ΔΕΘ: Πανηγυρισμοί για ανύπαρκτα επιτεύγματα και υποσχέσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την άτυπη έναρξη μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου ενόψει των τεσσάρων διαφορετικών εκλογών του επόμενου δεκαμήνου, δηλαδή βουλευτικών, ευρωβουλευτικών, περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Στο επόμενο διάστημα θα ακούσουμε αρκετούς πανηγυρισμούς για ανύπαρκτα επιτεύγματα και ακόμη περισσότερες υποσχέσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα για το μέλλον.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, παρά το τυπικό τέλος των μνημονίων, παρά την καταγραφή υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό και παρά τον κάποιο μετριασμό της ούτως ή άλλως πολύ υψηλής ανεργίας. Η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει ανακτήσει τη φερεγγυότητά του απέναντι στις κεφαλαιαγορές και δεν πρόκειται να την ανακτήσει αν η εθνική οικονομία δεν καταγράψει ρυθμούς ανάπτυξης πολύ ισχυρότερους από τους σημερινούς και μάλιστα σταθερά επί σειρά ετών. Η αλήθεια είναι ακόμα ότι ένα τέτοιο αναπτυξιακό θαύμα δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με βαθιές εκσυγχρονιστικές τομές στο ελληνικό κράτος και με την αποδόμηση του πελατειακού συστήματος, που κρατάει δέσμια την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Χρειαζόμαστε απλοποίηση της πολυδαίδαλης νομοθεσίας μας. Χρειαζόμαστε δραστική μείωση του γραφειοκρατικού βάρους και βελτίωση της αποτελεσματικότητας και των διαδικασιών αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης. Χρειαζόμαστε θεαματική επιτάχυνση των ρυθμών εκδίκασης των υποθέσεων στα δικαστήρια. Χρειαζόμαστε μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αποκέντρωση του υδροκέφαλου κρατικού μηχανισμού και για την αναζωογόνηση της περιφέρειας που μαραζώνει, μέσω της μεταφοράς κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών μακριά από το Λεκανοπέδιο Αττικής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για να ανακόψουμε τη διαρκή υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, να σταματήσουμε τη σπατάλη των υδάτινων πόρων και την ερημοποίηση της αγροτικής γης και να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αντιμετώπιση της τρομακτικής υπογεννητικότητας και για τη δίκαιη μεταχείριση των οικογενειών με παιδιά.
Όλες όμως οι αλλαγές αυτές που χρειάζεται η χώρα, ή τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές προϋποθέτουν συγκρούσεις με κατεστημένα συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα και τούτο συνεπάγεται άμεσο και υψηλό πολιτικό κόστος, ενώ αντίθετα το όφελος για τον τόπο θα γίνει αισθητό πολύ αργότερα. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις δεν είναι όσες αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιες και γίνονται άγγελοι χαρμόσυνων αλλά ψευδών ειδήσεων. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις είναι μόνο εκείνες οι οποίες θα βρουν το θάρρος να πουν την αλήθεια στην κοινωνία και να προτείνουν λύσεις απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της πτωχοποίησης της πληθυσμιακής αποψίλωσης και της οικολογικής υποβάθμισης.
Ο ελληνισμός σήμερα αργοπεθαίνει. Πρέπει να βρούμε τρόπο να αλλάξουμε πορεία πριν να είναι αργά.
Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την άτυπη έναρξη μιας παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου ενόψει των τεσσάρων διαφορετικών εκλογών του επόμενου δεκαμήνου, δηλαδή βουλευτικών, ευρωβουλευτικών, περιφερειακών και δημοτικών εκλογών. Στο επόμενο διάστημα θα ακούσουμε αρκετούς πανηγυρισμούς για ανύπαρκτα επιτεύγματα και ακόμη περισσότερες υποσχέσεις χωρίς πραγματικό αντίκρισμα για το μέλλον.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, παρά το τυπικό τέλος των μνημονίων, παρά την καταγραφή υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων στον προϋπολογισμό και παρά τον κάποιο μετριασμό της ούτως ή άλλως πολύ υψηλής ανεργίας. Η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει ανακτήσει τη φερεγγυότητά του απέναντι στις κεφαλαιαγορές και δεν πρόκειται να την ανακτήσει αν η εθνική οικονομία δεν καταγράψει ρυθμούς ανάπτυξης πολύ ισχυρότερους από τους σημερινούς και μάλιστα σταθερά επί σειρά ετών. Η αλήθεια είναι ακόμα ότι ένα τέτοιο αναπτυξιακό θαύμα δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο με βαθιές εκσυγχρονιστικές τομές στο ελληνικό κράτος και με την αποδόμηση του πελατειακού συστήματος, που κρατάει δέσμια την ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Χρειαζόμαστε απλοποίηση της πολυδαίδαλης νομοθεσίας μας. Χρειαζόμαστε δραστική μείωση του γραφειοκρατικού βάρους και βελτίωση της αποτελεσματικότητας και των διαδικασιών αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης. Χρειαζόμαστε θεαματική επιτάχυνση των ρυθμών εκδίκασης των υποθέσεων στα δικαστήρια. Χρειαζόμαστε μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αποκέντρωση του υδροκέφαλου κρατικού μηχανισμού και για την αναζωογόνηση της περιφέρειας που μαραζώνει, μέσω της μεταφοράς κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών μακριά από το Λεκανοπέδιο Αττικής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για να ανακόψουμε τη διαρκή υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, να σταματήσουμε τη σπατάλη των υδάτινων πόρων και την ερημοποίηση της αγροτικής γης και να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Χρειαζόμαστε πολιτικές για την αντιμετώπιση της τρομακτικής υπογεννητικότητας και για τη δίκαιη μεταχείριση των οικογενειών με παιδιά.
Όλες όμως οι αλλαγές αυτές που χρειάζεται η χώρα, ή τουλάχιστον οι περισσότερες από αυτές προϋποθέτουν συγκρούσεις με κατεστημένα συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα και τούτο συνεπάγεται άμεσο και υψηλό πολιτικό κόστος, ενώ αντίθετα το όφελος για τον τόπο θα γίνει αισθητό πολύ αργότερα. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις δεν είναι όσες αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιες και γίνονται άγγελοι χαρμόσυνων αλλά ψευδών ειδήσεων. Πραγματικά προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις είναι μόνο εκείνες οι οποίες θα βρουν το θάρρος να πουν την αλήθεια στην κοινωνία και να προτείνουν λύσεις απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της πτωχοποίησης της πληθυσμιακής αποψίλωσης και της οικολογικής υποβάθμισης.
Ο ελληνισμός σήμερα αργοπεθαίνει. Πρέπει να βρούμε τρόπο να αλλάξουμε πορεία πριν να είναι αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου