της επόμενης Βουλής από τις αποφάσεις της παρούσας. Η διαφωνία αυτή όμως, που επικεντρώνεται στο άρθρο 32 του Συντάγματος και τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, οφείλεται σε παρεξήγηση (αδιάφορο σκόπιμη ή μη).
Η κρατούσα γνώμη στη συνταγματική θεωρία δέχεται ότι η Αναθεωρητική Βουλή (δηλ. αυτή που θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές) μπορεί να τροποποιήσει τις συνταγματικές διατάξεις, των οποίων διαπιστώθηκε η ανάγκη αναθεώρησης από την προηγούμενη Βουλή, χωρίς να δεσμεύεται από τις τυχόν προτάσεις της τελευταίας επί του (επιθυμητού) περιεχομένου των διατάξεων αυτών. Υποστηρίζεται όμως, μεταξύ άλλων και από τον γράφοντα (βλ. Κ. Χρυσόγονου, Συνταγματικό Δίκαιο, 2η έκδ. 2014, σελ. 108), και η άποψη ότι «η Αναθεωρητική Βουλή δεν επιτρέπεται να αντιστρέψει τελείως την κατεύθυνση της αναθεώρησης».
Στην προκείμενη περίπτωση οι προτάσεις τόσο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. όσο και της Ν.Δ. σχετικά με το άρθρο 32 κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, δηλ. την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής. Το κατά πόσο η αποσύνδεση θα γίνει μέσω της εκλογής Προέδρου από τον λαό ή από τη Βουλή με πλειοψηφία 151 ψήφων (όλα αυτά σε περίπτωση αδυναμίας να συγκεντρωθούν σε ένα πρόσωπο οι απαιτούμενες από την ισχύουσα ρύθμιση 180 ψήφοι) είναι ζήτημα περιεχομένου και όχι κατεύθυνσης της αναθεώρησης. Αντιστροφή κατεύθυνσης θα υπήρχε εάν αντί για αποσύνδεση η Αναθεωρητική Βουλή ήθελε να καταστήσει τη διάταξη του άρθρου 32 ακόμη αυστηρότερη, π.χ. με την πρόβλεψη ότι διεξάγεται μία και μόνη ψηφοφορία και αν κανείς υποψήφιος δεν συγκεντρώσει τις ψήφους 200 τουλάχιστον βουλευτών ακολουθεί άμεσα διάλυση και πρόωρες εκλογές (αντί για δύο ψηφοφορίες με 200 και μία με 180, όπως ισχύει σήμερα).
Η όλη αντιπαράθεση εξάλλου είναι μάλλον άνευ ουσίας, επειδή το Σύνταγμα δεν καθιερώνει αρμοδιότητα κανενός δικαστηρίου να ελέγξει το κύρος της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η εκλογή αυτή δεν ελέγχεται ούτε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, με άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως, επειδή η Βουλή δεν αποτελεί διοικητική αρχή κατά την έννοια του άρθρου 95 του Συντάγματος (ΣτΕ 2862/1985 Ολομέλεια). Συνεπώς, αν η Βουλή που θα προκύψει από τις προσεχείς εκλογές αναθεωρήσει το άρθρο 32 έτσι ώστε να αρκούν για την εκλογή του αρχηγού του κράτους 151 ψήφοι στην τρίτη σχετική ψηφοφορία και στη συνέχεια προχωρήσει στην εκλογή κάποιου προσώπου ως Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2020 με την πλειοψηφία αυτή, οι τυχόν σχετικές αμφισβητήσεις θα παραμείνουν σε καθαρά θεωρητικό και πολιτικό επίπεδο, όπως είχε συμβεί και το 1985 με την αμφισβήτηση τότε του κύρους της εκλογής Σαρτζετάκη.
Η πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή για τη διαπίστωση της ανάγκης αναθεώρησης του Συντάγματος συνοδεύθηκε από έντονη διαφωνία, μεταξύ κυρίως των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, ως προς την έκταση της δέσμευσης της επόμενης Βουλής από τις αποφάσεις της παρούσας. Η διαφωνία αυτή όμως, που επικεντρώνεται στο άρθρο 32 του Συντάγματος και τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, οφείλεται σε παρεξήγηση (αδιάφορο σκόπιμη ή μη).
Η κρατούσα γνώμη στη συνταγματική θεωρία δέχεται ότι η Αναθεωρητική Βουλή (δηλ. αυτή που θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές) μπορεί να τροποποιήσει τις συνταγματικές διατάξεις, των οποίων διαπιστώθηκε η ανάγκη αναθεώρησης από την προηγούμενη Βουλή, χωρίς να δεσμεύεται από τις τυχόν προτάσεις της τελευταίας επί του (επιθυμητού) περιεχομένου των διατάξεων αυτών. Υποστηρίζεται όμως, μεταξύ άλλων και από τον γράφοντα (βλ. Κ. Χρυσόγονου, Συνταγματικό Δίκαιο, 2η έκδ. 2014, σελ. 108), και η άποψη ότι «η Αναθεωρητική Βουλή δεν επιτρέπεται να αντιστρέψει τελείως την κατεύθυνση της αναθεώρησης».
Στην προκείμενη περίπτωση οι προτάσεις τόσο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. όσο και της Ν.Δ. σχετικά με το άρθρο 32 κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, δηλ. την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής. Το κατά πόσο η αποσύνδεση θα γίνει μέσω της εκλογής Προέδρου από τον λαό ή από τη Βουλή με πλειοψηφία 151 ψήφων (όλα αυτά σε περίπτωση αδυναμίας να συγκεντρωθούν σε ένα πρόσωπο οι απαιτούμενες από την ισχύουσα ρύθμιση 180 ψήφοι) είναι ζήτημα περιεχομένου και όχι κατεύθυνσης της αναθεώρησης. Αντιστροφή κατεύθυνσης θα υπήρχε εάν αντί για αποσύνδεση η Αναθεωρητική Βουλή ήθελε να καταστήσει τη διάταξη του άρθρου 32 ακόμη αυστηρότερη, π.χ. με την πρόβλεψη ότι διεξάγεται μία και μόνη ψηφοφορία και αν κανείς υποψήφιος δεν συγκεντρώσει τις ψήφους 200 τουλάχιστον βουλευτών ακολουθεί άμεσα διάλυση και πρόωρες εκλογές (αντί για δύο ψηφοφορίες με 200 και μία με 180, όπως ισχύει σήμερα).
Η όλη αντιπαράθεση εξάλλου είναι μάλλον άνευ ουσίας, επειδή το Σύνταγμα δεν καθιερώνει αρμοδιότητα κανενός δικαστηρίου να ελέγξει το κύρος της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η εκλογή αυτή δεν ελέγχεται ούτε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, με άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως, επειδή η Βουλή δεν αποτελεί διοικητική αρχή κατά την έννοια του άρθρου 95 του Συντάγματος (ΣτΕ 2862/1985 Ολομέλεια). Συνεπώς, αν η Βουλή που θα προκύψει από τις προσεχείς εκλογές αναθεωρήσει το άρθρο 32 έτσι ώστε να αρκούν για την εκλογή του αρχηγού του κράτους 151 ψήφοι στην τρίτη σχετική ψηφοφορία και στη συνέχεια προχωρήσει στην εκλογή κάποιου προσώπου ως Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2020 με την πλειοψηφία αυτή, οι τυχόν σχετικές αμφισβητήσεις θα παραμείνουν σε καθαρά θεωρητικό και πολιτικό επίπεδο, όπως είχε συμβεί και το 1985 με την αμφισβήτηση τότε του κύρους της εκλογής Σαρτζετάκη.
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019
Απάντηση του Δ. Αβραμόπουλου σε γραπτή ερώτηση του ευρωβουλευτή Κ. Χρυσόγονου για την κακοδιαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων για το μεταναστευτικό στην Ελλάδα
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 08/02/2019
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης της Επιτροπής:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-005133/2018
προς την Επιτροπή Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)
Θέμα: Ζητήματα αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών στην Ελλάδα
Η Ελλάδα αποτελεί τον μεγαλύτερο αποδέκτη χρηματοδοτήσεων από τα ταμεία της ΕΕ για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών. Υπολογίζεται ότι η χώρα έλαβε από το 2015 και μετά 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ για την υποδοχή και φιλοξενία 60.000 μεταναστών και προσφύγων. 37,5 εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν για να στηριχθούν προσωρινές υπηρεσίες που προσφέρονται στους μετανάστες (περίθαλψη, διερμηνεία, σίτιση, υποδομές). Είναι χαρακτηριστικό ότι για κάθε πρόσφυγα χορηγήθηκαν στην Ελλάδα πάνω από 13.100 ευρώ [1]. Παρά ταύτα, η ελληνική κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να απορροφήσει εγκεκριμένα ευρωπαϊκά κονδύλια ύψους τουλάχιστον 500 εκατομμυρίων ευρώ, για τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί ο σχετικός στρατηγικός σχεδιασμός [2]. Συγχρόνως, καταγγέλλονται φαινόμενα κακοδιαχείρισης κονδυλίων τόσο από τον κρατικό μηχανισμό, όσο και από ΜΚΟ που διαχειρίζονται κοινοτικούς πόρους. Αυτά τα γεγονότα προκάλεσαν την παρέμβαση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, που έδωσε παραγγελία διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης [3]. Ακόμη, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης Προσφύγων και Μεταναστών σε συνέντευξή του έκανε λόγο για κακοδιαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων σε σχέση με τα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης στα νησιά, ωστόσο η αντίδραση του αρμόδιου Υπουργού ήταν να τον παύσει [4].
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πώς αξιολογεί αυτά τα στοιχεία;
2. Σχεδιάζει να ελέγξει την αξιοποίηση των ανωτέρω κονδυλίων και με ποιο τρόπο;
EL
E-005133/2018
Απάντηση του κ. Αβραμόπουλου
εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (8.2.2019)
Η Επιτροπή δημοσιεύει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τη χρηματοδοτική στήριξη που παρέχεται στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένων των ποσών, των πηγών χρηματοδότησης και των δράσεων που έλαβαν στήριξη. Το ενημερωτικό δελτίο για τη χρηματοδοτική στήριξη της ΕΕ προς την Ελλάδα επικαιροποιείται τακτικά από την Επιτροπή και διατίθεται στον ιστότοπο της Επιτροπής [5].
Όσον αφορά την εικαζόμενη κακοδιαχείριση των κονδυλίων της ΕΕ, βάσει των επισκέψεων παρακολούθησης των σχετικών έργων, η Επιτροπή δεν έχει βρει μέχρι σήμερα αποδεικτικά στοιχεία περί κατάχρησης των κονδυλίων της ΕΕ. Αυτό ισχύει με την επιφύλαξη της τρέχουσας έρευνας που διεξάγεται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) σχετικά με εικαζόμενες παρατυπίες όσον αφορά τη χρηματοδοτούμενη από την ΕΕ παροχή τροφίμων για τους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα ή των πιθανών ευρημάτων των ελέγχων που διενεργούνται από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ή τις εθνικές αρχές.
Το 2017, στο πλαίσιο του ετήσιου προγράμματος ελεγκτικών εργασιών της, η Επιτροπή διενήργησε έλεγχο στην Ελλάδα σχετικά με συγκεκριμένους βασικούς ελέγχους που πραγματοποιεί η Αρχή Ελέγχου (Ε.Δ.ΕΛ) στο Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ) και στο Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας (ΤΑΕ), τα κονδύλια των οποίων εκτελούνται στην Ελλάδα υπό καθεστώς επιμερισμένης διαχείρισης. Όσον αφορά την οριστικοποίηση του εν λόγω ελέγχου, δεν εντοπίστηκαν προβληματικά σημεία στη λειτουργία της Αρχής Ελέγχου. Στην περίπτωση που περιέλθουν στη γνώση της Επιτροπής κίνδυνοι όσον αφορά τη διαχείριση και τον έλεγχο των κονδυλίων της ΕΕ στην Ελλάδα, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να διενεργήσει πρόσθετους ελέγχους ή να λάβει κατάλληλα διορθωτικά μέτρα.
________________________________________
[2] Ibid
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019
Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για την ενδεχόμενη προσβολή των περιουσιακών δικαιωμάτων Ευρωπαίων πολιτών στη Νότια Αφρική
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 06/02/2019
Ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ενδεχόμενη προσβολή των περιουσιακών δικαιωμάτων Ευρωπαίων πολιτών στη Νότια Αφρική.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:
Ενδεχόμενη προσβολή των περιουσιακών δικαιωμάτων Ευρωπαίων πολιτών στη Νότια Αφρική
Η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής έχει καταθέσει νομοσχέδιο για τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις γαιών (Expropriation Bill [1]). Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο περιέχει ρυθμίσεις που σε αρκετές περιπτώσεις επιτρέπουν την αναγκαστική απαλλοτρίωση περιουσίας χωρίς αποζημίωση στους ιδιοκτήτες και οι οποίες αφήνουν ευρεία περιθώρια ερμηνείας κατά το δοκούν. Τέτοιες περιπτώσεις είναι π.χ. γαίες που έχουν αποκτηθεί για κερδοσκοπικούς σκοπούς, γαίες που έχουν καταληφθεί ή χρησιμοποιούνται από μισθωτή που τις καλλιεργεί ή όταν η αγοραία αξία του ακινήτου είναι μικρότερη από την αξία των άμεσων κρατικών επενδύσεων ή επιχορηγήσεων που δαπανήθηκαν για την αγορά ή για την αναβάθμιση της περιουσίας του ακινήτου [2]. Στο πλαίσιο αυτό, εγείρονται αμφιβολίες σχετικά με τη συμβατότητα του νομοσχεδίου με το διεθνές δίκαιο σε ό,τι αφορά την προστασία της ιδιοκτησίας και γενικότερα την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των σημερινών ιδιοκτητών, αρκετοί από τους οποίους είναι πολίτες κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Πώς σχολιάζει το ανωτέρω νομοσχέδιο;
2. Πώς σκοπεύει να προστατεύσει την ενδεχόμενη προσβολή περιουσιακών δικαιωμάτων πολιτών της ΕΕ σε περίπτωση που τεθεί σε ισχύ αυτό το νομοσχέδιο;
________________________________________
Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019
Απάντηση σε ερώτηση του Κ. Χρυσόγονου για την δέσμευση θαλάσσιων περιοχών εντός της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με παράνομες εκδόσεις Navtex από την Τουρκία
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 04/02/2019
Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης Φ. Μογκερίνι απάντησε στην ερώτηση του ευρωβουλευτή Κ.Χρυσόγονου για την δέσμευση θαλάσσιων περιοχών εντός της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με παράνομες εκδόσεις Navtex από την Τουρκία.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης P-005429/2018
προς την Επιτροπή (Αντιπρόεδρος / Ύπατη Εκπρόσωπος)
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)
Θέμα: VP/HR - Δέσμευση θαλάσσιων περιοχών εντός της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με παράνομες εκδόσεις Navtex από την Τουρκία
Με παράνομη Navtex (1032/18) που εξέδωσε η Τουρκία στις 16 Οκτωβρίου 2018 ανακοινώθηκε ότι το τουρκικό σεισμογραφικό ερευνητικό πλοίο «Mπαρμπαρός», μαζί με τα βοηθητικά σκάφη M/V TANUX-1 και R/V APOLLO MOON, ξεκινούν από τις 17 Οκτωβρίου 2018 έως την 1η Φεβρουαρίου 2019 σεισμικές έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές έκτασης 44.000 τ.χλμ. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι τμήματα των περιοχών αυτών εμπίπτουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως αυτή οριοθετείται από το Καστελόριζο [1], ενώ δεσμεύονται και τμήματα που περιλαμβάνονται στην κυπριακή ΑΟΖ και συγκεκριμένα στα τεμάχια 4 και 5 [2]. Σημειωτέον ότι την ίδια περίοδο έχουν προγραμματιστεί γεωτρήσεις της ExxonMobil για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας στο τεμάχιο 10 της ΑΟΖ Κύπρου [3]. Παράλληλα, η Τουρκία εξέδωσε και νέα παράνομη Navtex (1028/18), δεσμεύοντας από τις 19 Οκτωβρίου έως τις 23 Οκτωβρίου 2018 μεγάλη περιοχή μεταξύ Ικαρίας, Φούρνων και Πάτμου για τη ρυμούλκηση θαλάσσιας συσκευής, παρά το γεγονός ότι η ευθύνη έκδοσης στη συγκεκριμένη περιοχή ανήκει στις ελληνικές αρχές [4].
Ερωτάται η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ:
1. Πώς αξιολογεί τις ανωτέρω προκλήσεις και πώς σχεδιάζει να δράσει για την ανάσχεσή τους;
2. Πώς σκοπεύει να διασφαλίσει την ακώλυτη εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου εντός της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που απειλείται από τις ενέργειες της Τουρκίας;
3. Πώς σχεδιάζει να ενεργήσει για την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών συνόρων σε περιπτώσεις τέτοιων ή αντίστοιχων προκλήσεων;
EL
E-005272/2018
P-005429/2018
E-005473/2018
Απάντηση της αντιπροέδρου κ. Mogherini
εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (28.1.2019)
Η Επιτροπή είναι ενήμερη για τις οδηγίες προς ναυτιλλομένους (NAVTEX) που εξέδωσε η Τουρκία όσον αφορά δραστηριότητες στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η θέση της ΕΕ, όπως έχει εκφραστεί σε διάφορες περιπτώσεις, μεταξύ άλλων και πρόσφατα, κατά την 126η συνεδρίαση της Επιτροπής Σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας, στις 28 Νοεμβρίου 2018 στις Βρυξέλλες, στον πολιτικό διάλογο υψηλού επιπέδου ΕΕ-Τουρκίας, στις 22 Νοεμβρίου 2018 στην Άγκυρα, και στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2018, τα οποία εγκρίθηκαν στη συνέχεια από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είναι ότι η Τουρκία οφείλει να δεσμευθεί κατηγορηματικά υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, προσφεύγοντας, εφόσον είναι απαραίτητο, στο Διεθνές Δικαστήριο.
Η Τουρκία πρέπει να εξομαλύνει τις σχέσεις της με όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας, και να αποφεύγει απειλές και ενέργειες που βλάπτουν τις σχέσεις καλής γειτονίας.
Η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας στα χωρικά της ύδατα και τα κυριαρχικά δικαιώματά της εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της πρέπει να γίνονται σεβαστά από όλους.
Η Τουρκία είναι υποψήφια χώρα. Όπως συμφωνήθηκε στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2018, το Συμβούλιο επιβεβαιώνει τη σημασία που αποδίδει στις σχέσεις με την Τουρκία, η οποία αποτελεί βασικό εταίρο. Το Συμβούλιο παραμένει προσηλωμένο στη διατήρηση ανοικτού και ειλικρινούς διαλόγου.
________________________________________
[1] http://www.paron.gr/2018/10/17/apantisi-tou-ypex-stin-nea-paranomi-tourkiki-navtex-entoni-i-antidrasi-tis-n-d
[2] http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/596468/nea-eisboli-toy-barmparos ; http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/596090/pros-ti-nea-periochi-seismogafikon-to-mparmparos-chartis
[3] http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/596468/nea-eisboli-toy-barmparos
[4] https://www.902.gr/eidisi/politiki/171425/toyrkiki-navtex-desmeyei-tin-periohi-notia-tis-ikarias
Απάντηση της Επιτροπής για την επιθετική στάση του Αλβανικού κράτους απέναντι στην Ελληνική μειονότητα
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 04/02/2019
Απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου για την επιθετική στάση του Αλβανικού κράτους απέναντι στην Ελληνική μειονότητα.
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης P-006212/2018
προς την Επιτροπή (Αντιπρόεδρος / Ύπατη Εκπρόσωπος)
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)
Θέμα: VP/HR - Επιθετική στάση του Αλβανικού κράτους απέναντι στην Ελληνική μειονότητα
Σύμφωνα με καταγγελίες της ελληνικής μειονότητας στην περιοχή αλλά και με δημοσιεύματα, η αλβανική κυβέρνηση προχώρησε στην απαλλοτρίωση εκτάσεων γης στην περιοχή της παραλιακής γραμμής Αυλώνα – Αγ. Σαράντα, προφασιζόμενη οικονομικούς λόγους [1]. Σημαντικό ποσοστό των ακινήτων αυτών αφορά εκτάσεις που ανήκουν σε Έλληνες ομογενείς, γεγονός το οποίο καταδεικνύει για άλλη μια φορά την επιθετική στάση του αλβανικού κράτους απέναντι στην ελληνική μειονότητα, τα μέλη της οποίας πλήττονται επί σειρά ετών σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο [2]. Ήδη οργανώσεις της ελληνικής ομογένειας μιλούν για κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων τους, καθώς, όπως τονίζουν, η απόφαση είναι αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και ετοιμάζονται να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.
Ενόψει τούτων, ερωτάται η Επιτροπή:
1. Ποια είναι η θέση της ως προς τη στρατηγική εις βάρος των δικαιωμάτων μειονοτήτων στην Αλβανία;
2. Θεωρεί πως κινήσεις όπως αυτή είναι συμβατές με την προοπτική ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
3. Τι κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να εξαλείψει επικίνδυνες στρατηγικές εθνικιστικού χαρακτήρα στα Βαλκάνια, προς όφελος όλων των πολιτών;
EL
P-006212/2018
P-006262/2018
P-006263/2018
Απάντηση του κ. Hahn εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (31.1.2019)
Η Επιτροπή αποδίδει μεγάλη σημασία στην εδραίωση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και στον σεβασμό του κράτους δικαίου για την επίλυση περιουσιακών διαφορών σε ολόκληρη την Αλβανία. Στην ετήσια έκθεσή της για την Αλβανία, η οποία δημοσιεύθηκε στις 17 Απριλίου 2018 [3], η Επιτροπή ανέφερε ότι δεν έχει σημειωθεί ακόμη πρόοδος όσον αφορά τη βελτίωση του νομικού πλαισίου για την καταγραφή, την απαλλοτρίωση και την αποζημίωση.
Η Επιτροπή είναι ενήμερη για τις ανησυχίες που εκφράζουν οι κύριοι βουλευτές όσον αφορά την εφαρμογή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας σε ολόκληρη την Αλβανία και οι υπηρεσίες της παρακολουθούν στενά τις σχετικές εξελίξεις ως προς αυτό το ζήτημα. Επίσης, δεδομένης της πολυπλοκότητας και της σημασίας του ζητήματος των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, η Επιτροπή εξετάζει επί του παρόντος την παροχή οικονομικής και τεχνικής συνδρομής στη χώρα, για την αντιμετώπιση των ελλείψεων στον συγκεκριμένο τομέα.
Η Επιτροπή αποδίδει επίσης μεγάλη σημασία στην προστασία των μειονοτήτων και παρακολουθεί το θέμα αυτό εκ του σύνεγγυς, μεταξύ άλλων όσον αφορά την τρέχουσα διαδικασία θέσπισης του παράγωγου δικαίου.
________________________________________
[1] https://www.iefimerida.gr/news/464816/alvania-me-ypografi-rama-apallotrionontai-perioysies-omogenon
[3] SWD(2018) 151 final
Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2019
Άμεση προσφυγή στις κάλπες
Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα «ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ» 03/02
Η διαδικασία κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών προκάλεσε ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό, με κυριότερη βέβαια την διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, μετά την αποχώρηση του μικρότερου εταίρου. Παρά ταύτα η κυβέρνηση εξασφάλισε στις 17.1.2019 ανανέωση της εμπιστοσύνης της Βουλής, με τις ψήφους των 145 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και την προσθήκη έξι ανεξάρτητων, προερχόμενων από τρία διαφορετικά κόμματα (ΝΔ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι).
Αυτό το αμάλγαμα των 151 βουλευτών, εκλεγμένων το 2015 με πέντε διαφορετικά κόμματα (αφού στους 145 του ΣΥΡΙΖΑ συγκαταλέγεται και μια βουλευτής προερχόμενη από «Ένωση Κεντρώων»), καλύπτει, έστω και οριακά, τις απαιτήσεις του άρθρου 84 του Συντάγματος σχετικά με την εμπιστοσύνη της Βουλής στην κυβέρνηση. Η τελευταία όμως στερείται πια της απαραίτητης, με βάση τα δημοκρατικά ήθη, λαϊκής εντολής.
Τον Ιανουάριο του 2015 το εκλογικό σώμα (με τη βοήθεια και του εκλογικού συστήματος) είχε δώσει στον Αλέξη Τσίπρα όχι την εντολή να κυβερνήσει μόνος του τη χώρα, αλλά απλώς την ευχέρεια επιλογής (ελάσσονος) κυβερνητικού εταίρου. Τον Σεπτέμβριο του 2015, αφού ήταν πια δεδομένο ότι ο εκλεκτός του ήταν ο Πάνος Καμμένος, η λαϊκή εντολή δόθηκε στους δύο αυτούς πολιτικούς αρχηγούς προκειμένου να συγκυβερνήσουν, έστω και ως ασύμμετροι εταίροι. Μετά την αποχώρηση Καμμένου λαϊκή εντολή δεν υπάρχει πια.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο πρωθυπουργός διέθεταν δημοκρατική ευαισθησία, όπως πολλαπλώς διαφημίζουν, θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει βουλευτικές εκλογές πριν προχωρήσει η διαδικασία κύρωσης των Πρεσπών. Ακριβώς αυτή την περίπτωση φωτογραφίζει το άρθρο 41 του Συντάγματος, κάνοντας λόγο για δυνατότητα κυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης να δρομολογήσει την «ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας». Η συνταγματική «δυνατότητα» θα έπρεπε να είχε μεταφρασθεί σε ηθική υποχρέωση, πολύ περισσότερο όταν το ζήτημα των Σκοπίων δεν είχε αποτελέσει καν αντικείμενο διαλόγου στην προεκλογική περίοδο του 2015 και οι επ’ αυτού προγραμματικές θέσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ απείχαν παρασάγγας μεταξύ τους.
Αντί για εκλογές όμως, η μονοκομματική πια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο προχώρησε στην εισαγωγή του κυρωτικού νομοσχεδίου στη Βουλή και στη δημοσίευση του σχετικού νόμου στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (μετά την υπερψήφισή του από 153 βουλευτές), αλλά διακηρύσσει απτόητη την πρόθεσή της να συνεχίσει έως τη λήξη της τετραετίας. Προβάλει μάλιστα τη δικαιολογία ότι θέλει να ψηφισθούν στο επόμενο διάστημα διάφορα «φιλολαϊκά» (ή ψηφοθηρικά, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός) νομοσχέδια και να διαπιστωθεί η ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος από την παρούσα Βουλή. Όλα αυτά όμως θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν μέσα στον επόμενο ένα έως ενάμισυ μήνα και πάντως δεν αναιρούν το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης από το οποίο πάσχει πια η κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός μας διαβεβαιώνει κατηγορηματικά ότι οι δημοσκοπήσεις θα διαψευσθούν και ότι ο λαός θα του εμπιστευθεί τη διακυβέρνηση της χώρας για μια ακόμη τετραετία. Αν αληθινά το πιστεύει, έχει έρθει η ώρα να το αποδείξει εμπράκτως, με την άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Η διαδικασία κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών προκάλεσε ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό, με κυριότερη βέβαια την διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, μετά την αποχώρηση του μικρότερου εταίρου. Παρά ταύτα η κυβέρνηση εξασφάλισε στις 17.1.2019 ανανέωση της εμπιστοσύνης της Βουλής, με τις ψήφους των 145 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και την προσθήκη έξι ανεξάρτητων, προερχόμενων από τρία διαφορετικά κόμματα (ΝΔ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι).
Αυτό το αμάλγαμα των 151 βουλευτών, εκλεγμένων το 2015 με πέντε διαφορετικά κόμματα (αφού στους 145 του ΣΥΡΙΖΑ συγκαταλέγεται και μια βουλευτής προερχόμενη από «Ένωση Κεντρώων»), καλύπτει, έστω και οριακά, τις απαιτήσεις του άρθρου 84 του Συντάγματος σχετικά με την εμπιστοσύνη της Βουλής στην κυβέρνηση. Η τελευταία όμως στερείται πια της απαραίτητης, με βάση τα δημοκρατικά ήθη, λαϊκής εντολής.
Τον Ιανουάριο του 2015 το εκλογικό σώμα (με τη βοήθεια και του εκλογικού συστήματος) είχε δώσει στον Αλέξη Τσίπρα όχι την εντολή να κυβερνήσει μόνος του τη χώρα, αλλά απλώς την ευχέρεια επιλογής (ελάσσονος) κυβερνητικού εταίρου. Τον Σεπτέμβριο του 2015, αφού ήταν πια δεδομένο ότι ο εκλεκτός του ήταν ο Πάνος Καμμένος, η λαϊκή εντολή δόθηκε στους δύο αυτούς πολιτικούς αρχηγούς προκειμένου να συγκυβερνήσουν, έστω και ως ασύμμετροι εταίροι. Μετά την αποχώρηση Καμμένου λαϊκή εντολή δεν υπάρχει πια.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο πρωθυπουργός διέθεταν δημοκρατική ευαισθησία, όπως πολλαπλώς διαφημίζουν, θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει βουλευτικές εκλογές πριν προχωρήσει η διαδικασία κύρωσης των Πρεσπών. Ακριβώς αυτή την περίπτωση φωτογραφίζει το άρθρο 41 του Συντάγματος, κάνοντας λόγο για δυνατότητα κυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης να δρομολογήσει την «ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας». Η συνταγματική «δυνατότητα» θα έπρεπε να είχε μεταφρασθεί σε ηθική υποχρέωση, πολύ περισσότερο όταν το ζήτημα των Σκοπίων δεν είχε αποτελέσει καν αντικείμενο διαλόγου στην προεκλογική περίοδο του 2015 και οι επ’ αυτού προγραμματικές θέσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ απείχαν παρασάγγας μεταξύ τους.
Αντί για εκλογές όμως, η μονοκομματική πια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο προχώρησε στην εισαγωγή του κυρωτικού νομοσχεδίου στη Βουλή και στη δημοσίευση του σχετικού νόμου στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (μετά την υπερψήφισή του από 153 βουλευτές), αλλά διακηρύσσει απτόητη την πρόθεσή της να συνεχίσει έως τη λήξη της τετραετίας. Προβάλει μάλιστα τη δικαιολογία ότι θέλει να ψηφισθούν στο επόμενο διάστημα διάφορα «φιλολαϊκά» (ή ψηφοθηρικά, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός) νομοσχέδια και να διαπιστωθεί η ανάγκη αναθεώρησης του Συντάγματος από την παρούσα Βουλή. Όλα αυτά όμως θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν μέσα στον επόμενο ένα έως ενάμισυ μήνα και πάντως δεν αναιρούν το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης από το οποίο πάσχει πια η κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός μας διαβεβαιώνει κατηγορηματικά ότι οι δημοσκοπήσεις θα διαψευσθούν και ότι ο λαός θα του εμπιστευθεί τη διακυβέρνηση της χώρας για μια ακόμη τετραετία. Αν αληθινά το πιστεύει, έχει έρθει η ώρα να το αποδείξει εμπράκτως, με την άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2019
Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τον δυσανάλογο καταμερισμό του βάρους των μεταναστευτικών ροών στα κράτη-μέλη της ΕΕ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Βρυξέλλες, 31/01/2019
Ο ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Κομισιόν επιχειρώντας να θίξει τον δυσανάλογο καταμερισμό βάρους των μεταναστευτικών ροών που επωμίζεται η Ελλάδα σε σύγκριση με τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Το πλήρες κείμενο της γραπτής ερώτησης έχει ως εξής:
«Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στην πρώτη θέση - αναλογικά με το ΑΕΠ και τον πληθυσμό της - ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ στην υποδοχή και επεξεργασία αιτημάτων ασύλου μεταναστών και προσφύγων για το 2018. Μόνο το 2018 στην Ελλάδα υποβλήθηκαν 61.250 αιτήσεις ασύλου, ενώ σε χώρες με πολλαπλάσιο πληθυσμό συγκριτικά με την Ελλάδα, όπως η Γερμανία, κατατέθηκαν 171.555 αιτήματα, στη Γαλλία 104.290 και στην Ιταλία 63.455 [1]. Εκτιμάται εξάλλου ότι πάνω από 70.000 αιτούντες άσυλο αλλά και αναγνωρισμένοι πρόσφυγες βρίσκονται στις ελληνικές δομές φιλοξενίας. Κατά τα έτη 2017-18 έφτασαν στην Ελλάδα πάνω από 45.000 πρόσφυγες και μετανάστες, ενώ στην Ιταλία 23.037 και στην Ισπανία 60.643 [2]. Ωστόσο οποιαδήποτε πιθανότητα για αναμόρφωση του κανονισμού του Δουβλίνου, η οποία θα συμπεριλαμβάνει καταμερισμό των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων στα κράτη-μέλη της ΕΕ, αναλογικά με το πληθυσμιακό τους μέγεθος και τις οικονομικές τους δυνατότητες, αναβάλλεται διαρκώς προς το άδηλο μέλλον [3]. Την ίδια ώρα η προβληματική αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών στην Ευρώπη υπολογίζεται ότι κοστίζει τουλάχιστον 38 ως 60 δισ. ευρώ στην ΕΕ [4].
Ερωτάται η Επιτροπή:
Πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει το ανωτέρω ζήτημα, ώστε να επιτευχθεί δικαιότερος καταμερισμός των αιτούντων άσυλο, αλλά και στην υποδοχή και φιλοξενία των προσφύγων στα κράτη-μέλη της ΕΕ;»
________________________________________
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)